kudibits ornât: verùm baud Tatis video an inde quis
' redè collèrent, Cyrillum hujufee Epiftolæ non fuifle au-
dorem. Quis unquam dicere auderet Gregor iumNazian-
zenum non fuifle audorem Orar. i . contra Julianum, auc •
Ambrofium Epift. 3. ad Valentinianum, auc demum Atha-
nafium Orat. 1. contra Arianos, quia in his eorum feriptis
laudacurConftantius. Plurima fané fuerunt in Conftantio
laudanda. Odium adversùs idololatriam, amor erga chri-
ftianam religionem, ingenii acumen, prudentia, fortitu-
do y cæteræque cum Kominis, turn Imperatoris dotes; qu*
eum pneconiis Cyrilli cæterorumque epifcoporum cele-
brandum reddidere, licèc minus redè de fide fentientem.
Cyrillum autem Arianum non fuifle êx hac ipfa Epiftola
évidenter apparet, in cujus fine Imperatorem ipfum ad
fidem in confubftantialem Trinitatem hortari videtur.
I II. Epiftolam ad Conftantium excipic fragmentum
homiliæ in Paralyticum ad Bethefdæ pifeinam fanatum
Johan.V. quod nunc primùm in lucem ex cod. mf..bibliotheca:
Bodleianæ Roe num. xx v . edimus. Hoc Cyrilli
noftri opus fuiflè genuinum verifimili admodum conjectura
aflequimur. Stylus convenit cum Cyrilli ftylo , & >
quod in Catechefibus fieri lolet, orationis continuitas fre-
quenti fandæ Scripturæ citatione eft intercifa , & quafi
teflèllis quibufdam pulchrè variegata. Ccrtiffimo quidem
indicio deprehendimus fequioris ætatis opus non fuifle t
quod mentionem fadam videmus §. 11. fomniorum pro-
pheticorum, poteftatis morbos fanandi, & dæmonia eji-
ciendi •, quæ miracula poft Cyrilli noftri ætatem vix aut
ne vix quidem in Ecclefia reperta funt. Quod fi verb Cy-
rillo hanc Homiliam tribuamus, ex his ejus verbis §.13*
im>{ yfiya.fdfl i[AihJior tm? J)Jkax*\cm( , &C. conftat
Cyrillum earn feripfifle quum adhuc prefbyter eflèt. Hæc
enim confuetudo in Ecclefia primæva invaluit, ur prelbyteri
primo löco, ultimo verb epifeopi populum alloquerentur.
IV . Homiliæ huic feiccedit Oratio de Occurfu Domin
i, &c. quam inter opera quæ Cyrillo fa Iso tribuuntur re-
ponic eruditiffimus D c Cave. Modus quidem loquendi eft
laxior in hac oratione quàm in catechefibus, & impetu
quodam verborum decurrit ftyluS ; quod Cyrillo noftro
non eft familiare. Plurimi tarnen viri dodiflimi earn
Cyrillo noftro tribuerè non funt veriti, quibus fùffragan-
tiir quamplurimi codd. mffi Unus quidem eminentiffimi
■ cardinalis Mazarini earn Cyrillo Alexandrino adferibit,
quod ex lapfu feftinantis librarii calami, Alexandrino pró
Hierofolymitano ponentis, accidiflè conjicit Combefiiius.
Ex hac oratione conftat Cyrillum fidem Patrum Nicæno-
rum firmiter tenuiflè. Nam de Chrifto hæc habet f. 6. S'To'iob/ 0 dv <0e?«V \efrdetTtl aas» o tcÓ5poy on pm f ay. opoWiQ-, ^^~, &C. t
VI. Vifum fuit poftremo loco ponere Epiftolam ad Auguft.
de miraculisHieronymi poft mortem celebratis,quæ Cyrilli
noftri nomen immerito præ fe fert. Præterquam enim
qubd infigni anachronifmo triginta annorum, quibus Cyrilli
V. Proximè fequitur Hiftoria Ecclefiaftica & Myftago-
gica, quam Cyrilli noftri nomine prænotatam in cod. mf.
