Ixxxix D I S S E R T A T I O L
Ab-impa- fufcitatis offendit ecdefiam y ordinationem fuam A communionem rupit • qiii cum federn fuam
is libcra- doluit injuftis fulpicionibus infamari, quas eciam
fan&i 6c docli viri, uc Hieronymus 8c. Ruffinus,.
fcripto pofteritati confignarunt. Tria pracipue
in Cyrillo reprehenduntur, ordinatio ejus, va-
riatio in fide , 6c in communione. Ordinatio-
nem ejus Ruffinus media temporum confu-
fione faclam ait , Hieronymus verb incredi-
bilibus prorfus circumftantiis praditam re-
fert. Hiec omnia nos , ex melioribus authori-
bus 6c monumentis fuo loco diflblviffe fpera-
mus. Ruffinus ait Cyrillum allquando in fide
illo tempore nemine turbante obtineret, ad
eum fine dubio fynodicas 6c communionis initio
epifcopatus litteras dedit, fi jam turn file mos
obtinebat. Fuerat Acacius gravi Sardicenfis fy-
nodi, quam ecclefia Hierofelymitana recepe-
ra t, fulmine percufius j fed iniquitafe temporum
fadum eft, ut ea fententia effe&u careret. Nec
Acacii communionem tempore concilii Seleu-
cienfis, cum illepriora multo gravioribus cri-
mina cumulaflet, inire dubitavit S. Hilarius.
Quanto innocentior Cyrillus, fi , quod tarnen
fiept us in communione variajfie. Aftipulantur fere B incertum eft, ejus manu confecrationem epifco.
Socrates 6c Sozomenus, dum aiunt eum conci-
lio C P. interfuiffe , turn ex mntata fententia Con-
fiubfiantiali adh.trentem. Non credo illi alia de
caufa fidei variationem imputari , quam propter
variationem communionis ipfi temere ad-
fcriptam. Sed prius agamus de fide. Diffentire
non pofiimt ejus adverfarii prima ejus 6c extrema
epifcopatus tempora cum fincera fide tranf-
ada effe j orthodoxamque ejus in catechefibus
de Trinitate dodrinam Diflertationis tertia;
initiis invide probabimus. ut idem de intermepalem
recepit. Qua: certe ordinatio, judice cone.
C P. an. 38 z. fecundum canones perada fuit. Ab
Acacio prater jus fafque depofitus , receptum
habuit apud Sylvanum Tarfenfem, iifque tem-
poribus communionem , ac forte conciliorum
iocietatem habuit cum femi-Ariana partis prin-
cipibus. At ii vel femper catholici fuere, una voce
a rigidioribus veritatis defenforibus difere-
pantes, vel eo tempore fanam 6c orthodoxam fi-
dem profitebantur: quod enim aliquihxrefim ,,
quam poftea,publicarunt, jam tunc fortaflis in
diis temporibus judicetur , nifi obftent diferta C corde latentem premerent , id cognitori corm
contrarium argumenta , lex a:qui juftique
poftulat. Quälern certe num. 84. deferipfimus
Cyrilli fidem,in eam minime omnium •variationis
ac mutationis fufpicio cadere poteft • cum feie in
anteceflum judicio ipfe fuo damnaverit, fi fidem
mutaret unquam , cat. 5. n. 12. Alias, nullam
aliam legitur Arianam formulam fua fubferip-
tione approbafle, nifi Antiochenam forte cum
aliis in concilio Seleucienfi * at ei forte unafub-
feripfit Hilarius ibidem prafens 5 qui falteni
dium Deo fervandum Judicium erat. Certe
omnes quibufeum conjundus videtur Cyrillus,
magno tune animo adverfum Arianos decerta-
bant , folique illos palam impugnabant ; cum
id quod fiipererat fortium conmbftantialis def^n-
forum, in exfiliis aut inlatebris occultati effent ■>
qui quidem femi-Arianos illo tempore pro fra-
tribus chariflimis, 6c fola a fe vocula divifis ha-
bebant. In concilio Seleucienfi cum omnibus
ftatim communicavit, fandique Hilarii exemplo
in libro de fynodis jam prpbaverat eam nihil D nimium tutus eft. Sciderunt fe poftea ab feminifi
verum 8c catholicum continere 5 nec ad
Arianum fenfum fledi poteft , nifi contortis 6c
alienis prorfus ab obvio 6c legitimo fenfu inter-
pretamentis. Vocem confiubfiantialis primo fuf.
