ipfis opinionibus, in quibus quamquilque anteponat, fibi ftatüere maxime liberum
eft , caviffe lios fedulo ne ullis abrepti præjudiciis , ufquam à red o itinere deflecte-
remus.
Plurima quidem codicum veterum beneficio emendavimus reftituimulque in hoc
volumine, led multo plura, quæ in numerum Operum Ambrofianorum dudum irrep-
ferant, partim omifimus, partim rejccimus in Appendicene, rati fcilicet iniquum fore
ut gloriolùm tanti patris nomen una cum legitimis liberis lùbdititii atque eodem
prorlùs indigni fibi arrogarent, Enim vero non poflumus iìtis mirari tot libros atque
fermones landò Dodori (ùppofitos fuiflè, qui ab ejus ingenio, fty lo , iàculo penìtus
abhorrent, & quorum etiam nonnulli inter aliorum fcriptorumÖpera circumferun-
tur. Sed hoc admirationem nobis. incutit multo majorem , quod male; periati quidam
homines adeo illulèrint fitìei publicæ , ut aliquas commentadones, quas Ambrofii
non eflè liquido prodebat prima le d io , variis locis interpolarent, quo eas pro
Ambrofianis lècurius licerct obtrudere. Quod impofturæ genus qua parte leviùs fit
eorum crimine ,qui cufos abs fe adulterinos'nummos bonis admiftent, nemo dixerit.
Itaque lùbdititii illi foetus duplici in ordine , Ut jam indicaviihus , conftituti fune,
omilforum Icilioet & in Appendice comprehenforum. Priores ideo cenlùimus præ-
termittendos, quod alibi cum aliorum audorum fcriptis,urididum e ft, editi qu*-
rentium diligentice facile occurrerent ,aut ruriùs qùod per le leviffimi ac nullius utili-
tatis, perinde editorum labore ac ledotum ftudio indigni eflènt. Quod vero ad eos ex
quibus Appendicem compofuimus, illorum quoque gemina eft ratio. Etenim vel iplbs
edidones fuperiores venditaverant tamquam Ambrofianos, & horum numerus multo
major eft : vel eoldem quali lùbreptitios, aut làltem fuppofitiohis admodumlùlpedos
in extremum agmen coegerant. Ex hac autem ultima claffe quofdam tradatus retinui-
mus ; quos videlicet nec inutiles judicavimus, nec invenimtos ulquam alibi in lucem
datos. De his porro omnibus, ficut & de quibufdam opellis in hac editione primum
vulgatis , nihil adjicimus ; pratfixa enim fingulis lèriptis lùa Admonitio , quìdquid
prædoceri ledoris intereft, fatis explicar.
Ut ergo ad Opera in editionem noftram èlùperioribusnon admiftà jam veniamus,
quæ ex Gillodana editione jam Romani repudiaverant, ea nos fimiliter abdicavimus
tamquam manifefto lùppofititia. Tale eft fragmentum De fide Rcfiurreilionis, quod
Gillotius legitimo Ambrofii de eadem materia libro etfi non fine dubitation ealiqua
fubjunxerat. Sednumquam illud edi curaflèt, fi ex epiftola Hieronymiana ad Pam-
machium adverlus errores Johannis Hierolblymitani conflatum eflè deprehendiflèt.
