
rum ad requiem, siue reproborum ad mortem . Qui ham sentmt'uxm
in secundo libro cap. vi. quasi ex verbis S. Gregorii de libro Mo-
ralium xxix. , <vel xxv., siue de S. Augustini dictis , v t videtur k.
gent thus , vel vndecumque sumpserit, compilau'it: sed non ita sicut
in lectione eiusdem libri quilibet euidentissime potest cognoscere, secundum
beati Gregorii sensum excerpsit. Vnde potest opinari, v t iste
Isidorus , in aliis doctus , in hac sententia de reliquiis Gallorum in
Hispaniis per successiones remanserit.
2. Addit Hincmarus| Augustinum libros de präedestinatione,
et de bono perseuerantiae contra Gallos, male de praedestinatione
sentientes,scripsisse: et concludit, Gregorium alio sensu modos supernorum
iudiciorum in electis , et reprobis demonstrasse , quam
Isidorus in praedicta sententia co lliga t. Verba,quae ex Isidore al-
legat, haec sunt : Gemina est praedestinatio siue electorum ad requiem
, siue reproborum ad mortem . Vtraque diuino agitur iudicio,
v t semper electos superna 3 et interiora sequi faciat : semperque re-
probos, <vt infimis 3 et exterioribus delectentur 3 deserendo ,permittat.
Sicut ignorat homo terminum lucis , et tenebrarum 3 vel vtriusqm
ret quis finis s it, ita etc. Verum apud Hincmarum legitur aguntm
pro agitur, et mox reprobos 3 v t infima, et exteriora delectentur,
deserendo per mitt at . Sic v t ignoret homo terminum lucis, et tenebrarum,
vel vtriusque rei quis finis s i t . Quae tarnen sententiae va-
rietatem in r e , de qua agitur, non inducunt. Lectio iquidem ilia
v t infima, et exteriora delectentur, communissima est in nostris mss.
codicibus : alii inde suspicantur , v t infima, et exteriora sectentur.
Locus autem Gregorii indicatur a Loaisa ex libro 33- Moral,
cap. 20., al. a 1. et 2 5 ., vbi ita Gregorius : Nemo ergo deum mentis
praeuenit, v t tenere eum quasi debitorem possit: sed m 'iro mode
aequus omnibus conditor et quosdam praeelegit ,e t quosdam in sun
prauis moribus iuste derelinquit. Non alia inuenio, quae geminae
praedestinationi Isidori ex Gregorio M. aptari possint. Quaesequun-
tur apud Isidorum de occultis dei iudiciis, clarius petita sunt ex
eodem Gregorio L 29. c. 3 3 ., al. 3 2 ., al. 18. Sane hie locus aPru-
deiitio Tricassino indicatur , vt nunc dicam. Censeo tarnen, Isido-
rum in gemina praedestinatione distinguenda Augustini potius,
et huius discipulorum Fulgentii, et Prosperi sententiam prae oculis
habuisse : quorum verba distinctius postea afferent, quura Isidon
“ men'
»nentern explicabo, sensumque eius verborum ab omnt erroris suspi-
tion e alienum ostendam.
I ^ _ Causam pro Isidore egerunt Ratramnus monachus Corbeien-
i is 1| 2. De praedestinatione ad Carolum Caluum, et Prudentius Tri-
Rassinus, siue Trecensis De praedestin. aduersus Ioannem Scotum
Eri^enam cap. 2. Ratramnus, siue Bertramus sic defensionem ordi-
tur : Hinc sanctus Isidorus Hispalensis episcopus, vitae meritis , et sa~
pientiae lumine praeclarus , catholicorum sequens doctrinam magistro-
ium in libro secundo sententiarum geminam fore praedestinationem
Mam sensuum,quam verborum attestatione docet. Prudentius noster
Galindo ioc. cit. Isidorum plane cum Gregorio M. consentire ar-
f iu it , quia quod Isidorus a it, gemina praedestinatio, Gregorius cit.
I.I29. numero plurali dicit praedestinatrones . Verba Gregorii haec
praemittit: Ordinem caeli nosse est supernarum dispositionum occul-
tas praedestinationes videre.
4. Vt autem clarius Isidori sententia, et ratio intelligatur, ex-
plicandus est Gallorum error, quern in eo Hincmarus deprehende-
re sibi videbatur . Adrumetini monachi epistolam S. Augustini 105.
ad Xystum quum legissent, eorum multi S. Doctoris verba in alie-
npm ab eius mente sensum acceperunt : ex quo ea dissensio inter
monachos exorta est, quam Augustinus explicat in epistola ad Va-
lentinum : Venerunt ad nos duo iuuenes, Cresconius, et Felix, de vestra
cqngregatione se esse dicentes, qui nobis retulerunt ,monasterium ve-
strum nonnulla dissensione turbatum , eo quod quidam in vobis sic
gtatiam praedicent, v t negent, hominis esse liberum arbitrium , et quod
gfauius est, dicant, quod in die iudicii non sit vel redditurus deus
vnicuique secundum opera eius. Etiam hoc tarnen indieauerunt, quod
plures vestrum non ita sentiant, sed liberum arbitrium adiuuari fa-
teantur per dei gratiam , v t recta sapiamus , atque faciamus,.
I f 5- Hanc epistolam ad Valentinum coenobii Adrumetini prae-
fectum, simulque librum De gratia, et libero arbitrio Augustinus
misit, quo gratiae, et liberi arbitrii concordiam mouachis exponen
t . Eo libro perlecto, Adrumetinus quidam monachus collegit, ac
sistinere voluit, neminem esse corripiendum , sed tantum pro eo ,
qui malus est, orandum , quandoquidem omnia opera bona , vt Augustinus
in eo opere saepius do ce t, sunt dona dei . Hunc erro-
sifelu refutauit Augustinus edito libro de correptione, et gratia, quo
M A a ' '
aft aliis refelli-
tur *
Adrumetini m&-
nacht
S. Augustini li-
brum accipiunt»