
 
        
         
		S æ c . 
 V . 
 L .J .  c. 12. 
 Sabbatius  
 Epifcopus  
 erdinatus. 
 o e f c io   q u i s   m e   q u o t id ie   lo l li c it a t   a c   I t i -   ct\Á < í  tv s   x. o ff  exsLm v  o X A U   fjtoi  (2a.<m,vi£avy  jta* 
 mulat,  i t a   d ic e n s   .  P e rg e   u r b em   R o m am   t W  'P a fA cú a v   TrópQvieov  'tcotev.  tov 
 a f ta tu r u s .  V e r u m ,   d e   h o c   fa tis  f u p e r -   1  « \   »  c t   ' 
 q u e   f i t   d i i iu m .   m u m   ^   T « w - 
 C A P U T   XI.  K E   $ A  A A I  O N   IA*. 
 De  Epifcopis  urbh  Roma,  5  ^ <=*  <P<W  WWTnKXLVTaVé 
 Po s t   Innocentium  Zofimus  Romanam  «-%  jT E to   <Jfi  ’I vomvtiov ,   b Zacutos  t»}$  ov  xP ^ a b 
 Ecclefiam  per  biennium  adminiftravit.  X   _L  ^   c/v.x.Av¡aia.s  \tt\  S ìjo   ’¿t u   expxTHcre.  x.a\ 
 Quo mortuo  Bonifacius  tribus annis  eidem  ^  ^  HR  ,  „  „   ,  , 
 Écclefiae  prsfuit.  Huic deinde fucceffit Ce-  J * ™   ^   Bori^oww  g  r e * t   ™   
 leftinus.  E t  hic  quoque  Novatianis  Eccle-  Tepoeqn,  oy  Kt t e 4ivos  hefoj'ctto .  xj  yr c s  o  KeAssí-  
 lias quas  Romas habebant, ademit : & Rufti-  yQ$  m '5  ’ y  NctuctTictyay ÒK.xÀ)j(7Ìas  ctcpúteTo, 
 culam  eorum Epilcopum  clam  in  privatis  ¡;  •*  ,  y  , 
 aedibus  plebem  coüigere  compulit.  Etenim  $   r   f o n o ™   clvtvov ^  P sw v A a v ,   xctx  out»v   ov 
 ad  id  ufque  temporis Novatiani Romas plu-  mtpat&vrq  avv<¿yetv  Yvxlxacnv.  <LypL  j¿tg  t ¿ tV , 
 rimum  floruerant,  cum  multas ibi  Ecclefías  NctuctTiayo} /AtyctAas  írr)  £  *Pá/ms  wQhovlv. exxAwpoffiderentj  
 &  maximam  populi  multitudi-  ,  ,  „   . ,   *  .  y  n 
 nem  in  eis  colligerent.  Sed  invidia  quoque  M  ¡ M   ¡   ^  B B » 
 iftos  attrivit  :  cum  Epiícopatus  Romanus  5  t*s.  <xM  o  QSovos  xjTvrrav  »-v(áto,  tjjs  Pa/touay  
 perinde atque  Alexandrinus, ultra  íacerdotu  oxotiys  o/Aoías  t»T  *AAzPavJ'péav  Tngc/c  Upafines  
 progTeííus,  jam  olim  in dominationem  ¡  ,  »  «  BHB  »/f,  ¡|  _   .¡\/  a 
 degenerlet.  Et  ob  hanc  caufam  Efifcopi  " f 1  * ou 
 Romani,  ne  illos  quidem  qui  cum  ipfís  in  C ^ T t iT o ,  o v ii  t w   o(io<ppov\jVTa,s  ot  í 7rt<7XQ7im 
 fide  confentiebant,  libere  conventus  agere  áSiíctí  avvatyic&vtf  üvví^á>py\<Tu,r  ¿AAce  Ttdvlcx. 
 fiveruñt  :  fed  illos  ob  confenfionem  fidei  ^   a¿7¿   ¡m   ^   %  ¡ « « ¡ y   l m i. 
