il las peccati definitiones objicerent, quas ipfe A
in fuis contra Manichæos libfis adtulerat : Vec-
cat um non cfi nifi voluntas rctinendi & admit-
tendi quod juftitia vetat, & undo liberum efl ab-
ftinere. Et: Ußjue adeo peccatumvoluntari'■ um,malum
efl, ut nullo modo flt peccatum nifi fit volunta-
rium. Refpondit Auguftinus definitum à fe elfe
peccatum , quod tantummodo peccatum fit,
non autem poena peccati $ nimirum primum il-
lud Adæ peccatum cæterorum omnium fontem
& radicem , de quo folo agendum fuiflèt, cum
ipfa peccati ratio, caufa, Sc origo quæréretur : B
hoc autem quo omnes poftea obligati fuimus
prinii parentis peccatum , plane liberum , Sc
nulla neceflkate commiflum fuifîè. HæcAugu-
ftinianæ refponfionis fumma , quæ fufius ex-
primitur lib. i. öperis imperf. cap. 104. Scfeqq.
8c Retradationum lib. i. cap. 13. n. 5. capite 15.
n. i. 3.4. 6. Sc cap. 1 <>. n. 2. Sc aliis in locis. Quæ
autem Auguftini eadem Sc Cyrilli caufa. Uter-
qiie adverfum Manichæos difputat 5 uterque de
ipfo peccati ac mali primordio inquirit ; uterque
ante natam hærefim Pelagianam fecu- Q
rius loquitur. Vereor tarnen ut hæc refpon-
fio Cyrillo fit applicanda. tota enim inter ipfum
& Manichæos de peccatoquod actuale did mus
difputatio fuit. Manichæi dodrinàm Ecclefiæ
de peccato origiiiali funditus ignorafle viden-
rur ; nufquam enim videas earn ab illis catho-
licæ Ecclefiæ objedam , quod non videntur
prætermifïuri fuifîè , fi novifïènt. Gum ita-
que maium dicerent neceflarium , non peccatum
originis refpicjebant -, fed volünta-
ria ilia mala , quibus humana natura defor-
matur, peccataque ilia quæ ab hominis vo -L
luntate proficilci nec ipfi negabant : At ipfàm
voluntatem pravorum hominum ad peccan-
dunl cogi aiebant , vel ipfiiis naturæ à princi-,
pïbus tenebrarum formata: vitio , vel fyderum
natalitioruin , aut fati dura Sc ineludabili ne-
ceflitate. Nihil igitur mirum, fi ii qui eos refel-
lunt Patres de unis illis peccatis , circa quæ tô-
ta verfàbatur* controverfia , loquuti funt. nec
aliter ac Cyrillus adverlus eos ullus Patrum dif.
putavit. Secundum difficultatis caput non ægre
quo que difïolvitur. Agitur de ilia Platonico- *
rum, quam Origenes fequutus exiftimatur, opi-
nione j qua putabant animas , cum diîdum, an-
tequam corporibus illigarentur, exftitiflènt , in
voluntaria peccata cecidifîè, quibus iram Dei
commeruiflènt j quorum in poenam in hæc ter-
reftria corpora fuiflènt relegatæ. Merito aflèrit
Cyrillus animam in hune mundum venire , ab
omni peccato pravæ eledionis liberam : actum
primum divinæ legis fponte violatæ ream fieri,
cum libéré voluntatem fuam malo appliçat y
ac corpore fibi ad bonorum operum exercitium ]
dato, foede ad voluptatem 8c peccatum abuti-
tur, cat. 4. num. 23. Tamdem , quod ad tertium
objedionis caput pertinet, longe diflimilis dia-
boli, fi malus natura à Deo creatus fuiflèt, 8c
hominis primi parentis peccato vitiati 8c corrupti
. caufa. Diabolus fi malus conditus efïèt,nullius ilia
præterquam authoris ac creatoris culpa ; homo
verb fuæ ipfe fibi rüinæ artifex , cum notante,
ac feveris mandatis prohibente , minafque intentante
Deo, in prænuntiatum fibi exitium ruit.
C A P U T V I I .
