T A T I O I. xxxij
Al numéro cenfentur. Anno fequenti in conciho Antiocheno,
xxxj D I S S E R '
Cyrilli 8c Acacii rerum ftatus, ut Acacius Cy- -
rillo confubftantiale poflet objicere, fimihtudinem
fubftantia: non poflet. Cyrillus una cum
Maximo in concilio Hierofolymitano an. 349.
Sardicenfis concilii decreta , 8c confequenter
Nicasni fidem verifimiliter aflentiendo fufce-
perat. idem ■ initio epifcopatus ad Conftantium
fcribens Trinitatem confeflus erat confubftan-
tialem. Ha:c plufquam fufficientia Acacio ad
accufationem crimina. Sed ipfe Acacius, quo-
nam tamdem modo fimihtudinem fub ft antike
Cyrillo crimini daret, quam ipfe jam dudum
pluries, 8c in libris hoc tempore editis tutaba-
tur ? In profeffione Antiocheni an. 341. conci-
iii filium in nullo diffimilem patenicX divinita-
tis , fubftantix, confilii 8c poteftatis imaginem
adferuerat ex Athan. de fynod. n. 3 6. Qux qui-
dem concilii Antiocheni formula ab ipfis
femi-Arianis in conciho Seleucienfi, quando in
Arianos ä fe divifos magno fervore ferebantur,
pro communi fidei teflera ufurpata eft. Ante
concilium Seleucienfe epiftolam ad Macedonian
fcripferat, 8c librum ediderat, quo fimi-
Htudinem fubftantice defendebat. Narrat enim
Sozomenus lib. 4. hift. cap. zz. ortain conciho
Seleucienfi. Acacium inter 8c femi-Arianos con-
ten done. de fimilitudine filii, Acacium cum
voluntate fimilem tantum profit.eretur , a
femi-Arianis fiibftantia fimilem fortiter defen-
dentibus convictum ex libro , quem fcripferat
8c ediderat, fuifle, quod. fimilia cum ipfis ante
feüfiftet: x) Kff-r bvoiav o/Aßiov outov i<r%ye*£ov(a'
jy toV At&uov nteyxpv Sfg tov ?d^s>v ov avn^ct-
iJäto ^ «itttJÜHtv , coq bfjy'iag cunvlg ecf))%ct& <&£9-
«repov. Similia narrat Socrates lib. 2. cap. 40.-
a°. Ut femi-Arianorum 8c Arianorum divifio
ante annum 357. vel 358. fa£ta fupponatur,
femi-Arianis tarnen omiffis ad Arianos fe tranf-
tulifle non videtur Acacius ante Cyrilli depo-
litionem. Epiphanius hxrefi 73. n. 23. ait A ca-
cium in conciho Seleucienfi pro eo,quo in Cy-
xillum flagrabatodio, feBafilio Ancyrano, Syl-
vano Tarfenfi 8c aiiis quos femi-Arianos voca-
nius, cum aiiis quos fibi devinxerat oppofuifle,
quafitum primum contra illos fe armaflet, ni-
mirum Sylvani erga Cyrillum hofpitalitate
offenfus. Certum tarnen eft initio an. 358. Acacium
jam tum Eudoxio Antiocheno adjun-
&um fuifle, quicum in concilio Antiocheno 8c
confubftantiale 8c fimihtudinem fubftantix ab-
rogavit. Sozom. lib. 4. cap. iz. Sed hxc prima
legitur Acacii adverfus fimihtudinem fubftan-
tix molitio. ß . Etiamfi conceflerimus Acacium,
quo tempore Cyrillum criminabatur, jam tum
in Arianorum partes conceflifle , haud tarnen
illo tempore devenifle eo putem, ut fimihtudinem
fubftantix criminis loco aiiis imputaret.
Nam etiam pofteain conciho C P . anno 360.
cum Acacius fadionis princeps , 8c conjundi
epifcopi femi-Arianos fere omnes diverfis cau-
fis epifcopatu dejicerent, fidei caufam nonal-
legavere, authore Socrate lib. z. hift. cap. 4z.
