’k Zie de Dapperhcit vol leren
Vuil van brein en bloet belpat
Wakker op lieur daden ftreven.
Die ze als haer juweelen fchat:
Ze is met eene flange omflingert,
Temt een fckrikdier met haer knots,
Pronkt met eikenloof en wingert
Op de fpitfen van een rots.
’k Zie de Vryheit zegevieren,
Moedig op haer groenen hoed,
En den gouden Ryksftaf zwieren,
’t Juk vertreden met den voet,
En gewenfchte vreagt bedryven,
Nu ze in kommerloze ruft
In de fchaduw der olyven
Thans den blonden Vreede kufi.
D’Edle Godtsdienft, root van wangen,
Met geen vlek noch fmet bemorft,
Laet het Staetlyk koorkleet hangen,
Toont haer open hart en borlt.
Wort met hemellicht omfcheenen,
Leeft in d’eelfte Kerkkronyk,
Werpt de kluifters van haer beenen,
Staroogt naer Godts koningkryk.
Nu komt Neerlant grys en edel,
Ons gezegent Vaderlant,
Met lautieren om den fchedel
En met pylen in de hantj
’ t Pronkt met weidfche puikgewaden,
Met een’ Helm en Leeuwenhuit,
En zyn hoorn met gout geladen
Stört het alfins ryklyk uit.
Gelderlant, dat d’oude Volfen
O pving, drilt zyn krygsgewcer ,
Schud zyn Roomfche VederbolTen,
Zyn aeloude en eeuwige eer.
Hollant
Hollant draegt een Kroon van Steeden,
’ t Oude lemmcr, en den ftaf,
En een trits van heerlykheden
Straelt dees’ gryze Koopvrou af;
Zeelant bloeit in Zeegevaren,
Praelt met eéne Scheepskroon beft;
Vrieslant maer ik Ipan myn fnaereti
Niet voor yder wingeweft;
’K fchiet te kort om al de Reien
Van het Raethuys en de Kerk
Zinnebeeldig uyt te breien:
Dit kan ’t bloemryk Penningwerk.
Vrygevochte Nederlanders,
Böeivertreders, her van aert,
Moedig op Uw gloryftanders,
Dit ’s een Werk Uwe achting waert;
Het zal al ’t gewelt verduren ,
W i e ’er tegen grimt o f baft,
’t W^erk Itaet op Metaele muren
Onverwrikbaer altyt vaft;
Leent Uw oor aen dit Orakel,
Houdt dees’ Noortftar in ’t gezicht,
Eert dees’ diamanten fchakel,
Slyt dees’ blaeden, kuft dit Lich t,
Dankt den onvermoeiden Schryver,
Die zyn Naera bevryt voor ’t graf;
Beelt Hem om zyn’ trouwen yver
Op een’ gouden Penning af.
H ENDRIK SCHIM.
*** **♦ ** PRl-
I i
ft.