f ;
B 11
d i s s e r t a t i o I.
An. 3 47'
vel 348.
feon refutationem, liane fe catholicam fidem A quo Arius 6c fequaces ad communionem fine An. 347.
ac traditionem'accepiflè aiunt,unam elfe trium poenitentia recepti fuere. Num temerariæ illi vel 348.
hypoftafim quam hæretici «cnW cjfentiam vel 6c contra leges ecdefiafticas reçeptioni intercef.---------
fubflantiam dicunt. Propter intempeftivam forte ferit, fefeque oppofuerit S. Maximus, incertum,
huius aflèrtionis audaciam 6c adverfæ partis cri- Unus laudatur apud Sozomenum lib. z. cap. 33.
minationes fadum ut authoritate caruerit ea Marcellus Ancyranus qui Arianorum admiflioni
confentire noluerit, nec confècrationi Bafilicæ
interefle, dum horum epifeoporum communionem
refugit. Quod Arius in ecclefia Hierofoly-
mitana communioni reftitutus fit, inde fadum
puto ut cum ejus hærefîm Cyrillus variis lo.çis
expofitio, quam Athanafius, Eufebius Vercel-
lenfis aliique concilii Alexandrini an. 36 z. patres
omnino vel legi vel proferri vetuerunt,
Athan. tom. ad Antioch. n. 5. cui rei, ficut 6c
eo. concilio decretis aflènfît 6c fubfcripfit
Paulinus Antiochenus ibid. n. 11. Hac ß graviter oppugnet, omnefque illius furculos per.
expofitione quæ ipfos unius hypoftafis aflèrto- lequatur, nunquam tarnen Arium de nomine
res offendit, fi Cyrillus offenfus eft, mirari non
appellet,' vel ejus hzerefis fequaces Arianos dicat.
debemus.
zo. Illud quoque non parum ad excufandum
Cyrillum valet, quod non proprios fibi de difi.
fidiis ecclefiafticis fenfus * led quos a Maximo
profile acceperat, quique in ecclefia Hierofo-
lymitana 6c tota forte Palzeftina communes
erant| expreflifte , ac meliores tandem cum iis
fumpfifle videatur. Quis’ enim credat juniorem
prelbyterum, cujus fidei totam epifeopatus far- _ hanc appellat noviflimum draconis caput, quod
Cinam Crediderat filUS przefill, alios quam epifeo^ in Gal a Ha. rprpm (JirrrpvilTpr Cnnvnr.am an
Idem Maximus iis dubio procul aflenfit
qua; contra Marcellum Ancyratem ab Eufebia-
nis decreta funt five Hierofolymis an. 335. ubi
caufa ejus primum examinari ccepta, five Con-
ftantinopoli anno fequenti, cum, uti plane con-
vidus, abdicatus epifeopatu eft. nam ecclefize
fuze fententiam, ut videtur, exponens Cyrillus
cat. 15. n. 27.. de ejus hzerefi verba faciens
pum fuum de rebus graviflimiscogitatus habuifie?
Sed,ut id magis appr'obetur, juvat paulo altius de
fancti Maximi 6c Palzeftinorum przefulum hoc
tempore fententia inquirere. Maximus confefl
for cum aliis Palzeftmis epifcopis Tyrio contra
Athanafium concilio, Arianorum dolls delufus
interfuit. Narrat Ruffirius lib. 1. hift. c. 17. quod
cum Paphnutius Maximum in concilio una
cum Athanafii inimicis fedentem vidiflet, pro
nimia fimplicitate nihil de illorum fcelere luf.
picantem, prehenfum manu abduxit e confefTii, D
6c de fingulis inftrudum perpetua dehinc Atha-
nafio communione fociavit. Idem factum So-
zomenus lib. z. cap. 25. poft decretam 6c pronun
tiatam in concilio Athanafii damnationem
refert, innuens Maximum earn hoc facto im-
probafle ; de retenta tamen a Maximo Athanafii
communione filet. Ut ut fit de ilia Ruffini
6c Sozomeni narratione, certum videtur Maximum
6c Palzeftinos epifeopos, five in concilio
Tyrio , five poftea, vi compulfos aliquid in nomen
Athanafii fubferibendo commifiue. Refert c fiafticæ pacis cum ipfis confpirantes Athanafium
. A t r- H K M I a ..:_____ . j __ & ___ ____ I------_______ enim Athanafius in hiftor. Arianorum ad mo. BlRsfilSH SäMS 4
nachos num. 25. pag. 358. cum ipfe an. 349.
