apponitur in iis locis , quae sacrae scripturae interprètes eodem
sensu , sed diuersis sermonibus transtulerunt. Fig. 4.
6. Antigraphus cum puncto apponitur, vbi in translationibus
diuersus sensus habetur. Fig. 5.
7. Asteriscus cum obelo : hac proprie Aristarchus vtebatur in
iis versibus,qui non suo loco positi erant. Fig. 6.
8. Paragraphus ponitur ad separandas res a rebus , quae in
connexu concurrunt : quemadmodum in catalogo loca a locis , et
regiones a regionibus : in agone praemia a praemiis , certamina
a diuersis certaminibus separantur. Fig. 7.
9. Positura est figura paragrapho contraria : ideo sic formata,
quia sicut file principia notât, ita ista fines a principiis separat.
Fig. 8-
xo. Cryphia : circuli pars inferior cum puncto ponitur in iis
locis: vbi quaestio dura, et obscura aperiri,vel solui non potest.
Pig-9‘
1 1 . Antisigma ponitur ad eos versus, quorum ordo perrnu-
tandus est; sic et in antiquis auctoribus positum inuenitur . Fig. 10.
12. Antigisma cum puncto ponitur in iis locis, vbi in eodem
sensu duplices versus sunt, et dubitatur, qui potius eligendus sit.
F ig .x i.
13. Diple : hanc scriptores nostri apponunt in libris ecclesiâ-
sticorum virorum , ad separanda , vel demonstranda testimonia san-
ctarum scripturarum . Fig. 12.
14. Diple weg fr/ot : hanc primus Leogoras Syracusanus app
lica rit) cum constet , quatuor omnino
notis in hexaplis , aut octaplis vsum fuisse
Origenem , asterisco, obelo, limnisco,
et hypolimnisco. E st vero hypolimniscus
e x Epiphanio virgula iacens , punctum
subtus habens , quod indicatur ab altero
tantum Ix x . p a r i, sensum eisdem verbis
redditum : figura f u i t , v t fig. 4. GRIAL .
6. Antigraphus . Duplici figura pin-
gitur : in Gothicis haec ta n tum ,v t fig.5.
GlflAL .
7. Asteriscus cum obelo . Hune A .
August. ita pingi v u l t . Fig.6. GRIAL.
o . Positura. Cum reliqua ornnia grae-
ta sint , suspectum posituraê nomen vi-
deri possit . GRIAL •
11. Antisigma . Vid. Laerf. in Pla-
tone. GRIAL .
12. Antisigma cum puncto . In Laer-
tio A.Augustini haec eratfigura, v t fig.xi.
GRIAL .
13. Diple. Cicero lib. P i l l . Ep. ad
A tt. ep.2. Vibulii res gestae sunt adhuc
maximae ; id ex Pompeii literis cognosces
, in quibus animaduertito ilium locum
, vbi erit .D e figura consentiunt
omnia , praeter codicem Laertii A .
A ug u s t., in quo hae cernuntur, mendose,
v t ipse etiam putabat, v t fig.12.GRIAL .
34. Diple trtft çù%ov . Leogorae me-
minit Suidas, sed nihil de eo praeter nomen
. Fig. 13. GRIAL .
posuit Homericis versibusad separationem Olympi a caelo. Fig. 13.
15. Diple •n-ifiç-i’yp.tn, id est, cum geminis punctis : hanc an-
tiqui in iis apponebant, quae Zenodotus Ephesius non recte adie-
cerat,aut detraxerat, aut permutauerat : in iis et nostri eavsisunt.
Fig. 14.
16. Diple ofieMa-piv» interponitur ad separandas in comoediis,
vel tragoediis periodos. Fig. 15.
17. Auersa, quoties strophe, et antistrophus infertur. Fig. 1 6.
18. Auersa cum obelo ad ea ponitur, quaè ad aliquid respi-
ciunt, vt : { Fig. 17. )
Nos ne tibi fluxas Phrygîae res vertere fundo Virg. 10. 88.
Conamur % nos ? an miseros qui Froas Achiuis
Obiecit 2
19. Diple superne obelata ponitnr ad conditiones locorum, ac
temporum, personarumque mutatas. Fig. 18.
20. Diple recta, et auersa superne obelata ponitur finira loco
Suo monade significante , similem sequentem quoque esse. Fig. 19.
21. Ceraunium ponitur, quoties multi versus improbantur,
nec per singulos obelantur ; ceraunus enim fulmen dicitur . Fig. 20.
22. Chresimon haec sola ex voluntate vniuscuiusque ad aliquid
tjotandum ponitur. Fig. 2 1,
15« Diple Treptçryfj.ivv. Alite r Ant+
Aug. ex Caesar-aug. G. Aliter Gothic.CC.
Fig. 14. GRIAL .
Ib. Quae Zenodotus . Primus hic ( v t
ait Suidas) Homeri corrector f u i t , bi-
bliothecis Alexandrinis praefectus, et fill
or um Ptolemaei ma gis ter . GRIAL .
17. Diple auersa . Placet Caesar aug,
libri figura , itemque Auersa cum obelo,
et superne obelata . Fig. 16. GRIAL .
Ib. Quoties Strophe . De Strophis,
et antistrophis vide Pindari interpreter^
ét.l Olymp. , et Hephaestionis enchiridionp
et Fortunatianum de metris Horatianis.
Qui ita ait : In cantionibus lyricis legitime
scriptis, hoc est , monostrophis
haec tria irmeniri necesse est , strophen,'
antistrophen , epodon . Nam circuire a-
ram dextra strophen vocabant , redire
a sinistra antistrophen : postquam in con-
spectu dei consistentes cantici reliqua
peragebant, epodon . GRIAL .
iS. Nosne tibi flüxas Phrygiac res •
Quo loco Seruius , status ( in q uit) relativ
uus e s t . GRIAL .
22. . Quod vsui e s t . GRIAL.
Ib. Ven. Thomasius in praefat. ad
Psalterium tom.2.edit.Vezzosii pag.xxnr.
describit quinque notas, quibus in Psal-
terio vsiis e s t, et inter eas chrismon ,
y t vocat 5 ^ 9 quae ex yoluntate scriptoris
ad aliquid ponitur . Notum e s t,
per hanc notam Christi nomen expri-
m i, quod iccirco monogrammon dicitur .
Grialius aliud etymon sequitur. Viden-
dus etiani Fortunius Licetus De lucern.
lib.6. cap.47. Apud Ciampinum tom.2.
veter. monument pag. 172. tab. 19. quae-
dam antiqua monumenta notam exhi-
bent, quae aliis chresimon , aliis ceräu-
nium videtur . AREVALVS .
Jtl 2