
 
        
         
		Sæ c . 
 V. 
 Cumque  id  per  duos  dies  ac  totidem  no-  x^tvatv,  ^  r a r «   gvn  feo  vux9vtte&t  >€vo^ö,  ¿-tt-  
 ftes  duraviffet,  incendium  quidem  prorfus  gg-gg^  g  crifntas  lfJ.7cpyicrjj.oi,  ttoAAa  
 reftinftum  eft,  quo  magna  pars  civitatis  '  »  ,  ^  rc  JT, ’   ,  ■  IS 
 conflamavit.  Ecclefia  vero  illifa  atque  « t S u r t w s i » !   m A « , 
 integra  cernebatur.  Et  quod  magis  miran-  «.xepcus;.  *,  Toyt  S m /m w , m   puth  lütms  ijjws  
 dum  eft,  ne  fumi  quidem  veftigium  in li-  5  jjp  ¡Ss7v  d t   1zis  %uAois  v  to i^ is   aurvs.  tb -to   ft  tv  
 gnis  ejus  &  parietibus  apparebat.  Id  acci-  ^  e i ia ^ f e x d 'c lt u   t b   Avyy<iov ¿mjvos, 
 dit  die  xvi .   Calendas  Septembres»  Theo-  _   e M f f   ^   $  a 
 dofio  x i v .   &   M a tim o   Con  u  1  us.  _x  M o £ j« b .   Nat/ot.'nou'o}  *j  ctöqpct  t v s   gxxAjjo-i«.5  g£  
 eo  tempore  Novatiani  confervat«  E c c le i i s   s  7 „   |   ¡ j g   n  v  ^ 
 fuae  memoriara  celebrant  quotannis,  die  « o a » g   | B   | | |  «nTiA ouoi,  t c i ^ t w ^   
 x v i .   Calendas  Septembres, gratias  cum  pre-  lO xa x fe v& TU u   T a   Auy#?ou  ^fo/os,  6L%tpiqveitt$  6b-  
 cibus  D e o   perfolventes.  Sed  &   omnes  non  yot$  7ci[i7CovTiS  Tof © g«.  %gch>y  r e   j ia m s   3^9.  to   
 Chriftiani  fo lum ,  verum  etiam  plerique  av7 iis  ov/iQclv  ScLuptoL)  'nfiannv  g£  exelm  tgv 
 Gentilium»  ob   miraculum  quod  ibi  geftum  totcov,   tu  cos  ¿.AijOaJs  ayiov  'Grgßa-xuvsiJtv,  y  fiovov  
 e f t ,   loco  exinde  honorem  habent,  eumque  ^  g g M   i   J3ß/>  cn \   _  I  '  J M 
 v elüt  facrofanaum  veuerantur.  Sed  de  his  H P   ¡ B   %  t V   «   g g H 
 haftenus.  U   TOWt/Sa  A "   r y r a a . 
 C A P U T   XL. 
 Ottomodo  Procla!  Maximiano fuctejferit. 
 Ma x  im i  a n u s   vero  cum  per  biennium  
 ac menfes  quinque  Ecclefiam  pacate  
 adminiftràffet, fato fundus eft, Areobindo &  
 Afpare  Confulibus, pridie  Idus  Apriles.  E-  
 rat  tunc  Septimana jejuniorum, quas  feftum  
 Pafchale  proxime  antecedit :  ejufque  fepti-  
 manas  fèria  agebatur quinta.  Quo  quidem  
 tempore  Imperator  Theodofius  prudenter  
 huic  oegotio  profpexit.  Etenim  ne  rurfus  
 de  eligendo  Epifcopo  ambigeretur,  eaque  
 res  tumultum  in Ecclefia excitaret;  abfque  
 ulla  cundatione,  nondum  depofito  Maxi-  
 miani  corpore, Epifcopis  qui aderant  man-  
 davit,  ut  Procium  in  Epifcopali  folio  col-  
 locarent.  Id enim Cceleftini quoque  Epifcopi  
 Romani  literae  tunc  exhibitas  confirma-  
 bant,  quas  ille  Cyrillo  Alexandria  Epifcopo  
 &  Joanni  Antiocheno  &  Rufo  TheiTa-  
 lonicenfi  in  earn  rem  miferat:  docens  nihil  
 obftare  quominus  is  qui  alicujus  Ecclefiae  
 nominatus  f i t ,  aut reipfa  exiftat  Epifcopus,  
 ad  aliam  Ecclefiam  transferatur.  Itaque  
 Proclus  in  fede  Epifcopali  collocatus,  corpus  
 Maximiani fepulturae  tradidit.  Sed nunc  
 tempus eft ut  de  ilio pauca  dicamus. 