Palzeftinam pertranfiret, omnes Palzeftinze epi-
fcopos, duobus vel tribus exceptis, iifque fufpe-
dis viris, ita Athanafium fufeepifte 6c communionem
ejus amplexos efle, rlw <ar&c avrdv
r<r7m<r*v(ff KoivavicM, ut etiam litteris fe excufa-
ren t, quod ea qua: prius feripferant, non ex
animo led vi coadi fecifient : *'m~
T&yfiozt&ui, ortet , 8 r&rd <a*Wpeaiv
clÄÄd ßlafo/ultyoi Tn-mrAKSf-n Horum vero epif.
oporum princeps Maximus fuit, cujus nomen in F dorus appellatur num. 57. hic Theodofius dilitteris
ad epifeopos Ægypti6c ecclefiam Alexandrin
am pro Athanafio lcriptis cæterorum in ca-
pite habetur, apud eumdem Athanafium apolog.
cont. Arian. num. 57. p. 175. Si quis Maximum à
communi cæterorum culpa liberare velit, per
me licet. Idem tamen eodem anno , concilio
Hierofblymis ad dedicationem Bafilicæ Refur-
redionis congregato , ex eifdemque epifcopis
<pii Tyri antea fuerant compofito, interfuit 3 in
Galatia recens fuccreviflèt. Convocato an.
341. ad Encænia ecclefiæ Antiochenæ concilio ,
dedita opera Maximum abfuifle ferunt : poeni-
tentia dudum ait Sôzomenus lib. 3. cap. 6. quod
fraude deceptus, eorum qui Athanafium ejece-
rant epifeopatu, fententiæ fuffragatus efïèt. Socrates
lib. z. c. 8. eadem confirmât. Nec aliis
poftea five Eufèbianorum five catholicorum
conciliis interfuifïè videtur. Nullo tamen ante
annum 349. publico teftimonio quæ in Athanafium
erant gefta retradavit.
1. Cum autem Palæftinam ipfè ex Galliis eyrilli
redux eo anno pertranfiret, omnes, uti jam di-
xi ,.provinciæ illius epifeopi, duobus vel tribus, f0iy,
Acacio nimirum Cæfàrienfi 6c Patrophilo Scy- Athauafii
thopolitano exceptis , Hierofolymis concilium „em/Nkx-
cum Maximo célébrantes, Athanafii commu- num fym-
nionem amplexi funt, quæque contra eum feri- c°]jflardi*.
pfèrant, vi adados fecifle datis litteris fimt con- cenfis dc-
teftati. infuper ad epifeopos Ægypti, 6c plebem
Alexandrinam litteras dederunt de reditu Athanafii
gratulatorias 3 eifque aiunt fe amore ecclepriores
amplexos efle, per eumque cum ipfis
communicare apud Athanaf apol. cont. Arian.
n. 57. pag. 175. fubferibit Maximus cum aliis
quindecim epifcopis. Eodem tempore fadum
videtur, quod iidem epifeopi fynodica: ad omnes
totius catholica: Ecclefije epifeopos 6c com-
miniftros concilii Sardicenfis epiftola: fubferi-
pferunt. apud Athan. apol. cont. Arian. n. 50.
pag. 169. Eadem funt enim epifeoporum no-
mina eodemque fere ordine feripta, nifi quod
num. 50. deeft Macrini nomen , quique Theocitur.
ac Socrates lib. z. cap. Z4. Sardicenfis
fynodi decreta Maximo ab Athanafio fignifi-
cata 6c nota fada dicit : tese^ttpavti Twitiotiç yd
is t«ç bt SdfeP/JCM oitooJ'ti ynoeSivTU. : eique
concilii Hierofolymis cogendi authorem fliiffe.
