3© e t y m o l o g i a r v m
vt v ir , aut positione longa, vt o r r , acutum accentum habebit.Si
vero naturaliter longa , vt res, circumflexum. Dissyllaba pars oratio
nis, si priorem naturaliter longam habet, et vltimam breuem,
circumflectitur, vt mma ; aliter "acuitur . Trisyllaba pars orationis si
mediam breuem habet, vt tibia •, tune pr'imam aeuimus : si vero
naturaliter longam habet secundam,et vltimam breuem , vt Romanus
, tune mediam circum'flectimus.
5. Tetrasyllaba autem, et pentasyllaba ratione trisyllaborum
retinentur. Grauis accentus cum vno accentu poni potest in di-
ctione vna 1 cum vtrisque nunquam,vt Catullus .In composita
dictione vnus accentus est, vt armipotens, omnipotens.
6. Accentus autem reperti sunt .vel propter distinctionem: vt-,
Viridique in litore conspicitur, sus, ne dicas wsus, vel propter pro-
nunciationem , ne dicas meta breuiter, et non producta meta , vel
discernendae ambiguitatis causa, vt ergo .Nam quum produciturgo,
causam significat; quum corripitur,coniunctio est.
€ A P V T XIX.
F i . ± 10
De Figuris accentuum«
igurde accentuum decern sunt, quae a grammaticis pro verbo-
rum distinctionibus apponuntur . ’Ofceia., id e st, acutus accentus , li-
nea a sinistra parte in dexteram partem sursum ducta fit ita ' v
2. Bapfict, id est, grauis linea, a -summo sinistrae In dexteram
■ deposits, fit ita f -
Cethegus ex Donat., v t congruat exem-
plum : non Metellus , v t est in reliquis
libris . Nam distinxit paulo ante naturaliter
longam a positione longa . GRI-AL.
5. Grauis accentus c. v. a. p. p. i. d.
cum vtrisque nunqnam Nunquam enim
plus vna acuta in eadem voce,^ v t ait
Quinctilianus : sed grauis poni in vna
dictione non solum cum acuto , sed etiam
cum circumflexo po te st. GRIAL .
6. Accentus autem reperti sunt. A t -
qui Donatus, et Sergius, vnde haec sumpta
su n t, conturbari, et dissipari saepe ac-
centum legendi 9 v e l distinguendi , v e l pronunciandi
ratione , v e l discernendae ambiguitatis
necessitate dicu n t: et vtrumque
verum esse 9 nemo n egarit. GRI AL .
lb . De accentu *fuse agit Ricciolius
in Prosodiae parte octaua, quae est De
acccentu in pronunciando9 et scribendo 9
vbi plures alios allegat. AREVALVS .
Ibid. Grialius edidit et non producta
jneta : et ita fere mss.; quibusdam placet
Vulcariii lectio 9 et non producta ME 9 hoc
e s t, prima ‘syllalja in meta . Nonnullipro-
ditcte pro producta . AREVALVS .
Cap.xix. n .i. Figurae accentuum . 0-
mnia ex Donato . GRIAL .
L I B E R I . j i
' 3. Xhpur7rcopi.m , id est, circumflexus, linea de acuto , et graui
facta exprimitur itaA.
4. Maicpà, id e st, longa virgula iacens est ita - .
5. Bpa.’gùç, id est, breuis, pars est circuli inferior, iacens ita u .
6. Ttplv, id est, coniunctio, quia duo verba connectif,subiecta
virgula versui cire umflexa , fit ita "v-.
7. Diastole, id est, distinctio , quae e contrario separat, dexte-
ra pars circuli supposlta versui,fit ita ,.
8. Apostrophas, pars item circuli dextera,et ad summam lite-
ram apposita,fît ita’ , qua nota deesse ostenditur in sermone vl*
tima vocalis, vt tribunal ’ , pro tribunale.
9. Atttrfia. , quod interpretatur aspiratio , id est,, vbi H iitera
poni debet, tali figura notatur b .
10. 'PiAÜ , quod interpretatur siccitas, siue purum > id e s t, vbi
H Iitera esse non debet, tali nota ostenditur 4 .
1 1 . Quorum duorum accentuum figurant latini ex ipsa Iitera
aspirationis fecerunt. Vnde si coniungas has, facis eandem aspiratio-
nis notam H . Rursum si medium eius apicem scindis, JWaav j. ,
et 4 facis.
C A P V T XX.
De Fositura.
P 1. L ositura est figura ad distinguendos
mata, et periodos : quae dum ordine suo
i In antiquissimo Tolet. cod. est ve-
wui pro versui hic , et n. seq. Vtrobi-
;que figura alio modo exprimitur * vt
simul cum notlsSententiarum ad cap.21.
[in tabula repraesentabitur . AREVAL.
Quorum duorum accentuum fi-
guram latini ipsam literam H . Ita qui-
dem Donatus y et Sergius . Sed A . Augu-
sjjn u s etiam graecos prius liter a ipsa
■ Hpn? aspiratione vsos d i c i t . Habere enim
se &Xaecos nummos , in quibus scriptum
K [ H H P A K A . Idque etiam Athenaeum
jM j ‘ 9' f** 5 et Priscianum in lib. de
^ponderibus te s ta ri. A quibus ne Capellae
sensus per cola 3 et com+
apponitur 3 sensum nobis
quidem verba prorsus abhorrent .H aspirationis
notam graeci diuiserunt. Quod
s i vocem, latini, toll as 9 quae a Romano
codice abest 9 non minus commoda erit
scriptura . Quorum duorum accentuum
figuram ex ipsa litera aspirationis fece-r
runt ; graeci s c ilic e t. GRIAL .
Capjcx. n .i. Vêtus fuit interpungendî
consuetudo , sed non communis , neque
ab omnibus obseruata . Cassiodorus lib.I.
instit. diuiu* lect* Sed v t his omnibus
adder e videaris orna turn , posituras 9 quas
graeci ^ ic e n v o c a n t , id e s t, puncta bre-
uissima pariter 9 et rotunda 9 et planissi