bibliorhecæ Bodleianæ repêri. Tradatus hic longo poft Cyrilli
tempora intervallo audorem habuit Germanum quem-
dam ejus nominis fecundum, patriarcham C P. qui circa
annum millefimum ducentefimum vigefimum fextum fe-
dem Conftantinopotitanam occupafle dicitur.Exftat quidem
hæc hiftoria in auduario Duceano tom. z. p. 13 3- veru^
notante * P. Simonio adeo interpolata, ut vix dignolci
queat quid primum feripferit Germanus, quidve poftea
ab aliis additum fuerit. Nos hiftoriam hanc multo bre-
viorem , uti opinor,- fincerioreth nunc tibi damus *,
quod quidem P. Sitnonius loco citato pollicitus eft fe fa-
durum ex cod. mf. ad Calcem Catenae Græcorufn Patrum
in Johannem, quam in bibliotheca Pacram Congfegatio-
nis Oratorii Parifienfis prope Luparam reperiffie teftatur,
& penes fe in eum finem retinuilre : fed fidem datam nun-
quam, quantum fcio, liberavit. Tradatus ifte totus ferè
eft in explicandis rebus ecctefiafticis & liturgicis, iis præ-
fertim quæ ad Palæftinæ ecclefias, præcipuè verb ecclefiam
Dominicæ relurfedionis Hierofolymis (pedant : indeque
forfitan nonnulli addudi ut crederent à Cyrillo noftro
feriprum fuifle. Cyrilli quidem nomen in hac hiftoria,
prout in auduario Duceano exftat, femel tantum reperi.
Obfervatu dignum eft, quod ait Germanus $. 3. hujufee
hiftoriæ, morétn versus Orienteth precandi, aliofqUe quof-
dam ritus ecclefiafticos ab ipfis apoftolis Ecclefiæ traditos.
mors Hieronymi mortem antecelferit, fatis conftat à
Cyrillo feribi neutiquam potuilfe : tarn futilibus fcatet fa-
bellis, & propter ftyli infantiam, & barbariem adeo defor-
mis & foeda eft, ut à maleferiato & infulfiifimo monacho
ante ducentos annos fidam fuifle verifimillimum videa-
tur. Ridicula enim ilia, quæ de Purgatorio, Miraculifque
Hieronymi invocatione editis tam ineptè crepat, iftam
ætatem & iftiufmodi audorem plus fatis fapiunt.
11. Quod ad hanc noftram Operum fandi Cyrilli edi*
tionem fpedat, ut magis diftindè apparent quid à nobis
in ea præftitum fit, quid alii hac ex parte præftiterint
priùs enarrandum cenfeo. Plurimi fane fuerunt,qui in
ipfis ferè renafeentis litteraturæ primordiis variis in locis
vel in edendis vel vertendis fandi Cyrilli Catechefibus
maximo reipublicæ chriftianæ bono limul elaborarunt.
Nam Catechefes Cyrilli nomine Vienna: éditas anno mille-
firao quingentefimo fexagefimo nos docet Catalogus Græ-
corum codd. bibliorhecæ Auguftanæ : fed an omnes Catechefes,
an folæ Myftagogicæ tunc prodierint, neque di-
fertè refert Catalogus, neque mihi fatis liquet, cui nun-
quam contigit aliquod hujufee editionis exemplar ocuhs
ufurparc. Circa idem' ferè tempus Jacobus quidam
Uchanski archiepifeopus Gnefnenfis , regmque Polomæ
Primas, quem antiquitatis ftudiofiflimum refert Grode-
cius, Catechefefflii ex Macedonia nadus exemplar, Slavo-
num idiömate confcriptum, eas in linguam Polonicam
tranftulit. Paulo verb poft Johannes Grodecius decanuS
Gloeovienfis ex græco codice, quem eum eo coinmum-
caverat eminentiflimus cardinalis Holms , fedis_Romanæ
in concilio Tridentino legatus, omnes Catechefes tam II-
luminatorum quàm Myftagogicas in latinum fermonem
vertit,annoque millefimo quingentefimo fexagefimo quarto
ex typoerapheo Chriftophori Plantini Antuerpiæ edidit ;
præmiila diflèrtatiuneula de vita & feriptis Cyrilli. Eodem
anno Guill. Morellius Caroli IX. Galliarum régis typogra-
phus,quafdam iUuminatoruln Catechefes ,nempe quartam,
fextam, odavam, nonam , decimam, * undecimam, & de-
cimam odavam, unà cum quinque Myftagogicis Parifus
græcè edidit : 'quonam verb exemplari, five împreflo, live
manu exarato in adornanda hac edifione ufus eft,nul-
quam refert. Ex hoc lempore dodorum virorum in eden-
dis fimul ac evolvendis feriptis fandorum Patrum paulu-
lum elanguit induftria ; adeoque niliil mirum quod nemo
repertus Juerit, ( nifi quod'femel atque iterum filter au-
dores qui biblioth. Patrum conficiunt, latinè tantum im-
preflæ hierint Catechefes,) qui in edendishifeeCatechefibus
defudaverit, ufquedum Joliannes Prevotius an. 1609.
