?"* t V*'*\**'‘t vV*rt**S-4î^?^**4 •
L' . ; :v:.^I.iXXX.:xXX»SX&££££&S>.XS.XSSi.?.;.Xi.*S&S£S;>».»»T»»»»»>»*V»T»»»TTT*T»’r»*T»»>r-fc IU~7t ïZmT*G?m^£±Zm~r*>*^r~'’+ «’"’»ï^-Y»»» i?C?»^’»^v*^TVr*4»)*^»w*r»*+W»»>»^v»».*»5f-»ïve» J»O»!
CATECHES I S S E C U N D A
OE P O E N I T E N T IA E T R E M I S S I O N E P E C C A T O R Ü M -
*A D M 0 N I T I 0-
ï . f N bac oratione CjriUus ad pcenitentiam 0- confejftonem fpe remffionis peccatorüm ba- ! I I PSM adhortans, peccatï granditatem 1° reprafintat ;turn ejut tripnem, ex nioluntate
‘•»ïÉsBHi jLmminis libéra, 0- THabôlifiggéfione, qua tarnen impellit tantum, fed wolentem noncagit.
»aim. j. Paraiumdeindemonfirat inpmtentiafiomms,jgg indivina bonitate .remedium. Quod Ht effica«
dus fraßet, multa cumulât ex fictie fcripturit tunidivin* p attend*, mm peccantium bommum,
per poeoitentiamfilutem, aut nieniam, dut indulgentiam allouant adeptorum exempta, memorabile
in pritnis n.io.quodânets angelos recenfit. Ah Adamo exordium facit, 0* lingulas mundi decurrens
states, m Petro apoftolorum principe definit. ‘ .
II. Infcribitur de poenitentia & retjiilEone peccatorüm, & de Adverfario, turn# DU-
bolo.fed bac titulipars poftrema in nonnulhs mff. libris defideratur: ac révéra ptenitentia ft) re-
mi/fio peccatorüm totum eß bujus catecbefis argumentum, in qua de Diabolo, nonnifiex occafione
in ipfo initia dtfputatur, dum inquiritur inmali originem. Nernpe propofiium eftautbori explicare
verba arnculi nom fimboli ,quibns unum diciturejjè baptißna ptenitentia: in remUïioncm pec-
catorum. Pugnat contra Mamehaos, ft) omnes, finiepaganos, finiebareticos, qui peccatum in
mbis, titel naturale , tvel quovifinoda neceffarium docentes, ptenitentia ruim it) ßruclum provo
■ Ulo documento penitus auferebant, Notvatiams bic tefpici mm putem, heet nomullis ito <vifim.
nam, ut ipfe Cyrillus tefiatur Cat. it. n. zu. bic agit tie ptenitentia ante haptifinum, quamilli
litis dognatibus numquam lafere: imo ita pradicabant, ut nulli aleeri locum relinquerent. quosita
refillit Epiphanius harefi sji.n. i. ut mam revera illis concédât effe pcenitentiam, ftrmtdat, qua
bdptifmi fames efi, flaqueperfefiaptenitentia-, ptenitentia ficramento nomen ftna/UMute, lea
panitudinis ac rcfipilccntia: adtnbuens. Sei omnia Cyrilli ratiocinia, 0* in primis quod fib
ffinem de fanßi Petri ptenitentia differit, utilem etiam paß baptifma pcenitentiam probant.
III. Vertrau eß paulo,paß fiperiorem hac oratio, ut fidem facirnt tum fiquentes catecbefisf
qmbus je initio Qmlxagtfima firmonem habere fignificat, tum etiam hacsverba n. ?. quibus audito-
res fiosxeeens ad catecbeßm accejjiffe ait : avrpjvetest Bis teannymv Avfas. niß tarnen eos privatim
alloquatur, qui non Itmgèantequam nomina dedijßnt,ß Catechumenorumfiatui addixerant.
