.**> THOMÆ
pulp placere quas Cyrillus habebat çonapnes,Açacu ipor
Tiitis obccmperare noluir. Turn demum fremere Ac'acius,
& Cyrillum, uc coram epifcopis Palæftinçe cotnparcrct,
per biennii fpatium "Commenter citare. Hifce minis reru
n s Cyrillus , appellationis libello ad epifeopos millb,
ad itiajus judicium ,ncmpe impera.torisConftantii, provo-.
cabat -, quod contra cinonis ecclefiaftici confucrudinem
à primo 8c folo jZyrillq fadumperperam notât Socrates:
nam diu ante Cyriiïum Donatiftæ à judicio concilii Are-
latenfis ad Conftantinum M. provocayerant. Intei:ea ta-
men haud diffimulandum elfe arbitrpr, quod canone duodecimo
- concilii Antiocheni vetitum fit cpifeopo à fynodo
provincial! depbfito, Imperatori moleftiam facelfere, quem
ad majorent iynodum provocare oporteret.
r Dum T&rfi cum Silvano degebat Cyrillus , fynodus
ppifeoporum Orientalium circiter clx. Seleuciæ in Ilauria
congre^ata eft eodem tempore, hoc eft, anno trecentefimo
quinquagefimo nono, quo fynodus Qccidcntalium epifeo-
porum Arimini conveniebat. Epifcopis coeundbus fyno-
dus in duas partes divifa fuit, ftantibus hinc Acacio Cæ-
jfarienfi, Georgio Alexandrino, Uranio Tyrio , Eudoxio
Antiocheno, unà cum triginta aliis ; inde vero Georgio
Eaodiceno, Eleufio Çyziceno, Sophropio Pompeiopolita-
no, & Cyrillo Hierofolymitano , quos longé major pars
opifcoporiun fecuta eft. Hæduæ fadiones per quatridui
foatium acriter inter fe digladiabantur. Acacius ejufque
Jequaces novam fidei formulam condebant, in qua rejeta
s Confubftantialis 8c Subftantiæ nominibus Filium Patri
■ voluntate tanmm fimilem alfe.rebant. Alterius autem
partis epifeopi nullam novam fidei formulam feribendam
cenfentes, Antiochcnam fubfcriptis nominibus fuis com-
probabant. Quum verb Leonas, fÿnodi præfedus ab Im-
peratore mifliis, perfpiciebat epifeopos inter fe conyenire
jhaud potuilfe, concilium dimifit,ita tamen ut epifcopis
liceret in ecclefia convenirc, deque fuis controverfiis tra-
jSfcare. Convenientibus ergo epifcopis qui Cyrillo fave-
bant, Acacium cum luis accerfebant. ut tam de Cyrilli,
quàm etiam aliorum epilcoporum caufis judicaretur. Illi
verb , fæpius licèt citati venire reculantes, à cæteris abdicate
foere. Quibus peradis, fynodoque etiam. dimiffa,
decern le^atos éx fuis Conftantinopolim miferunt, qui
Imperatorera de omnibus rebus certiorem facerent. Acacias
verb fe eeleriter è Seleucia proripiens, Conftanti-
nopolim priùs venit, aurefque Imperatoris præoccupavitr;
qui & alioqui in Acacium propenfior, ejushortatu conci-
Eabulum Conftantinopolitanum indixit,convocatis epifcopis
ex Bithynia circiter quinquaginta; qui Cyrillum unà
MILLES
non folùm Chrylbftomus Sc Gregorius Nazianzenus^j e *
rum etiam Ammianus Marcellinusj qui, quum cnriftianO
nomini infeftus fuerit, quidquam in gratiam chriftiano-
rum confinxille vix xenfendus eft.. . Sequentibus JuJiani
temporibus nihil memoratu dignum occurrit de Cyrillo ,
nifi quod tutum. præbuerit refugium juveni cuidampAn-
tiochenfi, flamirtis filio, qui fidein chriftianàm amplexms,
.iratumque.ob id^patrem fiigiens.le ad Meletium cpifeo-
pum recepit, qui nobte cum Hierofolymas mifit, Cyril-
loque tradidit. De iis rebus quas Cyrillus lub imperio
Valentis gelfit, ïîlenrEcclefiæ annales : credibile verb eft
eum ab Arianis qui tunc omnia loca complebant, gravia
petpeffum elfe. Cæterùm, quod ait Hieronymus ,, ful>
Theodofio inconcuflum epifcopatum tenuit. , ‘ .
cum Silya.no,Tarfenfi aliifque plurimis depofuerunt.
