i■» in&1s'/É*, «5¡g»
ü S ä s r a f f i ä S M H S ^ a s ä s a s s s s ^ ä '& ^ t g ^ ^ g ^ S S & ì ^ 8 K ^ a s s s ^ a ^ s i s s s s i a ^ s ä g a ^ g s s s s e e ^ i i #
» f f f l f f f f l l ' f l w f l l l l f l f f f l f
V E T E R U M T E S T IM O N I A d e SO C R A T E
A C SOZOMENCX
CajJIodorus Senator in libro de divinis le-
Ìliohibus. C ap . 1 7 .
P o s t hiftoriam vero Eufebii, apud Gras-
cos, Socrates, So zomenus & T h e o -
doritus Icquentia con ieri p! ermi t. Q u o s
à v iro difertiffimo Epiphanio in uno corpo-
re duodecìm libris fecimus D eo anxiliante
transferri : ne infultec habere fe facunda
Grascia neceflàrium, quod vobis judic et efie
iùbtraótum.
Idem Cajfiodorus in ¿ r ifattone hiflorià
Trìpertitee.
Ha n c igitur hiftoriam Ecclefiafticam,
quae cunótis Chriftianis valde nece filària
comprobatur, à tribus G r x c is auètori-
bus mirabiliter conftat efle confcriptam : uno
fcilicet T h eo d o r ito , venerabili È p ifcop o , &
duobus difertiilimis viris, S o zomen o & S o crate.
Q u o s nos per Epiphanium Scholafti-
cum L a tin o condentes eloquio, neceftarium
duximus, eorum dièta deflorata in unius ftili
traitum, Domino ju v an te , perducere, & de
tribus auètoribus unam facere diètionem.
Liberatus ‘Diaconus in Breviario hiflorià
Neßorian*e. Cap. z .
C o c s a i e s vero in libro E c cle fiafticx
^ ¡littoria: dirimit Neftorium à Paulo, eo-
rumque diffèrentiam fic ponit. A pp are t, in-
q u i t , Neftorium ignorafle leètiones A n t iquorum.
Q uaprop ter, ut d ix i, in fermone
fo lo moratus eft. E t non iblum eum fermo-
nem examini dedit, fed etiam omnino Deum
ette qui natus eft, denegavit. N o s autem fa-
temur, quoniam qui de fen d a V irg ine natus
eft, crucifixus eft, Dominus eft gloria:, ficut
dic it A p o fto lu s : fi enim co gn o v iflen t, nun-
quam Dominum g lo r ix crucifixiflent. Porro
Neftorius dicit : noli gloriari Ju d x e . Non
crucifixifti Deum ; tanquam ipfe Dominus
glorias, idem non fit Deus. Nam quia purum
hominem non dicit Chriftum, ficut Pho-
tinus & Paulus Samofetenus, etiam homilias
quas fecit, oftendunt. Nufquam enim Dei
Verbi febfiftentiam perimit, fed übique eum
lùbfiftere confitetur, & habere iùbfiftentiam,
& rlon ficut Photinus & Paulus Samofeten
u s , ejus fubfiftentiam perimentes. Hasc
Socrates de Paulo & Ncftorio. H ic Socra»
tis locus delcriptus eft à Liberato ex libro
duodecimo hiftorias Tripcrtitas. In GrasciS
enim Codicibus aliter legitur.
Theodorus le ci or Ecclejhe Conjlantinop oli-
tana, in Epiftola quam J>r<efixit èijfo*
r ia Ecclejiafticie.
