SiEÒ*
V.
C A P U T XXXI.
Qftibm mdisNeftorim Macedonianos afflixerit.
C a l t e r u m Neftorius contra morem in-
ftitutumque Ecdifi* fe gerens, alios
impulit ut ipfum in hujufmocji rebus imita-
rentur, quemadmodum apparet ex iis quae
fub ipib contigere. Quippe in Hellefpon-
t’o Antonius quidam Germ* civitatis E-
pifcopus, Neftorio adverfus haereticos fs-
vienti morem gerens» Macedonianos acerbe
K E $ A A A Í O N A a '.
ota Ki7Tc»ùa.(rtv NêÇbei» Maxe&vtayoj.
NE (¡ottos ¡udirti Grfcp TO M o i TM kx.At]<riqe
rr&irÌQv, 1 ¿ c-V rots muráis ¡cturav I
Irroíeiy ces rot vrc ctuT» ywo/Äpct J^ixvu-
oiy. c# Tepftv¡ yeti* rcÓKex Ty 'E W w t t iv tv ’Avia-
vì®’ ’Qítncorros ¿V j x.a! 7reiOojU)/jos r y Neçoe/«
7cvç} rous wpznxàos opfty, MctxeSbvtctvovs eÁuuv&tv
eo-rríSb-fy, '3O 96)i¿t¿0£' "^Aoylccs rico r y n«7çi-
Ml > ri llíl/* »AlV 01 mm M ISHH|1I ■ouli m^AaveSbuiftvn, quidem aliquatndia vexationem ejus patien- jBg^c tifos t axuA^i»f g'X'et 3 buTbs
A m m iiu i™ tulere, Sed pofteaquam Antonius eos ¿ ’Aftovios <r<pi>J)>STepm erauAAe, fW -n (p ip o n a
Macedoni' vehementius periequi inftituit, illi tantara M S I , \ » ' I H H H <__
« ú m /Su moleftiam ferre amplius non valentes, fpe tiä a^ fe r , eis ^ A ctw Normal TfeTMvT«^ -VJimfalutis
abjefta ad graviflimara infaniain pro- "n f 70 «>«0« Ta i -
ruperunt: & fommiffis quibufdam hommi- ^ ^ uSei&wti, haupovow au rot. ra-ro io ^uous
bus qui juftitiam libidim poftponebant»eum «p/> * p » qi * ü ’ * f
interfecerunt. Cum hoc fcelus perpetraiTent W ep y x o a ^ a v , o N*Dfi40* tnro-
Macedoniani, Neftorius ex eo fado occa- tms iSÍets opjuiis eAa£g tb) >*yo¿¿W' mtdet te
fíonem furoris fui traxit. Suafit enim Ina- M -m í h i e n a s butof
peratoribus, ut Hcclefia illis adimerentur. , r ■ g , ■KM H *,
Ablatse funt igitur illis, tum ea quam ha- a<M&|0*» o u v v 77 « K « siwt» 8 oroAe,
bebant Conftantinopoli, ante veteres muros 20 t S 7raAouo<J r i c tu s t r\$ rroAtosy j > i w Ku^ix«,
urbis regiae» tum illa quam habebant Cyzi- ^ aMeq rcoM,oq ov e%ov cIv rois c * 'EMí/oorórra
c i ; alia?que plures-earum quas invicisHel- , ~ \ ~ > /
lefponri obtinebant. Porto ex Macedonianis T^gxxAvnoo,
nonnulli Confubftantialis fidem amplexi, ad t b o^wbotb oieoßg^oj. ctMa <PiÄoms,
Ecclefiam fe contulerunt. Verum ut eft in ^ (Pyjcnv m 7mpoipita y o'ms y Aeirret, owJ^ QiAo~
Vetere proverbio, nec ebriofis vmum un- , , / . / ^
• quam deficit, nec certamen contentiofo. Ac- 1 « * « • *«< «<«» ^ovsocuft. g|e-
A oLumv cLvrov ß^eActSwcq t ï j î IxxAjjotccj
/. ¡y t i M M
«rttOßTreoiy g ç cLincis toicluths. '
K E $ A A A I O N A ß f.
