S j b c . cum colere dcfierunt. Idem prsterea in no- ^ H H ?» E9 R & ¡ £ H JB / H
y . minibus imponendis «legans niit ac venu- / ^ / . > > ^ /-jw ovoftus.
Navale quidem in oftio Ponti Euxini 0S‘f e'7t‘ivei0v y > ^ ein TcS <¡o/m.ti y
iìmrn, quod ab ultima vetuftate <PctpfiaxAjs Htjg&iv» nó»T» xe»¿$vov, gj S^out* tb <J)a/ywtjcg<x
dicebatur, ipfe ¡Stpa.ortí'a nominavir ', ne KscAy,«W> $ e& .m ia s hófuLow, ha. peij ra'; TOV.
forte collectu illic celebrans, jocum illum 5 ¿ g a i èxà T r a ^ s , JW Ì / ta
Amropo- infami vocabulo appellaret. Aliud quoque „ 1 A ? ' ~ >•
&. fuburbànum Conftantinopoleos Argyropolim / ’ A* ' 5 /fSr^ CL^ iOV Kav<pxvrnvu
cognominaVit ob hanc catífami. Vetus nava- *7f0 Apyjpo'mAiv moptaaiv, g£ am a i '7oiauTWir.
le eft Clfryfopolis', in capite Bollori fita: X^iktottoàiì emmov 2%%uov ||||| o xHtoc\ /Ap c i
cujus mentionem faciunt cum alii veteres 2 ^ ^ r y Boo-tto/j». fiéfiv^raj ^ aùr« toàào! r S aimÉMiMM H i ■■ 1 H i IJ SS in libro ièxto de expeditione Cyri. Idem „ °Ì’„ % ° ° t Ao>°15 "n Sauptaytis Beiti
libro primo rerum Grecarmi] alt, Alci- totpoñy e» t í Tyj 'taXij riís Ktíp» ¿»ctCstoii»*, e) c»
biadetti, cum eatn muro cinxiffet, decima t ? erpfflTti r V ’EAAi|V«®» <W ^ g ,1 a i r i« Zìi
portorium in ea exeeiife. Nam ex Ponto na- ’ *5,«,/°,'(v, II / , „ . . *
vigantes, illic decimam pendere cogebantur. , , * 5 , ’r e*xum,$ clvtIu/^ «J^K^TeuTij^or
Atticus igitur cum locum è regione Chry- *S xutm }&'Te<pio*. r a j ¿»«g J taam s oí roif
fopoleos litum, gratum imprimís & amee- Hoira 'TtXtov'Tts c i ct¿Ty 7iaptx^o9. v&'nfüv ouo o
num effe cernerec, confentaneum effe dixrt AultxJs ri» XpunaréXmsT¿om «7.0.
ut Areyropolis nominaretur. Quod ab eo ~ _ r r ' ~ .
di&um, ftatim cognomentum loco indidit. ^ 'tv^o.vovtxx,^ 'z,pè7&iv e<pt]f tvTQv Apyjpo7n\iv
Porro cum quidam eidicerent, non. debere o v o p u c c teQ x^ p>jdei^ o AÓy>s3 £U0vs tÍc¿ g7rav0-
Novatianos colle&as in urbibus celebrare : 20 /¿i<xv ex^cTuvíi'. •ni'^K ^ Aeypv'mv olvtov, /Ai
Nefcitis, inquit, quanta nobifeum paffi fint, òipeiAeii' Nauct/nam/s evcTby o-^cfátyeiv r 'x ó tew ¿ k
dum Conftantio & Valente regnantibus per- A t e , & n y , ora ^ h a n oM o ts in i Kcwcwiècutionem
fiiftineremus. Et alioàui tefti- tì'h v' niwiti»™ . »/
I p H CJ ■ n. VT TíB % UUctACK755 OV(¿7& 7rQVVoL<monium pèrhibent ndei noftrae. Nam cum \ / ~ ~ Jir ctWcúS 7S. H
jampridem fé ab Ecclefia ièjunxerint, nihil ^ /¿<*pTüpi$ Tw *7ri5B6>5 n/aúíf TiaÀoq
tamen quod ad fidem pertinet, innovarunt. Tws^xxÀijai&s ^»6<c8gyTt?j ouJ^V 'tsèx r 7r<?iy
Cumque aliquando ordinandi Epifcopi caulà ^ ^ o r o /M in c v . 09 Niacoc/qc, <T^ -jtote á'ict %eip0T9.
