bouwmeester begint met een groot vierkant in het rond te graven, ter diente van
tamebik L o T is° Het deakn' 1 B p hij het huiS’ dat d°°r de 'tamelijk hoog is . Het dak is van riet, waarover een dikke laag kleaia gwteo rvdatn e deesmn evelorde r Een afbeeldmg van het kanohuis stelt de figuur voor gesmeerd.
Kondom de dorpen hvi^ndAt mi teön pov”er“al’ Pge,pbooo’*m’’te en p”lakn tla',g"ets ,a ’welke soms tot 00
banane^en^kokospalmen Veld<m W d 6 n g°ed ingesloten‘ B°Venal teelt
Als voedsel worden wild groeiend suikerriet, varkensvleesch, hoenderen en visch
wwnoirddttV. 00HWonei vergdaeenru megn ; vadne hkeotk onsonoorodte nl envaearrt eheent zduraidnekn ogpa,a td, ied egsa atern em gteerd rmonakaeknt men van het betelkauwen gebruik, waarbij ook kalk gebruikt wordt.
EEN KANOHTJIS.
vo^ at de /eh g ie betreft, vmdt men hier iets van een schedeloultus en tegelijk een
wijzen 00k de g6mea s?kne rsV. anHr?eet ahfogoegstsoter vweneezne,n ,z odoaatl sz iaj lgzeiemhe evno oirss tienll eMn,e liasn eDsiuec. k-HDieurcokp,
Pilami f t 8 h.lII1,meenlr'g een fabelachtige gestalte moet hebben en als een geest van
aeeddrraaog-eenn om vervMolgMens op re eno ntavni\dnegre ne iwlaonrdd t,d eanrzbeelfiddet,n skterirnftg leono pt ewr erdüesrt ed owoor rdtet
aken. Als Duck-Duck komt, worden er feesten gevierd en de maskers in orde gemaakt.
ilLee djLs i lial ng b1 esttuaassnc;h edne dzee eEvauarordpeeress cshceh rsocohmepdeenn eenc hdteer , hhanetd ellalniedv ebnidnen eenil atned edrrsi nhgeeenf t daar zij de bewoners met vertrouwden. ö ’
dooDre dgerno evpi cdee-kr oSnamlogm voanns -Peielraun dweans wueitrgde zdoonodre nA, lvdaerno Mendana de Nevra ontdekt die 10en Jan. 1561. Hii leerde de
bewoners, naakte, donkerkleurige menschen, met kroes haar, die zich als menschen-
eters berucht maakten, slechts vluchtig kennen. Mendana hield deze eilanden voor
rijk aan goud, en daar hij ze in verband bracht met het fabelachtige Ophir, waar
Salomo het goud voor den tempelbouw haalde, noerade hij deze nieuw gevonden
eilanden Salomons-eilanden, een naam, die nog behouden is. Men meent, dat de
ontdekker het verband omtrent Ophir slechts uitdacht, om zijn schepelingen gemakkelij-
keDr et eS baleowmeognesn- etiolatn dheent sbteazaone tkheann sd egrr oeoitleannddeeenl.s onder Duitsche beseherming, een ander
gedeelte behoort aan Engeland. Wij bespreken thans de oorspronkelijke toestanden.
De bewoners der Salomons-eilanden zijn ongetwijfeld Melanesiers; huidkleur, liehaams-
vorm en haargroei komen hiermede overeen. Het haar wordt echter niet, zooals bij
de echte Papoea’s, tot hooge kapsels gevormd, maar meer geschoren, neerhangend of
tot een kuif samengebonden gedragen, terwijl enkelen het in een staart gevlochten
laten hangen. Aan de overige lichaamsdeelen wordt het haar zorgvuldig uitgetrokken.
Het hoofdhaar wordt in den regel door kalk geel of rood geverfd. De gelaatstrekken
komen overeen met die der Papoea’s, de gestalte is eerder
klein dan groot, doch de ledematen zijn krachtig en sterk.
Ook bij de bewoners dezer eilanden openbaart zich een
Sterke neiging tot opschik. Zij steken gaarne vederen en
bloemen in het haar. Van bloemen houden zij veel, zoo-
weDl eo moo rdleelnle ng ezuirj na ldso oormb odoerd k; lemuerenn d. raagt er verschillende
versierselen in; soms zijn zij zoo uitgerekt, daterstukken
hout in gestoken worden van 25 centimeter in omtrek.
Het voornaamste sieraad is een armband, vervaardigd van
een groote schelp, die op de koraalriffen wordt gevonden.
Zij zijn daarop zoo gesteld, dat soms om het bezit van
een schelp oorlog gevoerd wordt. Opperhoofden dragen
meer dan een van deze schelpen om den arm.
Indien een schip op de hoogte der kust het anker laat
vallen, gaan de inboorlingen er in kano’s op af; men laat
echter slechts een beperkt aantal dichtbij naderen en belet
de andere, om in de nabijheid van het vaartuig te komen.
Alleen het opperhoofd komt aan boord en door hem wordt
elke handel gesloten. Het sluiten van zulk een koop is
zeer langwijlig en vervelend, daar de inboorlingen over
ieder afzonderlijk stuk schildpad willen kibbelen en dingen,
in plaats van de geheele massa opeens te verhandelen, zooals
op andere plaatsen geschiedt. De gewone artikelen, die bij
dezen handel worden gebruikt, zijn glazen flesschen, koralen5 AFGODSBJAELD.
bijlen, kleedingstoffen, messen en dergelijke voorwerpen.
ZijD heo buedweno nzeoros bdueirt eSngaleowmooonns -veeilealn dveann zmijenn mscehnesncvhleeensectehr, s.dat zij, volgens de verhalen
van enkele reizigers, er hun gewone voedsel van maken. Het is echter duidelijk,
dat deze bewering overdreven moet zijn, daar geen enkel volk, dat een beperkte
landstreek bewoont, van menschenvleesch zijn hoofdspijs kan maken, zonder lang-
zamerhand uitgeroeid te worden. Dat zij het verkiezen boven elk ander voedsel, is
waarschijnlijk genoeg; zij volgen in dit opzicht slechts het voorbeeld der Papoea’s.
Mendana verhaalt, dat het opperhoofd van een der eilanden hem een fraai geschenk
zond voor het vierde gedeelte van een jongen en dat de inhoorlingen zeer geergerd
waren, toen hij het lijk liet begraven, in plaats van het op te eten.
Dat zij groote hoeveelheden van dit afschuwlijk voedsel gehruiken, is zeker; een
reiziger vermeldt, dat hij, bij een bezoek in een hunner woningen, menschenhoofden
en armen en beenen aan het dak zag hangen, als stukken vleesch en hammen in
een provisiekamer. De huizen leveren ook op andere wijzen het bewijs van de kanni-
baalsche gewoonten der inboorlingen, daar zij versierd zijn met schedels en dergelijke
ovDereb liSjfasleolmeno -veialna nadfegresl ogoepveenn fweeesitneing. om kleeding, die eenvoudig bestaat uit een stuk
mat, om het middel gebonden.