
i i . S q u i n u m melius, quod in Euphrate nascitur, quam quod
in Arabia , fuluum , multiflorum , purpureum, tenue , odoris rosei,
quum manu fricatur, gustu multum incendit linguam , atque mordet
. Huius flos ir^ouwö«« dicitur; enim graece flos nuncupatur.
1 2. T h y m u m appellatum , quod flos eius odorem refert. De
4. Georg.iSp. quo Virgilius : R e d o l e n t q u e t h y m o f r a g r a n t i a m e l l a .
13. E p i t h y m u m graecum nomen, quod latine dicitur flos thy-
m i. Nam flos graece t h y m u m vocatur . Est autem flos tymbrae
similis .
14. S a m p s u c h u s est , quern latini a m a r a c u m vocant . Cuius
i . Acn.697. nominis vsum Virgilius etiam ad Venerem referens, ait : V b i m o l l
i s A m a r a c u s i l i u m - F l o r i b u s , e t d u l d a s p i r a n t c o m p l e c t i t u r u m b
r a . Apta est autem haec herba vnguentis. Vnde et nomen tra-
xit amaracus a puero cuiusdam regis : qui casii lapsus, dum ferret
vnguenta, nouum, et gratissimum ex confusione odorem creauit.
IS* H y a c i n t h u s herba est, habens florem purpureum . Traxit
autem nomen a puero quodam nobili, qui in saltibus inter pur-
pureos flores repertus est interfectus , deditque nomen herbae
i i . Schoenus melior . Fid. Dioscorid.
c. 6. qui primam laudem Nabathaeo
Schoeno , secundam Arabico tribuit ; Li~
bycum inutilem esse a i t . Cetera conue-
niunt. GRÏAL .
m m Flos schoenanthos : squinantos
apud Pallad. in Octobr. tit. 14. Set apud
Aurelianum non semel mendosc, sed ita
'fortasse tune et proferebant , et scribe-
b a n t. GRIAL .
lb. Grialius in textu squinum melius9
et flos fxtvdv&oc: in not. Schoenos melior,
et flos schoenanthos . Verba graeca sunt
ctv&os, iunci flo s , e t , si recte
scribatur, schoenuanthos . Apud Vegetium
lib. i. de re veter. cap. 59. hoc verbum
corruptum pariter est scinoanthos. AR.
13. Epithymum . Dioscorid. lib. 4.
c, 179. [i ov i$-iv ecv&Os . F id .
Plin. lib. 26. c. 8. GRIAL . .
lb. Salmasius pag. 1296. Exercit. Pli-
nian. distin^uit ditiersa epithyma , quae ,
vt ait, auctores confundunt. Scilicet aliud
est epithymum Dioscoridis , quod est flos
thymi spicati, aliud Oribasii, quod est
flos thymi capitati , aliud epithymum cu-
scuta , quod thymo spicato innascitur ,
et circumuoluitur . AREV.
14. Sampsuchus. Ita quo que ab A u -
reliano , et Hesychio ab aliis sampsu-
chum effertur . GRIAL .
lb . Vnde et nomen amaracus : e Ser-
uio Aeneid. 1 ., vbi molli amaracus ilium .
GRIAL .
lb. Grialius in textu edidit samsu-
cus , in not. sampsuchus , quae recta est
scribendi ratio ex verbo graeco . AREV.
15. Hyacinth. Seru. eclog.^»9 et Ouid.
lib. 10. GRIAL.
lb. Est autem radice , et flore volui.
F. Dioscorid. lib. 4«. c. 63. GRIAL .
lb. Bulbi similis : ita recte Grialius
in textu , quamuis in not. scripserit volui
, quod in nonnullis exemplaribus ex*
tat , sed reprobari debet. AREV.
L I B E R XVI I * 3 5 *
puerilis funeris casus. Est autem radice , et flore bulbi similis,
pueros a pubertate retinens.
1 6 N a r c i s s u s herba fabulose impositum nomen habet a quo-
dam puero,cuius membra in hunc florem transierunt, qui et nomen
Narcissi in appellatione custodit, et decus pulchritudims in
candore retinet foliorum * ,
1 7. .R o s a a specie floris nuncupata, quod rutilante colore rubeat.
18. L i l i a lactei floris herba, vnde et nuncupata , quasi l / c h a ,
cuius quum candor sit in foliis, auri tamen species intus effulget.
19. V i o l a , propter vim odoris nomen a c c e p i t . Huius genera
sunt tria, purpureum, album, melinum .
20. A c a n t h u s , herba aegyptia semper frondens , spinis plena,
flexili virgulto.
2 1. In cuius imitatione arte vestis ornatur, quae a c a n t h i n a dicitur,
et a c a n t h i s dicta.
22. H e d e r a dicta , quod arboribus reptando a d h a e r e a t . u e
qua Virgilius : I n t e r v i c t r i c e s h e d e r a m t i b i s e r p e r e l a u r o s . Alii he-
16. Narciss. Ouid. lib .3. GR.
lb . In candore retinet folior . Flor
i n potins, nisi folia florum intelligas,
v t mox de li li i s , ex Ambros., cuius dum
candor sit in foliis . Diosc. Ad-o; Mvxo'y.
GRIAL .
18.. Quasi liclia. At. quasi liglia . GR.
lb . Cuius dum candor sit in fol. - effulget.
Verba sunt Ambres. Hex. 3. c.8.
G R IA L . I ,
19. Viola propter vim odoris. Dolo-
ris libri omnes praeter Rom. mendose, vt
apparet. Ambros. In quibus nescias, spe-
ciesne amplius florum , an vis odora de-
lectet . GRIAL .
Ib. Huius genera sunt tria . Quatuor
retulit Dioscorid. fcsvxoV , pitarov, noce-,
insv , oroppvpuv • tria Plinius 1 purpureae,
luteae , albae . GRIAL •
20. Acanthus . Locus conflatus e x tribus
Seruii locis , Georg. 2 ., Aen. 1 . , et
eclog. 4* GRIAL .
Ib. Salmasius pag. 537* Exercit. Pli-
niari. aduertit, Isidorura post Seruiura
herbam topiariam confundere cum acanthe
aegyptia , quae herba est : et vestem
achantinam putare dictam ab ilia aegyptia
acantho , quum vocata sit ab acantho spi-
nae , siue cardui genere . Addit, non v-
num spinae genus fuisse in Aegypto . Dis-
tingui etiam debet aeanthium ab acan-
tho : ex araneosa lanugine , qua folia a-
canthii obducebantur , fiebant vestes , de
quibus Plinius lib. 24. cap. 12. Acanthion
est frutex spinae albae similis . Acanthos
herba , cuius alterum genus est siluestre
carduo simile , alterum satiuum , cuius
forma in columnarum capitulis ordinis
corinthii, in caelatis vasis , et in vesti-
bus elaboratis exprimi solebat. Acanthus
etiam dicebatur arbor qu^edam spinosa
Aegypti , quae a nonnullis spina aegyptia
esse creditur , cuius succus acacia vocatur
. AREV.
22. Hedera . Festus : Hedera dicta,
quod haereat, siue quod edita petat, vei
quia id , cui adhaeserit, e d a t. GRIAL .
eel. 8. v. 13.
Ib. Quod hoedis supra lactis abund.
etc. Columell. lib. 7. c. 6. de hoedis : Qui
vbi editi sunt, eodem modo, quo agni,
educantur , nisi quod magis hoedorum
lasciuia compescenda , et arctius cohi-
benda e s t. Turn super lactis abundantiam
samera, vel cythisus, aut hedera pxae«