I g . R ecognovimus banc atecbeßmudcodices mjj. Coiji. Ros, Cafitib. ft) Ottoboniatios tres,
■ quorum primus'efi rvetußior, fecundus recentior, terms continet tantum fragmentum. Sei primus
D tiobonianus rnuübts efi aliquot foliis avulßs,quapropter in eo deßderatur poßrema pars bujus cate-
. cbefis, ruMicet ab bis aterbis, bßa du, xäi Tutfut, initio num. n -w ma catecbefisquofatfum
efi, ut in eo ipfi catecbefis bujus loco quo maxime ejus autboritatem requirehamus, ea nobis défit.
g . Aàérabile eft quantum in bac exftribenda cutecbefi codices mff. turn ab editis, mm à fe
indicetn dijjideant. Plant prater communes .& fierasTjarietates codicum, alia fint tantum ab
édita fcripmrd diverfi, ut ex its. alia quadam ejufdem argumenti infirmari poffit oratio : adeo non
everbß folum.fiftd & tolls fententiis difttmvenire cvidemur. Neque tarnen utlumcodicemwidimuc
in quotha tanta svarietas per totam catechefimcontimè fr fa ßt.fedalü principe & fine cum editis
difcotiVcnientesi medio cum ipfis conftntiunt, ut codd. Roe (§7* Cafitib. alii initio 0* fine confine
tientes, wdiit, difirepa»l,ut Çoifi. & Otfob. primus, quamquam in boepoftremo de fine omnino
-djfirmd-(ir)on pojjit, cum mum,folium ctefit. Ottobonianm tarnen non tom ab editisdiverfits eft quam
■ Coifi'mianus. jidhorum amborum evarietates mix autbor'ts fenfim djficiunt : contra duorum priorum
diverfie dliquando fintentix.
V I . Quoniam mero cas ormes, diver jitates, qua: non fint contemnenda, ad imam paginarum
mam apptmere importunumfinfiet, imo mix eas- pagina cum latina fia interpretations, ac necejjariis
ddnotatiombits capere p'otuiffit, mifim efi duo bujus catecbefis exempta leflori proponere : quod
etb aliis editoribus , in fimili extmplarium martetate cum laude nfurpatum rcpcrimus. Vnmum cxem.
C A T E C H E S I S I I . d e poe N i T . E ï REMï s s . PE c c a ï . u
plum continet catecbeßm juxta mulgataS pridem editiones, cum mariamibus leßionibus codicum
eifdem confintientium, quorum authoritate nonnuüa correximus iddhibita etiam difiordantium ope,
in eis mulgata edutoms loos, qua emendationem requirebant. Turn codeflis omnibus illis maricta-
t-ibm infignioribus, qua in codicibus difiordantibus partim reperiebantur s ex Hits alterum confect
hujus orationis exemplum, quod appendicis loco ad ejus ealeem appinxi.
V IL Multis de caufisha evarietates non negligenda fuerrnt. Vrimum, reperiuntur in codicibus,
qui editis'antiquitate & authoritkte non cedufit. Deinde concilium Nicanum II. Occume-
nicum VII. hufis catecbefis teftimonium recitans quod jacet num. iy. illud refert non un habetur
in editis, fed uti a nobis in z° exemplo ex codd. Roe &• Cafimb. exfiriptum efi. Tertio
fummam antiquitatem fipit Hie eorumdem codicum locus mm. i<>. Si quis me adelt ex vobis
de Gentilium numero, qui aut in Cliriftianos aliquando convicium dixerit, aut per-
fecutionum tempore làniStiS eccleCis infidiatus fit, &c. Qua maxime finitima fint alten
fintentia Cat. 3. ». is.Jßuamobrem ft quis nos reget utm le fHo primi an fecundi exemplipraferenda
fit , difficilefintentiari-dicere audeamus. brevior utplurimum & magis concifafecunii exempli diftio,
minus polita 0* terfiaquam primi. Lecho Scrip titra in primo exemplo etiam propofito convenientior.
V III. Tam mariarum leBiomm caufam ajjlgnare.in promtu non eft. Vix a fila librariorum
licentia natam crediderim, quamquam fimilia exempta non défunt. An forte Cyrillus difiinßis
annis eamàem catecbeßm pronuntians identidem paucacommutarit, amputatie tverbi gratia, qua
tempor j quo dicebat, nonamptius conVcnirent j ut illud de perficutionum tempore paulo ante me~
tnoratum l aut ipfi, quod ex tempore prommtidrdt, (eg d notariis fefiine raptum erett, firiptis deinde
confignans 0*perpoliens, duo aut etiam plura ut baberemus ejufdem orationis exempta, efferent i
Sujpicdri etiam poffhnus, num forte aliquis, Therafolymis aut alibi, catecbumenis infiituendii
prafeaus, Cynlh oratione ufis fit : 0- ne ipfe ferViliter alterius rverbis loqueretur, quadam commutant.
Illud tarnen diligenter obfernzandum eamdem in utroque exemplo doßrinam, eumdem fere,
fifinem excipias, fententiarum numerum reperiri : qua mutata fint, ad dicendi tantum rationem fpe*
Bare ; qua r.efeBa, quia alteri tempori non conw mirent fiblata eviden t ut unum hoc argumento
tffi poßt , etiam maximum cxemplarium driverfitatem, feriptorum autboritati 0- utilitati fra udi
commua effe nôn debate.
