vertoeven willen? Va l k e n b u r g is de officiele naam, Fauque -
mont is welligt de meest gebruikte, en als dit de juiste naam
i s , moet het dan niet door Va l k e n b e r g worden overgezet?
Wat geven ons oude Charters en bescheiden te lezen? Wie in
middeleeuwsche stukken eenigszins bekend is, weet, hoe wille-
keurig en onzeker de spelling der namen is. Wij vinden meestal
Va l k e n b u r g , zij het dan ook op onderscheidene wijzen ge-
speld: b u r c h , —- b o r g h , en verder met de meest mogelijke
variatie: Fa l k e n b u r g , Wa l k e n b o u r g , Fa l k i n b o r g , enz.
enz. In de gelijktijdige Waalsche stukken daarentegen is de naam
Fa u q u emo n t , evenzeer natuurlijk met de noodige vrijheid:
Fa u k e nmo n t , F o u c o nmo n t , F a u l q u emo n t en dergelij-
ken. De Latijnsche stukken geven meest: domi n us de F a l k o -
mo n t e , soms: de Va l k e n b u r g o , zoodat reeds van ouds in
den Dietschen en den Waalschen naam hetzelfde verschil wordt
gevonden. Nu en dan treft men V a l k e n b e r g aan, maar dit is
toch zeldzaam. Als F a l k e n b o r g h trad het in 1040 voor het
eerst in de geschiedenis o p , en het zegel der stad droeg op het
eind der 14de eeuw het omschrift: S. d er . Sc epen van Valc-
k e n bo e r c h .
Wij houden ons dus aan den ouden historischen naam en bre-
ken ons het hoofd niet met de poging, om overeenstemming te
brengen in het gebruik der namen in beide talen. Op de grens
tusschen Duitschland en Frankrijk wonende, heeft de bevolking
van dit deel van het tegenwoordige Limburg ten allen tijde den
invloed van beide natien ondervonden. Als leen van het Duitsche
rijk, als onderhoorig aan het Keulsche aartsbisdom, behoorde het
land van Valkenburg staatkundig en kerkelijk tot Duitschland ,
en wij zien den adel uit deze gewesten ook veel meer met
Duitsche, dan met Fransche geslachten door het huwelijk en
door bloedverwantschap verbonden, gßlijk de Heeren des lands
vrij wat meer in de zaken der Geldersehe, Guliksche en Keulsche
vorsten, dan in die der Zuidelijke naburen waren betrokken.
Maar het volkskarakter is Belgisch, gelijk het karakter van het
landschap, gelijk bouwstijl, kleederdragt, levenswijze. De sym