nes a propagare, id est, protendere dicuntur. Todere vero est foueam
facere , quasi fouere .
C A P V T V I .
De Arboribus .
i . rborum nomen, siue herbarum ab aruis inflexum creditur,
eo quod terris, fixis radicibus, adhaerent. Vtraque autem ideo sibi
pene similia sunt, quia ex vno alterum gignitur . Nam dum semen-
tem in terrain ieceris, herba prius oritur, dehinc confota surgit in
arborem,et infra paruum tempus, quam herbam videras, arbustum
suspicis.
2. Arbustum, arbor nouella, et tenera, in qua insertio fieri potest,
et dicta arbusta, quasi arboris hasta . Alii arbustum locum,
in quo arbores sunt, volunt accipere, sicut salictum. Sic et ‘uirectum
, vbi •virgulae, et virentes .
3. Arbor autem et fructifera, et stznWs : arbos autem non nisi
fructifera . Genere autem feminino arbores dicimus , poma vero
neutro .
4. Frutex breuis est appellatus , quod terrain fronde tegat : cuius
plurale nomen fruteta arbor alta est.
5. Silua vero spissum nemus, et breue . Silua dicta, quasi xylua,
quod ibi ligna caedantur. Nam graeci lignum dicunt. Multa
enim latina nomina graecam plerumque etymologiam recipiunt.
6. Nemus a numinibus nuncupatum, quia pagani ibi idola con-
Cap. VI. n. 2. Arbustum locum - sali- abundans . AREV.
ctum . Verba sunt Seruii Eclog.$. GR. 5. Silua dicta q. x ylua. F. x y la,
lb . Quasi arboris hasta . Id ex Seruio eta autem Silua àcro' ritç vXnç , s pro ad-
non est, neque adverum etymon perti- spiratione suc ce dente . GRIAL .
n e t. AREV. lb . Grialius cum nonnullis scripsit
3. Ex Agraetio est , Arbor omne li~ sylua, quia id etymon graecum postulat .
gnum dicitur , arbos non nisi fructifera . Aliud praeferunt lapides , et libri veteres :
Sed non aliud discrimen agnosci solet, ac saepe latini i pro y adhibuerunt in vo-
nisi quod arbos poeticum e s t. AREV. cabulis, quae ex graeco traxerunt. AREV.
4. Neque etymon fruticis9 neque quod 6. Nemus verbum graecum est . Quod
fruteta sit plurale eius, neque quod f'ru- nemora sint arbores maiores etc. , solum
teta sit arbor alta , idonea auctoritate con- per synecdochen intelligi potest . De
firmari potest. A frutice est fruticetum* consuetudine constituendi idola in nemo*
frutectum , et frutetum a locus fructibus ribus apud paganos res certa e s t . Ipsas
stituebant. Sunt enim nemora arbores maiores, vmbrosae frondibus ■
7. Lucus est densitas arborum, solo lucem deçrahens, tropo
antiphrasi, eo quod non luceat, siue a luce, quod in eo lucebant
funalia, vel cerei propter nemorum tenebras .
8. Saltus est densitas arborum alta, vocata hoc nomine, eo quod
ex ilia t in altum , et in sublime consurgat.
9. Autaria secreta nemora dicta, quod ea aues fréquentant.
10. Recidiua arborum sunt, quae, aliis seeds, repullulant. Alii
recidiua a cadendo dicunt,quia post casum nascuntur . Alii a reddendo,
et repullulando dixerunt. Ergo recidiuum, vbi mors, aut Casus.
11. Insitio dicitur, quum, fisso trunco , surculus fecundae arboris
sterili inseritur : aut oculorum impositio , quum , inciso cortice,
libro alienae arboris germen immittitur .
1 2 . Plantae sunt de arboribus : plantaria vero, quae ex semi
nibus nata sunt cum radicibps, et a terra propria transferuntur .
13. Cespites frutices sunt, quasi cuspites,ve\ quasi circa pedes.
Frondes , quod ferant virgulta , vel vmbras, sunt autem causa vra-
brarum. Oculi nodi sunt, ex quibus frondes exeunt.
14. Radix appellatur, quod quasi radiis quibusdam fixa terris
, in profunda demergitur. Nam physici dicunt, parem esse al-
titudinem radicum, et arborum . Alii radicem a similitudine radiorum
dictam putant,vel quia si eradatur, non repullulat .
i j . T’runcus est statura arboris, insistens radici . Cordcem veteres
eorucem vocabant. Dictus autem cortex, quod corio lignum
tegat.
etiam arbores cultu gentiles proseque- 11. Insitio d. quum fisso trunco - im-
bantur . AREVALVS . mittitur . E x eod. Georg. 2. ad illud ,
7. In luco lucebant etiam funalia, quia arbutus horrida . Vbi fisso , non infixo ex
sacra ibi nocturno tempore celebrari mos hoc loco, et manuscript. Seruii lib. legen-
e ra t. Alii tropo per anjiphrasin . AREV. dum est . GRIAL .
9, Auiaria . E Seru. Georg. 2. ad il- 12. Plantae - Plantaria - transfer. E x
lud , rubent auiaria baccis . GRIAL . eod. ibid. GRIAL .
lb . Auiaria etiam eran.t ea , in quibus 14. Nam physici dicunt, etc. E x eod.
aues altiles custodiebantur, et alebantur . Aen. 4. GRIAL .
Legendum fortz 9 frequentent. AREV. Ib. Grialius, dimergitur . AREV.
10. Recidiua : e duob• Seruii locis 15. Corticem veteres corucem. Co-
Aen. 4. a d , recidiua manu p. P. v. et rium lubenter legerim ex vestigiis, quan-
Aen. 10. ad illu d , Dum Latium teucri, tumuis lubricis , Tarraconensis codic is.
recidiuaq. Pergama quaerunt . GRIAL . Truncus est statura arboris insistens ra*
lb . De recidiuis vide not. ad lib. 1. d ic e , veteres quorum voce vocabatur*
Dracontii v. 558. AREV. GRIAL.
S s 2