'*2o [Mey 1777.] R E I Z E NAAR BIN
Otahiti en de tweede verfchilden zeer weinig y^n,
het vuist - vegten in Engeland. Doch dat ons het.
mee (le verwonderde was een paar fterke yrouw-
lieden te zien voorwaarts treeden en beginnen te
vegten zonder de minfte omftandigheid en met
200 veel ltonst als de mannen. Deeze ftrijd duurde
egter niet boven eene halve minuut voor eene
van haar het opgaf. De triompheerende heldin
ontvong dezelfde toejuiching yan de aanfchon-
wers, die zij den overwinnenden ftrijders van de
andere fexe toezwaaiden. Wij betuigden dat dit
gedeelte van het feest ons niet zeer aanftond , hetgeen
egter niet belettede dat twee andere yrou-
wen het ftrijdperk intraden. Zij fcheeneo twee
moedige deerns te zijn en zij zouden elkander zee-
herlijk wakker geklopt hebben, zoo ’er niet twf©
oude vrouwen tusfchen beiden gekoomen waren
om haar te fcheiden, Alle deeze gevegten wiep-
den vertoond in het midden van ten minden drie
duizend menfchen , en wierden met de grootfte
vrolijkheid van alle zijden verrigt, fchoon fommi-
& van de kamp - vegters, mannen zoo wel als
vrouwen , (lagen ontvongen , die zij ongetwijfeld
nog enigen tijd daarna moeten gevoeld heb-r
ben.
Zoo dra de vermaaklijkheden ten einde waren,
zeide mij het Opperhoofd dat de hoopen levensmiddelen
aan onze regterhand een gefchenk voor
PM a i waren, en dat die aan de (linkerhand, zijnde
■ y iTIST-OIVKGT YAl'T DE I N B OOR]L IH C E I
VAIT H A P A ï E .