Rediens e concilio in locum exau&oratorum
multos fubftituit, qui fimihtudinem fubftantias
omnino ad fenfum confubftantialis prxdica-
bant, ut Meletium, Pelagium Laodlcenum,
ahofque qui in catholicorum 8c fan&orum etiam
cum coram Conftantio concionaretur
poft Georgium Laodicenum, dodrinam expofuit
quæ révéra fincerum ac purum apoftolicæ fidei
charaderem nontueretur, abhujus tarnen blaf-
phemia longiflimo intervallo fejundam. v. Theo-
doret.l.z.hift.c.31. Atqui Georgius prius tamquam
unus b femi-Arianæ partis principibus habebatur,
•ex Epiph.hæref. 73. n. 1. Credibile igitur non eft
Acacium Cyrillo fimihtudinem fubftantiæ quafi
crimen objecifle : nifi dixeris eum fimihtudinem
fubftantiæ velut idem cum confubftanr
tiali habuifle. Quam quidem rationem Sir-
B mienfis an. 357. formulæ authores adferre fo-
lebant, tefte Hilario de fynod. n. 79. Excufant,
ß (Urfacius-8c Valens) idcirco homoüßon& ho-
moeüfion tac cri voltiißc, qttia iinttm atqueidemß-
gnißcari vcrbo uttoque exißitnayttnt. Eadem ra-
tione adduci potuit Acacius, cum in concilio
Antiocheno formulam Sirmienfèm laudavit ÔC
fecutus eft , 8c authoribus gratias agendas de-
crevit, apud Sozomen. lib. 4* cap. iz. Earn fuifle
Arianorum fententiam dubitari non poteft, ex
C Philoftorgio qui b/Mixtnov 8c pro uno
.. habuit j 8c Bafilium Ancyranum , Euftathium
Sebaftenum ahofque ö/wimriov defenfores ubique
pro Qfj&aoicà decertantes inducit. vid. lib. 3. n. 16.
lib. 4. n. 9. 10. iz. Neque porro omninp falle-
bantur : nam Athanafio, Hilario 8c Bafilio judi-
cibus, rede intelleda fubftantiæ fimihtudo,
qualem Cyrillus fine dubio propugnabat, idem
eft omnino cum confubftantiali.
3 7.-.; , Ex his àbunde ut puto colhgitur, Acacium
nihil Cyrillo, nifi Nicænam fidem obje-
D cifle. Sed fi Acacius,earum faltem accufationum
tempore, fimihtudinem quoad omnia 8c quoad
fubftantiam fequebatur , quid aliud Cyrillus in
Acacio criminabatur nifi ex his duobusalterum?
aut infufficientem ad plenam 8c integram ca-
tholicæ dodrinæ profeflionem , fimihtudinem
fubftantiæ pertendebat eflTe : aut, quoniam cum
hu jus fèntentiæ defenforibus 8c amicitia 8c com-
munione c.onjundus erat, Acacium accufabat
quod earn, confeflionem dolo 8c fraude corrum-
peret, pravifque interpretamentis à legitimo
Efenfu deflederet. Utrumvis fequare, perfpicuum
eft cathohcæ Cyrihi dodrinæ argumentum.
Quod fi, ut vult Sozomenus, quodque nos cum
illbrum temporum hiftoria ægre conciliari pro-
bavimus, fimihtudinem fubftantiæ fequens Cyrillus
purum in Acacio reprehendebat Arianif.
mum j primum , hoc Cyrillo præcipuum déçus
, quod primus in Anomæos gladium ftrin-
xerit. deinde cum certum ex ejus fcriptis fit
eum catholice prorfus 8c orthodoxe, tum de
Filii, cum de Spiritus-fandi divinitate fenfiflè 5
F Anomæos ab ipfo, non dimidiata, ut quidam
forte femi-Ariani 8c Macedonian! fecerunt,fed
plena 8c integra cathohcæ fidei defenfione,
impugnatos dicemus.
3 8. Sive ob hanc Cyrillianæ fidei intentatam ab
Acacio accufationem ,five obahasquas liiftoria
nonfatisexpreflit, fefeque ignorare fatetur Socrates
,«duobus annis continuis Cyrillum in jus
vocavit Acacius. Sed fruftra fuit, nufquam com-
paruit Cyrillus. Socrates ex quo hæc didici-
mus,hb, 2. cap. 40. hanc caufam adfert, quod
Qnia in
Acacii fide
Cyrillus }
An. 356.
vel 357.