: Cyrillus .autem ab Hicrofolymis relcgatus , cxfol ufque
ad mortem Conftantii imperatoris permanfit. Çui quum
-Julianas circa finem anni trecentefimi fexagefimi primi
fuccelferat, ut omnium gratiam uberius promercret, inter
«lia benefada.quibus in imperii ptimordiis magnam fibi
laudem comparaverat, epifeopos dira Ari^norum perfecu-
tione fugatos, exfulefque ad fedes fuas reyocavit. Hac
ergo occafione Cyrillum noftrum Hierofolymas rediilTe,
& ipilcopalcm dignitatem capelfivilfe verifimile eft. Nam
anno trecentefimo fexagefimo tertio quum Julianus tem-
plum Judæorum à Tito dirutum immodicis fumptibus re-
jftituere parabat, Cyrillus qui tunc Hierofolymis agebat,
rem tacitè fecurn perpendens, memor, ut ait Socrates ,
yaticinii Danielis, multis adftantibus clamavit, brevi futu-
rum ut Scrvatoris oraculum implererur, & ulque ad con-
furnmationem & in finem perfeveraturam elle defolatio-
nem, Sc lapidem fuper lapidem in templo non manfurum.
Quod quidem eventus mirificè comprobavit. Nam quum
Judæi operi fortiter i’nftarent, jamque nudatis fundamen-
tis pr’ope eflèt ut ftruduram ipfam aggrederentur, me-
tuendi flammarum globi crebris aflultibus è terra erum-
pentes operarios aliquoties exurebant, opulque inceptum
Ut interrumperent efficiebant. Quod quidem teftantur
Tertio autem Theodofii anno , Chrifti trecentefimo
oftogefimo primo, lynodus quarra earum q.uas vocantr
Oecumenicas, Conftantinopoli congregata fuit. Cui præ-.
fuit Cyrillus unà cum Gregorio Conftantinopolitano,Ti-.
inotheo Alexandrino, Meletio Antipcheno. Horum fando-j
riun Patrum, poft ftabilitam Sc confirmatam fidem Nicæ-,
nam, prima cura fuit regimini ecclefiarum Ôrientis præci-,
puarum profpicere. Ideoque loco Maximi invaforis Grc-.
goriimiNazianzenum Conftantinopolitanæ ecclefiæ epifoo-,
pum conftituebant ; Gregorio verb epilcopauim abdicantij
Nedarium fubftituebant. Antiochiæ autem in locum Me-,
letii nuper mortui Flavianum eligebapt. Cyrillum demum .
rite 8c légitimé ordinatum declarabant. Huic concilio.
quinque circiter annis lùpcrftitem fuilfe Cyrillum accepi-,
mus. Nam Mardi x v m . anni trecentefimi odogefimi.
fexti, fi Græcorum Menæo fides adhibenda fit, grandævus
jam,curifoue confedus placidè obdormiit. Pleraque eo-,
rum quæ de Cyrillo diximus, veterum teftimoniis, q u x .
ad calcem Præfationis fubjunximus, làtis confirmantur
ideoque feriptores andquos, qui res geftas Cyrilli pofteris
tradidere, rariùs citavimus. Hadenus de vira Cyrilli; reliât
ut de feriptis ejüs paulo diligentiùs dilferamus.
! Plura Cyrilli foripta olim exftitilfe, quàm quorum v el.
fragmenta ad nos pervenere, non eft quod dubitemus.
Quum enim diudus ecclefiæ Hierofolymitanæ præfuerit,
plurimafque ad populum habuerit condones, non éft mi-
randum fi pro more illius feculi auditores eas calamo
excipientes in vulgus dederint ; jiarum auten®iConcionum >
temporis injuria etiam memoria intercidit. Quod vero
Anaftafius Nicænus b [ veriùs Sinaïta ] in quæftion. 8c
relponfion. de varîis argument, in làndis feript. commen-
tariorum Cyrilli noftri in Marcum, 8c epiftolæ ad Olym-
pium monachum meminerit, id ex eo contigilfe arbitrpr,
quod-Cyrillum Alexandrinum, à Cyrillo Hierofolymitano
non làtis cautè diferiminaverit. Quæ verb feripta Cyrilli
hodie exilant, quæque nitidiore quàm antehac cultu edi-,
ta, tibi, ledor Bencvole, mine exhibemus, hæc font.