Ex his omnibus colligimus i°. Maximum ,
aut Palæftinos faltem epifeopos contra Athanafium
fed vi adados fubferipfifle. z°. Eufebia-
norum fraudis 6c dolorum ignaros non fuifle,
xvij D E V I T A S. C Y
An. 349. quibus vis ut iniquis geftis confentirent adhi-
--------- benda fuerit. 3°.Nonnullaipfbs Eufebianis conceffifle,
uti reftitutionem Arii, Marcelli Ancy-
rani condemnationem. 40. Maximum in pofte-
rum omnes epifeoporum conventus effugifle,
neque porro Sardicenfi concilio interfuifle,quafi
turbas evitantem , 6c utriufque partis epifeopos
fufpedantem. y°. Athanafii communionem pa-
lam faltem non tenuifle interim : nam ex Athanafii
liift. Arian. num. zj. 6c fynodicarum Jero-
folymitanæ fynodi adÆgyptios litterarum verbis,
non obfeure Palæftini tum primum an. 349.
Athanafii communionem pridem interruptam
ampleduntur. Unde Socrates lib. z. cap. Z4.
ait Maximum turn Athanafio communionem
6c dignitatem reddidifïè : duo Jam >&i èwroç
*r KOtvuvictv ’ASa.va.oic}> %al t d%ïcw. Philoftor-
gius quoque lib. 3. num. iz. Maximum in
eorum numéro ponere videtur , qui prius à
confubftantiali alieni, ad Athanafii lenten-
tiam poftea declinarunt. Ante hæc tempora
igitur Maximus medium fe in his turbis tene-
bat : Athanafio nulla exteriore communionis <
nota conjundus, Eufèbianorum dolos 6c conventus
exofus, neutrius partis præfules uti ab
Ecclefia alienos fpedans , hærefès oppofitas,
quarum utrique patrocinium alteri parti obji-
ciebant, deteftatus 3 in utrifque forfitan vitii
aliquid fufpedans. Eadem, ut oftendimus num.
18. Cyrillo ftabat mens 6c fententia. Sed dubi-
tari non poteft quin Maximo fe ad Athanafium
adjungente,eadem fequutus fit Cyrillus, 6c fynodi
Hierofolymitanæ in Athanafii gratiam decreta
fuo aflenfu , ac præfèntia fortaffis ipfa ;
comprobarit. Unde id confirmem rogas ? Primo,
antiqua ferebat ecclefiæ difeiplina, Romæ,
Alexandriæ, Antiochiæ, ut in conciliis provin-
cialibus interefïènt unà cum urbis in qua concilium
celebrabatur epifeopo, eiufdem ecclefiæ
prefbyteri 6c diaconi. quanto id verifimilius de
præcipuo ac primo prefbytero, qualis tum Cyrillus
erat, cui 6c epifeopalia munia, 6c totius
pene Ecclefiæ adminiftratio concredita ? Secundo
, id fuadent confequentia Cyrilli gefta. Nam
uno ferme duntaxat anno poftea ab epifcopis
provinciæ canonice in fede Hierofblymitana
collocatus eft. Iidem erant epifeopi qui concilio
an. 349. interfuerant, nec in ejus eledio-
nem confpiraflent quern fibi conjundum fententia
non noviflent. Ipfe initio epifeopatus ad
Conftantium feribens, in fine epiftolæ confub-
ftantialem Trinitatem intrépide profeffiis eft.
Tandem paucis poft annis habuit cum Acacio
diffidia, cum mutua violatæ fidei accufatione
conjunda. oftendemus porro nihil Cyrillum
Acacio præter negatam confiibftantialitatem ,
nihil Acacium Cyrillo præter eamdem aflertam
objicere potuiflè.
C A P U T V.