 laudantes,  omnibus  tamen  boms  f p o l i a r u n t . „   9  ,  ;   ■  / r  ,   .  ^ 
 A t  Conftantinopolitani  Epifcopi,  ab  hoc  vovoiv  clvtus.  ov  ¡aun  oí  o#  K w ^ T iy »   •jtoA^  to p t» 
 morbo  immunes  fuere.  Non  enim  folum  •nwovQounv  ¿Mcí.  T8  7¿pyw  cttiTas,  evdW 
 Novatianos  intra  urbem  conventus  agere  fi-  ,  H H i   ^  r,\  Í P __•» 
 ,  r   i  • __^  Troteas  ovvctyiv  tictavtv%  as  nebant,  verum  etiam  íingulari  amore  eos  " “'y   „   ot¡  ts^stíprov  7i¿\i  la u - 
 compleflebantur,  ut  jam  antea  abunde dixi.  til  lx.au/as ’ttyltv» 
 C A P U T   XII.  K E Í A A A I O N   IB'. 25  /  HHI  / £)r Chrjfantho  Nevattanorttm  apud  Confanti-  lit e }  X/>uow.y08  V  NctüctTictyay  c¿>  K®yí«.y7iy8  tcÓ\{  
 nepolim  Epifiopo.  ’^rintÓTCiS. 
 Po s t   mortem  Sifinnii Chryiànthus ad  E -  ■^Iaiyyi»  (¡\   Tz\íLTYi<rctvTQSi  XpvoavQ os  JtaQ etÁxv-  
 pifeopatum  vi  pertraftus  efc  Erat hic  Z ,   ^   ,  ¥  b n « o ,r f c   /4! ?»  Mctpw*- 
 falius Marciam,  eius  qui  ante  Sifinmum  E -  1  .  P  ,  , 
 pifeopus  fuerat Novatianorum.  Ceterum  ab  voti  rod  y v o f& s   Nauct-nayaJy s S i ineunte  
 aetate  in  palatio  militaverat.  Poftea  3 0   cnvvia.  ò se   n e ts   »Ancicts  t u ,  /3ctcnAe<a  <¡pct-  
 yero  regnante Theodofio  ièniore, Confularis  •nvaoipdpos,  v&pov  Itti  V   (¿¿yotha ©eodbena  V   
 Italias faclus,  atque  exinde Vicarius  Britan-  ,  .  \  o  ,T  ü   ,  mÈKKxm 
 il-.  .  alteas,  v7ra.Tix.0s  t   ImAicti  ^vo/^oì,  /ahv t(g tvm niar.um  conltitutus,  ex  utraque  adminUtra-  r  op/>  ^  ~  /  > 
 rione maximamgloriam  retulerat.  Cum  ve-  toc.  xoq  Bi\sf.ti0s  T r J   BpíTÍcLVtxMV  V'/iaay  xctTCLfccSy 
 ro  jam  astate  provedior  Conftantinopolim  iQcLv/xotodyj  I t t i  t o a s  S io ix v a e o i.  arpoCots  J'e  r y   uA iveniflet, 
   &   Prasfedus  ùrbis  fieri  illic  am-  >  xct^cActCày  r ito   KavtpxvTivuTrotev, aaníi^Of 
 biret,  invitus  Epifcopatum  lufcipere  com-  5  *\  «  / «v  /.  ,  t\  »  \  >/ 
 pulfus eft.  Nam  cum  Sifinnius  jamjam mo-  *   us 
 riturus,  mentionem  illius  feciifet  tanquam  fecAxucS'i}.  ^laivvis  yotg  ov  xoupa  tsAwitxs  /Avexou/ 
 ad  Epifcopatum  regendum idonei, plebs No-  clvtu  ás  ¡TriTnSíía  or pos  J"  iTnavxmw  ttoiíjoo.^», 
 vatianorum  Sifinnii  verba  pro  lege  ducens,  *  Naua'nayay  Actos  as  io/lov  t   hehvn  Q am   Aa^y,  
 invitum  ilium  per  vim  trahere  aggrella  eft.  .  ,  „   ,  ,  / 
 Sed  cum  Chryfanthus  fuga  fe  fubduxiíTet, 40 $  clmví&   (¿was  eAxeiy  ít c íx^ w .  Ty  Ò»  Xpumv-  
 Sabb'atius  opportunum  fibi  tempus  evenif-  3«  (pvynros,  XaGGctTios  xcupov  vo/a'ukls Mip^xevctf 
 fe  ratus  quo  Ecclefiis  potiretur,  ab^ob-  ^cu pov,  òv  a   T $ f   exxÁy¡aiav  elit&tTns  y¿yt]Totf, 
 fcuris  quibufdam  Epifcopis  ad  id  compa-  />  ~  >  a~  ,  ~  x  »  / 
 ratis,  manus  fibi  fecit  imponi,  fpreta  re-  xctlctaxevxQei  w & s   eandeivoy  ctvra  w ets  eton/tvs, 
 V a r i o r u m   A n n o t a t i o n  es. 