pedam videtur habuifle. Hunc ipfi fine dubio
icrupulum excuffit Athanafius an. 349. eo fane
vocabulo fidem fuam de SS. Trinitate- profefi-
fus eft ad Conftantium feribens , quod in fua
cum Acacio de mutua utriufque fide conten-
tione retinuiffe videtur. Nec hujus abdicatio in
formula Antiochena continetur ; tantum praArianis
A no man, quibufeum nullam poftea legitur
focietatem 6c communionem junxiffe. Me-
letio fefe adjunxit Antiocheno an. 362. qui jam
propter generofam veritatis confeffionem exfii-
laret 5 6c omnem, quam prius foviffe cum Arianis
videbatur, fpcietatem abruperat. Nullam deinde
in Macedonianorum rebus partem habuit ;
nifi focium fè eis praftiterit in delegandis ad
Liberium epifeopis, qui delegantium nomine in
N iaeni fy mboli verba j urarent,cuj us reiCyrillum
exiftimo participem non fuiffe.Suum fub Valente
__r..L/i_-+:.n____J:___a j r.___________ .... ■ r o • _ . :* •. -i do confubfiantiali repudium dedit. Ad fummum, H M i ___________ i l . r
cum in concilio Seleucienfi idoneorum teftium
authoritate, de vocula folum,non de fubjeda ipfi
fignificatione ambigeretur ; fi vocem deferuiffe
ad prafidium fidei pofitam peccatum eft, non
mutatæ fidei fed amifïæ conftantiæ peccatum
eft 3 quod,inimicis fatentibus, pcenitentia diluit,
6c toleratis graviffimis ab Ariana fadione poenis.
termiffio ac filentium. non igitur ei fiibferiben- E exfiliumnonpromeruit,nififufceptiscum Ariana
88. Veniamus deinde ad objedam ipfi comfadione
certaminibus, quorum etiam multafu-
biit in exfilio. Inde reverfus,tantum in largienda
fua commhnione deledus ac judicii habuit, ut
Pneumatomachos ab Ecclefia tenuerit alienos.
Ex quibus omnibus, qua; in tota Diflertatione
fufius expofita funt, apparet conftantem ab ipfo
fervatam hanc ineunds communionis legem
fuifle, ut eam nemini nifi fententia catholico,
aut exterius eam fidem profitenti concederet.Vomuniónis
variationem. Prinmm, cumadhucvi- p luiffet Ruffinus credo, ut cum Acacio ,Meletio
vente Maximo folum prefbyter effetecclefiæ
fuæ 6c epifeopi morem 6c judicium fequutus |
communionem cum Athanafio in Tyrienfi concilio
fede dejedo, nec fovit proprie nec rupit y
alienum 6c inexpertum à turbis ecclefiafticis
iliius temporis cum tota ecclefia fixa fe habens.
Ejus communionem amplexus eft fynodi Jero-
folymitanæ an. 349. tempore. Utrum Acacii de
manu ordinationem fufeeperit , dubitabile eft.
fed fac ita eife : non continuo cum Athanafio
Eufebio Samofatenfiabrumperet, 6c Latinorum
communionem fedaretur. Verum ipfe in Orien te
pofitus longe melius earum partium ftatum per-
ceptum habebat. Nec accufari Cyrillus poteft,
quin eadem cririiinatione plurimi fanditate
célébrés includantur epifeopi.
Nunc ut fiimma Cyrillianæ vira capita tota
hac Diflertatione fparfa , longeque à fe avulfa
cblligam, hanc brevem iliius fynopfin uno con-
fpedu repræfento. Chronoloxei
Chronologicum C y r illiam v i u compendium.
NAfcitur Cyrillus Jerofblymis vel in vici- J
nia circiter annum 315.
Monaftica: vira inftitutis imbuitur , 8c virgini-
tati confecratur circiter annum 330.
Diaconus ordinatur a S. Macario, ut ferius
ann.334.
Prefbyter creatur a S. Maximo, circ. an, 345.
Homiliam in Paral yticum dicit, noftra fententia,
ante catechefes 8c fätis novus prefbyter.
j
Catechefes 18. ad illuminandos per totam
quadragefimam, 8c 5. myftagogicas adNeo-
phytos hebdomada Pafchatis pronuntiat,
an. 347. vel 348.
In concilio Jerofolymitano Athanafius prafens
in communionem receptus, 8c fubferipta fyn-
odus Sardicenfis an. 349.
