«cl. 4. V.
3gg e t y m o l o g i a r v m
cupant, quasi Dei mentem. Proinde igitur, quia diuinam volunta-
tem hominibus interpretari solebant, Sibyllae nominatae sunt.
a,. Sicut enim oranis vir prophetans vel vates dicitur, vel pro-
pheta, ira otnnis femina prophetans Sibylla vocatur. Quod nomen
ex officio, non ex proprietate vocabuli est.
3. Decem autem Sibyllae a doctissimis auctoribus traduntur
fuisse . Quarum prima de Persis fu it. Secunda L ib y s sa . Terda De l-
phica in templo Delphici Apollinis genita, quae ante Troiana bel-
la vaticinata est : cuius plurimos versus operi suo Homerus inseruit.
4. Quarta Cimmeria in Italia. Quinta Erythraea nomine He-
rophyla in Babylone orta:quae graecis, Ilium petentibus, vatici-
nata est, perituram esse Troiam, et Homerum mendacia scriptu-
rum. Dicta autem Erythraea , quia in eadem insula eius inuenta
sunt carmina. Sexta Sarnia, quae Phemonoe dicta est, a Samo insula
j vnde fuit cognominata.
5. Septima Cumana nomine Amalthaea , quae nouem libros
attulit Tarquinio Prisco,in quibus étant décréta Romana conscri-
pta.Ipsa est et Cum a ea , de qua Virgilius : Vltim a Cumaet v en it
* r iam
Jb. Adisis not. ad Patres Apostolic,
tom. i.v pag. 78. AHEVAL.
2» Quae ante Troi. E Solin» c.8. GR.
4. Herophila. Vel Heriphile . Sed^ma-
gna omnino in Sibyllar. tuyminib. confu-
sio . Nam Demophilen, Amalthaeam ,Cu-
tnanamque easdem cam Herophila facit
£x Varrone Lactantius . Vid.Suid.9 et Via»
ad lib. de ciuit. GRIAL .
Jb. Samia quae Phemonoe . Samia a
Suida ex Eratosthene Phyto vocatur .
Phemonoe vero Delphica fuisse videtur.
Pausan. in Phocaic. de Delphico oraculo .
péylçt, <Psv Trapu TTtelçcùV eic <pvjj.oyoiiv Soçu
éç-i coç TrpofictVTtç yevotro » (pn/xovon^Tü
9-ioü TTfarn t o s |o t / o tT f 0 1 / ?
p t Strab. lib. 9. orjturuv (pafiovonO 4 a -
ct yivteJJ'xt TrvSnay. Lucanus cjuocjuePhc-
monocn Delphi! facit Appio responsa dan-
tcm . GRIAL .
Jb. Ioseph Isaeus In not. ad Lactan-
tium lib. 1. cap. 6. obseruat, Isidorum
omnia haec mutuatum videri ex La-
ctantio, sed apud Lactantiura in duodeclm
vaticanis, et in aliis omnibus mss.,
et editis legi, Quartam Cumaeam in Ital
ia , quae ab Isidoro dicitur Cimmeria .
Lactantius post Sibyllam Cumaeam in
Italia nominat aliam Cumanam , aCuma
Ioniae , vt Isaeus opinatur . Cimmerii
populi Italiae inter Baias , et Cumas col-
locantur . Potuit ergo haec quoque Sibylla
a Lactantio Cumaea dici , et di-
uersa esse ab alia Cumana , a Cuæis ita
nominata . Isidorus quidem Sibyllam
Cimmeriam , et Cumanam , vnam ab altera
non longe in Italia statuit . AR.
5. In quibus erant'.décréta , e Sera,
Æn. 6. ad v. Hic ego namque tuas sortes..
Sed remedia , non décréta,apud Sera.
Sécréta volebat Chacon . GRIAL . "
Jb. In nonnullis exemplaribus inue-
nio in ciuitate Cumas : nec displîcet haec
lectio, nam nomina vrbium aliqu and o
indeclinabilia enunciabantur per quar-
tum , aut sextum casum . Vide hot. ad
Prudentiana /'Kertiim P—. •h acna. pI.i h2.4. num.- 2- 12a .D, 1e7tV ABLo»-
L I B E R VIIL 369
iam carminis aetas. Dicta autem Cumana a ciuitate Cnmis, quae
«st in Campania, cuius sepulcrum in Sicilia adhuc manet.
6-, Octana Hellespontia in agro Troiano nata , quae scribitur
Solonisj et Cyri fuisse temporibus. Nona Phygria, quae vaticinata
est Ancyrae. Décima fCyburtina , nomine Albunea .
7. Quarum omnium carmina efferuntur, in quibus de Deo ,
et de Christo,et gentibus multa scripsisse manifestissime compro-
bantur ; .celebriox autem inter ceteras , ac nobilior Erythraea per-
Libetur-
C A P V T IX.
De Magis. ,.M agoram primus Zoroastes >rex bactrianorum, quem Ninus
rex assyriorum praelio interfecit, de quo Aristoteles scribit, quod
■ viciés centum milia versuum ab ipso condita indiciis voluminum
•eius declarentur.
2. Hanc artem multa post secula Democritus ampliauit, quan-
do et Hippocrates medicinae disciplina effloruit. Apud assvrios au-
>tem magicae artes copiosae sunt, testante Lucano : Çuis nescere fi- Lib. 5 . V.4Î7.
bra - Tat a que at, qui s prodat aues, qui s fulgara caeli - Seruet , et
assy ri a scrutetur sidéra cura ?
3. Itaque haec vanitas magicarnm artiurn ex traditio ne ange-
■ l-orum malorum in toto terraruna orbe plurimis seculis valuit, per
quamdam scientiam fuiturorum, et infernorum «uocationes. Eorum
inuenta sunt aruspiciâ, augurationes, et ipsa, quae dicuntur, ora-
cula, et necromantia.
.4. Nec mirum de magorum pràestigiis, quorum in tantum prod-
iere maleficiorum artes , vt etiam Moysi simillimis -signis résistèrent
, verteiltes virgas in dracones, aquas in sanguinem .
Cap. ix. n. i. Magor. primus . August,
‘i. de ciuit. c. 14. GRIAL •
lb. De quo Arist. E x Plin. lib. 30.
c» 1. Sed Plinius Hermippum , non Aristo-
telem, c it are videtur-. Lapsus in eo , quod
Plinii verbä de Aristo tele non praeceden-
itibus , ^ v t debuit, ). sed subsequentibus
attexuit Isidorus.. -GRIAL.
"tom- 111.
3. Ex tradition e angelor. malor. Ex
Lact. lib, 1 . Cm 16. , et Tertull. in Apolog.
eaidetn officia dependunt^ et qui astro-
logos 9 et auspices , eç^iugures , et tna-
gos de Caesarum capite consultant, quas
artes vt ab angelrs desertoribus prodi-
tas, et a Deo interdictas , ne eau sis
quidem suis adhibent christiani . GR.
A a a