An. 558. ad monach. n. 4. quo in opere Liberii 8c Hofii A
—------- lapfum, hujufque mortem 8c in morte retradationem
memorat. num. 41, 8c 45. quæ qui-
dem ad fummum fub extrema an. 357. conti-
gere.
Caufxdc- 41. Caufas depofitionis Cyrilliab Acacio fum-
poficionis ptas Theodoretuslib. z. cap. z6. leviffimas appel-
CyriHi in- fac Socrates lib. z. cap. 4-0. depofitum dicit,
,u *" »»propterea quod fæpius in judicium vocatus per
»»duos continuos annos compareredetredaflet,
»? accufationes reformidans. Quibus verbis vi-
detur fignificare Acacium hoé Cyrillo crimen E
intendifle quod fuum tribunal non agnofceret 3
vel potius, Cyrilli abfentiam 8c fugam judicii,
quafi tacitam impofitorum criminum confef-
ilonem 8c agnitionem fumpfiffe, atque à conci-
Jio fiio approbari curaffe , nullifque præterea
conquifitis argumentis inauditum damnaffe ini-
micum. Iniqua fane fententia Acacii erat , fi
pendente Cyrillum inter 8c ipfum de metropo-
liticis juribus 8c de fide accufationibus lite,ipfe.
judicis in propria caufa vices fungeretur , cum
•ador 8c acculator effet. Quod fi Cyrillum le- C
gitimis caufiS' judicio fe fiftere detredantem,
quafi crimina per judicii fugam confitentem
damnabat 3 iniquius erat caufas -detredati judicii,
diffimulando adverfarii innocentiam,oppri-
mere. Diverfam prorfus adfert Sozomenus fib. 4.
c. zj. abdicandi Cyrilli caufam ab Acacio ar-
»> reptam. Cum Cyrillus in egeftate publica the-
»> fauros Ecclefiæ 8c facra vela divendiffet, aiunt
*» -quemdam donarium fuum agnoviffe in muliere
» feenica quæ illô amida erat , inquirentemque
»» curiofius unde illud haberet , deprehendiffe
»> quod mercator illud mulieri vendidiffet, mer- 1
» catori vero epifcopus. Hane ergo caufam præ-
»» texens Acacius Cyrillum depoluit. Eadem pro-
.fedo hiftoria eff, quam Acacius poft concilium
Seleucienfe, diverfis prorfus adinflammandum
in Cyrillum imperatoris animum circumftantiis,
*> ornatam regeffit. Rem ita narrat Theodoretus
* lib. z. cap. zy. Sed præcipue imperatoris ani-
»» mum commoverunt ea quæ Acacius adverfus
»» Cyrillum comméntus eff : facram enim veftem
*> quam Conftantinus omni laude celebrandus ad
» exornandam Hierofolymorum ecclefiam Ma-
» cario ejus loci epifeopo donaverat, uteaindu- ;
»» tus divini baptifmi-minifterium perageret 3 (ea
*» veftis aureis filis contexta erat ) Cyrillum ven-
»> didiffe dixit, eamque mercatum quemdam ex
» iis qui in theatro faltare folent , induiffe qui-
»> dem , fed inter faltandum collapfiun , obtri-
»> tumque interiiffe. Hæc à prima narratione di-
verfa. i°. res fcenicis diftrada , facra veftis di-
citur à Confl&ntino ad ufum baptifmi data,
cum Socrates unum ex facris velis cortinifve
fignificare videatur. z°. veftis ilia à Cyrillo
fcenico ipfi venditafertur, quam Socrates mer-
catori ab epifcopo, mimo à mercatore venum-
datam refert. 30. dicitur fcenicus ea indutus
dfaltaffe, cum ea mulierem in theatro indutam
Socrates narret. 40. additur fcenicum dum fal-
taret collapfum interiiffe 3 nihil ea de re Socrates.
