’er eene zwaare branding op ftond. Sommige
dagten ten Zuiden van dit eiland land te zien,
doch alzoo dit te loefwaard was, bleef het onbe-
flist. Toen wij nader kwamen, zagen wij volk
op verfchillende piaatfen van de kust, wandelende
en langs het flrand loöpende, en kort na dat
wij aan de lij - zijde van het eiland gekoomen waren
, zagen wij hen twee kanos in het water doen
loopen, in welke zig meer dan een dozijn mannen
plaatften en naar ons fehip roeiden.
Ik minderde zeil, zoo om deeze kanos tijd te
geeven van bij ons te koomen als om te peilen om
eenen anker-grond te vinden. Op den aflland
van omtrent eene halve mijl van het rif vonden
wij van veertig tot vijf en dertig vademen water
op eenen grond van fijn zand. Meer naar land
was de grond bezaaid met koraal - klippen* Toen
de kanos tot omtrent eene piftool- fcboot van de
fchepen genaderd waren, hielden zij flik om ai
wierd gel ij k gewoonlij k gebruik t, o m all e zijne wel-
fpreekendheid aantewenden ten einde het volk óver-
tehaalen om nader bij te koomen, maar geene
goede woorden konden hen, beweegen om zig
binnen ons bereik te waagen. Zij bleeven met
hunne rqei- fpaanen ijverig op het land wijzen,
en ons toeroepen dat wij derwaarts zouden koomen,
terwijl verfcheiden van hunne landslieden,
die op het flrand flonden, iets wits in de hoogte
hi e ldendat wij ook befchouwden als eene uitno