''ijl
l i l
ni
T A T I O I.
A in eorara qui acepfabantur numéro erat, An. ;
cum uterque fciflfet depofitus. Sonom. lib. 4.
M D I S ,S E R
. erat præfukm 43- «-pud Epiphanium hæref. 73.
- M H Ü quorum tarnen quadragmta dunta-
xat notnina recenfentur. Sed prætermiffi non-
nulli, quos vel ex ipfo Epiphanio, vel ex aliis au-
thoribus una adfuiffe conftat. Hu)us fa&onis
principes,Georgius Alexandrins: fedis invaior,
‘ EudoxiusAnriocnenuSjUranius Tyneii(îs,8£: Acacius
qui etiam totius faâiomsincitator& aaor ,
& moderator videtur fuiffe , adjunftis fîbi 1 a-
trophilo Scythopolitano 8t Eutychio fleuthe-
rôpolitano, cum tribus vel quatuor alus è 1 a-
læftina. Acacium in odium Cyrilli fegregatam
I fadtionem conflaviflè dicere videtur Epipha-
- nius hæreC 73U num. 13. 8c 17/additque Eutychiumiis
fe partibus adjtmxifle. pr» eo quo tn
51.. C o n c i liu m q u in q u e a f t io n ib u s intra q u in -
qae dies abiolutum eft,cujus hiftoria à Socrate ex
actis per Sabinum cqlleads compendio deferipta
eft non indiligenter lib. H' hiftreap. 39.. & 4 <3-
qux autem ad Cyrilli res pertinent hic repræ-
fentabimus. Prima feffione quæ die 17. Septem- Mm
bris celebrata eft , .convenerunt omnium' fac- dc„fi'
donum epifcopi ■ de induftria tarnen abfuere adio.
nonnulli, quos Socrates ait accifmonum lim
B impendentium formidine varias 'eùr abeflent
prætexuiffe ràtioiies. Notantur inter eos Macé-
. donius , Eatrophilus ; Cyrillum vero repræfen-
cant hiftorici, non ut fubterfugientem judicium,
fed ultro provocàntem Se iaccilcntem adyer-
fariès:: fias itaque præfentià ôptimæ confcién-
riæindex. Quiaderanc epifcopi, negarunt qüid-
Cyrillum fiagrabat^odio. .Philoftorgius quoque
præcipuam caufam, cur Acacius fefe BafiUo- 8c
coniunads. epifcopis oppofuent, hanc adfcrt,
quod illi Cyrillum haberent in honore lib. 4.
c a p .ii. Tertia tamdem epifcoporum drvilio
Ægvptiorum fuit, qui numéro pauciffimi erant,
quindecim circiter ; qui foli tefte Hilano cont.
Conft. n. 11. homoüïïon conßantißlme obtinerent.
De prima vero foäione in qua Cyrillus, fie ait :
ex his qui homte'ùfton pradicabmt, aliqui non-
nùlU pie verbis praferebant , quod & ex Deo cj-
fet id eft de futrftentU Dei , Filius , er Jemper
fuiftèi.; Favorâbilius multo de omnibus primæ
"kaionis epifcopis loquitur Athan. Defyn. n.i».