 K E ^ A A A I O N   M \ 
 £ls  Mctfy/LUCtvlv  ’ffaokOTTOV  ty&SÌ%èTcCf  IT/JoxAoff. 
 IV  KkfyfUCUOS  5  b<^0  C^iaUT85  <Z2ç )s   'TOlS  TViVn  b  
 fuocrIV  yiov^os  'iHs  éxx\y¡aía.s  '7rpoçctSi  e r t-  
 20 X & r r y o iv   d t   tfjm im m   ’ApwQ 'ivfbv  x¡  *‘A a irap o sy  Tiy  
 «Sik)<rï7(5t.TVI  T ö   *A v C p iW líS   fJMVÓs.  GtWí&y\  fe   09  Ct¿-  
 r it o   è& fefjjotìb L  ävctf  T $ f   yq&icov,  r ic o   y& ílvió i-  
 Q ío v lv   T y j  t b   f l e t t a ,   eopTy’  Y ijú g p t  S ì   Ito   xaÀB -  
 7Víf2nb\.  T0T6  f e   XCt)  0  (¿CUTlA&JS  <¡¡)íofeOIOS, 
 2 5 Qxpoós  TB  '7tÇÇpyfÂatrT0$  TCpOiVOtJOlV,  '{vet  $   ffe   7¡á.AlV 
 '7Cí&  í'yciKcryÁs  Itti (dlotco  tyiyois  w,  ^  tu  p a lliò  
 Tyj  IxxAijffiflt Xivxff»i,  fin  fitWnoztSy  ctA\’  e*n  x«-  
 fjdfjtí  toS  azofML'ns  McL^tpuctvb)  toÍs  7capov(nv  I t c i-   
 c x ó ie o is   dtQpoviaoy  Tov  rjp o xÁ o v   t ic k T ç i-^ tv ,  ' t b t o   i   
 30 Y * i   ^  \'mtxxQ7Cb  t Í i s   *Pcofioùav  Kêàêçïvb  Í t c i -   
 <¡oAa¡  mtpovactj  ly iv o v to   ovjUypntpoiy  a s   Ix ü v o s   a n t -   
 «çaAx«  KuexAAa  Tg  T&f  ’AAg^avfe&iasy  >9  ’ico-  
 ¿vví}  Taf 'Av'no^exas,  i x,  'Py(pa  Taf ©gayctAovíztlS,  z   
 SlíaaitCáV  cos  ov fev  xcoXvei  tqv  Tg  e T iç y is   n o h i a s 
 3 5 MfiaoÒiWX  X X)  ovfe,  1 TCiaXOTCOV,  ús  cLftdtu  fieìctmôgcôtt/. 
   dpQpovuSreis  ouu  ó  tlpoxAos,  t Ico  I x x o fu -   
 fev  t b   MafyfucLvS  acafULTos  ¡TroiwwLTo,  xaipos  fe  
 P f i   X)  vrgß)  aìiTB  <^ß$gA0äV. 
 V a l e s t i   A n n o t a t i o n e s . 
 1  Tat»7»  yif  xcti Ttv &n<nc.ómv  ri?  'Vu/juett»»]  Lego Tsura  
 cum  Savilio &   Cbriftophorfono.  Ceterum  aflentior Baro-  
 nio,  qui ad annum  Chrjfti  434,  rede  obfervavit,  has  lit-  
 teras  Cceleftini  Paps non hoc anno  fcriptas  effe,  fed  biennio  
 ante,  cum  fcilicet,  depofito  Neftorio,  de  eligendo  
 Conftantinopolitans  urbis  Antiftite  ageretur.  Certe  hoc  
 anno,  Afpare  &   Areobinda Confulibus, mortuus  erat Cce-  
 lcftinus,  eique  Xyftus  in  Epifcopatu  fucceiferat. 