 a  Mtm  ¿é  Innocentius,  natione  Italus,  patria 
 Albanus,  ineunte  anno  4°&  Epifcopus  Romanus  faótus  
 eft.  Anno  409  ab  Honorio  Imp.  ad  Alarichum  legatus  
 eft,  ut  ab  obiidione  Romse  barbaros  averteret.  Succeflu  
 quidem  caruit  legatio ;  res  tamen  optime ceffit  Innocen-  
 tio,  qui  eo  modo  urbe  fubdu&us  Ravenna  fubllitir,  &  
 mifèram  fua  ledis  ruinam  è  longinquo  confpexit.  Obiit  
 (non  anno  417,  die  V   Kal.  Aug.  quod  vulgo  creditur,  
 fed)  exeunte  anno  416,  die  XXI  Decemb.  ut contendit  
 Papebrochius.  Guìl.  Cave  n ifi. Voi.  I.  pag. 289. 
 b  Zów/Aof^  Zofimus,  natione  Grzcus,  Apamei  vel  A-  
 bramii  filiusj  anno 417 ,  die VI Januarii Romana Ecclefia  
 Pontifex  faftus  eft.  Obiir  17  Sepremb.  anni  418.  HUIC  
 fucceffit  Bonifacius,  patria  Romanus,  Secundi  presbyteri  
 filius,  die  27  Decembris,  anni  418.  eodem  tempore  Enlabio  
 Archidiácono  ab  advería  failione  ordinato;  
 i f i   Epifcoporum  Synodo  deponitur,  faöa  Bonifacio  
 quieta  fedis  poflèflìone.  Óbiit  die  IV  Septembris,  anno  
 423.  Guìl. Cave, Hifi.  Vol.  I.  pag.  305. 
 H 0NÖRIUS&  E C C L E S I A S T I C l   Lib.  VII. 
 T h e o d .  J u n .   vl l> 
 T   opiw.  0.  ¿(Cioijuojcei  7ntf  v ie v   S i/M p o s .  o ,   de  Tois  lig io n e ^ ju r is ju r a n d i  q u o   feie  o lim   a d f tr in x c - 
 yupoTonmoiv  auvev  «v %  wti  /3Act- 
 01pifiuis  !>v  a v rS   xotlag^s  U - 
 rat.  Porro  inter eos  qui  Sabbatium  ordi-  
 narunt,  fuit  etiam  Hermogenes,  qui  ob  libros  
 fuos  plenos  impietatis,  ab  ipfo Sabbatio  
 addita imprecatione fuerat  excommunicatus. 
 v   a i t r a   o  o w iro s   TeAos  gd^^ctro. 
 1  fuawms  7®  auTö  o  Aaos  ro  iti<s)07TWj  on  ’ tfaiilx  5  Verum  is  conatus  ei non  fuccelfit.  Populus 
 tru o m i  n S   m p m S S ia i  ä s   t>i»  gorio-icoorii»  e o rp a rlg ,  e “ ‘m  H S B ( |   e) us  um b itio n e   o ffen fu s , u t -   
 ~   H   ,  ~  .   v   /  o  . e   H H H   p o te   q u i   E p r f c o p a tu s   o c c u p a n d i  c a u fa  n ih il 
 aavroios  g^greTo  argogv^  r   Xpuea.to  o»  x,  6h(>o»-  non  ag eret>  omni  flu(Jio  chryfanthum  in. 
 Tts  t & t   Bi0u«ia»  xfUoHo'^Vov,  n r 0 i   r   eormeoorw  veftigavif.  Quem  cum  in  Bichynia  lateneAxuoa 
 »rsi  Wfoe£aAAo»7o.  »ros  o  ¿»itg  Cpponfus  h   “ m  deprehendiflet,  vi  pertraäum  ad  EotpofycL  
 T c ts   NcLva.m a.vav B C ^ x M a ia s   ov  r y   K«y-  qUe opera Novatianorura Ecclefis Conftangctvws  
 TtoAet  atwixpoTYicriv  T6  Xj wgtjtt.  Jt) Trpaws  tinopoli  plurimum  au.ftae  funt  &  confervaroTs  
 -aiuyüs  vpomw  Slttupd/J-  -¿an  rs  r fy f   tx :  Hlc  primus  aurum  pauperibus  ex pro- 
 2-  W H Ü   pna pecunia  diftnbuit.  Ab Ecclefiis autem 
 !   «xAlina,. mtw  gis ja ro ,  rrAw  ^   f  “  nihil  accepit  prster  duos  panes  EulogiactpTOtf  
 t   EuAo><ißy  gAct/^fictyey.  ovtüo  3   Id   tssa  t   5 rum,  fingulis  diebus  dominicis.  Ceterum 
 3  gaur«  gr.xAr;tria»  vrraJkTos,  ¿5  x)  ä ’ACAafiw» ror  Ecclefiag  fiiae  promovendre  adeo  ftudiofus 
 k u r«   i i M B   füroesx,  t «   B M   TpaiAou  g j ^  Ablabium  Inter  omnes  fi.1  tempo- 
 S   W W m B M M m   >  m   ns  difertiffimum Rhetorem,  b  fchola  TroiovMaSe 
 »,  ^ '0 0 5   tI«.  »  rrfgrEuraps  rrfo-  ,f Sophite abriperet)  &  presby terum  ordi- 
 ^gipioot.^.  »  yAapugstt  rrpoffotuAnq  äj  tru ow vo i  naret.  Cujus  etiam  conciones  elegantes  fitps'povrtq. 