De divine gratia auxiliis, eortm necejfitate, gratuit
a dr pravenientï largitione, ejjicacitate ac
difiributione velfubtr atlione.
44. TOnnulli feriptores, cum prioribus pa-
gims Cyrillum de gratia baptifmali lo-
quentem dicere animadvertiflènt , Deum ad
benefaciendum nobis voluntatem noftram ex-
fpedare, gratiam fuam, nifi ubi fincerum pro-
pofitum videat, non conferre , 8cc. non fàtis
explorato atque expenfo authoris propofito ac
mente , Cyrillum femi-Pelagianis, aut faltem
hærefis ejus præformatoribus continuo accen-
fere nôn dubitarunt. Qui fi authorem totum ea
qua par eft attentione legifïènt atque efïènt
commeditati, nullum fere Patrum accuratius
de gratia 8c LenfifTe 8c dixiffe facile conceflif-
lènt. Totam ejus de- hoc præcipuo chriftianæ
dodrinæ articùlo dodrinàm accurate repræfen-
tabo : quam ad hæc quatuor capita reducam *
ad gratiæ neceffitatem , ejus gratuitam ac præ-
venientem largitionem, efficacitatem 8c vim,ac
demum diftributionem vel lubtradionem.
De gratia necejjitate fententia Cyrilli.
Divinam gratiam ad omnia pietatis opera
Cyrilli fententià neceflariam eflé,decurfis omnibus
rede fadorum generibus approbare facile
eft. Ut à Dei çognitione incipiam : cum dixiffet
cat. 6 . n. 6 . neminem præter Filium ScSpftitum-
fandum perfedam 8c integram habere Patris
notitiam, earn ab utroque cum hominibus pro
' cujufque modo communicari docet. Deum , in- ^Cogniû
quit, quantum oportet videt Filius , cum que cum
Spirit u fantlod r per Spirit um fantfum révélât,
quantum quifque capere potis efl. Inter diverlas
hominum de religione opiniones, negat quem-
quam fine divina gratia redam dodrinàm ca-
peflère, 8c accurate effari poflè. Catech. 6 . n. 1.
poftquam admonuit diabolum pravis dodrinis
veritatem fimulantibus unam redam fidem op-
primere conari,ait: Opus eft igitur nobis divina
gratia , vigili cogitatione , & acutum‘ viden-
■ tibus oculis i ne lolium pro triïico comedcntes ex
Î9norantia vitium incurramus. Quamobrem cat;
16. n. 1. de Spiritu-lando verba fadurus fie in.
cipit ; Spiritali vère opus éft gratia, ut de^ Spiritn-
fancîo differamtts. monenfque grave përiculum
elfe fi quis aut exignorantia aut ex opinata pie-
tate de illo male fentiat, concludit n. 2. Ipfius
itaque gratia Jefu-Chrifii eft concedere , & nobis
üt abfque defeftu dicamus , & vobis ut intelligenter
audiatis : ne nimirùm alia audientes, alia in
mente prave conciperent. Imo ne tædium pare-
? ret auditoribus prolixitas orationis , 8c ut eam-
dem ipfe fortiter continuaret, fandi-Spiritus
præfidium petit his verbis n. 25. Ipfe de quolo-
quimur vim unicuique nofiritm largiatur, & no-
bis qui dicimus , & vobis quiauditis. De Chrifti
paflîone foederis antiqui teftimonia allegaturus,
cat. 13. n. B. jubet auditores aÜa multo plura
proprio ftudio 8c oratione ad Deum fufa in
feripturis ipfos requirere j dehinc orationem
continuaturus ait : qui ( Deus) precibus veftris p;jes
exor at us dr nobis qui verba facimus, diccre s Cf Dc0*
lxxv DE D O C T R IN A S. CYRIL L I . C ap. VII. clxxvj
vobis qui auditis credere concédât. En fidem A fanffi 0 ? Totum noftrum ad ver fus tentationes
ObjeCUo.
agnofeit Deimunusefiè. Idem affirmât, 8c fpem
una conjungit cat. 14. n.30. Praftet autem omnibus
vobis, ( multi mff 8c veteres editiones no-
bis ) credere in cum qui refurrexit, exjpettare vero
qui adfcendit de iterum veniet. Perfeverantiam
in fide, 8c fidem ipfàm à Deo donari iterum
agnofeit procat. n. 17. P0tens efl autem Deus...
eum qui fineertis eft fervare, qui verb hypocrita
efl ,. fldelem ejjicere. Poteft enim Deus etiam
infldelem fldelem facere , f l modo cor illi prabucpra:
fidium in Spiritus-fandi auxilio reponit cat.
