was dit nuttig ras van dieren op deeze eilanden
voort te planten, was het verlies van den ram een
ongeluk van belang, alzoo hij de eenigfte was,
dien ik van dat ras had, en nu had ik nog maar
eenen van Engelsch ras overig.
In den avond van den zevenden ftaken wij enige
vuurwerken af, voor eenen grooten toevloed van
menfchen. Sommige fchepten zeer veel vermaak
in deeze vertooning; maar verre de meeste toekijkers
waren verfchriklijk bevreesd, zoo dat wij
hen met moeite konden overhaaien om bij elkan-
deren te blijven, om de vertooning tot het einde
te zien. Een zwermer was het laatfte ftuk. Hij
vloog van de tafel en joeg de gantiche menigte
in eenen oogenblik op de vlugt; zelfs de kloek-
moedigfte liepen zoo hard zij konden.
Den volgenden dag wierden enige van ons bij
onzen voorigen reisgenoot o e d i d e e op visch en
fpek ter maaltijd onthaald. Het varken woog
omtrent dertig ponden, en het zal niet onwaerdig
zijn te melden, dat het leevend, gebraden en op
de tafel gezet was binnen het uur. Wij hadden
even gegeeten , wanneer o t o o kwam en mij
vroeg o f ik den buik vol hadd’ ? Toen ik ja geantwoord
had, zeide hij: Guct dün met mij mede.
Ik gong dan met hem naar zijnes vaders huis, daar
ik enig volk bezig vond met twee meisjens met
eene ontzagchelijke menigte fraai doek op eene
zeer zonderlinge wijze te bekleeden. Het een
eind