eas in lucem Parifiis emifit, maximo omnium dodorum
& bonötum plaufu. Is nimirum ope codd. mlT optimæ
notæ, quos bibliotheca Vaticana ei fiippeditavit, non fo-
lum Catechefewn à Morellio editarum lacunas fiipplevit,
mendas côrrexit, verùm etiam alias nunquam antehac
græcè éditas, [ fi modo folæ Myftagogicæ Viennæ editae
ruerint, ] publici juris fecit , interpretations») Grodecii
plurimis in locis emendavit, epiftolam demum Cyrilli ad
Conftantium mantiflæ loco ad finem adjecit. Quæ hanc
fecutæ funt duæ Catechefewn editiones Par. afin. .1631.
& 1640. Prevotii editionem penè ad amuflîm expri-
munt. Orationem de Occurfii, 8cc. primus græcè & latinè
vulgavit Laurentius Sifanus IC . Coloniæ an. 1568. una
cum oratiohibus Chryfoftomi, Gregorii Nyflèni, Ti-
mothei prelbyteri Hierofolymirani , & Amphilochii in
idem feftum. Turn verb Pontanus ^eam nova editione
donavit , & poftea eruditiffimus Frohto Duceus hac oratione
, ut & aliis quantivis pretii antiquorum feriptiis
•bibliothecam Pattum adauxit. Omnium autem noviffi-
mè Combefifius pluribus codicibus manuferiptis inftru-
dus earn adeo emaculatam, fuifque notulis lôcupletâtam
in nbvo auduario edidit, ut vix quidquam aliorum eu-
ræ aut induftriæ reliquerit. Hiftoriam Ecclefiafticam 8c
Myftagögicam primus & folus, quantum fcio, vulgavit
Fronto Duceus : epiftolam autem ad Auguftinum inter
In Catalog, ad fia. not. ia Gabr. Sever, p. zS7<
P R Æ F A T I O E D I
opera turn Hieronymi tum Auguftini reperire facile
licet.
In edendis làndi Cyrilli feriptis id negotii mihi præcipuè
datum intellexi, ut textum præfertim Catechefeon
purum,integrum, & ab omni labe purgatum.exhiberem.
Quum-.enim librariorum infeitiâ vel incuria longo temporis
decurfu fieri yix poffit, quin antiquorum fcripta
faedè mutilata & corrupta fint, prima debet elfe & anti-
quiffima editoris cura, ut ab iftiufmodi mendis liberentur.
