bile Cyri
lo Ecclefi
proporien
chii*.
nifi fcripturarum authoritate probatum crediôc A in noritiam hominum venire debent. nihil detrahendum,
fi omn 'u quæ docet, in notitiam ho-
minum ventre debent. nihil commutandum auc
reformandum , cum abfquc defclu doceat, nec
major ac gravior in docendo defedus eflè pofiic
quam erroris prædicatio. fi falfa doceretEccleafienciri
jubet * primum agit de fymbolo, non
de facramentis, c*terifque traditionibus eccle-
fiafticis, quarum nullam in fymbolo contineri
ultro agnofcimus. Symbolum autem cum
Cyrilli fententia cat. y. num. 12. nihil aliud
fit , prater fumma dodrin* in Icripturis
content* capita j quid mirum fi in ea do-
drina explicanda ad ipfas fcripturas recur-
rendum fit, in quibus Deus quid öcquantum de
rebus in fymbolo contentis credcre debea-
mus aperuit ; c*tera ad exercendam noftram
fia, non eflèt in ejus finu permanendum , led
magiftri veritatis ubicumque forent requirendi.
At Cyrillus in Ecclefia quæ catholic« dicitur
conftanter permaneri jubet : hanc enim unam
eflè Chrifti fponfam , unam matrem fidelium •
nec aliarum fedarum illecebris nos pacitur abanimi
demifiionem filentio teda adorari jullit, ® duci, quæ quamvis Ecclefiæ nomen ufurpent,
prohibuit curiofius indagari ? Ea vis tefamonio-
rum Cyrilli objedorum> præfertim 1.2.3.6. 7.8.
Quidquid autem Chriftus ad inftituticfnem & ad-
miniftrationem Ecclefiæ conftituit, non omne in
Icripturis confignari, fed nonnulla per Ecclefiæ
traditionem confervari voluit, ut & didis & fa-
dis præcipue fuis omnes Patres docent. Secundo,
ciim.Cyrüliis quidquam ad fcripturas addi vetat,
nihil aliud excludit nifi humanæ inventionis ra-
tioçinia, fophifmata, ingenii in myfteria noftra
eo folo quod Catholic* nomine deftituantur,
Ecclefi* nominis injuftemvafi re*,8c fola Ecclefia
malignantium appellatione dign* convincun-
tut. Pro grit & vere quis dixerit, inquit, cat. 18. n.
6i.Eccle/ram malignantium ejfc hxrettcorum cast us...
Eorum abominanda collegia fugiens, adhareas fem-
per fantfa catholica Ecclefia , in qua & renatus
es. Et f i quando peregrinatus fieris in civitati-
bus, ne fimpliciter requiras. .. ubi fit Ecclefia: fed
ubi fit catholica Ecclefia. hoc enim proprium noïrcitationem,
& ut ipfe appellat djpunïÿyictç, q men efi hujus fan61 a , (fi matris omnium nofirtim.
oxxpio-jtmvx,, crop/çvtaç xaiurnd/aç, cu>S-pct)7r/vxç A9-
Ticr/xiiç , &c. Id difèrte patet ex tefamoniis cita
is , præfertim 1. .2. 4. y. 8. Gravilîïmæ Cÿ-
rillum ut ita & loqueretur & ageret impellebant
caufæ. prima eft, perfuadendæ & efficaciter de-
monftrandæ religionis noftr* veritatis necefli-
tas j quæ prophetarum authoritate multo figni-
ficantius, quam humanis ratiocinationibus con-
ftituitur. V.cat.13. n.8. ôchomil. in Paralytic, n.9.
Secunda erat, ut auditores fuos adverfus hæreti
JQua quidem (fi Jp°ttfa efi Domini nofiri Jeftt
Chrifii, cfic. Ab hac Ecclefia jubet nos requi-
rere canonem fcripturarum, & fymbolum fidei.
De priore ait cat. 4. n. 33. Studiosi quoque, (fi
a b E c c l e s i a difce, quinam fint veteris Tefia-
menti libri, qui verb novi. & num. 35. Eos /blos
libros fiudiofe meditare (fi verft, quos etiam in
Ecclefia cttm certa fiducia legimus. Multo bru-
dentiores (fi rcligiofiores te erant veteres epifcopi
ecclefi ar um prafides, qui eos tradidere. Tu ergo
corum cavillationes muniret. Valentiniani Py- j^filius Ecclefia cum f i s n e leges pofitas pcrverte.
thagoric* Platonic*que philolophi* principia ~' '
cum Judaifini 6c*Chriftianifini leminibus admifl
centes , infanum humanis ratiociniis dodrin*
fyftemaeflinxerant,quo rudibus & imperitis illu-
derent. Manich*i quoque fuadetenebris earum-
que principibus fomnia Canta verborum.pom-
pa adornabant, ut fpreta veteri quam calum-
niabantur fcriptura, ad veritatem auditores fuos
certo fe ducere nulla dubii fignificatione affir-
marent,ac multis etiam perfuaderent. hi in Pa-
l*fl:ina Cyrilli temporibus maxime graflaban.
