An. j j o. exterius juris forma, five vi aperta, arque Im-
351. peratoris favore, Maximum expugnare poflent.
■-------- Omnes, uti vidimus, ex Athanafio fup. num. 10.
8c 21. Palæftinæ epifeopi,duobus vel tribus, hoc
eftAcacio 8c Patrophilo exceptis,fe inconcilio,
omiflb Acacio metropolita fuo, ad Maximum
adjungentes, fynodicis Sardicenfis concilii lit-
teris fubfcripferant j quibus Acacius ipfe non
epifcopatu folum abdicatus, fed 8c ipfa fide-
lium communione privandus decernebatur,apud
Athan. apolog. cont. Arian. num. 49. pag. 167.
An ipfi tranfitu mox ad Acacium fado, cum eo
in depofîtionem Maximi confpiraflent ? 8c quant
ob caufam ? Earn nimirum quæ ipfis cum eo
communis erat, in qua propriæ confidential fti-
mulis fiitisfecerant, dum Athanafii damnatio-
nem , cui vi & metu erant aflfenfi , retrada-
mnt. Alios-ne Acadus ex Syria acciverat fuæ
üêntentiæ epifcopos ? fed quo jure facere po-
terat? Præterea horum qui Athanafio infenfi
erant, quæ effet an. 349. 8c ufique ad mortem
Conflantis fiententia ac qui rerum flatus,his verbis
aperit Athanafius hift. Arian. num. 15. Ex aliis
A gnaverimus. Cyrillus non fierius an. 351. initio An. 350.
Hierofolymorum epifeopus fuit. Eodem e n im -------- ■
anno, menfe Maio die feptima , epiftolam ad
Conflantium dedit, ut idoneis argumentis pro-
bavimus in admonit. pravia ad hanc epiftolam
num. 10. Nec etiam multo ante ordinatus erat.
has enim primas efle litterarum ac fiermonum
fuorum primitias, declarare videtur his verbis
num. 1. Primas hafice cx Hierofiolymi's ad te, Deo
dileefe Imperator, littet arum primitias mitto. Sc
num. 7. Has tibi nofirorum fiermonum, Deo dileft
Hijfime Imperator, offer0 primitias. has ex Hie-
rofiolymis primas tibi eloquor voces. Qua; tarnen
non nimium urgenda, quafi primas omnino
halbe litteras a confecratione fiua dediflet aut
voces pronuntiaflet. nec aliud forte fignificant,
nifi has efle primas a le ad Imperatorem con-
feriptas litteras. Non ibi notam facit Augufto
ordinationem fiiam , nec verbo quidem recens
accepta; confecrationis meminit. Facile tarnen ,
in omnium fere judicio acquiefco, qui hanc
epiftolam initio Cyrilliani epifeopatus datam
: pronuntiant. Sed nulla mihi viaeor ratione
prohiberi, quominus ilium menfibus aliquot vel
anno etiam integro anticipem. Quare confe -
cratum ilium an. 350. crediderim, quando pax
Ecclefia; conftabat. Jam de extremo Maximi anno
quidam ad Athanafii confie id urn affecli pud orefiunti
nonnulli coram fie fiftere non aufi, fie fie ab deb ant j
alii poenitentia ducli, qu.t adverfius [ eum ] epifico-
pttm fubfcripferant, retrait ab ant. Sed vi aperta
graflàtus eft Acacius. Parum favorabilia inter-
ciderant tempora. ipfè pronuntiata adversum
fe concilii Sardicenfis fententia depofitionis 8c
excommunicationis, infamis aut fufpedus fal-
tem. Reconciliato Conflantii erga Athanafium
8c Cathohcos animo , ac legatione Sardicenfis
concilii lenito, exfiules paflim revocabantur epifeopi.