   ¿AA-  ’AfiAa&os  f e f 011  T’<ä  «   N**  10 mu'   *   acres eircumferuntur.  Verum  Ablaxola  
 r   Nauarsarnfr H ü l   irrioxornjs w l e n ,   bius  P?ftca  ^ icK?  Novatianorum  Epifco- 
 '  ,  ,  /  ,  /  pus  fuit,  eodemque  tempore  lllic  Rhetoov  
 TotvTa  Xj  cro<pi9®uiöy  ov  toi-utm.  ricam  doeuit. 
 K E Í A A A I O N   I f . C A P U T   XIII. 
 Oig i  t*  òv  ’Atefya$puc/i  ytvof&/JV\$  /acl^ s   /a&tc l$t j  De pugna inter  Chrijìianos &  JucUos Alexan~  
 XexTiccvcJv  À)  ’laSìtiavj  X)  £   ir  *QnaxoTCiv  Ku- 25  dria fatta,  &  de  Cyrilli Epifcopi adverjus  
 eiAA«  t s ^ s   Tov  V7rapw  'Ope&fV  flcKpogfis.  Prafettum  Oreflem fimultate. 
 ‘V ’Ilo  ^ t   eturoy  TtfTOy  XP°V0V>  xot*  tÒ  *I^ibtitì»y  C  u B  idem  tempus,  Judaeorum  gens  ab  
 1   a o s ^ ’A A e ^ g i a s g ^ ^ r o J   A L a^ d t i^ f  m" 
 ’QctaxoTttt  Ku^iM.»  avveGtf,  ài  etmetv  TOiccyde.  0  pra  qUam  ceteri  omnes,  feditionibus  dele-  
 *AtefcctvSpiav  S^fJtosy  tcAÌov  t   ctAAav  fo/xav,  X W  30 élatur :  ac  fi  forte  anfam  na&us  fuerit, ad  
 pei  tolÌ s   qata^oiv'  el m. ttotb ^  TTpo(p<iaias  \'7nAa£v\-  intoleranda  facinora  prorumpere  folet.  Ne- 
 Tcq,  eis 1   8 H H  H   %   1   1   que  “ Vm  nifi  fa"g“ i- 
 ,  ,  I H   '  ne  eftufo.  Contigit  autem  tunc  tempo- 
 ¿taros,  » mtugra,  ras  ofìu*.  3 ^ rora  jotm-  ris>  ut  p,ebs  iUic bjnter  fc  tumultuaretbr , 
 ct£eiy  au7i>  t o   TrteQos^ T Z^fiS  ectuToy  ov  S i  cLvary-  n o n   e x   a]jqua  g ra v i   ac  n e c e ifa ria   o c c a fio -  
 xce/ay  T t v l  Trpó<pctaiV}  c tA A à   To  eT rtanA ct^ p v  3 5 n e ,  fe d   o b   m a lum   q u o d   in   om n ib u s   p r o -   
 am ta cL is   t c lÌs   T t'o te o i  x.ctxòv,  M f f i   t ì i   T o   (n c n h l-   p e   c iv i t a t ib u s   in o le v it,  f tu d iu m   f e ilie e t  in  
 o   .  «   ,  \  ,  t  >  *,\  c,  ,   c  /   f p e f ta n d is   fa lta to r ib u s .  N am   c um   d i e  S ab - 
 < >   rfe<  ras  op^fots.  eore.^  ^   c#  »/rgpa  2*£-  Pantomin)us  qujdam  raltare  folitus> 
 Cc£t8 Q p x v f iv 0* )  TcAm vcts  o x A o v s   a u o x ^ p o i^ i, t u   m a x im am   p o p u li  m u ltitu d in em   c o n g r e g a -   
 * ls ìd ,iiiS   "¿py> td )T a.s  \v  o.v t y ,   /avi  t y   ctxpoaia^  t v   r e t *  e o   cl u0<^  Ju d a e i  tu m   fe ria n te s ,  n o n 
 TO15  r «   JVi/xa  /Atptoiv  y   y/A e& t  xa.T iq \\.  x,  t o v t o   c om m itte r e   c o n fu e v e r a t.  A c   tam e tf i  à  
 7 fiJ7 n v   Tivài  V   v T ia p x *   ’Ate^a.vtyeAO.s  \v  P ra e fe é to   A le x a n d ria ;  id   a liq u a te n u s   r e - 
 V a l e s i   1  A n n o t a t i © n e s . 