Cyrillus ab
jus vocatus
comparcrc
dctrcótac.
An. 357* Cyrillus accufationes formidaret. quod qui.- 1
--------- dem, Socratis bona venia didum fit , ne verifimile
quidem eft. Primum enim leves prorfus
. illæ accufationes erant, Theodoreto tefte lib.
2. cap. 16. qui leviffimas eas Cyrilli deponendi
caufas ab Acacio arreptas ait. 6 jjty -ß
/My.pdç vivuç eu pay ctfpopM&ç , stad’ «As rov KüfizA-
AoVy K&j I'e&mAujuav t%v?&Tey. ipfæ ob levi-
tatem 8c futilitatem Socrati incognitæ. Suæ
caufæ adeo confidebat Cyrillus, ut ab Acacio
depofitus majus concihum appellaret. in conciho
Seleucienfi fecurus 8c fidens provocabat Aca- .
cium, qui judicium finira noluit ad concilii
cenfuram revocari. jufta concilio vifa eft Cy-
1 rilli caufii, eique honorificeadjudicata. tamdem
Cyrillianæ depofitionis caufam adfert Sozomenus
hb. 4. cap. 25. Cyrillo magis honorificam
quam reformidandam ; nempe Ecclefîæ pallium
in egeftate pubhca mercatori venditum à Cyrillo
, 8c mulieri fcenicæ à mercatore 5 de quo
fequenti capite dicemus. Non igitur accufationum
metu judicium fugiebat Cyrillus, fed aut
yim 8c fraudes nequiflimi ac vaferrimi hominis ,
verebatur, aut id quod ego verifimihus credo,
abfolutum fe ac liberum ab Acacii jurifdidione -
pertendens, Apoftohci throni præful, inférions
judicio fe fiftere recufabat, aut taindemini-
mici, 8c à fe accufati hominis judicium fubire
fecundum leges detredabat.
39. Per illud biennium fadum puto, quod
Mdicincn- Cyrillus Melitinenfi cuidam in Armenia con-
fi concilio cilio interfuiflb narratur, apud Sozom. lib. 4.
inccrcft. c a p 2^. Obfcura prorfus hujus concilii memoria;
ante depofitionem Cyrilh an. 357. fadam
celebratum eflè , fignificant Anomæorum in ]
concilio CP . an. 360. querelæ; in quibus con-
cilii hujus, antequam abdicationisipfius', men-
tionem faciunt. Cum inimicitiæ jam inter
Arianos 8c fèmi-Arianos , aut faltem divortii
femina hujus tempore concilii extitiflè videan-
tur, illud ante annum 357. collocandum non
cenfemus. Arianos in eo dominatos, ejufque decreta
à femi-Arianis fpreta 8c negleda confiât,
ex Anomæorum in conciho CP. illius concilii
vindices atque ultores fe profitentium de
femi-Arianis propter earn rem expoftulationibus J
apud Sozom. lib. 4. cap. 24. & zy. Ineo depofitus
fuit Euftathius Sebaftenus,exBafil.epift.74.
qui fe nihilominus ut epifcopum habuit , 8c
femi-Arianorum concihis poftea interfuit, eo-
rum legationibus ad Imperatorem honeftatus :
Melitinenfifque concilii decreta abrogare 8c
evertere ftudébat. ap. Sozom. hb. 4. cap. 24.
Elpidius Satalorum epifcopus, qui concilio in-
terfuiflè videtur, Eufebium quemdam prefbyte-
rii gradu dejedum, contra ejus concilii ftatu-
sox.om.ibid. ta , reftituit. Cyrillum verifimile eft hujus •
concilii decretis intercefliflè 8c oppofuifle fe ;
faltem ea in conciho CP. ejus abdicandicaufa
ab Anomæis allegata e ft,quod cum Euftathio 8c
Elpidio communicaflèt, qui Melitinenfis fynodi,
cui ipfe interfuerat, decreta abrogare ftudue-
rant. Non ipfi propria , fed cum aiiis multis
communis ea cum Euftathio 8c Elpidio com-
munio. oportet igitur ipfum Euftathii 8c Elpidii
querelis fuas adjunxiflè , eorumque adverfus
concilium illud molitionibus favifle. Idque ad
i laudem Cyrilli cedit, quod difplicuerit ipfi con- An. 3 5 8.