n«éJ ’AvcLtpxais rrpeo-Qvnpovy y x) NgÇü/>wÿ «is
3 tö (JWfgCeiy xctTHyg^öij.
a u T i f ’AvoLçolmos nrpt<r£¿-npoSy <kf¿oc a v -
quam c . ^
cidit ergo, ut Neftorius qui alios expellere
fàtagebat > ipfè quoque Eccleiia exturbare-
tur ob hujufinodi caufam.
C A P U T XXXIL
D e jìnaftajìo Presbytero, a quo Neftorius ad
impietatem perduttus eft. 3
E- r a t familiaris Neftorii Anaftafius Pref-
byter» qui una cum ilio profeótus fue- TQp 'AvriowcLS. qocAeis. t S tqv SpLgi
r^ Antiochia. Hunc Neftorius magno in HM V M^H \ » SM MM
hqnore habebat, ejufque confilio in rebus ge- ■ M xa‘ ? 15 ^ H S B l ■
reiidis utebatur. Hie igitur Anaftafius quo- £yAco vxjpyrt. x.cU7n>n ire Co.xAijoict5 0 Avafctdam
die cum in Ecclefia doceret, dixit hsc ^ 5 S^aìtav etp>j, S ìotokov r ito Mol& cui )(5tAeivelrba.
Nemo Mariam vocet Deiparam. Ma- ^ Maeict >a§ civQpcoms lce‘ *\1 ¿l'Spuria
enim homo fuit. Ex hom ine autem Deus È H M Mae.. ». ¡¡Mi; ¿ . 0 cv-'„
naici non poteft. Id ubi auditum ftiffet. J * ™ **»&■«,
multos tarn ex clero, quam ex plebe, pariter oroAAous xAjj6<xou5 tb Actixs^ or txutgJ TiavTtts
coriturbavit. Olim enim didicerant, Chri- | ' y v o c v y«g 7nzAcq SeoAoygiV
fluin confiteli 0eum, necoilatenus ob fulce- , , 3 TJ5 ¿ s
ptam human* falutis difpenfationem, eumT v ^,p r , „ , /
tanquam hominem à divinitate fejungere ; av Spa oro» » gx- TVIS J ^ m r o s , reeMo/woi
Ty Ty ’AcrogoAs (Jiaiy?’ Aeyou«r>j* g< ^ gyiaTigL/fijJ
yT\ avépxsc ¿.AAol vttw ouxeTT yyaoxo/^o'
*¿5 * 5^0 ¿«pIvTts to» X&t<jO(F Ao^py, Itti TWa
fequentes doefcrinam Àpoftoli ita dicentist
Etfi Chriftum cognovimus fecundum car-
neirjj nunc tarnen non cognofcimus amplius.
Et iterum:Quapropter fermonemde Chrifto
V a l e s t i
I K « i « a a «5 ty Tblfi w ir » » « tcuircy [/jiotu&af] Hunc locum
feliciter mihi videor rettituifle. Nam cum in vulgata legione
nullus fit fenfus, levi mutatione locum ita emendavi
: xmÌ uPiXetvc, «y 79(5 tdìstbì? ccùriy /Jbif/jtu&’cq istmi«. Nec
dubito quin Socrates ita fcriptum reliquerit. Alioqui id
quod fubjungit de Antonio Gcrmse Epifcopo, nullatenus
Cum prxcedentibus cohsereret. Mox lego «« to «v teùreu
tfjó f’jtycc AUvvmy. Qua emendatio prorìus nccellària mihi
V a r i o r u m .
a AiV k<pirnC\ Haec ex Heb. VI. »] deiumta funt, quod fe minime comperiife fatetur Valefius: 8c fané ad rena
de qua agitur» nihil faciunt. W- LoUth. .
