
î40 l i b e r s e c v n d v s
tra odium dilectio praeparanda : contra iracundiam patîentia pro-
ponenda e s t. Porro contra timorem fiduciae adhibenda est vir-
tus , contra tojporem zeli proelium : tristitiae quoque gaudium ,
accidiae fortitudo , auaritiae largitas, superbiae humilitas opponen-
da e s t . Sicque singulae virtutes nascentia contra se vida repri-
munt j ac tentationum motus virtute diuinae charitatis extinguunt,
s . Libidinem abstinentia domat • Nam quantum corpus ine-
dia frangitur, tantum mens ab illicito appetitu reuocatur.
4. Aduersus iram tolerantia dimicat : ira autem semetipsam ne-
cat : sustinendo autem patienda victoriam portât.
5. Tristitiae moerorem spes aeterni gaüdii superat:et quem
turbata mens de exterioribus afïicit, dulcedo interioris tranquille
tads len it. •
6. Aduersus inuidiam praeparetur charitas : et aduersus irae
incendia mansuetudinis adhibeatur tranquillitas.
7. Superbiam autem diaboli imitantur superbi : aduersus quam
opponitur humilitas Christi, qua humiliantur elati.
8. Principalium septem vitiorum regina, et mater superbia
est, eademque septem principalia multa de se parturiunt vida,
quae it? sibimet quadam cognatione iunguntur, vt ex altero al-
terum oriatur .
9. Sicut princeps septem vitiorum superbia nos eorum po-
testa'tibus subdit, ita Christus septiformi gratia plenus a dominant
vitiorum nos eruit : et quos ilia addicit septemplici vitio , iste
libérât septiformis gratiae dono »
C A P V T X X X V I I I .
De superbia.
x . O m n i vitio deteriorem esse superbiam , seu propter quod a
summis personis, et primis assumitur, seu quod de opéré iusdtiae,
et virtutis exoritur , minusque culpa eius sentitur. Luxuria vero
carnis
î . Ex Gregor. lib. Moral. 31. c. 17. ganter dissent loannts Cassianus ertm-
LOAISA . W W* I2, caP- h‘s vtfb‘ s ■ Octauu»!
Cap. XXXVIII. n.l. De superbia ele- q u od e t e x trem um , aduersus spirituoe
S E N t Ë N T I A R V M.' H x
cafnis ideo notabilis omnibus e s t , quoniam statim per se turpis
est. Et tamen, pensante Deo, superbia minor est. Sed qui de-
tinetur superbia, et non sentit, labitur in carnis luxuria : vt per
hanc humiliatus , et a confusione surgat, et a superbia.
2. Omnis peccans superbus e st, eo quod faciendo vetita contemptui
habeat diuina praecepta. Recte ergo initium omnis peç. Eccles. io.ig.
eati superbia : quia nisi praecesserit mandatorum Dei inohedien-
tia, transgressionis non sequitur culpa.
3. Omnis superbia tanto in imo iacet, quanto in altum se eri-
git: tantoque profundius labitur, quanto exçelsius eleuatur . Qui
enim perpropriam superbiam attollitur, per Dei iustitiam inclinatur .
4. Qui inflantur superbia, vento pascuntur . Vnde et Prophe*
ta : Omnes, inquit, pastores tuos pascit -jentm , hoc est, superbiae 1er. 21.22.
spiritus .
openbus 3 quibus pro virtutibus vtuntur : quia rem bonam non
bona voluntate fk iu n t . Nam reuera sine humilitate virtus quac-
libet, et sine charitate in vitio deputatur.
6. Merito superbiae diabolus a superna beadtudine corruit.
Qui ergo de virtutibus attoiluntur, diabolum imitantur : et exinde
grauius corruunt, quia de excelso labuntur.
7. Superbia , sicut origo est omnium criminum , ita ruina cun-
ctarum virtutum . Ipsa est enim in peccato prima , ipsa in con-
flietu postrema. Haec enim aut in exordio mentem per peccatum
prostermt, aut nouissime de virtutibus deiicit . Inde et omnium
peccatorum est maxima ,quia tam per virtutes, quam per vida hu-
manam mentem exterminât .
8. Ibi cadere superbiam , vbi et nasci : vt non sit superbis aliud
culpa , aliud poena : sed ipsa culpa sit illis et poena .
superbiae nobis certamen e s t. Qui mor_
bus, licet vltimus sit in conflictu vitio-
rum, atque in ordine ponatur cxtreinus ,
origine tamen, et tempore primus est;
saeuissima , et superioribus cunctis im*
manior bestia , perfectoS maxime ten-
tans , et propemodum. iam positos in.
consummationem virtutum morsu dirio-
re depascens . LOArSA .
lb . Peasants, al. dispensante. For-
Ttm.VL
tasse praestiterit legere, labitur ia carnis
luxui iam , aut, vt in vet. edit. labitur car~
nis luxuria . AREV.
J. E x Gregor. lib. Mor al. ja . c . i .
LO AISA. a • /
4* Glossa ordinaria : pascet ventüs,
id est, Inanis fiducia . Quod in excusis
ad marginem e s t : superbus spiritus: id
vere mss. nostri codd. non agnoscum,
LOAISA. * «
H h