cilium, Anoraamrum laudibus 8c patrocinio in- ---------*
fame. Euftathius porro 8c Elpidius his tempori-
bus .fimilitudini lubftantia: addidi , adverfus
Anomxos fervide decertabant: 8c uterque poftea
Nicienam fidem amplexuseft. Elpidius Ba-
fihi encomiis celebratur epift. 72. pag. 118. v. ep.
21J. 8c 322.
C A P U T V I I .
» Cyrillus ab Acacw depomtur, appellat ad majus
concilium, fe act Sylvanum Tarfenfem recipit.
4°. A Cacius, fruftra citato ad judicium per .,|ec?r'IIus
bienniumcontinuum’ Cyriho, ilium R in concilio
prccveniendum arbitratus, una cum epifcopis« depofims»
provincial qui idem cum ipfo fentiebant , de-cc
pofuit. ita Sozomenus hb. 4. cap. zy. addeex«
Theodoreto hb.. z. cap. 26. 8c Hierofolymis n
expulit. Ea Sozomeni verba , praveniens depo-
fu it , <pSdvei ucf-SiAcov, fignificare videntur, Acacium
, cum timeret ne Cyrillus fe ad judicium
appellaret, atque in conciho propterea de quibus
accufabat Acacium , damnari procuraret,
Cyrillum ipfum fine mora epifcopatu dejicien-
dum, feque in tuto collocandum judicaviflè.
Conciliumitaque exepifcopis fiua fententia fibi-
queaddiftis coegit. numerofum illud non fuifle
inde colhgitur, quod numerofius appellarit Cyrillus
in eo fede deje&us. ahoqui, cum o6to •
ante annos quindecim in Palaftina epifcopi
eflent Athanafiana caufie addidi , utut quidam
fato fublati, alii ab Acacio in fuas partes illecl!
fupponantur, nonnullos tamen Cyrillo 8c fidei
y favorabiles fiiperfuiflè credibile eft : quare cx-
teri in anguftum numerum contracli manent.
In his numerarepoflumusPatrophilum Scytho-
pohtanum, ex Arianorum peflimis unum ; Eu-
tychium Eleutheropohtanum, fi jam turn cum
Cyrillo fiifcepiflèt inimicitias ; Petrum epifcopum
Hippi, Eufebium Sebafbe, Charifium Azo-
t i, qui Acacio in conciho Seleucienfi adjun&i
reperiuntur apud Epiph. hserefi 73. n. 16. Eos
folos conciho prsfentes fuifle, verba Sozomeni
initio capitis citata fignificare poflunt. Cyrillum
l verifimile eft judicio fe fiftere noluiflè , cum
per duos annos conrinuos venire in jus recufa-
rit. able ns itaque 8c inauditus damnatus fuit.
Quo loco celebratum fit concilium , hiftorici
filent. Hierofolymis celebrari poftulabat Eccle-
fix confuetudo, ut in iis locis judicium inftitua-
tur, in quibus admiflinn crimen dicitur, poflimt-
que telles audiri. ibi quoque celebratum eflè
probare videtur quod ait Theodoretus lib. 2.
cap. 2 6. non depofitum ab Acacio folum Cyrillum
fuifle , fed 8c Hierofolymis expulfum.
non enim fine vi quadam 8c impetu praïfentis
Acacii ilia peragi potuiffe videtur expulfio. Concihum
flib finem an.357. vel initium 3y8.coa(ftum
putamus, circa idem tempus quo Leontius An-
tiochenus deceflit. Narrat enim Theodoretus
hb. z. cap. 26. Cyrillum ftatim ab fua abdica-
tione Antiochiam contendiflè, eamque paftore
orbatam ofFendifle : aurh eg-epu/fy'ny
éüpcóv. Atqui Leontius nonnififiub finem an. 357.
vel etiam anni 358. initia mortuus eft. qui ab
Athanafio quafi yivusrecenfetur in hiftor. Arian,