Ipfi Ariani paulo ante Stephanum Antio-
chenum, propter ftructas ipfo confcio cathoHcis
prafulibus infidias, deponere per Imperatorem
coadi. Is rerum flatus an. 349. Révéra Confiante
anni fequentis initio è vivis fiiblato, non
diu poflea recruduit perfecutio, authore Sccra-
te lib. 2. cap. 26. Marcellus A ncyra, Sc Paulus
Conflantinopoli eodem anno Conflantii autho-
ritate pulfi. Sed alia erat apud Arianos Mar-
celli Sc Pauli, alia S. Maximi caufa. illi diuturni
Sc perpetui Arianorum hofles, fiepe ab ipfis, fuis
ecclefiis dejedi^Sccædium quas ipfi Ariani perpe-
trarant accufati. Plura exflabant vetera in ipfbs
Eufebianorum judicia, quæ fblum exfiecutioni
niandanda erant. Nihil fimile de Maximo,
baud ita Arianis invifio, cujus judicium aliquod
faltem inflruendum erat. Nec ullis fads certis
monumentis confiât Arianos fievitiam in alios
à fiupra didis epificopos exercuiflè ante an. 351.
Sc vidoriam de Magnentio reportatam, poll
quam fie Conftantius Arianis magis addixit. Cum
enim Socrates loco citato Sc Sozomen. lib. 4.
cap. 2. nonnullas alias ftatim poll obitum Con-
flantis epifeoporum catholicorum dejediones
aflignet, ibi tarn multa adverfus redam ordina-
tionent temporum peccant, ut nihil certi poffit
ex fiola eorum authoritate conflitui. Mihi vero
perfiiafium eft, Maximum ab Acacio neque anno
349. neque 350. depofitum fuiflfe, vel deponi
Maximus'0 pôtlliflè.
epifeopus Quo anno vitam vel epifeopatum clauferit
||| at^tc Maximus, non fatis definite affirmare poffiunus,
jr.cepcrit quin Cyrilliani epificopatus initia primum aflu
agendum, fi Socratem, Sozomenum, aliofi
que, qui depofidonem Maximi cum Cyrilli or-
dinarione conjungunt, audiverimus 5 Maximum
nonnifi an. 35.1. vel 352. vita vel epificopatu cell
fifle confiequens erit. fed horum a nobis jam
explofa num. fiiperiore fiententia eft. Hieronymus
in chronico ubi tempora digerit, Maxi--
mum an. 349. mortuum facit. Cui nihil certius
ac fundatius opponi poteft. fiib extrema anm
349. tempora deceflifle ilium oportet, aut po-
tius anni fequentis initio, qui anno 349. concilium
tranfeunte Athanafio celebraverat.
2.5. Sedem aliquandiu vacafle idem teftis eft Num fede*
Flieronymus, dum ait Maximo mortuo,Aca- 3 | | j l |
cium Sc ca;teros epifcopos Arianos Cyrillo epi- quandiu va-
fcopatum promififle, fi ordinationem Maximi caverit.
repudiaflet: Cyrillumque conditione accepta
diaconum adminiftravifle , 8c ob earn impieta-
tem lacerdotii mercede penfatum. Hujus fa-
bula: falfitatem non multo poll idoneis, ut videtur,
argumentis refellemus. nihil tamen vetat
aliquam fedis vacationem admitti, fi qua; fun-
damentum aUquod occafionemque calumnias
prjcftiterit. fed nullus alius prater Hieronymum
vacationis ejus meminit: qua; quidem optime
cum Maximi mortis 8c Cyrilliani ordinationis
temporibus conciHatur. Qua; vacationis diuturn
i caufa, incompertum. Poflumus in ea quam
Hieronymus innuit acquiefcere. Nempe Acacium
metropolitam cum Patrophilo aliifique for-
' taflis moras nexuifle, dum idoneum fiiis confi-
liis, atque ad arbitrium fiii verfatilem epifbo-
pum quirunt, 8c quomodo fiedi Hierofolymi-
tani poffint imponere laborant. Praterea omnes
provinciales epifeopi, non ita pridem concilii
Sardicenfis decretis fubfcribendo,fe ab Aca-
cii communione avulferant. Ille contra fuper-
bum erigebat caput, nec fiua jura violari pätie-
batur. dum ilia componitur difienfio, tempus
interfluxit. Hxc conjedura.
