dienen.- Door hem wierd ik zoodanig geplaatst,
dat, zoo ik gebruik van mijne oogen hadde mo*
gen maaken, niets van hetgeen gebeurde mij zoude
ontfnapt zijn, maar ik moest met nedergeflaagen
oogen en zoo ftemmig als een meisjen blijven
zitten.
. .Kort daarop kwam de trein in, gelijk,den voo-
rigen d a g ; elk paar droeg een ftok op hunne
fchouderen, om welkers midden een koskos-blad
gevlogten was. Deeze Hokken wierden nederge-
iegd met plechtigheden, gelijk die; welke men
den voorigen dag had in acht genoomen. Deeze
eerfte trein wierd gevolgd door eenen tweeden,,
waarin de mannen korven droegen gelijk die ,
welke gemeenlijk door dit volk gebruikt worden
om levensmiddelen in te draagen, en van palm’
bladeren gemaakt, Deeze wierd gevolgd door
eenen derden trein , waarin verfcheiden foorten
van kleine visch elk aan het eind van eenen ge-
gaffelden ftok aangebragt wierden. De korven
wierden naar eenen ouden man gebragt, dien ik
voor den Hoogepriefter aanzag, en die ter regter
hand van den Prins buiten het dak zat. Hij hield
elke korf in zijne hand, terwijl hij eene korte
aanfpraak o f een gebed deed, legde haar toen neder,
en vroeg om eene andere, dezelfde woorden
herhaalende als te yooren, en dus deed hij mee
alle de korven. De visfehen wierden een voor
een aangeboden aan de gevorkte Hokken , naar
thaate zij inkwamen, aan twee mahhen, die aart
de flinker hand zaten , en die tot nb toe gföene
takken in hunne handen gehouden hadden. Dert
'eerften Visch legden zij neder aan hunne regter,
'en den ‘tweeden dan hunne flinker zijde. Toen
de derde aangeboden wierd , ftrekte een man*
die ’er kloek üitzag en agter dé twéé andere zat,
Zijnen arm tüsfchen dezelve doof én greep ’er
haaf, gelijk de andere tWëe bok op hetzelfde tijd-
ftip deeden. Dus fcheeneh zij te ftrijden om eiken
visch, dié aangeboden Wierd; dóch alzoo ’er
twee handen fcègens éehe warén, behaiven heè
voordeel van de plaats, kréég de man, die agter
dan ftond, niet dan Hukken en brokken; want hij
liet nooit los tot de visch uit zijne hand gefcheurd
Wieïd; én het wèihigë ddt hij hield , fmfeêt hij
agtef zig weg. De dndere legden hetgeen zij
kreegén bèurtlihgs dan de fegtér en flinker zijde
heder. Eindelijk, hetzij willens o f toevallig, kreeg
de man, dié agtëraün zdt, eènèh gehèelen visch j
zonder dat eën van dë anflerë twee dien zelfs
danraaktë. Hierop zeide dé gahtfcKe fchaare
toet eene zagtè Hem mareeai, hetgeen zeer goed
b f wel gedaan betekent: Het fcheen dat hij na
alles gedaan had wat mén van hém vërwagtté,
\Vant hij gréepnièt méér ndaf dé wéinige visfehen,
die ’er vervolgens kwamen. Deeze visfehen ;
gelijk ook de korven, Wierden allé dööf de per-
foönén; die dezelve inbfagtèn, zittende overgë*-
D e e u S geé»