Hæc narrationis diverfitas quæ malitiam
prodit Acacii , poteft in totam rem illam fa-
bulæ fufpicionem adfpergere. Sed fi > quid hic
yeri, magis in ' prima 6c fimpliciori Socratis,
quam in altera Acacii dolo corrupta narratio- An. 358.
ne acquiefcendum. Cyrillum vero depofuit -
Acacius vel ob rerum facrarum in egeftate pu-
blica diftradionem, vel ob earumdem in theatro
profanationem 8c contaminationem. Sed
non debuit imputari Cyrillo fcelus alterius, vel
fcenici facram veftem profanantis , vel merca-
toris rem emptam minio vendentis. Erit ad fum-
mum imprudentia Cy rilli, rei facra; non fatis
caventis rquisautem credateum neceffarias cau-
tiones neglexifle ? Quod fi hoc Cyrillo crimen
»intenderit Acacius quod Ecclefia thefauros ad
egeftatem pauperum fublevandam diftraxerit:
n x , quod illi fcelus arbitrabantur, nos maximam
Cyrilli laudem ducimus; Quod enim Cyrillus,
idem poftea fecit S. Ambrofius Mediolanenfis
ad redemptionem captivorum 3 quod cum Aria-
ni Acacio fimiles criminarentur , fadi fui de-
fenfionem fufeepit lib. 8. z. offic. cap. z8. n. 136.
8c feqq. fandique Laurentii fe exemplo tuta-
tus eft. fecit idem S. Exuperius Tololanus, ea
de re laudatus a S. Hieronymo Rufticum hor-,
' tante ut hujus fandi veftigia confedetur, epift.95.
afias 4. fecit S. Ca:farius Arelatenfis tefte Cy-
priano vita: ejus feriptore num. 17. fecit Mero-
veus Pidavorum epifcopus, a Gregorio Turo-
nenfi commemoratus lib. 7; hiftor. Franc, c. Z4.
4z. Cyrillus cum depofitus fuiffet, inquit«
Socrates lib. z. cap. 40. nihilominus appella-« inajuscon.
tionis libello ad eos qui fe depofuerant miffo, tt cilium*
_ ad majus judicium provocavit, «
craw Cui quidem appellationi Con- «
ftantius imperator adftipulatus eft. Solus igi- «
turac primus omnium Cyrillus v contra eccle-«
D fiaftici canonis confuetudinem,appellationem,«
ficut in publicis judiciis fieri folet, interpofuit.«
Ecclefiafticarum appellationum primam fuifle
illam a Cyrillo interjedam , non omnes Socrati
aflentiunt -y multas enim five ad fummum Pon-
tificem, five ad majus concilium, five ad impe-
ratorem ipfum in hoc 8c fuperioribus feculis
praceflifle multi contendunt. Has alii non ap-
pellationes proprie didas , fed vel confugia, vel
revifendi judicii poftulationes dici oportere
contendunt. Earn litem componere nihil ad
caufam noftram pertinet. nam fi appellare ap-
E pellatione proprie dida Cyrillo licuerit five ex
jure naturali, five ex Ecclefice approbatione j
parum intereft utrum aliorum exempla fecutus,
an primus id fecerit j cum nullus ante eodem
jure voluiftet ;: Aaut rerum fuarum neceffitate
coadus fuiflet uti: eademque in eum, qui primus
ante Cyrillum appellaffet, querimonia intende-
retur : fed hoc agitur. i°. utrum Cyrillo per-
miffum fuerit pronuntiato adverfum fe judicio
non flare. z°. aato primam omnium Cyrilli ap-
F pellationem efle, utrum crimen illi fuerit foren-
fem appellandi morem in Ecclefiam introduce«-'
re , cum ante non appellationibus proprie didis,
fed revifionibus folummodo judiciorum epifeo-
pafium adum eflet. Ac primam quidem qua;-
ftionem definire non difficile eft : optabile fane Juft« Cy-
ut judiciaEcclefiaftica hujufmodi femper eflent,
ut in . eis nunquam innocentia opprimeretur. fc judicio
Quoniam tamen id divina providentia ab Ec-, *rdc^
clefia arcendum non cenfuit, noil folum con-