Hoc verb quum nulla alia ratione fâcere liceat, quàm di-
ligenti codicum tam impreflbrum quàm manuferiptorum
inter fe collatione, in id fummâ induftria incumbendum
exiftimavi. Inprimis, ut Johannis Prevotii textum, quem,
uti dixi, ex codd. mffi'Vaticanis ipfe emendavit plurimùm
& fupplevit, quemque in hac editione expreffimus, eraa-
culatiorem adhuc tibi darem, eum cum cæteri's omnibus, •
quos conquirere licuit, editionibus contuli ; & hoc modo
plurima Iphalmata, cum typothetarum tumipfius Prevotii,
facile luftuli. Poftea verb Catechefes omnes epiftolamque
ad Conftantium cum duobus codd. mffi aliquas autem,
nempe quartam, fextam, odavam, nonam, decimam, de-
cimam quintam , decimam fextam , decimam odavam ,
cum tribus diligenter contuli. Primum codicem membra-
naceum ante fexcentos, ut videtur, annos exaratum, inter
illos codices reperi, quos ex Oriente advedos bibliotheca:
Bodleianæ donavit Thomas Roe eques auratus , & à
rege Jacobo I. primus noltratium ad Imperatorem-Ma-
gnum Mogol legatus ; alterum verb Ilâaci Calauboni di-
ligentiædebemus, qui Catechefes epiftolamque ad Conftantium
cum codice mfi quem in aliqua bibliothecarum
Galliæ, uti opinor, fortè offendit, contulit, omnelque variantes
lediones accuratè in margine notavit. Hoc autem
Calauboni exemplar ex inftrudiffima fua bibliotheca
perhumaniter hobifcum commun icavit reverendus admodum
in Chrifto pater Johannes epifcopusNorvicenfis; qui
pro fingulari fiio erga litteras amore tenuibus noftris co-
natibus plurimùm faverc non dedignatus eft. Tertium
codicem chartaceum, manu Græci cujulclam, qiian-
tùm ex litterarum dudibus conjicere licet, haud ante tre-
centos annos fcriptum, fuppeditabant archiva Bodleiana.
.Orationem de Occurfu, See. contuli cum .codice mfi Bodleian
©, partemque hiftoriæ Myftagogicæ cum codice, qui
in bibliotheca‘ collegii divæ Magdalenæ Oxon. aftervatur.
Dab am ex tÆde Chrifii Oxon. j 4ugufl. 27. .
Quum autem hofce codices cum Prevotii texüu confère»
bam,rcligio mihi fuit nullam omnino, etiam minutiffi-
mam, ledionem prætcrmitterc. Nam quum adeo diverlk
lint criticorum ( faftidiofi hominum generis ) judicia, ut
lediones quas eorum unus repudiandas cenferet, alter
quantivis pretii exiftimaret ; idcirco ut utrilque, fi fieri
poteft, fatisfacerem , omnes prorlus notandas, ôc in ima
pagina ponendas arbitratus lum. Variantes lediones fe-
quuntur adnotationes quædam ; quibus id unum pro vi-
, ribus conabar, ut ritus, mores, fidem primævæ Ecclefiæ^
ex antiquiffimorum Patrum monimentis explicarem Sc
confirmarem. Verfionem demum Grodecii,quam, uti dixi,
emendavit multum, & in melius mutavit Prevotius,
plurimis in locis emendatiorem adhuc reddidi ; quam ta-
men fi quis omnibus fuis numeris perfedam & ablolu-
tam dare vellet, earn novam prorfus facere oporteret.
Dcnique, ut nihil huic editioni deeflet, fubnedere vifinn
eft dodorum virorum , nimirum Coci noftratis, Riveti,
& Albertini, judicia de Cyrillo ejulque feriptis. Totum
opus claudunt indices locupletiffimi, locorum Scripturæ,
audorum, & rerum.
Antequam verb huic præfandi negotio finem impo-
nam, hanc occafioncm arripiendam cenfeo, gratias publiée
agendi viris quibuldam excellentibus, qui de meiplb
deque hoc opere noftro optimè meruerunt. Inter nos
primo loco memorandus eft reverendus admodum D. Hen-
ricus Aldrich ædis Chrifti decânus ; cujus beneficio quic-
quid id eft otii litterarii, quo in hac Academia fruor, ac-
ceptum quanta poftum gratitudine refero, & à cujus au-
Ipiciis omnia quæ ad cruditionem, bonos mores, & pri—
mævam religionem promovendam faciunt, fibimet Ipon-
deant Ecclefia Sc Academia. Duo etiam viri præftantiffi-
mi à me filentio non fiint prætereundi, Viz. D. Henricus
Dodwcllus, & D. Joliannes Erneftus Grabius, qui pereru-
ditis fiiis monitis,promptoque auxilio effecerunt, ut quæ-
cumque difficilia, dubia , ohfcura in hoc opere occurre-
rent, ea mihi client facilia, plana, perlpicua. Quod verb
à maculis typographicis purgata lint Cyrilli noftri opera,
id quidem debetur amico inprimis charo D. Johanni
Pottero collegii Lincolnienfis focio, viro in græcis litteris
eruditiffimo , fuaviffimis moribus , lummaque modeftia
prædito. Hæc fimt quæ te fcire vellem» amice Lebfcor,
Vale, conatibulque noftris frucre, ac fave.