'nAfiomlot
A n n o t a t i o n e s . ,
videtur. Nam quod ièquitur de Antonio Epifcopo, ne*
quaquam faftum ett à Nettorio.
i Kaì, &où<pim$] Nicephorui, cum hunt Socratis locum
exfcriberet, vocem addidit hoc modo, **•' «SA«, Ao u<ptv-
7ti & c . indicans hac voce, qua iequuntur verba efle ex
epiftola Fauli. Verba quidem qua proxime antecedunt»
leguntur in capite 5 epiftola a ad Corinthios. Hac vero
unde petita fint, nondum comperi.
TiAe io rn fo (pepat&Qct. r t L ^ ^ is o id i ecs Iv relinquentes, ad perfeaionem contendamus. s^ec
t ^ OitxAiidiet y4vo/jd/jyi$t o Nz^otKOS Tov Ty ’Ayfit- Cum ergo hac de re tumultus, uti dixi, y . *
qot<nu A¿y>v XAjpaiaoeoQvif crrt^jdioV ov yòtg g^iAeJ- m ^ 5 cle^ a °^tus | l | j > Neftorius ditìum Neftorius
Orf 9} M| I f "a v . Analtalii confirmare ftudens : nolebat enim ,n h&re(ìm ^ m T *ap «VT« * ^ , 0 , vieto euin ^ ipfe tami fi«eret> freW4
v w ix ® i r t& i T87V étti t»$ 6xxA>jmrt? iìiòU tn tè , 5 quentem coargui: ipfe de hac controver-
(fyAovfaonpov te ctuToy r a s <^ijTJicn|$ Troiy- fia fubinde in Ecclefia differuit : quaeftioliiv&
y xrtt Tray&vou t Itò A&iv top 3'60Tox@g ncs ea ^5 re pervicaciter proponens, & voexeaAAfflr.
i t i r i s o n à b A - h x r q L S ' ab° « « p i a
Aoii lìdixQ &ioyìS, Sìcapccns òì> r ì j 6 xxA)joific, eflet, diffidium ortum efi: in Ècclefia.' Ac
eylvtro. x, ccerme dv vvx.rou&xice )(5t.06<7Q»TEi> vvv io 1° noéèurm quadam pugna temere
oM" » u9™ SA^F, F~U, __ 3>• « ì aSSTÈ.e *M OurxaBTgH-nfoTIt, dimicantesj amffoirdmoa nhKase c, m^od o illa ^dice-
•»t o# m u ra i, Q tipm m . Ng«??etos 3 Neftorium vero plerique in ea ’ fententi'a
toTs siyAAois eWv, ¿5 -^ìAÒf avlpa7n t \ ty® v ror clic exiftimabant, ut Doroinum nudum effe
Ku& ot, X, ¿ s IIb uA b t Ì S a f t o r a i t o s & $«TOF0(f hominem affereret, & Pauli Samofatenfis
, v / ,/ , \ \ ^ / &c. Photim dogma in Ecclefiam inveherer
ro h yu o L eij tw exxA»iaiay ctyiiy. rtM* 7ie ^ Ty - 15 y erum i.ar j f ¡1 - . | 8
, / J?/ 1 - / x verum nap q.e re tanta altercano tantuf- db
tV roroeunrv ètuwfy Q rrym s xj U L & X * ) m % <7V,°" . 9ue tumulrus eft excitatus * ut opus fuei
iTbu oìx8^w»xiì*5 <Ts>)0)jycq* 6>a> <Tìs ev ru ^y ' toTs rk generali concilio. Ego verp cum li- cenfHra‘
N ì <ìo £Jm A o tp is Stà&QWy a ym w fg c h p b ie i- k om in em
\ § 8 1 x , , n .! ; ^ W m m im p e n tum effe d e p r e h e n d i. P ro rfu fq u e d i -
m ta ro v cLV<fy>cty X) (U T rt,A>i«e<rt5 ep a. ovòe y> a re cam u t fe re s h a b e t. N am n e q u e o d io
am x ftcvici(jd fjo s 'Z ff& s rtu rò y , &v e i^ v e \ c i't ìa lu c L ra v 2 0 ^ in im ic itia a d d u i f tu s , v i t ia illiu s an te a