Non igitur permittebat unumquemque fpreto
Ecclefi* judicio ex privato fpiritu , feu magis
ar bi trio, de divinis libris judicium inftruere. &:
num. 36. Jpuacumquc in ecclefiis non leguntur,
illaneque privatim legas. De fymbolo vero fidei
cat. y. n. iz. Fidemillam folamampleólere & ferva.
qua nunc tibi a b E c c l e s i a traditur, ex omnibus
f t ripturis vallatalEcclzCix. unius authoritate fiilci-
pi& retineri jubet dodrinam, cujus examen ad
fcripturas quas legere non poterant, infamere
pr* ignorantia aut occupatione impediebantur.
tur. Hinc tarn crebra apud ipfum & tarn incul- g Ecclefiam tarn dem deficere non poflè docetrfeu
catahumani ratiocinii contemtio , ejufqueim
perata audientibus diffidentia. at traditiones ec-
clefiafticas verbo violare ipfi religio fuiflet.
104. Neque porro magis Ecclefi* definientis &
]- pr*fcribentis authoritatem uniufcujufque cen-
f fur* &arbitrio fubjecit. Cat. 18. n. 23. fcribit,
Ecclefiam cum propter alias caufas catholicam
hoc eft univerfalem appellari,tum propter iftam:
Jjfuia univerfe dr abfque defcSlu docet omnia qua
in hominum notitiam venire debent dogmata.five
de v 'tfibiiibus dr invifibilibus, five de coelefiibus
& terreftribus rebus. Nihil Ecclefi* dodrin* adcum
cat. 18. n. 2y. de ea Petro dixifle Salvato-
rem ait: Mdificabo Ecclefiam me am, dr porta in-,
feri non pravalebunt adverfus eam : feu c»m
poft Paulum columnam dr fiabilimentum veritatis
appellat: feu cum etiam Antichrifti temporibus
firmiterpermanfiiramaffirmat cat. iy, n.16.
Neque enim , inquit, robur dr nervös Ecclefia
dejpero. H* c Cyrilli principia meditari potius
oportebat Rivetum, quam led * fu* pr*judi-
catas opiniones temere arreptis fandi Dodoris
fententiis fuftentare conari ■> ac Roman* ecclefi*
falfo conceptam ejus decretorum cum Cy- '
dendum, quoniam univerfe doceat quæcumque F rillianis difcrepantiam objicere.
Tints Dijftrtationum.
I N D E X C A P I T U M
quibus CQnftant Cyrillianæ DilTercationes.
D I S S E R T A T I O I.
De vita , & rebus geftis fanäi Cyrilli
Hierofolymitani.
C ap. I. TR’r L L 1 cadem *uu flnm. Qmhat ex im-
V > numentis noftrivita colligitur. Pag- ƒ
C ap. II . De ortu , patria , genere, momfltco inßituto , (3
primis fiudus S. Cyrilli. üj
C ap. I II. Cyrillus à Macario, ut quidem videtur , diaco-,
nus ; a Maximo vero prejbyter ordinatur, habendif-
que catecheßbus & plebi erudienda praficitur. Qua
fide [edulitate Catechifia munus tmpleverit. v j
C ap. IV. Qu&fuerit Cyrilli (fi S. Maximi, ecclefiaque Hie-
rofolymitana, de dijfidus Ecclefiam eo tempore contur-
bantibus [ent ent ia. X
C ap. V. Mortuo vtl exauthorato Maximo , Cyrillus poß
aliquant um temporis fit epficopus Hterojolymitams.
Canonica ejus ordinatio defenditur ab tmpaShs calum-
uiis. Lucida crux Hierofolymis conßiicitur. idque Con-
fiantio nuntiat Cyrillus. xviij
C ap. V I . Qualis in epifcopatu fuerit Cyrillus : diffidia ejus
cum Acac'to C&farienfi, & mutas, utriufque accufatio-
nes. xxv j
C ap. V I I . Cyrillus ab Acac'to Csfarienfi deponitur : appellat
ad majus concilium, feque ad Sylvanum Tarfenfem
recipit. _ xxxix
C ap. V I I I . De fucceßoribus Cyri/lo diverfis t empor bus
ab Ariana faShone datis , ac potijfimum de Euty-
chio. xlvij
C ap. I X. Cyrillus in concilio Seleucienfi fedet ; Acacium
in jus vocat , qui comparere detreElans deponitur , &
. Cyrillus Hierofolymitana ecclefia reflituitur. lj
C a p . X. Acacias Imperatoris ammum adverfus Cyrillum
accendit, qui a concilio Conftantinopolitano an. ß6o.