Mortuo vel exauthorato Maximo, Cyrillus poß ali-
quantum temporis fit epifeopus Hierofolymita-
nus. Canonica ejus ordinatio defendittir ab im-
paclis calumniis. Lucida crux Hierofolymis
conficitur. idque Confiantio nuntiat Cyrillus.
iz.TXIfficillimum 6c vexatiflimum ingredior
ft J Cyrillianæ vitæ tempûs, epifcopalis pi-
R I L L I. C a p . IV. & V. xviij .
mirum ejus ordinationis 3 qua: ab authoribus An. jjo.
etiam xquafibus magna varietate, ab nonnullis 15tw
vero cum graviflima 6c incredibifi prorfus Cyrilli
criminatione conjunda refertur. ut cum
aliquo ordine procedamus, plura habemus hic
tradanda. i°. num morte an depofitione finie-
rit epifeopatum Maximus. z°. quo anno Maximus
epifeopatum clauferit, 6c inierit Cyrillus.
30. expendendze varia: in Cyrilli ordinationem
criminationes, eaque ab iis liberanda. Id porro
przeftabimus nudo veritatis amore, nullo Cyrillum
przepoftere purgandi ftudio occupati 3 fed
authoritatem 6c rationem qua: vifa fuerit optima
feqentes, liberum de omnibus ledori judicium
permittemus.
z'3. Hieronymus in chronico ad ann. 349. Num Ma-
p. 183. ( qui quidem numerandus eft 350. nam in ximusx»^
chronico illo uno anno xram noftram antici- f;Ctioneciau-
pat) Maximi mortem aflignat. Quadragefimus, feritepif-
inquit, Maximus pofi Mac arium Hierofolymorum coPacum-
epifeopus moritur. deinde poft aliquantum temporis
quo federn vacafle a i t , ordinationem Cyrilli
per Acacium Czefarienfem 6c c^teros epifeopos
Arianos ponit. Theodoretus quoque lib.
z. hift. eccl. cap. z6. Cyrillum feribit Apoftolicze
dodrina: propugnatorem acerrimum, S. Maximo
ad vitam fenii expertem tranflato epifeo-
palem gratiam promeruifle : T»rou <H ekdyii&o
fMiuvtvydvroq ßiov, Kuexföoe rü.i (mono?nxtie xd&.-
Tbc . At Socrates lib. .z. hift. cap. 38.
feribit: Acacius & Patrophilus Maximo Hierofolymorum
expulfo, Cyrillum adversfus eum confii-
tuerant. Iifdem fere verbis Sozomenus lib. 4.
cap. zo. Acacius & Patrophilus Maximum aufe-
rentes, Hierofolymitanam ecclefiam Cyrillo regen-
dam permiferant. Hzec alter ab.altero exferi-
pfifle videtur. Amborum , credo, authoritate
pernioti, eadem repetunt Theophanes in chro-
nographia pag. 34. Metaphraftes in vita S. Athanafii,
qui ipfa Socratis verba tranferibit num 11.
pag. 149. Incertus author alterius vita; S. Athanafii
ibid. num. 19. pag. izo. qui Cyrillum tanto
impietatis ftudio accenfum dicit, quanto vel Maximus,
vel potitis Athanafius in pietatem fere-
batur. Author fynodici libelli, qui fynodo Hierofolymis
ab ha:reticis coada, Maximum expül-
fizm & .Cyrillum fiibrogatum ait. Horum verba
habes in Teßimoniis de S. Cyrillo &fcriptis ejus
a nobis fuo ordine adferipta. Quorum fit ratio
potior, inquirendum. Si authoritatem fequimur,
Socratem 6c Sozomenum (ex quibus, vel potius
quorum ex altero czcteri qui fimilia feripfere,
lententiam fuam fumpferunt) tempore multum
antecedit Hieronymus, gravitate autem 6c ec-
clefiafticarum Syrize rerum peritia Theodoretus.
Ad hzec Hieronymus, in eodem loco Cyrillo
parum favorabilis , 6c inimicorum ejus male-
dida tranferibit, qui hanc quoque depofi-
tionis Maximi circumftantiam non omififlent.
Quod illegitimam Maximi deturbationem nar-
rant, 6c ordinationis Cyrillianze arbitros 6c
dominos faciunt Acacium 6c Patrophilum.
longe fuperiori ac graviori Patrum concilii CP.
authoritate refelluntur, qui Cyrillum canonice
ab epifcopis provincize olim ordinatum fuifte
teftantur. Nec hujufmodi tempus erat, quo
Acacius 6c Patrophilus five in concilio fervata