met.ijzeren leuningen naar het met klinkers bevloerde straatje
längs den achtergevcl en naar den tuin, die wel zijn trekkassen
en zijn’ doolhof van dennen heeft verloren, maar toch nog genoeg
van zijn’ ouden aanleg behouden heeft, om in overeenstemming
te zijn met het ouderwetsche huis. De zaal heeft het uitzigt op
de Wiel e n en op de stad Sneek in de verte. Ook in de overige
benedenvertrekken is de oude betimmering met gesneden schoor-
steenmantels •'of geschilderde schoorsteenstukken nog ten deele
bewaard. De bovenkamers zijn wat laag van verdieping en hebben
niets belangrijks, maar in zijn geheel maakt het edele huis zulk
een’ indruk, dat wij. het geenszins betreuren, om zijnentwille
eenigen tijd aan een bezoek te Langweer te hebben opgeofferd.
Ook de kerk verdient bezigtigd te worden. Br is een preek-
stoel met goed gedachte en goed gesneden Symbolen op de paneelen,
het werk van Ben e d i c t u s Ja ns z., uit het jaar 1684. Ook het
snijwerk onder het orgel is verdienstelijk en het eikenhouten be-
schöt geeft aan het bedehuis een deftig voorkomen. Nu nog een
wandeling door het dorp met zijn lindenberceau, een kijkje aan het
meer bij de haven en op den schoonen esch, die er prijkt aan den
oever, een laatste blik op het huis en wij zetten onzen togt weer voort.
Het landhuis Do uwma s t a t e , dat een weinig terzijde van
het dorp lag, is gesloopt. Het frontespies met de wapens kunnen
wij straks boven de gevellijst van de herberg Sp a n n e n b u r g
zien. Van de sterke stins der Do uwma ’s, die hier tijdens de
Briesche burgertwisten zetelden, is natuurlijk sinds lang niets meer
te vinden, tenzij dan misschien de Vierkante lap gronds met de
grachten.
Van B o s c h o o r d , tegenover het H u is t e r Hei d e , zagen
wij straks bij het inrijden van de laan naar Langweer nog niet
veel. Op den grooten weg teruggekeerd, komen wij het nieuwe
huis en den rijken — misschien wel wat al te rijken — bloemen-
schat voorbij. Men heeft ons gezegd, dat er een belangrijke ver