z(. H ie
An. 3 50. 26. Hie etiam difeutiendum quod Hierony-
■ -— —- mus in allegato jam fiepe chronico de Maximo
ximus He- narrat : » nimirum eum monentem, Heraclium
radium fi- » in fiuum locum fiibftituiflb 5 quem Cyrillus
foremCfub- ” epifeopus fadus varia fraude fbllicitans de
fticucrit. » epifeopo in prefbyterum regradaverit. H i
S. Hieronymi voces non defignatum fimpliciter
8c indicatum, quod primis illis Ecclefîæ temporibus
inufitatum non erat, fed confiecratum 8c
ordinatum à Maximo fiicceflorem fignificant :
quod uti libera plebis 8c cleri eledioni, provin-
cialium epifeoporum 8c metropolitæ præfèrtim
legitimis eledionem firmandi 8c eledum confe- !
•crandi juribus inimicum, ab Ecclefîæ confixe-
tudine fèmper alienum fuit 8c ante annos lépte
m concilii Antiocheni canone 23. damnatum.
Rem itaque illam ab inimicis Cyrilli in ejus
odium confidam puto. Primo enim de S. Maximo
temere credi non debet fadum Ecclefia-
ftico mori contrarium. Qiiod enim Ecclefiæ
fuæ prafentiebat ab Arianis impendens peri-
culum ? Tranquillis Ecclefiæ rebus morieba-
tur, compreffis Arianis, revocatis fumma gra-
tulatione in fiuas fiedes catholicis , feparatis ab
Ariana fadione atque fibi 8c catholicæ parti (
recens devindis , oitmibus, fi unum 8c alterum
excipias, provincialibus epifeopis. Secundo, fi
fiicceflorem fibi fiium fiifficere è re Ecclefiæ
credebat, quern alium Cyrillo praporiere po-
tuit, cui à multis jam annis totam fui epifeo-
patiis farcinam crediderat ? Quern præoptafïè
dicitur Heraclium, idem fine dubio eft , quern
poflea ab Arianis oppofitum Cyrillo , 8c ejus.
loco fubftitutum apud Socratem, Sozomenum,
Nicephorum legimus. An Maximus Ecclefiæ fiuæ
cavens, eum ipfi cuftodem præfeciflèt quem
Ariani dignum fiiæ impietatis inftrumentum re- p
pererint j aut Ariani ipfi hominem adhibuiflènt,
quem ab Maximö capitali inimico adamatum
8c cæteris prælatum noviflent ? Tertio, fi Heraclium
à Maximo fibi fubftitutum coricedi-
mus , fatendum èrit illegitimam hanc provincialibus
epifcopis ordinationem vifam efle -y
cum ea negleda canonice, ut modo videbi-
mus, ordinarint Cyrillum. Tumque nihil àd-
verfiis Ecclefiæ flatuta peccaverit Cyrillus, fi
cum unus effet legitimus epifeopus Heraclium
qui fie dicebat epifcopum , non vi ,ut fa- F
tetur Hieronymus, fed fiiafione 8c piis àrtibus
prefbyteri gradu contentum efle perfecerit.
Nicæna fiynodus can. 8. Novatianos epifcopos
ad Ecclefiam redeuntes foluni prefbyterorum
honorem habere juflerat , nifi epifcopo pla-
cuiflfet, quod omnino ejus in arbitrio 8c potefi.
täte ponit, iis etiam epifeopatus nomen per-
mittere.
27. Tamdem ad ipfam pervenimus Cyrilli
ordinationem , quam fic refert in chronico F
æqualis author 8c omni reverentia dignus Hieronymus
, quem tarnen incautius inimicorum
Cyrilli maledi&a tranficripfifle remur. Poftquem,
Maximum , ecclefiam Ariani invadunt : id eft,
Cyrillus, Eutychtus > rurfium Cyrillus, Irenaus ;
tertio Cyrillus j Hilarius s quarto Cyrillus. Quorum
C y r i l l u s , quum à Maximo fuifiet prefi
byter ordinatus, & poft mortem ejus ita ei ab
Acacio epificopo Cafiarienfi & cat er is epifcopis
A Arianis epificopatus permitteretur, f i ordinatio~ An. 3 50.