TJToE&'a tS S’aofiamam.n/ ¥ 1-rtixXUl n«^*
G (piAtfj xjèxfmxo'ns TpAt rito avAAoyhò *rio
Ìh u s lQ w t c ls T D i c t u ^ t s exx\t]<noL7n(sìs 'Ssam Q i& siS Xoyim inipSi avyfeypxtpÓTay, y y.bm Aiyo
®^t) Xestiams <P(\«td'P>ig'x(tzlv , ^ mp
'E C e jc ic is , àf T i t o l i t iqoesrduc GuÀAssfyy 7reftjiioc,»
p SfiU i . ’x p L t y ùxo<toS e-mis T i i s tJ U A b jg g k o u ^ i t i
¿A p S a s 'C s u r e © g o t f ypsipoToniSeitms fé a o iA e ix s K ® v »
fo cm v a y 7izn6u<p«/i8 x) fiaipsiesdjaTW a l i n a ia *
AuffCtyros, I t t i TrtiyTov Txs (\jsn jQ é (n as y/ri/sa. [Or
770AA05 T ris a x e sC e la s , aio-yt T / S c v .'n d iin u t ¡1
pgacpri pucpTupiicr^, t I u j g tcu S ìv mmA'/nsiaiy
(p i\d $ opio$ àj A o y ia u x .'i01 aiSpss. A sp a ibi ®esSìópij»
■]os 0 t 1 baixs fivofins, ytvop&yos is t ia K om s Kvptl,
¿Za^ó/eSaosy 13 b Sax .g p i'm s' Crfyf imActTezcr ypovw
7701 yphfjot t ì Trgpt-Jpialiiav oòx c iu p a Tov toioutoj
ofssAov Sé jD jjo ii ctM* ISìos ?XR905 tJ>iAóootpiiir«i, rj
r a s A o'jfio s x y x y p x ’^ x.s. I d e j t ,
Po s t admirandum Eufebium cogfiomen»
to Pamp h ilum , qui plurimUm ftudiì
pofuit in colligendis libris doótilTimorum vi-
rorum qui res Ecclefiafticas confcripferant,
non folum apud Chriftianos:, verum etiam
apud Ju d x o s : & qui hiftoriam iùam perdu-
x it ad annum vicefimUm piìifimi & revera à
D e o ordinati principatus, laudatiffimi ac be-
atifiimi Imp. Conftantini: idem argumentum
trad a re aggreffi viri D e o cari, pari cura ac
diligentia, ficut ipforum libri fidem facientj
fequentitun temporum hiftoriam conferipfe-
runt : T h eo d o r itu s ic ilicet beatie recordatio»
nis, Ep ifcop us C y r i, & Sozomenus ac S o crates.
In fcribenda autem hiftoria non eanl*
dem viam omnes tenuerunt : fed finguli peculiari
modo ratiocinati fimt, & res geitas
fcriptis prodiderunt.
Theodorus leElor in eadem epiftold.
A Pilofio) <5e t» ì '\jm6ietas In riti iso&ntj Ty /.Lcixa&ti Id e[l>
0 R D I A R
V E T . T E S T . T) E S O C . R
Or d 1 a r autem ab hiftoria beati So zo -
meni.
Evagrius Scholajlicus in libro primo hijìo-
rià Ecclefiafiica. Cap. 1.
T } TusCia y t o iw r c S P la p a p ix a , Sffli^o^V ^
G -i Qiolsj&Ta, xaji S a ix g jir f t - cLO-ya Tiaviav
•KiTtÓvYiT CUf il TE g S HpicLS Atpi^lS T o S q)(ActV0^ 7TOU
©60(f, 07E es 0VgpLVOUS hva.Ca.cns, Offa. T i T01S 3"e-
cr(7EOlois ttorosoAoig, h -m g xttì tois olMbls f la p T v a l
2 lg .(ì\& j(iv (n x cL T a p S am , ò gl t 1 % ¿AAo a.lió \oy> y
vm v , h I , TTivaMoi: 6Toy onor/iaxTcq, ¡¿ ¡p p p . tìvos
u t p u s Tris ©EofoTia /SauiAcias. Id ejì,
Eu s e b i u s inquam Pamphili, & S o zo menus,
ac T h eodor itus , & S o c ra te s,
benignilfimi fervatoris noftri adventum in
terras, ejuldemque adfeenlum in coelum ; tum
ea qua: à divinis A p o fto lis & fortiflìmis
Ma rty r ibus pro fide certantibus p re clare
lunt gefta : quidquid prteterea aut laude, aut
vituperatione dignum a d um eft à noftris, ufi
q u e ad principatum T h e o d o f i i, omnium
optime a c diligentiffime feriptis prodiderunt.
Gregorius Magnus in epijlola 3 1 . libri 6.
ÌN hiftoria autem So zom en i, de quodam
Eudoxio qui Conftantinopolitan® Éccle-
fix Epifeopatum arripuifle dic itur, aliqua
narrantur. Sed ipfem quoque hiftoriam fedes
A p o fto lic a fuicipere recufet, quoniam multa
mentitur, & T h eodorum Moplueftite nimi-
um laudar, atque ufq.ue ad diem obitus lui
magnum doètorem Ecclefim. fuifle perhibet.
H te c T h eo d o r i Mopfùefteni laudatio ho-
die in hiftoria So zomeni non exftat : fed
habetur in libro quinto hiftoriae Ecclefiafticas
T h eo d o r iti, capite 40. A u t igitur dicen-
dum eft Gregorium Magnum memorise virio
laplùm fuifie, qui id quod à T h eo d o r ito di-
èlum eft, Sozomeno tribuerit. Q u a in fen-
tentia fuit M e lch io r Canus in libro z . foco-
rum Theo fog ico rum. A u t certe cum Baro-
n io in annotationibus, ad Ma rtyrologium
R om an um , dicendum eft maximam partem
libri noni Hermias Sozomeni hodie defide-
rari, hiftoriam feilieet annorum circiter i8 :.