Maximus moritur-an. 349. vel 350.
Sedes aliquamdiu vacat.
Cyrillus ab epifeopis provincie canonice ordinatur
an.'350. vel 351.:
Die 7. Maii apparet Jerofolymis crux in ccelo *
ex luce: quod ftatim Cy rillus Conftantio nuntiat
per litteras an. 351.
Ab ipfb pene epifcopatus exordio contentio-
nem fufeipit cum Acacio de Metropoliticis
juribus. fequura funt mutira iitriufque circa
fidem accufationes circa an. 352. 8c feq.
Acacius per biennium Cyrillum ad fiium tribunal
judicandum appellat an. 356. 357.
Cyrillus intereft conciho Mefitinenfi in Armenia,
cujus decretis obfiftentes Elpidium 8c
Euftathium fovet an. 3 57. I
Cyrillus ab Acacio in tumultuario concilio de-
ponitur ^ 8c Jerofolymis expellitur initio
anni 358.
Subftituitur in ejus locum Eutychius.
Cyrillus appellat ad concilium majus, 8c fe ad
Sylvanum Tarfenfem recipit, apud quern in
Ecclefia conciones habet.
Acacius ilium Tarfo fruftra exturbare conatur.
Cum Bafilio Ancyrano 8c Georgio Laodice-
no communionem, ac forte conciliorum focietatem
adverfus Eudoxium 8c Acacium '
init.
Adeft in concilio Seleucienfi , in quo, citatoin-
caflum Acacio, a Patribus fedi reftituitur 8c
Hierofolymam revertitur an. 359.
Acacius animum Imperatoris adverfus Cyrillum
accendit.
Cyrillus fecundo deponitur in concilio Con-
ftantinopolitano , 8c in exfilium mittitur
. an. 360..
Subftituitur in ejus federn Herennius.
Mortuo Conftantio Cyrillus ab exfilio revoca-
tur , 8c federn fecundo récupérât art. 362.
Antiochiæ fuit cum Meletio hujus anni æfta-
te ; unde adducit Hierofolymam converfum
ad fidem Daphnitici Flaminis filium.
Pradicit inanes fore Judæorum in templo in-
ftaurando conatus an. 363.
Sub Joviano, 8c Valentis initiis , Jerofolymis
pacifice degit.
Acacio mortuo Cæfarienfi ecclefiæ Cyrillus
præficit Philumenum : eoque per Eutychia-
nam fadionem deturbato, Cyrilloque fenio-
re in ejus locum fubftituto j Cyrillus iterum
hoc pulfoin eafede fubftituit Geîafium ferons
fuæ filium an. 3 66,
Cyrillus nofter , quorumdam fententia, cum
multis aliis ad Liberium delegat, ad fefei-
piendam Nicænam fidem an. 3 66.
Valentis mandato Cyrillus tertio ejiciturin ex-'
, filium an. 3^7.
' Ipfî fixbrogantur , Heraclius , Cyrill us alter,
8c Hilarius, qui federn obtinebat an. 375.
In variis exfiliis multa contra Arianos certa-
mina fùbit.
P oft V alentis mortem Jerofelymam revertitur,
ac federn tertio récupérât an. 378.
Ecclefiam fuam hærefibus , fehifmatibus , 8C
morum corruptelis deformatam offendit :
petitque auxilium à conciho Antiocheno
an. 379.
Ruffinus 8c Melania ipfî Pneumatomachos
omnes ab Ecclefia expulfos reconcihant; an.
379. vel 380.
S. Gregorius Nyffenus concilii Antiocheni mandato
Hierofolymam ad pacificandam ecclefiam
miffiis , prævalente fchifmaticorum 8c
hæreticorum pertinacia , re infeda , abit.
an. 380.
Quadringinti monachi Paulinianæ partis, Ruf-
fini 8c Melaniæ opera, Cyrilli communionem
ample&untur ân. 380.
r Cyrillus duos monachos ab Alexandrino epifl'
copo propter fui caftrationem excommuni-
catos rejicit.
Intereft concilio Conftantinopolitano oecume-
nico II. an. 381.
Laudatur ejus vita , 8c à concilio C P . omnium
pene eorumdem Patrum qui concilitün anni
fiiperioris celebraverant, canonica ordinatio
defenditur an. 382.
Adftitit forte in conciho CP.- anni 383.
Cyrillus moritur die 18. Martiianni 386.
k