nem Maximi repudiaffiet s Di ac onus in Ecclefia ———
adminiftravit. ob quam impietatem fiacerdotii
mercede penfiatus, Heraclium 8cc. Leviora Ruf.
finus, fed fimile quidpiam infinuans , eadem
cum Hieronymo , ut videtur , feribere ve-
ritus, lib. 1. hift. eccl. c. 22. ait. HierofiolymisCyrillus
pofi Maximum,facerdotio confiufia jam ordi-
nationefiuficepto, aliquando in fide , f.cpius in communione
variabat. Quam autem ordinationis con-
fufionem narrat, fic intelligo : Cyrillum eo tempore
ordinatum epifcopum , quo Arianorum
B factione paflim ordinationum epificopalium ordo
8c tranquillitas perturbabatur j hujufque confu-
fionis partem aliquam in Cyrillianam ordinationem
pervenifle. De illa vero Cyrilli fidei 8c com-
munionis variatione alias. Illos omitto qui Acaciî
8c Patrophili fadione pulfiim Maximum 8c Cyrillum
inftitutum feribunt -, quorum falfàm ,
quantum ad expulfîonem Maxiini, fèntentiam
oftendimus num. 23. Hic porro oftendendum
fiificipimus, nec Acacium nec Patfopliilum Cy-
rillianæ ordinationis arbitros exftitifle, nec Cyrillum
fiefe ut epifeopatum ab eis promereretur
1 de prefbyteri gradu dejecifle 5 fed ab epifcopis
provinciæ canonice 8c de more ordinatum
efle.
28. Primo enim illis omnibus feriptoribus Calumma*
opponimus longe fuperiprem Patrum coiicilii dc Cyniii
CP . oecumenici II. authoritatem, qui in epi- nèVcfeUun-
flola ad Damafum 8c Occidentales ecclefiam- vui-.
carum Orientis rerum ftatum exponentes ita
de Cyrillo loquuntur apud Theodoret. lib. j.
- hift. cap. 9. Hierofiolymitana autem ecclefiæ qua
mater eft omnium ecclefiarum , reverendijfiimum
Deo que dilecHffimum C y r i l lum epifcopum
) effie indieamus : qui canonice olim ab epificopis
provinciæ ordinatus fu i t , ngLvovuuoç t* cztfbf tu>v
è7rctp%ictç x&çpTovndisVTBi ira A«/, & plnrima variis '
in locis certamina fiubiit. Hoc ampliflimo illu-
ftriflimoque concilii , quod inter cecumenica
numeratur, teftimonio , cadunt omnia quæ in
ordinationem Cyrilli congerimtur probra.Præ-
Jfens fuerat Cyrillus anno fuperiore coricilio CP.
ex eifdem epifcopis congregato , quibus' ipfe
fine dubio ordinationis fùæ rarionem propter
malédida inimicoriim expöfiierat. Aderant
, epifeopi complures fanflitate infignes 8c eccle-
fiafticis faftis adferipti: quorum plures è Syria,
aliqui ex Palæftina fortaflis, Orientales omnes
de ecclefiafticis Syriæ rebus melius fane inftrudi
quam Hieronymus, latinus homo. Scribebant
hæcin monumento authentico, in quo maxime
intererat nihil nifi certi atque explorati propo-
ni j ne, f i qua in re falfi convicti fuiflent, Occi-
dentalium jam non valde faventium querimo-
nias augerent. Quis hanc authoritatem non
anteferat unius Hieronymi alioqui maxime
fufpiciendæ authoritati ? ille chronicum fimm
junior anno fiiperiore Conflantinopoli ex variorum
relatu aut vulgaris fiermonibus ferib'e-
bat • cum nondum in Syria fatis verfatus fuifi.
fêt, ut Ecclefiæ in iis regionibus ftatum penitus
pernoficeret 5 fiele Paulinianis ita partibus addi-
xerat, ut omnia in deterius de diverfæ partis
hominibus acciperet 5 qui fi poll illud concilium
ficripfiflet, illudque ejus de Cyrillo teftimonium