Nicaeam veniffet, Afclepiadem Novatiano- ^ ’tàHmórtV ytvo/A/jos, ’Ao-xAjj-Tnct^y Tg ròy
rum Epifcopum àdmodum fenem confpica- 6vt« Notuct'naycJy g^n'^o'^By w a w y okt» /JbV v
tus, interrogava duot annos in Epifcopatu 1 . » \ >0/ \ ^ , 9
traufegiffet. Qu¡ «m quinquaginta annos P ~ T ’ ™
traniègifle fe refpondiffet : Beatus es, in- 3 ° Ty ®g einovvos, élSk-í/uav, ’í<pf¡f rjyfe
quit, o homo, qui tanto temporis fpatio tam ’X*m i ® &rìpa>7n t tbo-^tV ^ ó vu xaAocT gpy»
bonum opus adminiftraveris. Eidem quo- nads 3 r «¿tu'» ’A e x A ^ X » ,
que Afclepiadi aliquando dixit : Ego No- *1^ «<' ~ \ x 1 ,
vatum quidem laudo: Nòvatianos vero f 3 N * " *™ È™ ' t b ì Notuamaroui 3 ClfiK
non probo. Tnrbatus hoc difto Afclepia- pyofaniBeis 3 ó ’AoxAijanáJVí) sjáií
des: Quomodo, inquit, hoc dicisEpifcopeS 35 tS th , e<p>I» Aeyas W a n i-m -, h .Sm /j8ji efflii »
Cui Atticus: Ego, inquit, illum laudo, quod ’A ^ x ìs , ìmmS , Zm m í VSMeWt x e « » W ¿ v
cum ìis qui facrmcaverant, communicaré *\ ~ , , , , ,
noluerit. Idem enim & ipfe feciflem. No- ^ e70, Ty7^ ^ íj <xu7oí e>6> éttchjobc. r s j
vatianos vero minime probo,qui oblevia de- 3 Ñauabavovs CÒt \-mivcS3 077 'z fè j ¿UteA<»v
lióla laicos à communione excludunt. Ad o/ietTUV, ry¡s xóimícLS tou$ AaVxoùs ^raxAeiain
■ “ , S f l B ■ 1 « , t ¿
irt*«/&. ad mortem, ut loquuntur fcripturs: propter ^ x¡ etAAcq 97DAAoq p^a^cti eicnV
quae vos quidem clericos, nos vero etiam a lla PT<=“ '»OS Sàtam», i l ’ ás ‘ v/m is ( i n ¡¡ó ¡ j
laicos à communione removemus, foli Deo teùi xAiteaxbi» itimi S ì ¿ ra s AuVxas ’¿maAlio
poteftatem condonandi illis relinquentes, / fy , * ©È® n ¿ ,a í m if tá p im a i r S f ’É itT fím rn 'í. a
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
enim ad poenitentiam publicara ádmittebantur. Manebant
■gitur in perpetuimi ercoramunicati. Quare raro adrao-
M r M l M f f i r o B n fid S deponebantnr,
■ B B ab offi™ ad raodienra 1 Ü 8 vel
certe ad commumonem laicam redigebantur. Reclamat
tamen Canon pnmus Synodi Ncocaegrienfis, quo Clerici
qui formcationem aut adulterium admiferint, communione
pelluntur, & ad pamtentiam rediguntur. Poteft etiam hic
locus aliter exponi. | Ex quo enim Ncdarius Pcenitentia-
num1 fuftulerat, libera communicandi facultas rdida erat
i *r/Aii<¡ ¡na trpèç rìse, ^ qìxouì'} Delenda eft praepolìtio
irpoi, quam nec Nicephorus agnofeit, nec Epiphanius, nec
reliqui interpretes. Nifi forte quis malit pro vocabulo
*pe<i fubftituere m<¡, quod non difplicet. Ceterum hic locus
non caret dilli cuítate» Ex eo enim concludi videtur, clcri-
cos in Ecclefia Catholica qui ob graviora crimina exeom-
municati eflènt, citra fpem v en i* præcifos fuifle ab Ecclefia,
laicos non item. Quod quidem ita explicari poteft.