 2  Kctì Petip«  tu Gtosti*onr.rif\ Rufus  Thfeffalonicenfis  E-  
 pifcopus  vices Sedis Apoftolicsagebat perlllyricum, ut docent  
 epiftols  Innoccntii  ac  Bonifacii  Pontificum  Roma-  
 norum  ad  ilium  dats,  quas  habes  in  collezione Romana 
 Lue*  Holftenii.  Id  enim  privilegium  habebant  TheiTa-  
 lonicenfes  Epifcopi  à  temporibus  Damafi  Paps,  ut  ex  
 eadem  Collezione  difeimus.  Baliàmo  in  Commentariis  
 ad  Synodum  in  Trullo  pagina  3 yp,  fcribit  Theflaloni-  
 cenfes  Epiicopos, olim  fuiflè  legatos  Epifcopi  Romani ;  
 &  Epifcopum  Romanum»jus  nabere  dicit  conftituendi  
 Legatos  in  Patriarchatu  Conftantinopolitanb ;  Epifcopos  
 autem  ordinandi, negat  illum  jus  hakere;  in  quo  gravi-  
 ter  fallitur.  Nam  Próvincis ills  qus  tunc,  cum  fcribebat  
 Balfamo,  erant  fub  Patriarcha  Conftantinopolitano,  antea  
 fuerant fub  dilpofitione  Epifcopi  Romani.  Porro  Synodus  
 Nicsna  ftatuit  ut  antiqus  confuetudines  ferventur. 
 V a r i o r u m . 
 a  ’Ey hm^tCet Qtoíboíov to  nosuftmeuiiiMTOií^ Is  fuit  annus  
 Chr.  433.  fcribit Marcellinus in  Chronico, hoc  incendium  
 (   quo  magna  p^rs  C Poleos  conflagra vit )  per  tres  dies  
 continuos  durafie. 
 b  Avo hicwTovç,  irfoç  7»îç  xt!\t  fwjffjv  ]   Obiit  Maximianus  
 anno'Chr. 4 3 4.  accurate  autem  Socrates  tempus  compu-  
 tavit,  quo Maximianus  Ecclefiæ  CPolitan*  praefuit,  ideo-  
 que jam reZe  feripferat, eum  ordihatum  die  XXV OZo-  
 bris,  anni 4 3 1 .  Ant.  Vagi  ad  ann.  434.  »• 
 K E <P A - 
 T h b o d .  J u n .  
 &   V a l e n t i n . 
 K E 4 A A A I O N   MA'.  C A P   Ü   T   XL I. 
 Sæcî 
 V . 
 rlgg,«  npoxAB  'Gkl<J}t07CiSy  07ni0S  T IS  tu s, 
 np 
 rPoxAoy  gx  TtpcoTns  n A ix ia s   a v a y v a w s   eTufyc-  
 ygv  a>y,  1 (poifgt  ts   us  feS b L o -xaA o cf,  ^  ptj7opi-  
 ¿ ijs   eyiv&To  QjAcoTYis.  n A t a c t s   5   ¿ s   ¿ i f e t *   Tec  
 •mAAo.  Ttapnv  Taf 'GkiayjoTCti  ’A-rlixafj  rKjuny&~  
 (p6os  a.vTts  Tav  A o y a v   yivo/^dpos*  Tcpoxo-^av^t  fe  
 avTovj  Xj  df  Tyj  tu%u  t*  Cbj&xonctt;  ’At]ixoS  jcpo -  
 y y c ty iT o ,  kj'icoQus  f e   >9  TCpujQwrspufS)  cos  7Cpou7rov>  
 a  r\ jzu v   Xiov/vtb  * t s ^ s   T h u   Ku^ixs  ’ffa a -x oT clu )  
 fZ3£?t€AnQti'  rauigt  f t   n f e   'zsgy n po v   \ y m T o .  tote  
 tvs   09  Kcovfctvrive  a c o A u   e k x A tio ia s   tov  Spovov  
 IxAvpaQV'  vv  f e   <xv>7g  ct)-ct9os  to   vdos,  u   xotj  775  
 ¿¿AAo$.  r\ j s m   yoc§  Tof  ’AtJixS  7 ra ifev 9 u s 9  Trctv^t  
 clvtS  toL  xpijjDt  Ifiifi'vacLTo.  tIcu  fe   ave^ixstxiav  
 I   1 tcAbov vv  exuv o s  g£Wjjoiv.  0  jtdjj  $   tois  cu/>gow>-  
 m i sy  Qo£tpov  09  xcapof getvlov  e7nfeixvv<7iv*  b t os  3   
 z   tzs£2<JVivv$  w is   7cd(nv  lyivvrvy  xT y T o   f e   fi&AAov  
 c l v t s s   v  /Siqt  'Z B g jo o cy id fra i  ts^ jvocS v.  a'lpioiv  yx.%  
 y fe / iia v   a x v A A u v   oupy/j&pos,  to   a ^icofict  tvs   Tfpa-  
 oTJjros  T y   ¡x x A tja io t  Q u A a £ a $   a T i f e w c y   TB7D  
 to   fiepos,  Toy  fc a c n A e a   fxtfiy/jd/jos ®iofe<nov.  e x u -   
 vco  fj$p >otg  exgxznrro,  t V   V7ccliticov  f i v   XW ~   
 a o tcQ a i  t v   /3ctoiAixiJ  \p a tr io t9  r y r a   f e ,   
 <PpovTi(raj\  T $ f   fiv  (ppovoxinav  T & t   ©gotf,  f  e<ppo-  
 f u   avToSf 
 K E $ A  A A l  O N   MB'. 
