graecos litera est. Blit urn genus oleris, saporis euanidi, quasi vilis beta .
1 6. C u c u m e r e s , quod sint interdum amari , qui dulces nasci
perhibentur, si lacte mellito eorum semen infundatur.
17. C u c u r b i t a . . . A p o p o r e s . . . Pepv . . . M e l i p e p o . . . O c y m u m . . . O l u s
m o l l e . . . A t r i p l e x . . . B r a s s i c a . . . Q l i s a t r u m . . . N a s t u r t i u m sapor appel-
lauit,quod acrimonia sui nasum torqueat.-
18. Fungi, quod aridi ignem acceptum concipiant : § $ enim
icrnis est, vnde et e s c a vulgo dicitur, quod sit fomes ignis, et nu-
trimentum • Alii dicunt, fungos vocatos,quod sint ex eorum ge-
nere quid am interemptorii, vnde et d e f u n c t i .
19. T u b e r a tumor terrae prodit, eaque causa nomen illi de-
dit . B u l b i appellati, quod sint volubiles, et rotundi . A s p a r a g u s ,
quod sit spinosus, et a s p e r frutex eius, ex quo gignitur .
20. C a p p a r i s a graecis nomen sumpsisse videtur, quod habeat
rotunda in summitatibus seminum capitella. A r m o r a c i a , hoc est,
lapsana. L a p i s t u s ... L a p a t h u m , haec in cibo sumpta stomachum
confortat, venerem reprimit. C a r d u u s ...
21. E r u c a , quasi v r u c a quod ignitae sit virtutis , et in cibo
saepe
narrat Suetonius in eius vita cap. 87.
Blitum ita quoque graeci vocant. Quod
autem genus pro specie hic , et alibi sumit
Isidorus, ex vsu communi est. Distinctius
alii explicant classes, genera, species, fa miliar
herbarum etc. AR.
16. Qui dulces nasci perhibentur,
si lacte mellito . Si lacte , et mulso, Ballad.
lib. 4. c. 9. GRIAL .
17. Nasturtium sapor app. etc. Plin.
19. c. 8. Nasturtium nomen accepit a
narium tormento. GRIAL.
18. Vnde et esca vulgo dicitur : a
nobis yesca . GRIAL .
Ibid. Esca : notât Vulcanius : Hodie
etiam hispani fornitem igni accendendo
aptum TESCA vocant . Itali ipsum nomen
esca retinent . Opportunior fungi
originatio ab aliis indicatur, quod sit a
graeco eÿiyyô’ç 5 seu > spongia .
AREVALVS.
19. Bulbi : ita hoc loco Grialius, qui
tarnen cap. praec. mim. 88. ratione ety-
roologiae praetulit votiius . Etsi autem
v , et b facile olim commutabantur, po^.
tuit tamen Isidorus scribere bulbus, et
nihilominus originenr vocis repetere ex
volubili . AREVALVS . *
20. Armoraca . Pallad.lib. n . c .n .
Armoracam seremus; nam haec agrestis
est raphanus . Non est vero Armoracia
eadem cum lapsana : de ilia Dioscor.
lib. 2. f.1 3 8 .: de hac c. 142.; foliis ta~
men similes esse a i t . GRIAL .
lb . Carduus, succus eius alopecias
curat. Plin. 21. c. 23. Antequam flo-
reat, contusus, atque expressus illito suc-
co alopecias replet. GRIAL .
lb. Armoracia : ita vocatur a Plinio ?
pro quo Columella habet armoracium •
Apud Palladium alii legunt armoraceam»
non armoracam . De Carduo nihil ex-
tat in textu Grialii | qui tamen explica-
tionem adhibet in nota quorumdam ver-
borum 5 quae in aliis editionibus repe-
riuntur. Confer varias lectiones . AR.
21. Eruca est ab v ro , vel ab erodo :
nam linguam rodit acrimonia sua . Nonsaepe
sumpta veneris incendium moueat. Huius species duae: qua-
rum altera vsualis, altera agrestis, acrioris virtutis, vtraque tamen
veneris commouens vsum .
C A P V T XI.
De odoratis oleribus.
i . j/4 pium dictum, quod ex eo apex, id est, caput antiquorum
triumphantium coronabatur. Hercules autem hanc herbam primus
capiti circumtulit. Nam nunc populum capite praeferebat : nunc
oleastrum: nunc apium . Cuius radices efficaciter pugnant contra
insidias venenorum. Eius generis sunt petroselinon, hipposelinon,
et oleoselinon .
2. Petroselinon vocatum , quod sit simile apio , et nascatur in
petris, montibusque praeruptis, quod nos petrapium dicer® possu-
mus . SsAirov enim graece apium dicitur: ^sed est summum , ac
probabile macedonicum , gustu suaue, et odore aromatico .
3. Hipposelinon, quod sit durum, et austerum . Oleoselinon,
quod mollius folio, et caule tenerum .
4. Foeniculum latini vocant , quod eius thyrsi, seu radicis sue-
cus acuat visum, cuius virtiis traditur , vt serpentes annuam se-
nectutem eius gustu deponant. Hoc olus graeci | i v o c a n t .
5. Ligusticum a regione nomen accepit. Nascitur enim plu-
rimum in Liguria, odore aromatico, et gustu acre.
6. Aneson , vt graeci dicunt, siue, vt latini , anisum , herba
nalli scrlbunt aeruca . Columella lib.io.
v. n o . E x c ite t v t veneri tardos eruca
maritos . Similia habent Martialis 5et O11Ï-
dius, quos Langguthiiis excitât in Antiquit.
plantar, feral, pag. 4. AREV.
Gap.XI. n. i. Cuius radices. E Dio-
scorid. lib. 3. GRIAL •
lb . Apium ab apibus dictum , quibus
est gratissimum . Vide num. «80. cap.9.
huius lib ri. Etymon ab Isidoro hie in-
dicatum auctorem habet Marcellum Em-
piricam, qui cap. de apio docet,huius-
modi herbam apium dictam , quod apex
hanc ferre solebat - Victor is 9 veterumfie-
‘Tom. IV»
ret dum more triumphus. Ibidem refert,
primum Herculem huiusmodi corona do-
natum . AREVAL.
3. Oleoselinon . Oreoselinon malim
e x Plinio 9 aut etiam helioselinon , quod
palustre e s t , aut certe elaeoselinon . GR.
4. Foeniculum quod acuat vis. Quasi
phaenoculum , e graeca, et latina voce .
GRIAL.
lb . Cuius yirtus trad. E Plin. 20.
c. 23. GRIAL.
5. Ligusticum . E x eod. lib. 19. c.8.>
et Dioscor. lib. 3. G R IA L .
6. Vt la t in i, anisum : ita lego . In
A a a