Laici qui ob publica crimina feparati fuerant à commua
mone, per remedium poenitenti* pacem & communio-
nem recuperabant, faltem femel. At Clericis qui excoms
crimen a commu-
A R I o R U M.
itaque Novatiani EccMiTcomnraniónc’ ri^bòdi Peccato’ I cos’ imp“n.l,at™ Ä l » S ”<>1' negabant ] ac propterea
re. exdndercnt, Deura taraeo iis, fi refipifcerent, peccato! | brofio S ^ S M T S S w “ , “ n « ^
1 trpoiyw
T h e o d . L ù k .
Sc V a l e n t i n . u j j . v u . 3 7 3
I 1 a a g ^ é y m S i ’A n jix o s ¡& ¥ I c tu r S T tA ib T » » . «.»a- C æ t e r um A t t i c u s e t iam t em p u s o b itu s fu i S æ . c ,
-a)pa» y/iuj ■? N ix o io t s . vrpcs K a A A io s n o v ro» e x f f ' Præ f c i v i t . N am c um N i c æ a d if c e f fu r u s e f* V.
■xpitr£i-npot, crmvSi, B | anç) CpBimnipa Ian ^ MG Prc* y te' °
H I y ' vn H B W i ™ : Cura ut ante Autumnum Conftanti-
K<»»ia»Tiis vroAi» /ee ante. £»»& f e a a a .^ . et $ nopolim venias, fi me adhuc vivum videre
. ^gmilneis, a X,am.\n4 /’) pé- S "PÎte eisra», Ù it- 5 cupis. Serius enim fi veneris, fuperftitem
a ifixpTa " oV yi'g Tof etxorof orpin? eret tx s ton- me.non rcPcr’es- Quod cum dixiffet, i
no o riis e a t i r y , r ? S in ç c t» i t 5 ’O x r a ê e ta /tittiôs |B S |H 8f W i ^■e r ia v !L' ^ n1!? f fu 'P P e k p ‘ "
. , . , ' ° I iS Sm ilm ; 'topatus, lui pnmo & vicefimo, die fexto
iTeA6bt7|ra^&» um n ic f. ©eoiinna to s»JîxaTti» x, Idus Oftobris abiit è vita, Confulatti
OùaAe»*n»ta»y Kcutmpas To srpafTay. 0 pSproi (¿a- Theodofii undçcimo, &; Valentiniani ÇæfaatAibs
®toSiiTio5 ex o' ©eecraAo»txtls I ° r’s pttpiq* Porro Imperator Theodofius.
t Iw è x x o t t t i? » a u T y y x a r eA a ^ e » : t tp ^ a o t - f i orpo aP T b t f f a lo n i c a r e v e r fu s , fu n e r i e ju s
puas it/tégpcs a* âaoSoù Ty au7BxgscTepos, *At]ixoS non interfuit. Eteuim Atticus, pridie quam
«rLibfleJs TÎ-raipvi c r à «s ptax«i» St i h a .- H B H H ingrederetur,
r k , ~ ~ i ’ , /fl R t\ l?pUlçro conditus fuerat. Nec multo poft
à yopo/i<T\s T\i vty OuaAej'mvicti'y euuuvijyji 'Zsqa r Qn. „ N H M n ,r , .
