cxcerpèndi
diosi y
defenduntur -,
in praefatione ad BrunOnis Astensis comfnentarium in iv. Ëuange-
listas. Sunt , inquit, explicationes eaedem in Patrum scriptis frequen-
tissimae : v t si demptas eas ex eorum scriptis Velis, peritura huius-
modi sint opera, ferme tota. Praeter Gregorium, Bedam , Origenem
allegat omnium sententia, et Vocibus probatisshnos, ïaudatissimosque
PP., Hilarium, Ambrosium, Hieronymum, Augustinum . Ratiönês deinde
affert , cur Patres in allegoricis interpretationibus frequentes
erant, nimirum vt austeriora praecepta morum sapore quodam non
illiberali condirent, prâesertim quia quum ad populum frequenter
verba facere deberent , somniculosis auditoribus vsi fuissent, nisi
allegoricas, et mystkas interpretationes adhibuissent ; quae eruditis
qiloque, et ingeniosis auditoribus non placere non poterant.
t* 21. Idem Lazerus morem veterum Patrum expönit, quo ipsi
verba ex aliis antiquioribus passim sumebant, veluti flores e diuer-
sis pratis decerpentes, saepe etiam in aliis operibus a se dicta re-
petebant . Nee vero nouis siue interpretationibus efferendis, slue
sententiis cudendis scriptor hic allaborat , sed antiquierum Patrum
floribus veluti decerpendis , probatissimis scilicet explicationi-
bus, institutiêonibus, documentis , ejfatis, v t nihil aliud Volaisse vi-
deatur, quam vt, qui commentarium suum legeret, quae in aliis omnibus
v tilia , et praeclara inueniuntur, ea haberet in suo . Hoe de Isi-
doro aiebat Braulio : (puaestionum libres duos , quos qui legit, veterum
tractatorum multam supellectilem recognoscit. Et Isidorus in prologo:
Veterumque écclesiasticorum sententias congregantes, veluti e diners
is pratis flores lectos ad manum fecimus.
22. Paulo post ita pergit Lazerus : Non autem id primum ab
auctore factum, ne que hoc noaum esse, v t qui sermones haberent ad
populum, ex aliis ipsorum operibus istos mutuarentur, facile sibi per-
suadebunt, qui animaduertant, in Augustino ,aliisque Patribus multas
homiliarum partes iisdem sententiis, verbis etiam constare ipsis,
quae in aliis elaboratissimis eorum operibus inueniuntur, quod qui-
dem illos fecisse putandum est, vel v t labori non vtique necêssario
parcerent, vel quod ilia commodius , quam factum fuerat, did posse
diffiderent : vel id fiebat harum homiliarum , et sermonum frequen-
tia , quae ad meditandum , cogitandumque tempus nullum suppetebat
De frequentia hac cOncionum fuse disseruisse animaduertit Bernar-
dinum Ferrarium de rit. sacr. concion. cap. i8 . , et Binghamuixt
torn. 6. Orig. eccles. lib. 14. cap. 4. 5., et 6. In sylloge dissertationum
italica lingua studio Zaccariae coepta, quae adhuc post eius obitum
continuatur, t. xi. p. 1 2 6. extat eiusdem Zaccariae, Dissertazione det-
ta in Lucca neltAcademia di Storia ecclesiastica il di 2 6. Marzo
1 7 5 3 ■ : ritoccata pot, ed accyesciuta, suite antiche concioni ecclesiasti-
che, vbi plures alios de eodem argumento scriptores laudat.
23‘ b^ Isidoius quidein non solum in his commentariis , sed isîdorus altos
in aliis quoque suis operibus verba, non minus a se olim vsurpa- imi,atus-
ta , quam in aliorum Patrum scriptis reperta, libenter adhibet. In
commentariis autem praecipuus eius soopus fu it, vt diuersas Patrum
expositiones in vnum colligeret, ac legentibus repraesentaret. Ac
fortasse primus ipse fu it, qui eum interpretandi ordinem, ac viam
constanter tenuerit : post ipsum multi simili modo sacras scripturas
exposuerunt, siue Patres, a quibus verba, et expositiones mutuaban-
tu r , nominarent, siue secuszea fere meth’o d o , quam Xystus Senen-
sis de Beda refert lib. 4. Biblioth. Sanctae : In Rhapsodiis, siue Stro-
matibus, vel Collectaneis congregauit mysticas magis , quam histori-
caS' expositiones ex probatissimis ecclesiae Doctorum sententiis , di-
ctisque hinc inde interruptim , et interpolatim- collectas , nonnullis
etiam de suo insertis ad imitationem sensus eorum , vbi opportunum
f u i t ,quo diuersi Patrum sermanes,ac periodi vel aptius inter se co-
haererent, vel breuiores , et illustriores redderentur. Ildefonsus, Isi-
dori discipulus, non solum e suo magistro, sed etiam ex Augustino
, et Gregorio plura desumpsit, prâesertim in eo opéré, quod Annotât
iones de cognitione baptismi inscripsit, vt loca démonstratif in
editione Matritensi Patrum Toletanorum ad marginem diligenter in-
dicata : quod neque Ildefonsus ipse dissimulauit ; nam in prolo°-o
ait: Non nostris nouitatibus incognita proponentes,sed antiquorum mo-
nita vel intelligentiae reserantes, vel memoriae annotantes.
24. In opusculis veterum quorumdam Scriptorum Bononiae Taun-
editis 1 7 5 5 ., recensente doctissimo viro Trombellio, extant Claudii nensU ’
Taurinensis commentaria in libros Regum : in quorum prologO ita
Claudius : Et quia tu saepe a me requiris multarum rerum absolu-
tionem, maxime que in Pentateucho, atque libro Regum . . . atque
in eis non ex meo ingénia , sed ex illustrium Doctorum iudicio, ne-
que ex propria temeritate, sed ex aliorum auctoritate interrogatio-
mbus tuis, non quantum debui, sed quantum potui, satisfeoi etc. Ad