ziet men op de kruin van een’ lieuvel een blokhuis, van der
C ap e llen geheeten, hetwelk tegen de soms vijandige aanvallen
der Alfoeren aan den overwal van Cer am is opgeworpen.
Ter hoogfe van de D r ie -g e b ro e d e r s zagen we in de verte
de eilanden Belau vv of Am bl au w, met zijV begroeiden berg
B rtib o e , - M a n ip a , (vroeger ook B a s ia , Kondea of H e rre a
genoemd,) - en K e la n g , (vroeger ook H a tip o e ti of I ja l ge-
heeten.) Al deze eilanden zijn slechts klein van omvang en weinig
bevolkt. Ze steken hoog boven de oppervlakte der zee uit,
en maken door hunne weelderige vegetatie van sago— en kokos-
palmen, kanarie- en notenmuskaat-boomen, onder welker lommer
Herten en wilde varkens leven, een bevallige vertooning. Ten
tijde der Oost-Indisclie-Compagnie waren ze met talrijke kruid-
nagel-boomen beplant en was er en op K e la n g en op Amblauw
een klein fort.
Van het nog verder gelegen eiland Boano of Bonoa zal ik
later gelegenbeid bebben te spreken.
Intussclien liepen we het eilandje P o e lo e -b a b i en het wes-
telijk schiereiland van Ceram, hetwelk gemeenlijk Howamowel
of K le in -C e ram (1) genoemd wordt, al meer in het gezigt.
De zoogenaamde k a ap of Hoek van S ih e l of S ia l aan de zui-
delijke' punt van Ceram vertoonde zijn dor en wit zandr en
reeds des middags ten 1 ure ongeveer bereikten we aan de zuid-
kust de negorij Loehoe, welke met de volgende strand-negorijen
L o k ie , P ir o e , Tonoenoe en E tty onder het gezag van den
assistent-resident van H ila behoort. Loehoe heeft eene bevol-
king van 612 zielen, waarvan 591 Alfoeren of Heidenen. Onder
dezen zag ik e r , die met de in de Molukkos dikwijls voor-
komende huidziekte, Cascado genaamd, behebt waren. De
Cascado (niet te verwarren met de k o rren g -z iek te of koerap-
ziekte op J a v a ,) openbaart zieh in witte schilfers, die als
visehschubben het ligehaam overdekken. Eiders zag ik er
(1) K le in -C e r am is door de landengte van T on o en o , bij de baai T o n o e n o ,
aan G r o o t-C e r am verbonden.
onder hen, wier huid met witte of leikleurige vlekken hier
en daar overtogen was. Dezulken vindt men echter evenzeer
onder de Inländers op J a v a , alwaar men nu en dan ook de
zoogenaamde A lb in o s aantreft, wier bruine huid geheel en al
ontkleurd is en 'een ziekelijk-witte tint heeft. De vlekken,
welke de gedeeltelijk-verkleurde of ontkleurde huid vertoont,
hebben of een’ ronden, of ovalen, of langwerpigen, of elliptischen
vorm, en zien er uit als vlekken van witte verw op een’ bruinen
of kopergelen grond. Onder de Indianen van Mex ico , weet
men, dat er verscheidene exemplaren van zoodanige door de
natuur of liever door ziekelijkheid gebarioleerde menschen voor-
komen, die onder den Spaanschen naam van P in to s (beschilderd)
bekend zijn. Op J a v a ziet men ook meermalen, dat karbouwen
aan dergelijke plaatselijke Huid-ontkleuring lijden (panoe of kesä-
k ita n -k a rb o ) . Bij de A lb in o s , die ik in de Sunda-landen,
b. v. in K raw an g , en elders op Jav a somwijlen aantrof, waren
de oogappels rood of roodachtig van kleur, en scheen het daglicht
een’ pijnlijken indruk op het gezigtszintuig te weeg te brengen (1 ).
In vroegere jaren waren er te Loehoe ongeveer 100 Christenen
uit de Alfoeren, doch bij den in 1817 te Saparoea
uitgebarsten en door de Nederlandsche wapenen gedempten op-
stand, waaraan de Christenen van Loehoe deelnamen, zijn de
meesten hunner omgekomen. Thans zijn er slechts 21 inland-
sche of Alfoersche Christenen, waaronder 3 ledematen en 9 hinderen.
Ze hebben noch kerk, noch school, en gevolgelijk ook
geen’ goeroe. Naar ik vernam, zou hier weleer een zendeling-
leeraar gearbeid hebben, wiens naam men mij niet kon opgeven.
Aan het strand ziet men een oud steenen fo rt, hetwelk, even
als dat te Waha a i aan de noordkust van C e ram , den naam
draagt van O v e rb u rg (2). De negorij bestaat bijna geheel uit eene
(1) De K e s& k itä n - t ja t j e r of de pokziekte heerscht meer onder de Ceramsche
strandvolkereu dan onder de Berg-Alfoeren.
(2) Het door den landvoogd JAN OTTENS in 1640 aan het strand te A r ig o en a
gehouwde houten fort bestaat niet meer.