ip in d i'ic c ' olire xzcAFó/dfyós noiVy eAariovàvvra . nec ut quibuidam gratifir
, ^ > A/ W iR M H f lM m cer> bona qu* in ilio deprehendi, oratione
®y gipóbyov, e x fo ro w . ov fu i h u io N e w 05, btb mea extemidbo. Mihi quidem videtur Nefòy
^ a fto cran ce llrttlAoy fy A a v , o v n (ile o ^ a re i- ftorius, nec Paulum Samofìtenfem, nec Phoyòy,
fu i$ ‘ oAas -^AÒy ay9p<»7njy Aeyeiv ròv Kvejtov. t*011111 imitàtus: neque omnino nudum homi*
- x . ' « S H M Ì IM ^ nem Chriftum dicere. Sed folam Deiparae
r U n ^ i i f n U » ^ (upiuAvxutrucpo- 25 Vocem vduÉ Iarvam quam£lam -reforJ dat>
CijToq. Xf TyTo mmvOev vrro à (ta .0ia.s m A A » s. <pu- Idque illi ex graviflìma contigit imperitia.
01x05 yx.^ Gj A ciA os àv) TTETaiieuc^ /t^i) Gtofci^ero' Cum enim naturali facundia eilèt prxditus, 11 1 Mi ¿,¿>»0,5 M IMM mi hbhi Mireiera ta®en er« H | ¡¡BBS ìndoccus. L ib ro s etiam veterum ìnterprespfuiv&
cùv fìiQ A tss, rtTHi^iB pirt,vtì«,ye(y. tum haudquaquam legere dignabatur. A r -
yag d jo n ty is dCyAarjlcLSy Q fit rtxgjfoc$$ fZjj^ou - 30 rogantia enim elatus ob dicen di facultatem»
y t rots 7caÀcaoTs' ÒlAAcI 7cavroov xpùr\ovcc h o iu te n non accurate vetuftioribus legendis ope- , i / B M i IM 7 ~ Qv ~ W® d a b a t i fed leipfum rèliquis omnibus
eauroF. B W t i j W v y io v rn , «m o y r ? x b S ìA h , .p r lf ta r e „b it r a b a tu r l Pritntim ig itu r igno-
>Iù»rtyyB y ty& f.'m o o * 7015 7iaActioi5 a m y ^ o iS y ra v it , in C a th o lica Joannis E p ifto la ita fcri-
3 07i J ^£y rrìd/Mx. 0 Atiei T.oy ’Iijffotoo, '¿m Ty ©68 ptum effe in antiquis exemplaribus : Omnis MM MI M ¥ MB h T fibAcUbf a 5 ^pùitus t]ui ^efttm à Deo feparat, non eft
, , a ~ » \ ■ - ~ » e x Ueo. Hanc enim fententiam è veturtVTT^
rt^y •sfexeiAoy, oj ^ ^ y ^ Ty t >»5 ^ - ftis exemplaribus fuftulerunt ii, qui ab ho-
XAvofiicis avQparvy o/dfjoi t Ito B eom fa . ilo ^ minis difpenfatione divinitaterri feparare ftuol
7ra\cao] èp/clcoéis avTo T y ro emmpiw&.'irOy a s debant. Quamobrem & prifei interpretes id-
^ « ts. . I 11 »/-. . f \ ' / » \ ipfum dbiervaverunt, fuiffe nimirum quofm
B E M r a M M ■ g l hanc Epiftolam dtprivarint, ho-
Ty ©ay Toy ¿y9pffl7roy ^eAoPTts. rtwa.iei\Y\rdaj\ ‘y rt 40 minem à Deo Cejungere cupientes. Eft quip-
4 cLvQparcó'TYis tm 3’6ot»77* 4 ^ GGc.671 feltri <Tt/o, rtMrt. Pe humanitas copulata divinitati: nec jam
ir ~ o. >f ~ § v i a 1 v ìfii MH duo fùnt, fed ùnum. Hoc teftimonio freti . .. I ev. r y r o jciópouvTiS Qi-mAciULOi.jeoToMV r Mapictv à f f l i ^ MI j- Manaohni
P i i! fi . e / i l Veteres, Manam Dei genitricem dicere non Deigene.