ceflum femper . fed e re 8c utilitate Ecclefia:
fuitj
An. 3 5 8. fuit, ut dejedus per injuriam epifcopus pra;fi-
............ dium innocentia: quxreret 5 ne injuftorum hominum
violentia impunita, ad Ecclefia: dedecus
8c perniciem, veritati 8c arquitati prxvaleret. Id-
circo probata: Athanafii, Marcelli Ancyrani, Af-
clepje Gazenfis appellationes, five ad Romanum
pontificem confugia, 8c poftulationes novorum
conciliorum 5 ut ea, qua: in prioribus conciliis ad-
verfum fe , feu vi feu ignorantia, ftatuta fuerant,
emendarentur. Eorum precibus concefia concilia,
Romanum 8c Sardicenfe. idem Donatiftarum
importunitati femel 8c iterum , ac paucis ante
annis h^refiarcha: Photino , datum. Concilia
etiam ea de re leges condiderant, uti Sardicenfe
canonibus 3.4.8c 7.8c Antiochenum fex ante annos
canonibusiz. 14. 8c 15. Atqui mulfce 8c gra-
viflima; caufie Cyrillo exftiterunt, ne lata: adverfum
fe Acacii 8c Acacianarum operarum fen-
tentije ftaret. i°. Acacium forte judicem non
agnofeebat, uti ab ejus jurifdidione folutus 8c
liber, imo ipfb fuperior. . Quam quam epifcopus
fuperior 8c metropolita a fubjedis fibi epifeopis
Ecclefiie lege judicari poffit: quemadmodum
Stephanus Antiochenus ante annos decern ab
Orientalibus epifeopis damnatus fueratj&Theo-
pliilus in controverfia, adverfus Johannem Chry-
foftomum, fe, fi judicandus eflet ab ^Egyptiis
epifeopis,judicandum efle fatebatur, Pall ad. z°.
Itaque Cyrillus Acacii tamquam profeffiinimici
judicium, uti nullum 8c cafliim, ipfb jure repu-
diare poterat. Sic Cjecilianus Carthaginenfis ini-
micorum edneilio citatus comparere detreda-
v it, 8c ab iis condemnatus fede non ceffit , fed
ecclefiam fuam conftanter retinuit, Aug. epifl. ^
43. n. 7. Sic ^Egyptii profiles in conciho Ty-
rienfi poftulaverunt ut Athanafii hoftes confeflii
fubmoverentur, apud Athan. Apolog., cont.
Arian. n. 77. Acacius autemeum Cyrillo publi-
cas fimultates exercuerat ab ipfb fere Cyrilliani
epifeopatus exordio, propter metropofitica jura.
Nec Acaciano judicio majus robur accedebat ex
prxfentia aliorum epifeoporum, quos fibi fen-
tentiis conjundos eodemque jure Cyrillo, quo
Acaciusipfe,fufpedos,raptim 8c feftinanter colle-
§erat file tefte Sozomeno lib. 4. cap. zj. avv
iq tu cuttf tppovytnv \7nmQ7ioiQ (pSdvGi w&tAav ,
exclufis fine dubio amicis 8c fautoribus Cyrilli.
3°. Mutuis fe accufationibus circa fidem petie-
rant Acacius 8c Cyrillus: unde fadum ut Acacius,
tamquam accufatuSjinimicus accufatoris fui
cenferetur, -8c judex efle non poflet j ut accu-
fator, multo minus. Nam ut rede Optatus lib.7.
in append, pag. 370. Non potefl cyuis in una. caufa
eodem momento duas fuftincre perfonas , ut in
eodem judicio accufator ejfe pojjit & judex. Acacius
Cyrillum revera non juclicavit ex ante in-
tentatis circa fidem a fe ipfb accufationibus. at
damnavit ut contumacem 8c fu.se citationi per
biennium dbtemperare detredantem 5 quod
erat fuam ipfius caufam judicare. 4 9. Levitas
accufationum quibus damnatus erat Cyrillus^
cum ob earn rem laudandus potius foret, palam
Acacii iniquitatem pubheabat , 8c legitimum
Cyrillo huic fententia: non adquiefeendi, imo 8c
Acacium uti poteftate fua abutentem in judicium
vocandi jus dabat. Eadem accufationum
levitate , fepofita etiam falfitate , Csecilianus
L olim feptuaginta epifeoporum fententiæ contra An. 358.