I. Catecheticæ lediones x x m . quarum x v m . Qua-
dragefimæ tempore ad competentes,five eos,qui utbapti-
zarentur petebant, habitæ, e præclarum continent totiu*
dodrinæ chriftianæ compendium. Poftquam enim ani-
mos catechumenorum prævia inftitutione præparalfet,
deque peccato , baptifmo , præcipuilque fidei capitibus
breviter dilferuilfet, omnes articulos lÿmboli Hierofoly-
mitani fulè explicat, totumque, ut ita dicam, theologix
corpus ablblvit. Quamvis àutem Catechefes iftæ fuum
fatis prodant audorem , 8c primævæ ecclefiæ fimplicita-
tem orationis contextu pulchrè référant, non tamen de-,
fuere, nec defiint adhuc qui eas non modo Cyrillo abju-
dicant, verùm fequioris ætatis foetum elfe affermit. Inter
hos agmen ducit Riyetus Pidayienfis , theologiæ apud
Batavos Lugdunenfes profelfor non incelebris, qui vel
hafee Catechefes negat a Cyrillo feriptas; vel, fi minus id
obtineri poteft, ait elfe miferè interpolatas, nonnulla ab
iis detrada, quædam iis alfuta.
Argumentum primüm quo probare aggreditur hafca
- * Ef' ns inljMcffr ini rtwifv K * & c t { p t n l f ÇariXÎtuù ttK»às^W>
,1e,' r i clcrixa , tStzi fiiZs vvfyrtifttif *èi2c&ey , prj'i ïén**?**f , (*1^
■ piblioth. Patrum , Vol. I. ci. «ff cj* jùpvs, W - tos $t!«s
Chronologie» ànnotatio qux fubjungicur Cyrilli Catccheûbus
Riblioth. Aug. ab Hoefçhel. cà. -
(* l’sri flsiZfiitt tTritKo*»* tiwiStl içivtSip , *uf £
aiKQt<w « JV tÛt*)i oXiyapÿjffUS cai<>%Xi(-
iXitiSu IMXtoi<ry,s ïériKc&tçtirtelt ZTÇtja&tKUl. I Apud
ia cod. raf. Biblioth. Augulûn, apud Catalog,
P R Æ F A T I O
E D I T I O N I S O X O N. 401
-'Catechefes Cyrillo falso adfcribi hue redit. Quum Hieronymus
dicat Cyrillum eas in adolefcentia compofoilfe, id
, verb neutiquam verifimile eile, catechumenorum inftru-
i dionem publicam âdolefeenti fuilfe commilïàm, & tan-
. tarn fuilfe ejus audoritatem & eruditionis famam, ut ejus
» omnia dida à notariis excepta fint. Quod ad ætatis an-
,num artinet, quo hafee Catechefes habuit Cyrillus, de eo
ftatim dabitur uberior diflèrendi locus ; impræfentiartjm
id tantum annotalfe fufficiat, catechumenorum inftitutio-
nem publicam non fuilfe opus adeo plenum periculofæ ■
aleæ, quin Cyrillo, juveni licèt, fatis tuto mandari potue-
rit. Myfteria enim chriftiani cum fidei tum cultus cate-
chumenos celabanc, eaq.ue tantum eis exponebant, quæ
plana & obvia fuerunt, quæque captum eorum qui fupra
vulgus non fapiebant, minimè fugiebant. Nullmn autem
opus fuit notariis, qui ejus omnia dida exciperent,
quum vel ipfemet, quæ ad baptizandos verba fecerit, chartis
poftea iliinere potuerit., vel auditores eas ab ore didan-
tis calamo exciperc : quod quidem chronologicx annotation!
fuperiüs citatæ convenit ; cujus hæc font verba :
mtXai'jA, îpfow a.W.cu YjprMjÿmÇy y&t ivitwiiv
K) && n ß*77h(pj.a7v(, t) /xe-m <& ßtt-nhäüücu wir vio<pa-jiçoiç.
’TtWTOf 3 piivdf of TtS Asytânt T cuxütpcu Û7 TtyiS’. ènKstCôvTK ty£Jt-
1 c f CLI ™ «/ef« kM ou-mv'àtfv
Iho-k xpsoj mpv/Tiat. Hinc autem perlpicere licet nullam
elfe iftiulmodi repugnantiam, quam vult Ri vêtus, inter
Hieronymum dicentem Cyrillum catechefes fuas compo-
foilfe , & titulum Catechefean, quo eas extemporaneas
fuilfe alferitur.