K A T H K H 2 I S ^ A CATECHESIS SECUNDA
$ f i T i Z O M E N ü N j ILLUMINÄNDORUM»
E V IspoQAîY/UMç f y i f f t c l c d z i o z t , f M -
■g TXMQiCLÇ, C t(ÿ i< ré ù )Ç cC /u f^T lc S u , È * 'Zefeft
A r i l iK / u i x & v x . K e y a j/ a / y r am ç ‘c m n y l e -
j y ( f t x t n Ä . ' A i i f ^ o i r w n < f t > ( ^ a i - V c t j u T o r g
, , i s V H f è c tV O fA c t . e iv i f j t lû o i v t ‘cU JTO V t s a n .
„ K c t f 0 e t f c f t e f 4ett> 1st 7 m m ë v B
}) • fiSiv a seq um c u f f , ùj ‘5 t m
HierolQlymis ex tempore habita, De
fioenitentia, Ç f remiffione peccatorüm^
G? d e A d y j e r f a r i o , Leótio ex Eze- Ezech, XVIU
chiele : J u f i i t t a j u f i o friper ipfum e r i t ,
(fi impietas impio fetper ipßim erit. ( f i
impim fi cmwrfm faerit ab omnibus
impietatibm fu is, ôc reliqua.
<u E IN O N «(L/ufi’P'flcOj,îcj poira$^A£7ra7a-
‘ \ TttAj/trffg >î f&fcy.VOfiUsL' AsGm'tt/ULÿ'tiTIt jüt
eurmç 7BS nvçfiky », 7 t v ^ v 3 yiyvofi&tm 7mpetjtfos.
k&mv ew'n^'dtnov3 i&j
I R- A. res eft peecatum, & morbus ani-
I J « f l aGerbiffimus, iniquicas : quæ quidem
& nervös illius fuccidic, ôc ignem æcernum illi
præcerea conciliât. 1 Malum ex libero delectu
voliincariæ animi -indudionis germen. Nani
• - . .. ...r - ■ lauuuii ex cap
ï8. y . i o . airain fecundo hujuscateclvefis exemplo,cxcap. 33. fi,i
Slflî^natiir, quæ præfeati inftituto*magis accommoda videatur
*s J Prophetici ceftimonii cltatio definit in editis ad voces.
, ttr “ti-ni tçaq : nos cæcera addidimus crcodd. Roe, & Ca
faub. ubi legimus ixief-fit, cornier fus fuerit, habetut in
omnium editionum ^arayçc4<i(, aver fus fuerit. ‘
y wî ttopJeSi tfiurhs, &c. ] Particulam JVhic omittunt codd. Roe
& Cafaub. fed ptæccdens eam poftulare videtur. Eod'cm modo
loquitur Cyrillus, Cat. 16. n. 3. 6. & alibi.
' i Malum ex libero deleft,* &e.] Pluribus hic & alibi auftor nofter
ÿrmcipium illud catholicæfidci urget, quod libéré & nullo cogentc
peccemus. ut id graviter copiofequcpræftaret, multæ eifuerc ra.
trônes; mnltique oppugnandi adverfarii qui fidelium animos in
q contraria diftrahebant. Principio aftrologi, fine dubio pasani
( quamquam multi hæretici his vanitatibus infefti ) qui fideruin
neceffitatibus hommes ad peccata invitos trahi doccbant, Car. 4.
n. 18. Alii animam ante peccafie, qüam in corpus delaberetur.
lommabant, ibidem. Alu duplicem animarum ordinem diftinxere
quarum aliæ eflent naturâ peccatrices, aliæ naturâ bonum afferent*
jbidem n. 2.0. & Cat. 7. n. ^i.Tumvero erant qui in Deiunquém-
dam,natura malum, Çeccati cauiàm refimderent : videlicet Marcio-
nitæ & Manichæi, Cat. 6. n. i<5. &c. ac Manichæi idcirco infana-
biha elle hominum peccata dicebant authoreTito Boftrcnfi lib. r;
cont. Manich. Bib. PP. Lugd. t. 4. p. 444. S. Nilo lib: ep. 3r7.&c.
Quam vero adfert Cyrillus peccati definitionem, cam pcccaco oti'.
gmis Bori incomniodarc probamus DilTcrtat. 3,
him grande,
fed volunta-
rium.&mcdi-
cabilc per poenitentiam.