S3o I S .I D 0 R I A N A
codex 6im Pai. g. Codex u l. P. 1 7. in 8. membranaceus seculi xv., vt vide-
tur , titulis 3 et literis initialibus rubris, hac inscriptione characteris
recentioris in prinaa pagina, Epitome Historiarum veteris testamentl
per Isidorum. Bayerius v e ro ,q u i codicem olim inspexit, subiecit:
Non epitome, sed integrum Isidori opus . Titulus codicis ita habet :
Ineipit Eptameron B. isidori Tspalensis episeopi . Opus incipit: Isto-
ria sacre legis non sine aliqua pronunciatione futurorum gesta ,
atque conscript a est. Nec pertineret ad prefigurationem misterii tarn
multiplex rerum •umbra gestarum , nisi apostolus docens diceret, Lex
figuram habet futurorum bonorum , non ipsam imaginem rerum . De-
sinit, nomina duarum filiarum eius : nomen primogenite Merob, et nomen
minoris Michol. Dauid filius Eufratei . Codex olim erat bibliothecae
S. Antonini ecclesiae Pallantinae3 ( quod charactere veteri no-
ta tu r,) inde anno 1578 . extractus.
icMachabacis. t Q. Etsi auteln Nie. Antonius de Isidori expositione in libros
Machabaeorum non meminit, tarnen animaduertit ex Roberto Coco
A n glo, et Vincentio Placcio De scriptor. pseudon. pag. 209. ,p ro -
logum in Machabaeorum libros,qui Hieronymi operibus solet in-
seri, Isidori esse. In editione operum Hieronymi Erasmiana initio 1.
tomi inter opera dubia id notatur: In Machabaeorum libros praefa-
tiones duae eodem initio: Machabaeorum lib r i; mihi non •uidentur esse
Hieronymi. Isidoriani opusculi aliud est initium . Cocus autem
apud Placcium verbo Hieronymus non de hoc opusculo loquitur,
sed de fragmento Prooemiorum Isidori, quod in bibliis Antuerpiae
1570. impressis inseritur , et a Roffensi, Bunderio , et Alfonso de Castro
citatur tamquam Hieronymi prologus, dissentientibus Erasmo,
Scultingo , et aliis .
commmrarms in n . De commentariis , quae extant, in vetus testamentum, vel
saltern in Genesim, nonnemo dubitauit, num sint Isidori. Placcius
De pseudonoym. verbo Isidorus haec refert ex Symbola Mastrictia-
na: Seculo v i i . adest Isidorus Hispalensis episcopus , vir eruditus,
et multis scriptis clarus, qui in commentario in Genesin ( si modo est
illius , et non Hildefonsi Toletani, qui tarnen et ipse eadem floruit
aetate ) cap. 7. etc. Sam. Andreae in disput. de salute Adami Ehest
•28. Nullam hie auctor indicat rationem, cur aut Isidoro eiusmodi
commentarium contra tot veterum testimonia abiudicet, aut sine vl-
lo Ildefonso adiudicet.
1 2 . De commentario in quatuor libros Regum maior est C O I! - ™ quatuor libros
trouersia . Theophilus Raynaudüs De mal., et bon. libr. part. 1. ero- R‘'3“m‘
tem. 10. S. Isidoro, inquit, Hispalensi episcopo passim supponuntur
commentarii in quatuor libros Regum, quos veta sententia est conscriptos
esse ab Isidoro illo Seniore, item in Hispania episcopo, siue
Cordubensi, siue Pacensi : nec desunt etiam, qui Caesaraugustanum
statuant. Sed quum tarn anceps sit Raynâüdus de Seniore illo Isidoro,
cur veram sententiam v o ca t, quae non a nostro Isidoro, sed
ab alio Seniore commentarios conscriptos tenet ? Et Isidorus certe
Pacensis nostro iunior est : Caesaraugustanum recentiores confinxe-
runt, Cordubensem primüs ex antiquis Sigebertus nominâuit, au-
ctoremque commentarii in quatuor librôs Regum statuit : cuius er-
roiis causam inuestigaui, quum dé diuersis Isidoris disserui cap. 16.
13. Ac profecto commentarii in libros Regum ita cum reliquis, Bpus K
qui praecedunt, in mss. codicibus coniuncti sunt, atque vno con- ‘!arl •
textu , et sub eiusdem auctoris nomine connexi, sententiis etiam
S. Gregorii Magni ornati , vt de diuerso ântiquiori auctore nequa-
quam liceat cogitare. Initium etiam commentarii in 1. librum Re-
§um_ quodammodo hanc connexionem innuit : Post librum ludicum
sequitur' Regum .E t aspice tempora , primo ludicum, postea Regum ;
sicut ent primo tudicium, postea regnum . Labbèus in comment, ad
librum Bellarmim De scriptor. eccles. anceps etiam quodammodo
est : nam primüm asserit, Isidorum Seniorem Cordubensem commentarios
in libros Regum Paulo Orosio Historico dicasse anno cir-
citer 4 12 . Deinde solum notât, esse, qui malint commentarium in
quatuor Regum libros Isidoro Cordubens’i adiudicare. In vno tantum
codice Vaticano 5002., de quo cap. 9 7 ., reperio , dubitatio-
nem nonnullam mnci de auctore commentarii in quatuor libros
Regum : nam post expositionem in praecedentes libros nota haec le-
gitur: Hue vsque excerpta Isidori episeopi ; quae autem sequuntur ,
excerpta sunt a Beda presbytero . Sed vniis hic Codex contra tot alios
hdem non meretur : praeseftim quum Bedam auctorem nominet,
de quo nemo cögitarat, neqiie cogitât.
14. Recte Nie. Antonius errorem Ambrosii Moralis côarguit,
qui opus expositionum secretorüm sacrâmentorum idem esse exiJ cmtur>
stimauit, atque opus inscriptum De summo bono, siue Sententiarum.
t x eo<lem autem Morale refert,in monasterio hispanôde SpinaCi-
X x x 2