aiens omnia prorfus Nicænæ fidei capita abeis
approbata, excepta fiUconfibftantialisvoce cu-
jmvbfcuritàtem pretexebant. Neque id jamen
de omnibus Bdiaum 'velim 3 nullum emm in
Oriente toto Nicænæ fidei defenforenv exfti-
tdflë incredibilis res eft. Hilarium cérte in io-
cietatein concilii & eominunionem reçepere ,
tametfi' fidei Nicænæ. fe defenforem profitere-
tur. Crédibiledgitur.eft Çyrillum & aliqs con-
fubftantialis profeilbres, ne ab aliis fepararên-
tur atque Acacianorum infidiis op.portuniores
forent çgm remipfam in tu » vidèrent, non
magiaopere de vocula laboraflè. In tertia fac-
tionè nihil »iß profaniffmum audiebatur eodem
Hilario tefte. negabant quidquam fubflantioe Del
Emile elfe foffe% neque de Deo exiftere po/e ge-
nératunem , . fed eft Chriftum creaturam s U*
quod creates eft, id ei nativités depuuretur ; ex
tiihilo autem effc , & idcirco mn efc filmt» nee
I Deo fmilem. Ncc omnium hujus.&aioms faille
cenfendum efc blafphema ilia décréta , fed Eu-
doxii .täritum & fimillum.- nam împiæ huic
fententiæ repugnant omnia Acad» ante Sc polt
concilium gefta: non ea erat Eutychu Eleuthe-
ropolitani fententia, qui tarnen retinendæ di-
quam in quæftionem vocàri debere, priufquam
ii qui aberant .convcnificnt ; quod cum minUne
neceflàrium. elle.Leonas Quæftor ad mode-
randum concilium ab imperatore miflus, & m
Anomæos propenfior prôner.', iaflèt , nata cit
C mtei Patres alteicatio , cum alu pnus de vita
St moVibus eorum, qui aceuiàbantur, inquirendum
vnltatis gratia catbblicam fidem, m qua' enu-
öitus erat, tadtu5 fuppreffit : non tamdem
Meletii poftea Antiochèni epifcopi,- fi tarnen m
concilio Seleueienfi erat, Acacianæque parti ad-
iunctus, quod Epiphanius hærefi 73. num. 13*
dicere videtun In ambabus Vèro primis faftio-
- nibus erant accufati diverfis crimimbus epiico-
pi,8c acculatores. In Acaciana factioneinulto
plures aceuifati erant, in quos fevere animad-
verterunt oppofitæ partis epifcopi. Acacius in
primis à Cyrillo in jus vocabatur, fui in eum
iudicii rationem fedditurus, ex Socrate lib. i.
cap.4.0. Cyrillus etiam cum Euftathio Sebafteno
eiTe dieerent, quam de fide difeeptare-
tur i -alii ante omnia fidei quæftionem agendam
contenderent. Qui à priori fentêntia ftabànt
erant potiffimum Acaciani , Athan.
de fynod.num. 11. prætéxtu quæftipnis; de hde
habendæî càptô I quam ab accufatoribus.Amx.
eoncepifTent jformidinem non obfcuris indicus
apeiuiffe. wnsm°d[&iJOi AÏSsr mex mçtaK çtrmv,
H W S M I otmjp'esvs. AAo-riç. ait quoque
D Sozomenus lib. 4. cap. ta. Acacium difcutatio-
nes de fide-data opera proÿaxifie , ut dilieniione.
partiumI accufationuijv examen rejiceretur
H H ac penitus tollerdtur. Cyrillus fanq ab
eorum fententia ftabat, qui caufas aeçufatorum
epifcoporum primo agi volebant : cum ad concilium
ea fola eau la vcniilét, ut fuam Bpn
Âcdeio caufam :difceptaret. ViSft tamen ea len-
tenria ut fidei caufa ante peculianumcaufai'iim
examen ageretur.Hinc graves aitetcaBone|,qu*s
de induftriaprotrahebant Acacius ejufque,fqcu,
diifolvendi coricilü 8c accufatiq^pm examen
E tollendi occafionem captante?: "Acacius emm
novam fidem feribi , 8c abrOgarir Ntçænum
fvmbolum volebat s Sc imprimis nomen « -
LntU è medio jfolli , uti in Sirmienfi ejut
dem anni confeffitone coram Conftantio a prin-
cipibus femi-Arianorum fubfcripta fhaum erat.
Alii contra fimilimdinem fubftantiæ aenter
tuebantur, omnia Nicæni concilii, præter unam
confubftantialis vocem , cujus obfcurltatem crl-
minabantur,. approbantes.: Pro homoüfifi.feli
d Æeyptii ex Hilario conftanMme pugnahantsqui-
^ bu?ipfe Hilarius adjungendtiSi Silebantintenm
qui ex parte Orientalium confubftantiale ad-
mittebant, cum generalem, tarn femi-Ananp.
rum , quam: Acacianorum â|eam vocem cop-
fpirationem vidèrent s 8c; alioqui de verbis,ffl:
eladiandum non putarent , cum de re îpla m
majori concilii parte conveniret. Hanc Çyrilli
& aliorum forte noiinullorum in conciho len-
tentiam fuiffe puto. Cum ad yefperam ufque
Socr. lib. if
e'!•}?•
NMMI
Sccunda
Scfllo concilii.