fe latæ parère detradaverat, apud Optât, lib. r. --------
n. 19. 50. Violentiam in judicio fadam accufare
poterat Cyrillus, cum eum Acacius non depo-
fuiflet folum , quod unum ecclefiafticæ pote-
ftati conceffum j fed Hierofolymis etiam expu-
hffet, non fine vi 8cimpetu. 6°. Uti apoftolicæ
fedis præful, 8c unus b majoribus Ecclefiæ pro-
ceribus, contendere poterat fe non in exiguo
quodam paucorum epifeoporum concilio , quale
illud fuerat Acacii, fed in multo numerofiore
; 8c ex pluribus provinciis coado judicari opor-
tuiffe. Nam Paulus Samofatenus Antiochiæ
epifcopus fuperiore feculo judicatus fuerat in
concilio majori plurium provinciarum , ad quod
etiam Dionyfius Alexandrinus appellatus fuit.
S. Euftathius Antiochenus depofitus ante annos
viginti feptem fuerat, in concilio, quod
Philoftorgius lib. 2.. n. 7. memorat zyo. epifeoporum
fuifle. Athanafius Alexandrinus in concilio
Tyrienfi numerofiflimo., 8c ex toto fere
Oriente colledo. 7 0. Denique, concilium An-
1 tiochenum can. 15. ratum 8c irrevocabile pro-
vincialis fynodi judicium , adverfus accufatum
certis criminibus epifeopum , eo tantum cafu
decreverat accùfatits condemnctur ab omnibus
epifeopis ejufdem provincial cunttique confonan-
ter eamdem contra eum formam decreti protule-
rint. Atqui Cyrillus non ab omnibus epifeopis
provinciæ condemnatus , fed ab nonnullis tantum,
quos in fuam fadionem 8c fententiam olim
pertrados raptim ac feftinato collegerat Acacius.
43. Cum tarn multæ Cyrillo fuppeterent cau- Num Cy-
( fæ , quominus införmi judicio adverfum fe lato ril]11us aP-
adquiefeeret , quæritur num judicii revifionem contra °ie-
ex ufitato prius more ab Imperatore poftulare scs Eccie-
debuerit, nen ex forenfi conluetudine omnium cccric*
primus ad majus concilium appellare. Loquor
ex eorum fententia qui nullas ante Cyrillianam
in Ecclefîa auditas fuifle appellationes contendunt.
Verum adeo tenue eft rei utriufque difl
crimen , ut cum alterum Cyrillo concefliim
fuifle fateantur , quod alterum præoptarit, id
criminis loco objicere ridiculum videatur. Hoc
inter revifionem judicii 8c appellationem proprie
didam intereft ex D. Petro de Marca,quod
in revifione judicii iidem iterum judices eife non
prohibeantur , contra in appellatione judicium
, iis, à quibus eft appellatio,.eripiatur. Ex eodem
præterea lib. 7. Concordiæ cap. z. num. 6. hoc
in Ecclefîa à temporibus Antiocheni concilii
ftatutum vigebat, ut qui à judiciis appellarent
ante omnia impetrarent referiptum pro revi-
fione judicii fui j in eoque verfatam ait num. 10.
innovationem a Cyrillo introdudam, quod fuis
judicibus appellationem ex more forenfi ftatim
fignificarit , nec Imperatoris referiptum poftu-
1 larit ac impétrant,nifi poll fignificatam appellationem.
Qua in re à Cyrillo violata fit Ecclefiæ
dignitas , ignoro. Illud fane epifeopis non decorum,
quod eorum judiciis non ftetur,nova-
que uti æquiora præcedentibus poftulentur. Sed
five appellatio interponatur , five revifio judicii
poftuletur, idqueante vel poll referiptum prin-
cipis fiat,idem eft ad dedecus ecclefiafticorum judiciorum.
At Cyrillus légitimas caufas habuituc
non revifendum duntaxat judicium fuum, fed
e