à Confulatu A g r ic o la & Euftathii, ulque ad
Coniùlatum 1-7. T h eo d o fii A u gu fti: & in
iis capitibus.quae vetuftatis incuria perierunr,
Sozomenum de T h eo d o ro Mopfuefteno' ea
fcripfifle q u x referuntur à Grego rio magno.
V erum hasc Baronii refponfio, lic et Miraso
& V o lilo aliifque p la cu e r it, mihi tameu
haudquaquam fetisfacit. Q u is enim credat,
Gregorii Magni astate integriores fuifie S o zom
en i codices quara nuuc fu u t? Nam
Calfiodori- astate, qui Gregorium magnum
au te c e fllt, nihilo auèliores erant Sozomeni
A T E A C S O Z O M E N O .
códices iis quos nuiic habemus : idque ex
hiftoria T r ipe r tita ejuldem Calfiodori facile
eft cognofeere.
Synodus Séptima, in adone prima.
p-ilycEzyTH©» 0 C\a.Qicu.Tos äjßxovos i, yard*
esos anyra" c/l rìis gxxAijTjasixjis 190eia:
'S.WLpyr.Tòt/,' QaTuvos 0 Ty S ip p iiy ysvSpS/jos \ i t i -
<0607705, [/xLsrprrs Id MctpxgAAa Tocf *A y x v gpKS,
x a l o-uTos ~X(AÒv àvQpa7rov rbv K v e w zÀtyiv ics 0
Mct/HcgAAos. x, aiiis b aoTós hvéyva gx Tris clùtìis
190esas, oi c i t^* Setpfoxii epripiUo a vT a v yy.'nS''.-
rmimr.r. opor & icm a s T ^ S ò r Nucotla. Impana.'/,
x«i To animo) ÈxSzAAhoi , xaì hraSifaSi^ninr
d h n S lh a e i S i Tous Spovus T ìa b \ a x.a) 'A sa sa -n a ,
gt í ya f il io xoti M a p isÁ A a Taf ’A f e ó o s , a rto -
Xoynifjbpa x a i Aryptoi, as oòx croófiijtnxy a sd f c i
iìlCXolS 6^60670" 67TU XÄ1 CCUT05 Tvvs Aiy>)lg.S
d/iAcv avSpaomv toe K óesor aTmcpcpsTaf. Q u x
leguntur in libro z . hiftoria: Ecclefiafticas
Socratis cap. 18. & z o . fed non iifdem
verbis.
Co n s t a n t i n u s reverendilfimus Diaconus
& Notarius legit. D e Ecclefi-
aftica hiftoria Socratis. Photinus Sirmii
quondam Epifcopus, difeipulus erat Ma rce lli
A ncy rani ; & ipfe purum hominem dice-
bat Dominum ficut & Marcellus, i Rurlùs
idem légit de Ecclefiaftica hiftoria Socratis;
Q u i autem Sa rdic» conv enerant, primum
quidem hos eo quod judicium fubterfugifi
fent damnarunt. E t definitionem fidei Ni-
cx n ie confirmantes, dilfimilitudinem relpu-
unt & anathematizant. Reddiderunt autem
fedes fuas Paulo & A th an a fio , necnon &
Ma rcello A n c y r s , rationem reddenti ac dicenti
, quod non fuerint intelletSa q u x in
libris ibis expofuerat, prxfertim cura ipfe eos,
qui dicebant Dominum purum hominem,
averferetur.
In eadem Synodo feptima paulo poft, h a c
leguntur.
Tgpcü'os ó ÉiAxCLfaTos fmayos x¡ (liQxuxpó~
asiyra. ex Tris exxAriOlasßcns 190¿tas
'P&pirou, 70(j70v dp orni Tor è/KpvAioy Siayfior
ßp&Xyv 07& , (zseßnpov, ¿s tIio imoxoorwv rtapsA-
0à r MxmSovios il u g i iw ’Arduos ^1 x, HxrpocpiAos
Mdlif/ov T vf %pomA¿ftar iliátrams, KvcsiAoi
áyiix<LTÍ0¡irxv. Id eß,
St e p h a n u s reverendilfimus monáchus
& librorum cuftos legit. D e Ecclefiaftica
hiftoria Rufini. H an e quidem intefti-
nam perfecutionem, cum levis e f le t , primum
in Epifeopatum tranfiliens Macedonius
crefcere fecit. Acacius autem & Patrophi-
lus Maximum Hieroiblymitanum expelleuteSj