M D C C U I .
S E L E C T Æ E JU S D E M TH OM Æ M I L L E S
I N B- C Y R I L L I S C R I P T A NOTÆ-
A 7® N omnes h i c d ahimus V i r i c la r ijßm i in Cyrillum an im ud v erfion e s. E a s p r im um e x d p i emus ,
L ^ contra ca th o lic am f id e m , a u t à lio q u i contra v er ita t cm f i v e h ifio r icam f i v e d o c lr in a lem f ie r i-
f t * t a n ob is f i v e in n o t is f i v e in d ijficrtationibus f iu n t refiutata. Turn v e r b ea s q u a n ih i l n i f i t r i t t d r n o t i
c o n t in e n t , d r e lo c i s communibus qu os quifique a d manum h a b e t defiumta f iu n t. E a s ig itu r fio lum a d fe r i-
b em u s , q u a v e l n o v i a liq u id d r in a u d i t i compte f tu n tu r , q u a q u id em e x ig u o prorfius numéro f iu n t ; v e l
q u a r e s do f i t s q u id em v i r i s n o tas d r fam iliä r e s c o n t in e n t , f e d p lu r ib u s in com p e r ta s , q u as tarnen in
leg en d o C y r illo p rafientes habere in te r eft ; v e l tandem q u a u t i lia a d legendum cum fir u f lu CyriUianum
opus autho rum te ftim on ia con tin en t ; q u a q u id em v e l lib r o r um in o p ia r e q u ir i nonpofifunt a p lu r im is , v e l i i s
e t iam q u i lib r o s h aben t a d manum habere commodum eft. C a te r urn n e q u e c ita tio n e s f ic r ip to r um h ic a d d u -
£ las f p r a ft an d as fiuficipimus 5 n e q u e omnia q u a in fiubj e f ii i s n o t is con tin en tu r , u t i d n ob is afifierta d r
approbata fipeEtari v o lum u s . Graca m u lt or um e x authoribus te fiim on iorum v e r b a , f o l d v e r f io n e r e te n ta ,
fu p p r eß im u s ; U s e x c e p t i s , q u a v e l aliam p a t i pofifunt in te rp r eta tion em , v e l a d in te llig e n d am fien ten tia
v im d r emphafim adficribenda ju d ic a v im u s .
P R O C A T E C H E S I S ,
AD editionisnoftræ num.i.pag. 1. a z. yon7* av$».]
in Canticum. Tom. 1. p. 555. yo»7w (Kipf/fo) to \e§pd’^ov itm
ttiobnjxluj xg.mvo noiv. lllud yotniy dicimus, quod omnem Juperat
fenfus percepttonem. Quod femel monuifte fatis lit. Hac vero
phrafi ufus eft Cyrillus, ut invifibilem & Ipiritualemgra-
tiam baptifmi exprimeret.
Ad num.- z. p. 3. a 6. dftf, iJhffc tj » » ot oi cnscl. ] Mo- Oxen. \
net hoc loco Cyrillus baptizandos, ne lint nimis curiofi in not. 4.
i/srebus perquirendis, quas eo s celabat Ecclefia. Nam pri-
vomiy five fpirkale Temper opponitur tùSmd fenfibili
fivecopporeo. Hefychins, i>0«TC', ^v&ftba. Suidas vo«TO',
fusera, «aAwf 7« f*n ni£>nu,Gregor.Nyftèn. homil.ó.
Ecc ij