16. n. 19. Magnum a Deo babemus auxiliatoremac
protefforem magnum Ecclefia doctor cm & pro nobic
propugnatorem. ' Ne formidemus damonas neque
diabolum > major eft enim qui pro nobis decertat.
46. Creditam 8c confeftam a Cyrillo divini
auxilii neceflitatem, ut divina mandata cum ob-
fervemus turn obfervare perfeveremus,efficacifli-
me probant ejus catechefeon conclufiones, quibus
apprecatur auditoribus ut eos Deus in omni
Adverfus hanc de dono fidei dodrinàm B bono conftituat Sc confervet. Cat. r. n. 6. Deush
unum opponi poteft , quod nempe cat. y n. 11
feribit. Poftquam duplicem diftinxit fidem 5
unam dogmatum qua: in aflenfu propofitis veri-
tatibus dato confiftit, 8c miraculorum alteram ,
de illis ficloquitur: Habeas itaque eamfldemqua
a te pendet, & in ilium (Deum ) fertur ; ut etiam
accipias ab illo earn, qua fupra vires humanas ope-
ratur. In eumdem fenfum fupra dixerat num. 9.
A te ipfo aliquid babes > fidem nempe dogmavos
omnes fibi placentes cuftodiat ; hoc eft, fa-
ciat vos fibi placentes , 8c in tali habitu confervet
actueatur. Cat. 6 . n. 35. de Manichæorum
erroreac feducendi arte loquensriVor Dominus
ab tanto defendat errore ; eaque vobis adverfus
draconem inimicitia tribuatur, utquo modo ipfi calcanéum
veftrum obfervant, it a & vos caput illo-
rum conculcetis. Cat. 14. n. 16. 30. Deus cuftodiat
animas veftras ; inconcuffam immutabilemque vetum.
ab ipfo verb aliquid quo multum confinetur Q ftram in eum qui refurrexitJfem confervet. fimul
' ' ' ’ ' t . n 1. exfufeitet vos ex mortuis peccatis veftris ad donum
fuumcoelefte} dignos vos ejficiat qui rapiami-
ni in nubibus in occurfum Domini. En donum per-
fèverantiæ, 8c optimarumad baptifma difpofi- !
tionum , ac *bonorum operum quibus falutem
meremur authorem. Cat. ry. n.33. Univerforum
Deus vos omnes cuftodiat, fignorum confiummatio-
nis memorcs, & inviclos ab Antichrifto manentes.
Cat. 17. n. 3 B. Deus Spiritum-fantlum ad vos emit-
tat, per que hunc & nos cuftodiat, communcm omnibus
nobis beneftcentiam imper tie ns : ut omni ternaccipts
i nempe alteram miraculorum fidem.
Rcfponfio. Refponfionem per fe ledor videt. A nobis pendet
fides dogmatum 5 qua: cum in libero voluntatis
aflenfu confiftaf, hoc cujus domini fitmus
fublato conlenfu ’ nulla efie poteft. Non ita eft
de miraculorum dono , quod dogmatum fidei
conjundum fidem miraculorum appellat Cyrillus.
Eft enim donum illud in nobis fine nobis,
divina largitio 8c operatio eft in nobis 8c per
v nos, a Dei voluntate unice depen dens * in quam
nullum voluntas noftra imperium habet , ficut
in adus fuos. Quam vis autem à noftro confen- D pore fanCli-Spiritus fruâlus reddamus ; charitafu
dependeat fides dogmatum , non hinc fequi-
tur ab eo unice depenaere, nec ad efforman-
dum hunc aflenfum nos nobis ipfis futficere.