, , , , r . ~ t ~ \ \ i nuntiata elt nuDçupatio augufta Valentir
H'duj ^1 eoi«t<3bt r y otuT» /¿îttioÿ Ox7t»C6{». Mniâni, junioris, die x. Kalend. Novembres,,
K E Í A A A I O N K r '. C A P U T XXVI.
UteÀ Swi»»fe T0<r f i ’AuÌum» Kffl»fa»ri»8 orÌÀeas i)é £»»W* Coaßmtib*
J0iumi<ra.nt)S. m p o lifam fiueißtt'.
■p rete-m Sì ¥ reAeuTÌco ’A-ÌumìT, sroM» <3>i- p s T t a m i poft obitum Attici, ingens
Aoveixiflt tte^x ^etpoTovtccs 'GktGYÀTtHy clAAcùv 20 V^y contenti© de ordinatione Epifcopi exctAAov
fyiTDUOmv, 'nvli /ft/ì )<xg, CjJijo’i, ^lAiTCTTtv orta e^J a^*s a^um poftulantibus. Quidam
TÒ» trpetórepo» tflmiw oith Sì npo'xAo»- ^ ffms ■ Phil‘PPum B B I c“Pieba^= q“ ; 1 r r * * „ Vv „ t r x , / ? / dam Procium, qui etiam Presbyter erat. Sed
de TtpiabUTipos tiv, xoivm de irai o Aclo$ enovèt yin- liniverfus populus communi cònfenfu Sifin-
cQrq Xwmovi os tt$ ^rpecr^Tepos /Ap lui ^ clv705* nium optabat. Qui & ipfe Presbyter quidem
ò v yStpuqi <iè t G9To$ 7CÓAea>5 eKxAnaiCùV ere- 25 erat:.non tamen in ulla intra urbem Ecclefia
> » » / ~ v / / conftitutus : fèd in fiiburbano Conftantinooo-
'70.X 7Ö > c tM . Cd» TJJj®9 ct«7EIta' T J J i KtWJ'CaVTn'ö 7r o - , n. r i re I - _J lllL 'lJU
\ e / , leos cui nomen eit El*a, Presbytern gradum
Aiflfi à e7TQ)VV[mv EActia, rteo iepaxnwUo exe- fortitus fuerat. Situm eft hoc fuburbànum
xA>ipcù70' 0 1$ Jcx^gcviixpù yufy) xéÌTou. t ì Js r7CÓAea>s’ adveriò urbis regi®, & illic ex antiqua con®
o»» au» Topf St 4>r "Aa h ,* a» . »<a' .X1 ^ S ™ ^S y p~ v faube tuundiiviìeer fdoi epsQ fpeufltou sc eAlefcbernamfiorn_ His uDjuosminicae
'GforiAeiTcu ■mvhpuss go/>T>j.^0ov fe <*%v y äk- 3° viri defiderio omnes laici flagrabant, tuni
fyos TiavTts ot Actìxoì, 07i eie 60AaSeict /zéèjGót(lo$ quod pietatis nomine celeberrimus ubique
V m e s h A n n o t a t i o n e s .
1 Uposyvu is 'At?»k95 3 ^ on folum Atticus dìem òbitus
fui priEvidit, verum etiam d ia ànte obitum fibi fepulcruitì
«dificavit, ut ex veteri epigram mate didici, quod, quia
nondum editum eft, hic apponam.
TletvXw ¿(Xsntcepiov tif m<po» 'A thxou
n»0$ XM&0KtiljCi!rKVTV$.
*AtIikos Is Ivmyìp f/jt TntvcCtfi®* IAotA» fAetpiis
Quf/iS JztpozcXiu £5v> ìXccogn -jutpov.
Uccidali' l| ctpirns JuvÌ tdv tpóSoy ¿iXX’ iwihjgj»
HeA«®-, <7Wpuj5 yjtfJjvs'm iteXia.