 De  Proclo Epifiopo,  cujttfinodi  virftierit. 
 Pro c l u s   ab  ineunte  ætaite  leßor  fuit,'  
 &   fcholas  frequentans,  rhetoricæ  ope-  
 -  ram  dedit;  Cum  autem  ad  virilem  perve-  
 niifet ætatèm,  verfabatur' aifidue  cum  Attico  
 Epifcopo  ,  ejufdemque  Notarius  fuit.  
 Cumque magnos  jam  progreffus  feciffet, ad  
 Diaconatus  gradum  Atticus  eum  evexit.  
 Exinde ad  Presbyterii  honorem  pfomotus,  
 à  Sifinnio,  ficut  antea dixi,  Epifcopus C y -  
 io z ic i  eft  ordinatus.  Sed  hæc  quidem  diu  
 antea  contigërant.  Tunc  vero  Confiant!» 
 nopolitanæ  Ecclefiæ  Epifcopatum  obtinu-  
 it.  Vir  optimis  moribus,  fi  quifquam  
 alius,  præditus.  Quippe  ab Attico  erudi-  
 tus,  cun<fta$  ejus  vihutes  ftudiofe  ïmitatus 
 1 ^ eft.  Patientiam  vero  magis etiam  quam Atticus  
 excoluit.  Nam  hic  quidem  interdum  
 terribilem  ie hæreticis  exhibebat  :  Proclus  
 vero  placidus  erga  omnes  fuit,  dum hæreti-  
 cos Hac  ratione  potjus  quâm v i ,  ad  reâam  
 fidem  adducere  ftuderet.  Cum  enim nul-  
 lam  omnino  hærefim  exagitare  inflituiiïet,  
 2,0 manfuetudinis  dignitatem  integram  confer-  
 vavit,  ac  veluti  depofîtum  quoddam  Ecclefiæ  
 reftituit.  Qua  in  re  Imperatoren!  
 Theodofium  imitatus eft.  Nam huic  quidem  
 ratüm  fixumque  fuit,  adverfus  ibntes  
 non  uti  imperiali  poteftate :  ifti  vero  pro- 
 2 5 pofitum  erat,  parvifacere  fl  quis  de  Deo  
 ‘  aliter  quam  ipfe  fentiret. 
 C A P U T   XL II. 
 Om TTDÁuy K5tTct^a.M.g^)  Ao^y  0  ouyJpa<p6ùs,  'Grèì  Qualiter hic fipiptor probitatem  Theodoßt jttni- 
 •r*  ?tstAoit$tyot0ias  y   ßaoiAecos ®tofe<na  ?ygB;  orispluribus  'Verbis  extollit. 