iterum deponitur Û? in exfiltum mittttur. «. ivij
C a p . X I . Cyrillus fub "juliano Hierofolymam redit, irritos
fore pudaorum in templo inftaurando conatus pradi-
S B H g l
C a p . X I I . Cyrilli gefia primis Valentis temporibus , 1 lxix
C ap. X I I I . Cyrillus fub. Valente tertium fede dejcHus ex-
fulat. Quis eo exfule Palafiina & in primis Hiero-
folymitana ecclefia flatus. Ixxiv.
C a p . XIV. Cyrillus ab exfilio pofi mortem Valentis rever-
titur ; Ecclefiam ojfendit maxime divifam. ixxvj
C ap. X V . Cyrillus concilio Conftantinopolitano int er efi , cui
ordinationem fuam approbate ejufque authoritate com-
mendatur. lxxxj
C at. X V I . Cyrilli obitus , & cultus in univerfa Ecclefia.
Ei us forma defcnptio fee und tim. Gracos recehttores.
Effigies mntmi ex ejus geftis ac fcriptis expreßa. Praci-
pua ejufdem vir tu tes. ab impaftis calumnus fides e/us
vindicator. lxxxv
Chronologieum Cyrilltana vita compendium. xcj
D I S S E R T A T I O I I .
De fcriptis S. Cyrilli, ac potiflimum de
Catechefibus.
JpAP. Ii L A Eeenfentur omnia Jvripta S. Cyrilli, genuina, du-
A v bia , deperdita, fuppofita, cuni fragmentis, xcii j
C ap. I I . Catechefeon ig. ad Jlluminandos, veritas, antiqui-
tas, Ö‘ integritas defenduntur. xcvj
C ap. 1 11- Myftagogica quoque catechefes Cyrillo ajfcruntur ;
earumque integritas vmdicatur. civ
C a p . I V. De catech fis nomine £$ variisfignificationibus : ac
de catechefibus diverfis. De Cyrillianarum catechefeon
duplici genere, earumque mfcriptiombus, ac titu-
; 0 ; fcnpturaqüe leEltonibus in titulo tndicatis. , CX
C ap. V . Quo anno pracife (3 anni tempore diEta funt ca-
techejes: quibus diebus , (fi horis , (fi quo in loco > ac
de tot a conventuum illorum forma. cxx
C ap. VI. De Cyrilltana docendi (fi dicendi ratione. cxxviij
D I S S E R T A T I O I I I .
De variis Cyrillian* dodrin* capitibus.
C ap. I. f f \ Ua fandi Cyrilli de fandtjfima Trimtate fen-
cA-. tentia fuerit. cxxxvj
C ap. 11 . Specialius probatur ex Cyrillo Filii divinitas. cxÜV
C a p . I I I . Expcnduntur ea qua ex Cyrillo adverfus Filii'
divinitatemobjicipojfunt. cxli*
C ap. V I . Spiritus-fanlh divinitas a Cyrillo propugnata oflen-
ditur. clvij
C a p . V. De Angelarum peccatis , Cyrilli fententia. clxi
C a p . V I. De peccato origmali. • - . clxix
C a p . V I I . De divma gratia auxiliis , eorum necefßtate,
gratuita (fi pravenienti largitiont , efficacitate ac- di-
ftnbutione vel fubtradione. v clxxiv
C ap. V 111. De baprifino (fi confirmatione » diflindis facra-
mentis. Vis baptifmi■ Johannis , chrfiiamque; fuprd
ipfum praflantia. De baptifmi aquei citra cafum mar—
tyrii ommmoda ad falutem necefßtate ; (fi baptifmi
ab hareticis datt validitate. clxxxix
C a p . I X. De reali Chrifii prafentiain Eucharifiia(fi tranf-
fubfiantiatione. in quo inanes Alber tim ad clevandam
vim teflirnomorum Cyrilli argutia refelluntür. generales
in Albertinianam reftondendy rationem objer-
vationes. - ' • ctiv
C ap. X . Afferuntur ex Cyrillo argumenta, quibus realii
Chrifii in Eucharfiia prafentia (fi tranjfubftantiatio
comprobantur : (fi à cavillis Albenim hbträntur.
. ccxii
C a p . X I. Reliqua argumenta proponuntur (fi vinduan-
tur’ ccxxix
C a p . X I I . De facrificio , (fi invocatione ad confecratto-
nem. ecxxxiv
C ap. X I I I . De facra Scriptura, Traditione , (fi Eccle-
f,a' , ccxlj
S S