54o e t y m o l o g i a r v m
vel filia , proconsobrinus, proconsobrina, id est, patrui magni, amitae ma*
snae j auunculi magni, materterae magnae filius, vel filia, quibus accrescunt
propatruus, proamita, proamitini ( obscure ) , maternique frater, et soror,
proauunculus, promatertera: bi sunt proauiae paternae, maternaeque frate
r , et soror. Haec species nee aliis gradibus , quam scripta e s t, nee aliis
vocabulis declarari potest.
8. Sexto gradu veniunt supra tritauus , tritauia ; infra tnnepos, tri-
neptis ; ex obliquo fratris, et sororis abnepos , abneptis, fratris patruelis,
et sororis matruelis ( sic ) , amitini, amitinae, consobrini, consobrinae ,
patrui magni, amitae magnae; auunculi magni, materterae magnae nepos,
neptis, propioris consobrini filius, vel filia , qui consobrini filius, vel filia
appellantur. _
o. Quibus ex latere accrescunt propatrui, proamitae, proauunculi, pro-
materterae filius , vel filia : adpatruus , adamita : hi sunt aui paterni frate
r , et soror. Abauunculus, abmatertera: hi sunt abauiae paternae, maternaeque
frater, et soror, abauique materni. Hi quoque explanari am-
plius non possunt, quam ipse auctor disseruit.
io . Septimo gradu qui sunt cognati recta linea, supra , infraque, pro-
priis nominibus non appellantur; sed ex transuersa linea continentur fratris
sororis adnepos , adneptis , consobrini filii, filiaeque. Successionis ic-
circo gradus vn. constituti sunt, quia vlterius per rerum naturam nec
nomina inueniri, nec vita succedentibus prorogari potest. In his vn. gradibus
omnia propinquitatum nomina continentur, vltra quos -affinitas inueniri
non potest , nec successie amplius propagari.
APPENDIX XIV.
Fragmenta ex codicibus gothicis Toleianis 3 et aliis •
Frimum Fragmentum ex gothicis Toletanis codicibus ^ et veteribus edittonibus 3
lib* il. Etymologiarum cap* xxix.5 a nostra editione diuersum *
i . D ecima species ipsius definitionis est, quam graeci 7r*»psç
epoh yévxç, latini per indigentiam pleni ex eodem genere dicunt,vt si quaera-
9. Ibid. Haec quoque explanari am*
plius non potest, quam vt auctor ( Ania-
nus) ipse disseruit.
10. Gratianus addidit > De gradibus
consanguinitatis, vel affinitatis, quot sint,
quomodo computandi, quibus etiam ap-
pellentur nominibus, auctoritate Isido-
r i , atque Gregorii , et Alexandri suffi-
cienter monstratum est.
App.xiv.n.i. Haec xiv. Appendix ex ad- •
ditionibus potissimum constat,quae inToletanis
antiquis exemplaribus immixtae ,
siue interpolatae sunt ; nisi credere ma-
lis , eiusmodi quaedam fragmenta ex Isï-
dori manu esse, qui plurimos Etymologiarum
titulos seorsum edidit, ac fortas-
se nonnihil diuersos ab eis , qui in pie-
risque Etymologiarum exemplaribus re-
periuntur. Primum fragmentum exhibe-
tur, vt diuersus ordo definitionum ab eo,
quem Grialius praetulit, prae oculis ha-
beri possit.
A P P-E N D I X XIII. J4i
tu r : Quid sit thesis’, respondeatur, cut -vis deest, vt sit arsis. Vndecima
species definitionis e s t , quam graeci dvxXefixv, latini iuxta * rationem s\. proportion
dicunt, vt si quaeratur: §>uid sit animal l respondeatur, •vt homo . Rem enim mm. ■
quaesitam praedictum declarauit exemplum . Hoc est autem proprium definitionis,
quid sit illud,quod quaeritur, declarare .
^ — ’ Duodccima species definitionis est, quam graeci rur s7re^vov vocant
id e s t, per laudem : vt Tullius pro Cluentio : Lex est mens, et consilium,
et animus , et sententia ciuitatis . Et alter : Pax est tranquilla libertas.
Fit et per vituperationem, quam graeci -\lyov vocant, vt seruitus est po-
stremum omnium malorum , non modo hello, sed morte quoque repeilen-
da. Tertiadecima species definitionis e s t, quam graeci to' » 0'; r i , la-
f i ad «liquid vocant, vt^est illud : Pater est, cui est filius . Dominus est
cui est seruus . Quartadecima species definitionis est **td. toV Spov, Iatine
generalis . Cicero in Rhetoricis: Genus est, quod plures amplectitur par-
tes. Item pars est, quae subest generi *
Qnintadecima species definitionis e s t , quam graeci m t’ d n io y c y U v
latini secundum rei rationem vocant, Vies est sol supra terras, nox est
sol sub terris. Scire-autem debemus, praedictas species definitionum topi-
cis mento esse sociatas; quoniam inter quaedam argumenta sunt positae,
et nonnullis locis commemorantur in topicis . Nunc autem ad Topiea
— > quae sunt argumentorum sedes , fontes sensuum , et origtnes
Secundum Fragmentum ex vetustissimo Codice Toletano
cap. 6. libri 3. Etymologiarum .
4- Omms numerus pumas , aut S secundnm se consideratur. Secun-
H | aj ,qu] d I k te d,ll,dltur sic I alii sunt aequales, alii inequa-
ahis Etdalhd “ S1C 3 uatuor qaater , a quinque quinquies , et ab
ei ceteri t i es e T ’ 9 10“ 1 qu.artf Pars esse dicitur quaternarii nume-
n , et ceteri tales . Subsuperparticulans numerus est minor , qui continetur
in fortiori numero cum alia vna parte sua, aut media, aut tertia
J “ a- V aU‘ qUmta ’ Vt verbi gratia il. ad n l. , n l. a d m l . , ad m i l . ’
et ceteri. Superpartiens numerus. ?
s. Et abas partes eius quatuor. Superpartiens numerus est, qui... Multiplex
superpart, cular.s . . . vt verbi gratia quinque ad tres/dum^mpa-
rat, fuennt, continent in se bis bini quatuor, et vnam partem eius T
bis quaterni octo,et vnam partem eius. Submultiplex subsuperparticularis
numerus est, qui dum ad fortiorem sibi numerum comparatus fuerit, con- 4* Magna est varietas in dinisione
numeri repraesentanda , quum alla exem-
plana alio modo référant. Specimen hu-
ius discrepantiae ex primo codice Toletano
, qui antiquissimus est, sisto : eidem
ferme concinit alter codex Toletanus
gothicus etiam, quamuis non ita antiquus.
Vterque codex eodem modo habet, aut
0 secundum se e tc.} quod non facile est
assequi. Vbi autem codices cum editione
Grialiana , ac nostra consentiunt, series
sermonis non continuatur . Neque
in mendis, aut locis obscuris corrigen-
dis immorari vacat.