Exftat hoc Epigramma in Anthòlogia Conftantini Cépha*
1® (nondum edita. Quo quidem Epigrammate Atticum
Conftantinopolitinum Epifcopum defignari puto. Nullum
quippe alium Atticum novi, cui convenire poflit hoc ià-
pienti® ac virtutis Elogium. Obftat tamen quod Epigram-
matis hujus auétor infcribitur Paulus Silentiarius, quéitì
din poft Atticum, temporibus juftiniani floruifiè cònftat
ex teftimonio Agathi*. Quare aut infcriptio, aut conje-
ó u r a noftra falla fit neceffe eft.
2 'Ejw tuiityi 7 rifl th jì n lr lw xccì iwgsAQ Auflror- Chronici
Alexandrini hunc Socratis locurr) male intellexit. Putavit
enim Valentinianum juniorem Placidi* filium, Auguftum
appellatum fuifle die decimo Kalendas Novembres: cum
tamen Socrates id non dicat, fed tantum ieribat, nuncu-
pationem Auguftam Valentiniani nuntiatam fuifle Conftan-
tinopoli die decimo Kalendas Novembres. Q u * quidemi
inter fe longe differunt. Sigonius in libro 1 1 . de Imperiò
Occidentali, Valentinianum Idibus Oótobris Auguftum fa-
öum efle'fcribit Ravennæ, Confulatu i l . Theodofii Au-
gufti & Valentiniani ipfius primo. Certe die odiavo Idus
Odlobris iifdem' Confulibus, adhuc Caèfar erat Valentinia-
nus, uti docet lex 4 7 codice Theodofiano de Epifc. Ecclefi
& Clericis, data Aquilei*. Qui locus precipue impulit
Sigonium, ut nuncupationem Auguftam Valentiniani re-
ferret Idibus Odtobris, eamque Ravennæ fadtam fcribereti
Cum enim riuntiata füerit Conftantinopoli die i f . ciuf.
dem menfis, tefte Socrate, tardius fieri non potuit. Sigonii
fententiam fecutus eft Onufrius in Çaftis. Porro hanc nuncupationem,.
Marcellinus quidem & Jornandes in libro de
fuccefiìone regnorum, Ravenn* faótam effe memoranti
Olympiodorus vero & Idatius in Chrònico, R òm *.
V a r i o r u m .
t)co, fed Ecclefi® peccata remittcridi, & peccatores re-
conciliandi poteftatem negabant, ac propterea à Catholica
Ecclefia jure proferipti funt, & damnati, quod clavium
poteftatem Sacerdotibus detraherent. Gnil. Beveregius An noi.
in V ili. Can. Concil. Nic. I.
a *£v «j^s’ìT ottura) ¡ri ■ — 3 Confulatus undecimus
Theodofii, 8c Valentiniani primus, incidit in annum 42¿¡.
qui erat annus tantum undevicefimus ex quo Epifcopus
faftus eft Atticus, quod anno 406 accidit. W. Lonth. Cui
confentit Ant. Pagi ad ann. 4 2y. n. X I I . Quis & qualis
fuit Atticus"* narrat Socrates fupra, lib. V I . capi 20. Se
lib. V I I . cap. 2. 2 ,elo immoderatb adverlatus eft S.Chry-
foftomo. Palladio audit rmtm it%nr>K »etni rS
’Iuunts, omnium adverfus Joannem molitionum artifex, vit«
Chry. pag. 9^. 8c pöft Arläcium, in ejus tum fuperftitis
ledern fucGeflit. Mortui nomen in Diptycha inlerere recu-
favit, donec Epifcoporum Occidentalium communione ex-
clufus, poft plures annos tandem reftituit. Guil. Cave.
Verum crimen peenirentia deinde, 8c red e fadis expiavit,
inquit A n t. Pagi: Ejufque in repurgandis hsrefibus vigi-
lantiam, & in orthodoxa fide propugnanda finceritatem
pr*dicant patres Ephefini, ^
1(0 $