Secundo, objicit Rivetus catechefes lias in codice mf.
bibliothecæ Auguftanæ Johanni cuidam epifeopo Hierofolymitano
tribui. Verum fallitur vir dodilïîmus. Nam
: x v i i i . catechefes Illuminatorum in hoc codice nulli,
neque Johanni, neque Cyrilfo tribuuntur. Prænotationes
quidem five tituli Catechefean recenfentur ; ipiæ verb Ça-
techefes nemini adfcribuntur. Hinc Marcus Velferus hanc
notulam præmifit : Cateehetict inftitutiones epifeopi Hiero-
folymitani, quem Cyrillum ejfe puto. Fatendum quidem
eft Myftagogicas Catechefes Johanni Hierofolymitano
mbui. Jta enfin fe habet titufos : &vi)ÿeif
mvn la&sv* inmom Hes<nXv(iaV, «fei Patf'iff/Mtsç.,
'Xeio-fM-ns, owfMTK jqq tufMTVf Xe/foJ, &c. Quod fi verb
in uno& altero codice errans librarii calamus easjohan-
m aut alii cuiquam fortè adfcripferit, quum Hieronymu^,
Theodoritus, Photius, Damafeenus, aliique, qui ætatem
in qua feriptas fuilfe confiât proximè atrigerunt, JiasCa-
techeticas inftitutiones Cyrillo noftro rribuant ; codices
mlL nihil motor, neque adduci polîum ut putem impe-
xiti librarii celpitariones elle fide digniores teftimoniis
iàndorum Patrum. Patet præterea ex ipfîs Catechefibus
eas a Johanne Hierofolymitano feribi nequaquam potuilfe;
fed vel à Cyrillo ipfo, vel ab audore, qui iifdem quibus
Cyrillus vixit temporibus. Cyrillo in fede Hierofolymi-
tana fucceffit Johannes circa annum 586. hafee verb Catechefes
intra annos 347. & 35I. habitas fuilfe manife-
ftum eft, non folùm ex eo quod dicitur feptuaginta annos
tune effluxilfe poft exortam Manetis hærefim, verùm
etiam ex mentione Perfici belli Catech. xv. $. 3. quorum
utrumque cum Johannis ætatepelfimè, cum Cyrilli autem
:pptimè convenir. Unde liquet Rivetum, Albertinum ,
aliolque nugas agere, dum hafee Catechefes à Johanne quo-
dam feriptas foilfe contendunt. Videamus ergo an ab iis
anædam deu'aéta, quædam aflùta fine, quod aflèeere non
dubitat Rivetus.
Primum afTumentum fie reperiffe teftatur Rivetus Catech.
x u . WbJ 4^ legfi-nvay yweur
w t , oijoe 7mc ttun.ty ayjpyç ^ ywtuxir SfTAâtu,
Hoc ab mfulfo mc/hacho additum eflè ideo ait, quiahoc
tempore Ntcænorum canonum vigebat auftoritas, qui-^
iu s «bitrio clericorum réliaum fuit, an velint ab uæorï..
iras abfttnere : qua de Te videas, quæfo, quæ ad hune locum
pag. i S i. notavimus; quibus id unum adiieere vi-
fiun eft.plurimis in locis hifce temporibus non folfim
emlcopos, vetum etiam. prelbyteros , cæterofque dero .
aaicnptos, cæltbem vttam tanquam perfediorem egiffe :
, ob caufiun * âppofîtè âdmodum, pro mote iho-
hanc erge
rum temporum, dicit Cyrillus : e! , &c.
- Secundo, quæcunque de ligno Crucis feu Catech. xi 1 n
§• 1 "feut aliis in locis repcriunrur, alîîita clamat Rivetus»
Quum enim paulo antequam hæc feripferit Cyrillus inventa
fuerit Crux, ejüs temporibus minime1 conveniune
voces iftæ , quæ nonnifi de rebus longe
præteritis adhiberi folent. Verùm, quod ait eruditilïimus
c D. Gave, phrafis ifta non femper apud Cyrillum lon-
gum præteriti temporis intervallum defignat; fed ali-
quando præfens tempus dénotât, phrafique ^ tiw
csvojw æquivalet. Cyrillus præterea his verbis non rçlpi-
cit inventionem Crucis; verùm id tantùm dicit, lignum
Crucis , quod etiamnum maner ; elfe infigne Dominicæ
mortis teftimonium. Quod verb ait Rivetus cap. 1 o. in-
tegram paginam infertam elfe à décima linca pag. Z74.
ad decimam oftavam lin. fequenf. pag. quum id nullo ari
gumento probare nitatur, nullufque fit codex mfi in qùo
.non reperiatur hæc pericope, neque vel levifïïmum erro-
ris aut fràudis appareat veftigium, jure mèrito tam facilè
a nobis rejicienaum exiftimamus, quàm ab illo aflèritur.
