31. met de randen der Vederen rosagtig, van oö-
Afdeel. ,jeren wjt jn hec Mannetje, doch rosagtig wie
Hoofd ^et Wy fje ,met puntige ftreepen overdwars;
stuk, die bruin zyn en ros gemengeld: de Staart-
pennen grys-bruin, met donkere ftreepen overdwars.
F risch geeft van deeze ook zeer goede
Afbeeldingen, zegt B risson, daar die van Al .
BiN liegt gekleurd zyn, en die van J ohnston
niet naauwkeurig getekend. Hy befchryft een
gevlakten Sperwer, die van K l e in genoemd
wordt Valk met Gouden handen en een zwart-
agtigen Bek, en fpreekt van eenen die nog
Meinder is, zynde door den Heer G o d eh eu ,-
van Maltha, aan den Heer R eaumur gezonden
, hebbende ook den Bek zwart en de Poo-
ten geel.
Tegel-jagt Deeze kleine Havikken zyn, gelyk de Heer
keaIlaTlk:’ L inn^eus aanmerkt, tot de Vogelery , en inzonderheid
tot het vangen van Leeurikken, zeer
dienftig en van veel gebruik in Europa. Zyjaa.
gen, bovendien, ook op Patryzen, Duiven r
Moffen en Vinken , ja byna op allerley klein
Gevogelte, daar menze op wil afrigten. Ik
vind dat omtrent het laaten vliegen der Havikken
naar eenig Wild , in de Provincie van
Holland en Weftfriesland, • nu laatft ook nog
een bepaaling is gemaakt, volgens de voorige
Plakkaaten ( f ) . Deeze Vogel heeft een Houten
zwier en wordt gemakkelyk getemd, zynde
(f) Zie de AirderUndfche Jaarboeken van 17^0. Wad*«
1078 , *079,
de zeer fnel van vlugt. Waar Vinken zyn wór- jjjv ,
d en zy , inzonderheid des Winters, byna al- Afdeel.
* T'I7’
loos gevonden , dewyl hun daar dan geen AaS
ontbreekt.- Men kanze egter, in de Kooi jen* STUKi
ook Brood geeven, en, by gebrek, eeten zy
zelfs hun eigen Vuiligheid; hoewel zy anders m
Vyanden zyn van Hinkende j verrotte Spy-
zen.
De Havikken zyn zo gemakkelyk niet met Manlèr om
Strikken te vangen als de Valken, om dat zy vaö"
niet altyd rullen op eene zelfde plaats. Z y
maaken hun Neff in höoge Boomen en fom-
tyds ook in Toorens o f oude Muuren, leggende
vyf Eijeren te gelyk, die wit, doch aan ’t
dikke end met bloedroode Hippen getekend o f
gevlakt zyn. Men vindtze door geheel Europa,
zo Wel in ’t Zuiden als in ’t Noorden. Zie
hier hoe B elon dezelvén zag vangen. W y
waren, zegt hy , aan den Mond van de Zwarte
Z e e , èn , op een hoógcn Berg geklommen
zynde, vonden wy daar een Vogelaar, die op
een zeer handige wyze Havikken ving. Dewyl
het tegen ’t énd van April was, wanneer alle
Vogels bezig zyn met hunne Neffen te maaken
, kwam het ons vreeiüd voor, ■ zo veel
Sperwers en Havikken te zien aankomen van de
regter zyde der gemelde Zee. De Vogelaar
ving ’er, ieder Uur, over ’t dozyn Van. Hy
was fchuil agter een Bofchje, Voor ’t welke hy
een vierkante Vlakte gelyk gemaakt hadt, van
óngevaar twéé Schreeden breed, omtrent twéé
L De ex. XV. Stuk. M Z ®f