De breede straatweg, met iepen beplant, beantwoordt aan die
verwacbting wel. Al verliezen wij de Maas meestal uit hetgezigt,
de uitgestrekte, vruchtbare wei- en bouwlanden O 7 längO s den oever',
waar boven aan de overzijde het vrij groote dorp Bl e r ick zieh
vertoont, maken toch een’ aaugenamen indruk. En landwaarts-
in zijn de zacht golvende heuvelen met welig wassende veld-
vruchten bedekt, terwijl in de verte de blaauwe hoogten op
Duitschen bodem in bevallige lijnen rijzen en dalen. Soms loopt
een holle weg tusschen de akkers door, of doorsnijdt een laan
van hoog geboomte de velden. Nu en dan blinkt in het groene
dal nevens ons de heldere stroom, tusschen boschjes en hagen.
De weiden zijn met runderen bezaaid en op de bouwlanden
. begon reeds de oogst. Hier valt bet koren voor de hand des
maaijers, ginds Staat het in schoven, elders wordt het op groote
wagens geladen. Enkele huizen staan längs den weg, —• „estaminets”
natuurlijk, — en eenige kloeke pachthoeven liggen. hier en daar
verspreid. De roode daken van een tichelwerk herinneren ons,
dat de tak van nijverheid, waaraan Teg e le n zijn’ naam schijnt
te ontleenen, nog niet uit dit oord is geweken. ’I Is een vrolijk
en vriendelijk landschap en vooral in de nabijheid van het dorp
zoeken wij niet te vergeefs naar opgaand hout.
Ook aan heerenhuizen ontbreekt het niet. Aan den weg ligt
een groot, nieuw gebouw met ruime schüren, in een’ aanleg, die
den tijd nog niet heeft gehad, om reeds den naam van een’ Iom-
merrijken hof te verdienen, en een weinig verder', op eenigen afstand
in het veld, verrijzen de groen-geele muren en blaauwe daken
van een aanzienlijke, tamelijk uitgestrekte huizinge, wier kasteel-
achtig voorkomen haar van de ömliggende hofsteden en arbeiders-
woningen onderscheidt. Een populierenlaan längs een beekje en
een tichelwerk brengt ons spoedig bij den tuin , door een be-
groeide gracht omringd, en een dwarsweg leidt ons naar den
breeden voorgevel, voor een brug die toegang geeft tot het huis
en de nevengebouwen. Door de openstaande vensters eener bene-
denzaal zien wij een altaar en een aantal kerksieraden, die ons
aanwijzen, dat de zaal tot kapel is ingericht. Het huis is dan
oök een klooster, sedert eenige jaren aan geestelijke zusters uit
Duitschland behoorende. Vroeger was het een heerenhuis, bewoond
door den heer Lom de Be r g, die ’t verwisselde voor de
nieuwe buitenplaats aan den weg. Lange jaren is het blijkbaar
de zetel van deftige familien geweest, want de schuur draagt het
jaartal 1698. Maar als men de overlevering mag gelooven, dan
dagteekent het gebouw uit nog vrij wat vroeger tijd en dan had
het eenmaal een gansch andere bestemming. Er wordt beweerd,
dat hier het munthuis van Venl o is geweest. Of deze overlevering
is gebouwd op den naam van het huis, dan of omgekeerd
die naam aan de overlevering is ontleend, beslissen wij niet.
Zooveel is zeker, dat het als de Munt bekend is, welke naam
ook gedragen wordt door het gehucht, waartoe het behoort. Met
zijn breede gracht, zijn viertal hooge schoorsteenen, zijn smalle
vensters, zijn’ uitspringenden achtervleugel, zijn ruim binuenplein
en zijn kloeke bijgebouwen, met zijn ten deele begroeide muren
en het hooge geboomte in den uitgestrekten tuin, vertoont het
zieh als een deftige, ouderwetsche Limburgsche heerenhofstede,
die niet onwaard is, er een’ kleinen omweg voor te maken.
Te minder tijd ging er door verloren, omdat een landweg
van het inrijhek regtuit naar Tegelen voert. Längs dien weg
hebben wij tevens gelegenheid,-een der hoofdbronnen van bestaan
voor de bevolkin g te leeren kennen de steen- en pannen-
bakkerijen, die, met de pottenbakkerijen, aan een menigte van
handen werk geven. :
Het voornaamste gedeelte van het dorp ligt längs den straatweg.
’t Is tamelijk lang, minder door het groote aantal zijner
huizen, dan door hun verspreide ligging. Geböuwen van veel
aanzien zijn er niet, behalve de groote, meerendeeis nieuwe kerk ,
die met geschilderde glazen prijkt. Is de kerk vernieuwd, de
zware toren, met zijn dikke muren en zijn eigenaardige versie-
ringen van verglaasden steen, is een bouwwerk, dat eeuwen heugt.
Toch schijnt hij jonger dan het oude bedehuis, waar voor eeuwen
de geloovigen van Tegelen zamen kwamen. Althans een brok
hardsteen, in den zijmuur gemetseld, is oogenschijnlijk afkomstig