 )  hæc  igitur  Imperator  Theodofius 
 Proclum magnopere  laudabat.  Nam 
 T j n l   Tyrois  pdjj  otto,  x,  0  ßaaiA&os  aiinv   <ä7te- 50 
 ^ t o .   »  yeti  ctvTos  TOis  ¿A)j9as  UpcofdjsoiS  .  ^  ^   /-  - 
 dX  e  *   1  ’ tv  f - . '   tv'   w .   &  ipfe  vens  Dei  facerdotibus  fimilis  erat; 
 f a ^ AAoä  „ec  eos  ullo  modo  probate  quiallos  pera 
 T n f e x jo .  toAftvovts  o  d,v  U7roifU,  on  tvj Tcpcf,-  fequi  ftuderent.  Quin  etiam audafler  dixe- 
 077171  xcti  mvtgts  Tay  ctA>j0al$  Upco/jdjjovs  rim,  eum  omnes  veros ac germanos  facerdo- 
 3  ’ KS ttó ? 1  i  ßk\<is 1 2%.0/ Ä  H  B S f e i  I S a  ,5   “ s  manfuetudine  longe  foperaiTe.  E t  quod 
 ,  »  ,/ A  ,4   ..  ~  ~  .  «k  \  /n  de  Moyfe  fcribitur  in  libro  Numerorum  ; 
 %  •  * p P » ? *   U ^ m„ !   Erat Moyfes vir mitiffimus pr*  cunffia h o -Nllm. l i t 
 t b s   òtv9pco7Cfss  t b s .  ovtols  e7n   T   yvs*  TBTg9i  Xj  vvv  minibus  qui  terram  incolunt  :  hoc  &   de 
 UTFUVy  071  o  ß*<n\ßls  éioSiaKs,  vpaàs  <r<pói&.  Imperatore  Theodofiö nune dici poteft, eum 
 H l  tfcir&s  TBS M p U n   r è i  H f l   i-A  •? m   hominibüs  qui 
 ^   t  ~  #  v  /  tr  \  '   \  degunt  in  terris.  Etenim  ob  hanc  illius 
 TctVTvv  yct%  ctvTy  rlu>  7CpqtoTti(gt,  >9  0  ©gos 40 maniuetüdinem,  Deus  abfque  preeliis  ho-  
 TBS  TnAifiiüS  ctuTof f e w  ™AtLuxS)V  ctyavcov  V7C6-  ftes  fub  poteftatem  illius  redegit,  ut  vifto- 
 W & r   ¿ä  m'ta  k* t H  t«   TueÄm  W w „   ria  de J ° “ “   t>'rann0 M   ?  qT   ^ 
 ,  »  <  ,ó   (»'  ™  n  *>/  cuta  eit  Barbarorum  clades,  abunde  decla- 
 *   I   rant,  Nam  qu*  olim  juflis  hominibus  à 
 at7ca>Aua.  oTa  $   to is   TrctÀcq  fexcuois. v7Cvpx  ^ eo  pravità  effe dicuntur^ ea  noftris  quo- 
 V a l e s i i   A n n o t a t i o n e s . 
 1  TIAiay  fty  si^ty^]  Verbum  si#»  deeft  in  codice 
 Sfortiano.  Quare. non  dubito  quin  Socrates  ita feriptum  
 reliquerit,  t Lm  àvifyitccxtxv ¡rAtay  ì)  ¿¡¿¡¡mtiOEP. Quam  
 emendatipnem  confirmât Epiphanius  Scholafticus &  Nice-  
 phorus.  Nam  Nicephorus  quidem  fic  habet  de  Proclo,  
 ¿pi^ikxkos  ¿6  Tü^toy  ipnp  fxtüoi  tfyiito.  Epiphanius  autem  
 Scholafticus  ita vertit,  Sed in  ifto patientia potior  apparebat. 
 2  Tarai ài  ¡¿tcXXop etvmoi'J  Scribendum  cft  proculdubio  
 rara»  &  ante hisc  verba  apponenda  eft media diftinZio. 
 3  KxS-xprtp  it /3/?a® -3   Majorem  gratiam  &  emphafim  
 habitura  eft  orario,  fi  particulam  addamus  hoc  modo,  
 xect  xccB-ump  à  /StòA@-  tu»  asrui//.ay mgi  Ma versa <;  (brin, ut  
 hoc fit principium  periodi.  Atque  ita  prorfus  legit  Nicephorus. 
 V a r i o r u m . 
 a  Ilpòg  r«y  KvÇixov  smoxomiv — Epifcopus  Cyzici  ordinatus  eft  Proclus  anno  circiter  417 •  ibi  vero  nunquam  
 tommoratus.  Vide  cap.  a8,  hujus  libri.  - 
 ,  '  ©e«i