Key\v 8x CùMytxetv. ourzo $ o YìctftipiAu EvoiQtos dubitàrunt. Nam & Eufebius Pamphili in trix appellata.
V a l e s i i A nn ò t a t i on e s .
I To~5 srstpòs Nsçaedeti Aojji« hiOfiiny ] Savilius ad oram
libri fui adnotarat, legendum libi vidcri tx.h'ftùn». Et pau-
lopoft ubi legitur tpvmtûç <$> iòxuxòt ài», ad marginero fcri-
pferat, forte tpvr.KÜs, cui alTèntior. Nam Niccphorus qiii
hunc locum Socratis adducit, ita fcriptum habet.
a Tu» yrctXMuv »(¡hLutum ßlQxwt; ~} Proculdubio icriben-
dum eft ifi^ltotuy, licct idem error apud Nicephorum
quoque legatur. Verum Socrates ipfe paulo poft fatis
indicat legendum ette ifplujiuì, vel i^lvj<Sbruy.
3 fl«v Ttvtuyjct o A vH ròv 'l»<miv ¿srò §* 0 'socTj In epiftola
prima Joannis, capite 4> fic habent hodie Grxca excm-
plariat jréév mtu[A«cÒ ó/*oXo^T’i^ Z v X&siy «v truftcì ¡XnXv-
9»TO, CM tbJ ©ioti IÇI. Kilt yrZy miZ^a. o ¡mi ò/aoXvyit tov
I»cràyy Xg/çov t’y capici iXi)Xv%vx, eie retf ®socf hk «a. In
Latinis autem exemplaribus ita habetur : Omnis Spiritus
qui confitela* Jefum Chriftum in carne venìjfe, ex Deo
*fl i ér omnis Spiritus qui folvit fefum, ex Deo non eft.
In Grseco igitur exemplari quo ufus eft vetus interprcs
Latinus, fcriptum erat, yréév miopu ò Xm ròy 'Iyovov, im
rdcf ©tocf 8» Ut, prout in antiquis exemplaribus fcriptum
fuifle teftatur Socrates. Videtur tarnen Socrates legifle
yroty XVsu¡jo» o Xixt ròy ’ inovoy im rocT &tou, eie roti ©£ou ¡sk
iety, quomodo in interpretatione mea pofui. Sic enim paulo
poft ait Socrates» ó»S Itytç tny faotevfynidìii 'dui bn&-
Aiiy, XiUty izro r i i ©£o0 tov uvjpamv SiXovth;. In codice A-
lexandrino, cujas varias leétiones Angli nobis exhibuerunt,
locus ille Joannis ita fcribitur, nett vrSv xviZ/iox o ¡a » ¿¡ao-
A‘oy£rroy ‘ Ititnuy, <m too Qtou ¿ k ici. Qu* ÌCriptura propius
acccdit ad vulgatam le6tiopem.
4Keeì ¿K tu tin ¿}íoyi>Xce jyj Fallitur hic Sócrates, & dum
Neftorium reprehendit, in Eutychetis errorem delabitur, qui
poft unitionem, non duas in Chrifto, fed unam duntaxat
naturam eflè exiftimabat. Nifi forte Socratem de perib-
nis loqui dicamus, non de naturis. H?c rationc excufiiri
poftet Socrates, fi verba ejus h.unc fenfuna admitterent.
Certe ivjpa>m-ni<; & fán/s de quibus haec dicuntur, naturas
omnino fignificanr, non perfonas.