Socr. lib.
c*f. 40.
A xime his verbis petebat, quem poftea in exem- An. 359.
plum coram Imperatore ad du cens , concilium *
integrum criminabatur , quod eo in commu-
nionem recepto de aliis fententiam dicere ag-
grefTum efîèt. Contentione hac fuper re habi- sJ ß ' l,c'
ta , conceflum eft Acacianis poftulatum, fufpi-
cantibus oppofitæ partis epifcopis,hanc Acacium
diflolvendi concilii caufam arripere, Aëtianæque
hærefis damnationem , fimul 6c accufationum
adverfum fè intentatarum judicium maligne
fubterfugere. Egrefïi finit itaque è concilio
i i , qui vel depofiti fuerant, vel .accufabantur.
Ex eis excipieildus eft Cyrillus nofter, de quo
B hæc Theodoretus hb. z. cap. 16. Cum Seleu-«
ciam conveniflènt, Cyrillus cum Bafîlio, Eu- <e
ftathio , Sylvano ac reliquis confèdit. Aca- ÏC
cius vero 6c ipfe quidem acceffit ad epifeopos «
illic congregatos, qui erant numéro centum «
quinquaginta. Sed fè cum illis confilium initu- « c^jiiys ±
rum negavit, nifi Cyrillus è concilio fiibmo- « concilio ad
veretur j quippe qui epifeopatu exutus fuifi. « [>ci^pucsona*
fèt. Ac nomuilli quidem eorum qui pads ftu- « ftancene-
diofi erant, Cyrillum rogabant ut è concilio « cufac.
C difeederet, poft dodrinæ fidei difeuffionem k
magna contentione altercati efî’ent , clamavit
Sylvanus nullam ijovam fidei formulam feri-
bendam , fed in Antiochena acquiefcendum
eflè. Quam ad vocem Acaciani feceflèrunt} re-
liqui vero fupradiclam formulam fîbi prælegi
fecerunt , ac perlecta difcefîerunt. Earn forte
propofuerat Sylvanus, uti adconciliandos omnium
ânimos idoneam. hanc enim olim fub-
feriptione fua fîrmaverat Acacius.
jz. Poftridie , Septembris z8. die , femi-
Ariani fo li, præfèntibus tarnen nonnullis ad-
verfæ partis epifcoporum lectoribus & diaco-
nis à fuis præfulibus midis, in Ecclefiam Seleu-
cienfèm convenere foribus occlufis : tumque
fupradidam Antiochèni concilii in Encæniis
formulam fuis fubfcriptionibus approbavere 5
una cum iis le&oribus & diaconis abfèntium
epifcoporum, qui per illos fuum definiendis
rebus confènfum accommodaturos conteftati
erant. Hæc ex femi-Arianorum parte. Num
adfuerint Hilarius 6c Ægyptii, & una cum cæ-
teris Antiôchenæ formulæ fubfcripfèrint, non
fatis exprimunt hiftorici. Nullus eos abfuifïè
dicit j èc ex Hilario num. 14. patet eum quartæ
omnino Seffioni interfuiflè. cur abeflèt à fè-
cunda & tertia, nulla ratio erat. At Acaciani
fèorfiim convenientes , libellum .feu contefta-
tionem compofuere, quem Leonæ quæftori &
Lauricio provinciæ præfefto obtulerunt. In eo
primum querebanturquodinfynodo èfuisnon-
nulli contumeliis appetiti, alii loqui prohibiti,
alii inviti è confeffu exclufi fuifïènt j turn quód
contra canonem ecclefiafticum recepti in con-
lèflùm ab adverfariis fuis quidam ex diverfis
provinciis epifcopi qui abdicati fuerant, ( in
his primo ac præcipue Cyrillum notabat Aca-
dus. ) & inde fadum fit ut tumultu fynodus plena
undique fuifîet. Fidem deinde fuam profiten-
tes, negant fè fidem Antiochiæ in Encæniis
expofitam, & his temporibus quibus édita fue-
rat opportunam deftigere: fed quoniam voces
ôfdÿf£<nov & ô/Aÿiiioiov cum præteritis temporibus