 1  nàv-ro  <nto7iè>  rau  irccpiurtätctf^  Haec locutio  non  vide-  
 tur  mihi  iktis  Grsca.  Certe Nicephorus  cum  eam  &  ipfe  
 non  probaret,  immutavit  hoc  modo;  Tidtm  i&àvv  **»« 
 t7rt<rxo7ry¡  vctfwo'utM.  Verum  Socratis  locum  mallem  
 fie  reftituere;'«7j  •nùi-m.  mcowZ  too  trupenroVra/  gfe  ri»  b n - 
 «%0T¡j» Wpc6T?6.  Id eft, Cunóla  eo  confitto facie bat,  ut ad E-  
 pifeopatum  arreperet. 
 2  Ac/o  etproui  r£jy  »òXoyiuiy  Panes qui  à  fidelibus onere-  
 bantur  ad  iacrificium,  panes  benediäionis  vocabant.  Sic  
 enim Dionyfius  Exiguus  vertit  Canonem  «9 Concilii  Lao-  
 diceni.  cm  où  ¿17 r if  7tcsxym$r»i  copto,  ta&a-epiguv,  ti  «’»  
 ncGSxTu  x.vg/xx,v¡  (Affio,.  g u a i   non oporteat  in  Quadra-  
 gefinta panem  benediólionis  offerri,  nifi in  Sabbato  &   Dominico. 
   Ex  iis panibus  quidam  ad  Euchariftiam  accipieban-  
 tur: Reliqui vero  Clericis alendis  deftinabantur  ab Epiico-  
 po, qui  8c  ipieex iis  fibi  fumebat  quantum  vellet,  ut ex  
 hoc loco difeimus.,  Notandum  autem  eft  quod ait Socrates, 
   x-xò  t i ,   IxxMna,.  Epifcopus  enim  de  oblationibus 
 omnium  Ecclefiarum  quæ  fub  ipfius  ditione  erant,  pro  
 arbitrio  difponebat.  Vide decreta  Gelafii Papæ  cap.  27. 
 5  ‘a Qx xQìo,   to,   fcojTooJ  Savilius  ex  Chriftophorfoni  libro  
 ad  marginem  fui çodicis  emendavit,  t u ,  ìuu t S.  Quam  
 leélionem  fecutus  eft  Chriftophorfonus.  Ego  vero  icri-  
 bendum puto  tu ,   i<p  scujtoo  yt,,xjoittTo,  poto^c  too  ootptçoû  
 T putXov.  Id  eft,  u t   Ablabium  rhetorem fu i  temporis  praftan-  
 ttjfimum, è  fchola  Troi'li  Sophifts.  abriperet  & c .  Rhetores  
 olim  dicebantur  difcipuli  Sophiftarum,  qui  Rhctoricam  
 diicebant.  Non  omnibus  tamen  Sophiftarum  difcipulis  
 id  nomen  tribuebatur, fed  prxftantioribus tantum, qui  certo  
 ritu  initiati, pallium  rhetoricum  geftabant, rubrum feu  
 puniceum.  Id docet  Cyrillus  in  lexico:  i^iQunc,,  ‘zce&x*- 
 (AjXtx  77»x '   TU,  (Aj\,  p'tynçu,  ip v jp o i  7Ï   (potwyi-  (pxtoi  <5î   
 r u ,  <ptXoai<puv  x xç fin jfA jo ,  t S t o   i ,   xô ro îi  x x ê ’  iq fiç lu j  
 <poçx[/jn o ,  é 'C .  Quo autem  ritu  defignari  lolerent  Athenis  
 Rhetores,  déclarât  Olympiodorus  in  exccrptis  Hiftoria-  
 rum  apud Photium,  Gregorius.  Naz.ianz.enus  & Eunapius. 
 S æ c . 
 V.