cæ & Romanæ ecclefiæ fide & communione mori pronuntiavit. His fubfidiis corpus
fi minus morbo, faltem doloribus levatum, animum ad fpem vitæ æternæ confirma-
tum dicebat. Quod fuperfuit temporis ! firpcrfuenmt autem decem & novem dies-.)
in rerum coeleftium meditatione traduxit, nec oculos Crucifixi imagine, nec mentent
crucifixi Dei cogitatione dimovens. Erat omnibus fpedtaculo ad Ipeciem corporis
fatilcentis lugubri, ad conftantiam &.tranquillitatem, quam veritatis certo co-
gnitæ & vitæ bene aélæ confcientia dabat, longe præclarilumo. Quinque aut lèx
ante mortem diebus leéfo affixus, ciim jam mortem faucibus concepiflèt, ac fpiranti
mortuo fimilis videretur, erat robufto, ut cum maxime &conftanti animo ; precatu-
rum fe pro amicis dicebat, cùm ad Chriftum migraflèt, eaque fibi curabat ex Scri-
pturis fanftis. legi, quæ olim ad hoc tempus proyilà notaverat. Tandem quo die
nalcentemDeum celebravimus, præclare fecum agi exiftimans, quod fibi tam landto
die moriendum effet, extremas preces duabus ante mortem horis, ultimam abfolu-
tionem in ipfo extremofpiritupetiit,ficque obdormivit in Domino an. 1718. Nefas
lugere duximus tam fignatam mortem omnibus prædellinationis notis : fed tarnen
eximiam morum fimplicitatem ingenio non mediocri, fummam pietatem eruditio-
ni non vulgari, feveriorem doctrinam facili inter fodales animo conjunclam defi-
deramus.
NOTITIA CODICUM MANUSCRIPTORUM*
Ad quorum fidem hæc editio caftigata e ft, unà cum çompendiariis quibus eos
iu texcu citare folemus notis.
DE codicibus quos Grodecius & PreVotius fecuti fint s cum nihil ipfi dixerint, ex con- WÆ Sciri,
jeôlura tantum infirmare poffumus judicium. Totum opus catechefiçn epiftolam ad
Confiantium contulit Grodecius cum ScUvona & Polona ex Sclavono. interpretatione ,
Crgraco uno codice Scirletiano J PreVotius ad Vaùcanos codices, quorum nec numerum nec no-
tam docet. Quid ex Sclawono libroy quid ex graco codice fumferit Grodeciusy non notât. Scir-
letiani codicis fpecimen aliquod dédit Staniflaùs Hofiusy ex eo catechefim zz. to tam defcribendo.
Multis fine librariorum ft) Scriptura mendis fcàtet, nec eum in omnibus ficutus eft Çfrodeciusm
Habet Grodecius lacunas plurimasi habet & adfimenta quadamyqua in aliis quoque codicL
bus reperi.
yaticani codices y quibus Pre<votius ufis eft, paucioribus quam Grodeciana editio lacunis defir. PrcYot.Vatic.
mes » ft) ab omnibus affümentis liberi j fi tvocem ow>ù<nov ad finem Cat. 17. n. 32.. 35. Spiritui
fanôlo contra mentem authoris y ut ego cenfto, inweôlam excipias.
untrer fis quoque catechefis & epiftolam ad Confiantium recenfiit Thomas Mdlefius Anglicana
editionis curator, ad codicem unum D. equitis Thoma Roë, & ad warias leóliones a Roc;
wir. dar. Ifitaco Cafiubono colle fias ex aliquo mf. codice. Primum codicem Roëanum ante an-
nos fexcentos firiptum putat. membraneus eft, & ex Oriente adweôlus cum plurimis aliis, bi-
bliothecaque Bodleïana datus d T borna Roë équité aurato, qui djacobo I, Britannia rege lega-
tus ad imperatorem Mogoliumfuit. Varia autem il U Cafiuboni left tones ab eo colle Ba fint Cafauf»,
ex mf codice, & accurate adfcripta ad marginem fui Cyrillianorum operum librifin quo prater
warietates leBionum, fias etiam de loci s ohfcuris con je Buras addiderat. Eum cum Millefio
perhumaniter communicatif Johannes NortPicenfis epifcopus. Caterum quis ft) unde fitmtus fit
hic codex y ignoraturt nec id adnota^jit Cafaubonus. Conjicit Millefius eum in aliqua Galliarum
bibliotheca d <vir. dar. repertum. Ego njero hune codicem eumdem effi cum Roëano eu aide fift-
picor. Nam utriufque eadem eft <varietas leólionum, eadem pratermiffiones, eadem affumenta y
feholia ad marginem eadem, uti Millefiana editionis njariantes leÔHones, aut notas noftras gracas
& ‘’varïantium indiculum wel let it er infticienti patet. Nihil moror quadam inter utrumque dip
crimina qua aliquando apparent. Ea diligentia Millefiii tribui poffunt. nota enim res efiy quando
mus poft alium recenfet eumdem codicem, multa ab primo wel pratermiffa wel male leóla ob-
fèrtari ah altero. Quod fi duo fint codices y filtern unus ex altero} aut ab eodem exemplari ambo
deftripti fint, Cum Cafiubonus ft) Millefius minuti/fimas quafque horum exemplarium warie-
tates adnotarint 3 apparet eos optima mam defcriptos fuifje , nam paucis fcriptura witiis fcatent.
bonam ubique fcripturam reprafentant, pauca habent affumenta, tantum Jcholion aliquod inter-
dum è marnne in textum irrepfiffe widetur. Emendations fipe wulgatis leóliones reprafentant,
quas yuti correÓliones fuffeólans y wulgo neglexi.
Roma mifit ad me R. P. D. Philippus Rapier colleÓlas d fe fumma induflria warietates codi- Octob. v. ». j*
cum duorum Ottoboniana bibliotheca, qui ex Altaëmpfiana in illam tranfiwere. continent cate-
chefs omnes & epiftolam ad Confiantium. Primus qui notatus eft R. iy . we tu flus membranaceus
eft y (djr multas habet infignes ab ediiis warietates : propter prima folia detrita wa~
riantes procatechefis & prima catechefis extundi non potuere. Alter chartaceus & recens eft, nihil
ferë ah editis difcrepans : hujus warietates collegit y quando alter deficiebat. E tertio codice
in quo fragmentum inwenit prafatus Pater fecunda catechefeos, mifit ad me leóliones nomullas.
E bibliotheca excellentiffmi Ecclefia principis D. ducis de Coiflin Mettenfis epifcopi, quam ab coiflia,
avo cancellario Seguerio hareditate fibi tranfmiffam pojfidct, habui membranaceum codicem nota-
tum mm. 2.2,7. olim 101. undecimi circiter feculi y qui Encliftra in Cypro fuit : mutilus eft initio
foliis aliquot s quapropter de eft procatechefis y (gfi media pars catechefis prima : quadam etiam défunt
folia quibus catechefis 17. finis & catech. 18. initia continentur. Poftrema catechefis myflago-
gica titulum ,folum reprafentat, in coque definit. Multis fcriptura witiis fcatet ; wocales O*