Ecclefiam conturbaverint, turn etiam nunc con-
bent ; ac modo à quibufHam to dv6/jÿiov, id eft,
diflimilitudo fubftantiæ innovari dicatur : id-
circo fe ambo priora uti a feripturis aliéna re-
jicere, 6c poftremum anathemate damnare pro-
fitentur. Similem deinde cum Pâtre filium probant
, 6c fymbolum fuum fubjungunt , in quo
ejus caufam examihaturos fe eflè pollicentes. «
fèd cum Cyrillus non obtemperaret, Acacius «
relidis illis abfeeflît. Quod fi difeeffit, paulo
poft rediit, nam in hac 6c fequenti die multa
in frequenti concilio acerrime difputavit. Ve-
reor ne Theodoretus qui aéla plurium dierum
compendio refert, aut potius in unum confun-
dit 6c mifeet, difcefliim Acacii qui vel prima
vel quinta die contigit, in hune locum per er-
rorem retulerit. Cyrillum verifimile eft, ne è
D confeflu egrederetur, hanc caufam allegafle,
nihil de fimilitudine Patris 6c fîlii. Habeturhoc
inftrumentimi ex integro deferiptum apud So-
crat. hb. 2. cap. 40. 6c Epiph. hær. 73. num. 25.
apud quem num. 26. fubjunguntur quadraginta
epifcoporum nomina j defuntque ad fupplen-
dum numerum præfulum 43. in fine notatum,
nomina tria , Patrophili, Theoduli Chæreta-
porum epifcopi 6c Afterii , quos Socrates loco
citato, 6c Athan. de fyn. n. iz. cum Acacianis
conjundos memorant.
53. Tertio die qui Z9. Septembris erat, Leonas
operam dédit ut omnes convenirent : 6c ad-
quod æquo jure inter fè 6c Acacium agi opor-
teret : fè, ab Acacio depofitum quidem fuiflè 5
at five à fè five ab aliis Acacium accufari j
quamobrem vel concilio abftinerent ambo , vel
intereflènt fimul. Iniquitatem præterea Aca-
ciani judicii, quod manifefte niûlum & irritum
eflèt, prætendere poterat , 6c appel lationem
fuam, cujus auxilio 6c beneficio tamdiu debe-
ret frui, donee ejus caufà legitime difeutere-
tur. His rationibus dubio procul conceflit Aca-
£ cius. Quibus compofids Leonas libellum fîbi ab
Acacianis oblatum concilio prælegit : qua de re
ingens excitata controverfia eft 5 Sophronio exclamante
, fiiere tum primum Macedonius CP . 6c Bafilius
Ancyranus.Qui cum ambo in unam eamdemque
oppofitortim Acacio epifcoporum parterri fè ad-
junxiflènt, Acaciani negarunt fe accefluros, nifi
confeflu ejicerentur, qui vel ante abdicati fuif.
. fèïic, vel in. præfentià accufati. Cyrillum ma-
, fi nova in dies fingulos fidei expofi-
tio edatur, fieri non poffe ut veritatis confèr-
vetur integritas. Ubi autem multa tum de hac
re , tum de iis qui in crimen vocabantur epifcopis
ultro citroque agitata eflènt, concilium
dimiflum eft.
54. Quarta die cum omnes iterum conVenif Quart»
fènt, de nde tota exftitit controverfia , nihilo Scflio-
F feliciore quam pridie exitu. Primum, cum Acacius
, in præcedentis diei difputationem pergens
diceret, fèmel mutata Nicæni concilii fide nihil
obftare quominusnova poft tarn multas fidei
formula conftituatur : refpondit Eleufius
non conveniflè concilium utaddifeeret quæ non
addidiciflèt, neque ut fidem acciperet quam
non habuiflèt ; fèd fidem Patrum illud fèqui,
è qua ad mortem ufque non difeederet. An-
tiocheni in Encæniis concilii formulam intelli-
gebat : quo fine Acacii argumentum partira
r \