Quinque quæ foperfont Catechefes, Myftagogicæ nun-
cupantur,utpote quæ ad nuper baptizatos feftis poll Pafeha
diebus habitæ fuerint. Harum autem eumdera elfe aubto-
rem, qui præcedentium, nemini dubium erit, qui eaquæ
de argumentis harum Catechefean in fine ultimæ Ca-
.techefeos Illuminatorum habentur accuratè perpenderit.
Poll fanclum autem, inquit Cyrillus, Catech. x v m . §.
& felutarem Pafchatis diem,in reliquis hebdomadæ
.diebus, poll lÿnaxim, ad lândtum reforrebfcionis Salvatoris
locum, congregati, Deo volente alias Catechefes âudietis,
in quibus rurfus de unoquoque eorum quæ fiunt caufâs
difceris, atque tam ex novo quàm ex veteri TeftamenÉo
demonftrationes accipietis. Primùm quidem de his quæ
. ante baptilmum proximè fiunt. Deinde qiiomodo mun-
dati eftis, See. Deinceps verb pollicetUr fe de. iis omnï-
bus diclurum, de quibus in Myftagogicis àgitur. Neque
aliam ob caulàm, uti exiftimo, Rivetus hæc à recentiore
aliquo addita elfe dicit , quàm quod Cyrillum noftrum
Myftagogicarum Catechefean audio rem elfe adeo apertè
declarant. Stylus quidem harum Catechefean eft contra-
dtior prefliorque ftylo præcedentium , qubd non aliundé
contigifte reor, quam ex diverfà earumdem materia, atf-
.ditorumque diverïis circumftantiis.
Quod verb ad ætatis foæ annum attinet , quo has ha*
huit Catechefes audor nofter, de eo vix quicquam certi
tradiderunt antiquæ Ecclefiæ feriptores. Hyeronymüs quidem
Cyrillum eas in adolefcentia compofoilfe refert. Ve-
rum, pace eôrum qui Hieronymum maximo in pretio nec
immerito habent, ab ejus fenteritia liceat difeedere. Ca-
.teçhumenorum enim publica inftitutio ei non ante foe*
rat commifià , quam prelbyteri honorem àdeprus fit
quum autem prelbyter non potuerit creari nifi trigefi-
mum jam expievilfet annum, adolefeentiæ terminos præ-
teriilfe cenfend,us eft. Ex iis præterea quæ de ortu hæ-
refe«s Manjchæorum Catech. v i. $. 12. dicit, confiât eum
has profodilfe Catechefes non ita multo axitêquam àd
epifcopatûs dignitatem evedus foerit : verùm nullo modo
cuiquam, qui ad primævæ Ecclefiæ difciplinam paulo’
attendus relpexerit, credibile videbitur eum adolefeenteni
epifeopum fieri potuilfe.
II. Catechefes fequitur Epiftola, quam, liatim ac epi-
feopatum adeptus eft, fcripfit ad Conftantium, de figno
Crucis ex lumine deiifo valde & corufearite, quod Hiero-
folymis, die Pentecoftes anni trecentefimi quinquagefimi
tertii,fi temporum rationem.redè putet Baronius, quàm'
plurimis videntibus ( qui ex cundis ferè orbis regionibus
Hierofolyma vel precandi, vel loea facra invifendi causa
venilfent) apparuit. Apparitionis hujus,Epiftolæque làndi
Cyrilli de ea ad Conftantium laripræ meminere non folùm
Theophanes& Michael Glycas, verùm etiam Sozome-
nus«. Unde làtis mirari vix queam quid Rivetum impu-
lerit, ut eam aut non à CyriUo, aut à Cyrillo Ariano feri-
ptam tam audader affererer. Blandis quidem verbis Im-s
peratorem compellat, eumque multis 8c fortè immeritis
I h J . k C p f i lo f G‘ * m ’ Ç° d i ‘ " • * F " Bw a . Hoefchclium. * ,C««h. „ . J. 7. ■ Hifto,”
. E.ee