mss. eodiecs Regaine
.
RegulacPatrum.
Regula Benediction
•
4. In eandem sententiam faciunt mss. vetera exemplaria, quae
regulam monachorum Isidoro ascribunt. Correctores Romani in De-
creti Gratiani correctione codicem regulae monachorum S. Isidori
ex Hispania allatum prae manibus habuerunt. Ad editionem regiam
Matritensem procurandam Petrus Ciaconius vno vsus est , Grialius
altero Oüetensi gothico, siue longobardico. Aliud extat inter régulas
Patrum gothicis characteribus in monasterio S. Petri Caradi-
gnensis, aliud in monasterio S. Petri de Arlanza , vti domestici testes
Benedictini Patres affirmant apud Biuarium pag. 85. ad Maximum,
et Nie. Antonium. Ex apographo Coloniensis Codicis Canonico-
rum Regularium, qui ex antiquissimo alio S. Maximini prope Tre*
uirensem vrbem descriptus fuerat, eandem Isidori Regulam Holste-
nius in suo codice regularum part. 2. pag. 196. edidit. Quemdam
ms. Escurialensem nuper laudaui : alium pariter Escurialensem go-
thicum seculi ix ., aut ineuntis x. lit. A. plut. 1. n. 13. Bayerius re-
censet, sic inscription : Vêtus collectif) regularum monastharum, et sa-
crarUm deo Virgin um : in quo régula est Isidori hac épigraphe : ln-
cipit régula Sancti Patris Isidori Abbatis . Vbi satis intelligitur, Ab-
batis titulum Isidoro nostro Hispalensi ab aliquo affictum , qui iam-
tum existimaret, eum monachum fuisse, adeoque monachis praefuisse.
5. Mabillonius tom. 1. Annal. Benedict, de régula Isidori agit
p a g .7 3 .3 6 r . 397. Ex Yepesioann. 646. cap. 3. refert, in Arlanzen-
si coenobio S. Petri seruari codicem inscriptum , Regulae Patrum ,
quo regulae Macarii, Pachomii, Basilii, Benedicti, Fructuosi, et Cas-
siani continentur, aliumque in Caradignensi itidem Sancti Petri,
régulasPosthumi, Macarii, Pachomii, Basilii, Cassiani, Benedicti com-
plectentem .Putat hinc Mabillonius , eo tempore in monasteriis Hi-
spanis plures simul régulas, saltem vt libros spirituales, legi consue-
uisse . Colligit etiam, Isidorum, et Fructuosum regulam Benedicti-
nam vsibus patriis aptauisse, e duobus illis codicibus, in quibus,
ait, S. Benedicti régula cum Isidori, Hildefonsi ( corrigendum vide-
tu r, Fructuosi ) aliisque aliorum regulis componitur.
6. Hoc autem ostendere debuisset Mabillonius , eos Codices Isidori
aetate posteriores non esse . Confert ille quidem quosdam ca-
nones Concilii iv. Toletani, cui Isidorus praefuit, et nonnulla lo-
ca regulae Isidori cum Benedictina régula, ex qua ea desumpta con-
tendit. Sed cur non et Benedicttis, et Isidorus ex communi aliquo
antiquiori fonte suos hortulos irrigasse dicendi sunt? Immo quum
Isidori mos fuerit Patrum , quos legerat, plura verba saepe conti-
nenter describere : neque id ex collatione factum ab eo appareat,
quod attinet ad Benediçtinam regulam, rectius concludemus, hanc
ab eo perlectam non fuisse . Profert Mabillonius ex vetustissimo
codice Lirinensi pactum, quod monachi abbati monasterii Hono-
riacensis faciebant, regulae Isidorianae praemissum ; atque aliud simile
reperiri obseruat in fine regulae communis S. Fructuosi. Mo-
nasterium Honoriacense quodnam fuerit, Mabillonius incertum di«
cit : qui pag. 39®. auctorem pacti, siue professionis, quam vocamus,
monachorum Honoriacensium Isidorum ipsum esse innuit. Mihi non
liquef, an ex vno illo codice Lirinensi id argui possit .A d dubia
igitur Isidori opera pactum monasterii Honoriacensis retrahendum
esse existimo.
7. Minus opportune ad monachorum regulam Basnapius in ob- '^°rrn- poentm-
seruatione de Halitgarii libro Poenitentiali thesauri monum. part.
tom. 2. pag. 86. versiculos quosdam ex Isidori epitaphio accommo-
dauit, scilicet :
Vt sincere credidit, sincere sic edidit
Formam poenitudinis.
Hac forma, inquit Basnagius, poenitudinis, quam edidit Isidorus , indicate
possit tractatus de Conuersis. Attamen quum nullus veterum
huius opusculi meminerit, epitaphium malim interpretari de régula
monachorum,quam concinnauerat Hispalensis praesul, quaeque inter
régulas Holstenianas Parisiis vulgatas locum habet. A^ctor eius epitaph
», qui multis post Isidorum seculis vixit, vt ex cap. 7 . , et 13.
liquet, intelligit, vt videtur, vc 1 llxhortati0nem poenitentiae, a Breu-
lio editam, vel Lamentum poenitentiae , quod a Canonico Legionensi
in Vitam S. Isidori, in qua epitaphium illud primum apparuit, con-
iectum fuit, vulgatum a Breulio, deinde etiam a Bollandianis ad
diem 4. aprilis.
8. Reiecta igitur Basnagii opinione, tot aliunde sunt vetera mo- tteguia unori
numenta pro Isidoriana monachorum régula agnoscenda, vt nemo f x ßh,s ca'dln~
hactenus contra quidquam opponere tentauerit. Natalis Alexander “ '
ad seculum vi. cap. 6. art. 5 ., quum praemisisset, monasticam disciplinai
» certis legibus, institutisque temperatam primum in Hispanias
intulisse Donatum monachum, Gregorio Turonensi aequalem, addi-
G g g g 2