I 45. Oratio fidei foetus eft, 8cexercitium. hanc
quoque Spiritui-fando in nobis operanti tribuit
cat. 16. n. 20. Vocatur Paracletus, eo quod conflict
ur , hortatu erigat, & fu b lc v e t infirmitatem nof
i r am. fiquidem hoc ipfnm q u id oraturifimus fic u t
oportet, non novimus : f e d ipfe Spiritus inter ced
it pro nobis gemitibus inenarrabilibus, apud Deum
i- nempe. Deinde ipfam fidei confeffionem 8c martem,
gaudium, pacem, lenitatem, benignitatem, bo- ^
nitatem, fidem, manfuetudinem, continentiam. En <
omnes illas virtutes, frudus 8c effedus Spiritus- 1
fandi in nobis agentis. Cat. 18. num. 20. Mterno {
regno vos omnes fua ipfius gratia dignos Deus
ejficiat. n. 31, Vita aterna utinam nos omnes , dr
qui docemus & qui auditis, Dei gratia potiri con- '
tingat. Sc n. 35. Deus det vobis fpiritum fapientia
dr revelationis in agnitione fu i , illuminatos ocu-
los mentis , dr cufiodiat vos per omne tempus in
op tribus , dr fermonibus, dr cogitatis bonis. Nityrii
tolerationem viribus humanis adimens, fo- E hi! prætermifit quod Deo non referret, cogni.
li Spiritus-fandi in nobis agenti virtuti ac pote
ftati adjudicat his verbis : Martyrium imminet,
tormenta undique , ignis , dr gladii , dr beftia dr
pracipitium. fed Spiritus-fanclus fuggerit dicens ,
fuftinc Dominum , 8cc. Homini depingit regnum
ccelorum , demonftrat dr deliciarum paradifum.
Non hie fimplex mentis illuftrado, fed excita-
tio potens 8c roboris plena, Sc efficax. Subj un-
git enim. Ac martyres corporco vultu judicibus
neceffario prafcntes, virtute tamen dr potentia in
paradifqjam verfantes,dura ill a qua videntur con-
temnebant. Suam illam de neceffario ad marty-
rium Spiritus-fandi adjutorio thefim probat n.21.
ex Chrifti teftimonio Luc. x ii. 11. Cum traxe-
rint vos ad Synagogas, Spiritus-fanclus docebit
vos in ipfa bora qua vos oporteat dicere. tum fiib-
d i t : Impojjibile eft namque pro Chrifti teftimonio
martyrium perpeti, nifi per Spiritum-fantium quis
perpetiatur. Si enim nemo poteft dicere Dominum
Jefum Chriftumnifiin Spiritufanclo, ecquisfuam
ipfius vitam pro Jefu daturus eft nifi in Spiritutionem
D e i, opera, did a, 8c cogitationes bo-
nas. Catech. 20. n. 8. Vo tens eft Deus qui vos tam-
quam ex mortuis vivos reprdfentavit, vobis dare
ut in novit ate vita ambuletis. Cat. 23. n.23. Deus
pads fanttificct vos tot os , & integrum veftrum
corpus, dr anima drfpiritus in adventu Jefu Chrifti
fervetur. Epiftola ad Conftant. n. 7. Hujus te gratia
ac potentia protetturn atque latentem, illuftrio-
ribufque ac majoribus pietatis ojficies condecora-
p turn... D eus totius boni largitor. confervet.
n. 8. Valentem te dr omni ornatum virtute,
confuetamque cum Romani Imperii turn fantiarum
eccleftarum cur am gerentem, dr amplioribus pietatis
pramiis exjflendentem... Deus nobis concedat;
qlorificantcm femper fantlam Trinitatem , Sec.
Preces illse tanto amplioris momenti funt, quod
ex Ecclefia: confuetudine 8c ftylo fumta:, non
Cyrilli folius,fed totius Ecclefia: mentem 8c fen-
tentiam de divini auxilii neceffitate 8c efficaci-
tate reprafentent: Inanifque 8c deriforia potius
quam vera Sc fincera, ut obfervat Auguftinus,
precibas Sc