Tales etiam lùnt Meditationes ex archivis Cartufiæ Parifienfis, ut idem Gillotius
teftatur, depromptæ: quæ quidem omnes reperiuntur inter eas meditationes, quas
apud Augufìinum tomo ix. Lovanienfis editionis evolvere eft , lèd non eodem tarnen
ordine. Exilant has iplàe in Appendice ad tomum v i. novæ editionis, quibus
& præmittitur Admonitio, quam conlùlere cuivis pronum eft. Nec etiam diflimiles
lùnt his fcriptionibus, immo ab Ambrofii charadere magis abhorrent breves epifto-
læ philofophorum , quas tamquam à Viro fancto ê græca lingua in latinam verlàs
poft Gilbertum Cognatum edidit Gillotius. Cum his rejecere iidem Romani lècun-
dam ex illis duabus epiftolis de monacho energùmeno, quas è codice uno Germa-
nenfi , in quó tres libros Officiorum proxime lèquuntur, Gillotiana editio reprælèn-
tarat. Extra dubium eft jurefémotam illam epiftolam, cùm non alia fit ab epiftola
Gregorii Magni ad Januarium Calaritanum épifeopum : led cùm altera lacinia fit
avullà è fine libri de vìtiorum virtutumque Conflidu , cur eadem Romana editio
illam retineret, nihil erat cauli. Ilio accedit, quod neutira epiftola Ambrofii no-
men in codice noftro inditum præfert ; undeutrilque ex eo quod lùbjungantur libris
Officiorum, male aucl orcio adtributum eflè perlpicuum eft.
Jam vero ut de iis tradatibus agamus, quos licet à Romana editione non repudiates
, a noftra tamen duximus excludendos, libri De Vocatione gentium ordinem
ducent. Hi quidem hadenus cum Operibus Ambrofianis editi fuerunt, fed eos tamen
non eflè Ambrofii tam'cònftahter conveniunt critici;quam de vero eorumdem audòre
diflèntiunt. Ne porro fingulas de illis opiniones hìc releramus, efficient duorunl
eruditorum hominum diflèrtationes, Quefnellii Icilicet atque Anteimi ; horum enim
priof cùm eos libros inter Opera fandi: Leonis edidilfet, rationes quibus illos huic
Pontifici arbitratus eft adferi poflè , in medium protulit ì pofterior autem injuriam
Prolpero lùo fieri exiftimans, ipfius jura contra Quefnellium nuper defendit. Et hoc
etiam cùm evenerit in Epiñola ad Demetrìadem , de eadem controverfia, ubi de re-,
■jedis epiftolis agendum erit, iterum dicemus.
làbrum quoque de Vitiorum virtutumque confiicìu, quem in calce tòmi V. Romàni
eiiderant, omifimus. Hunt quidem manuferiptorum alii Ambrollo noftro, alti
Auguftino, vel etiam Leoni adtribuunt, fed pari falfitate> Optime vero omnium
codex unus Abbatió fandi Ebrulphi eum Ambrofii Autperti nomine infcriptum ha-
bet : cui Autperto in Appendice Tomi v i. Auguftiniani ultima editionis,ubi exftat
eadem illa difeeptatio, argumentis nequáquam futilibus jam adlèrta eft.
Sunt prxterea in Appendice librorum Ambrofii quasdam opellas, quas in hac editione
-recudere fuperfluum duximus : ut puta, Exfofitio fidei Symboii Nìoxrti contra
Arrium & Pbotimm ,quas tota i locis aliquot primi librorum lin d i Ambrofii de fide
conlarcinata eft : item Exhortado ad pcenitentiamagendam ; quia cum fere totidem verbis,
in Sermone 593. inter Auguftinianos reperiatur, earn Ambrollo abjudicandim e fli liquido
patet. His item adde tracia turn De moriíus Brachmanorum, quem à nobis omiflum
nemo queretur, ut pote Ambrollo piane indignum- Denique abdicarorum ordinem
claudet Sermo de Purificatione fianélà Maria, quem etfi codices non pauci* Ambrollo
tribuant,& èveteri fflanufcripto,inquo prarferebat nomen Alcuini, Cl.Baluzius prij|
mo Milcellaneorum lùorum tomo ediderit, probabilius tamen videtur Ambrofii
Autperti hunc lèrmonem eflè. Nam pratterquam quod lùb ejus vocabulo vetuftiffi-
mus codex Floriacenfis illum exhibet, eumdem àudorem pulcherrimas in lindos-,'
& in htjc beatiffima: Virginis fèftum icripfiflè homilías teftificatura Petrus Diaconus.
Et hasc de Operibus quae aliquando inter Ambrofiana vél in eorum Appendice
locum habuerunt, d ida fufficiant : quodveroad ea quee in voluminum lin d i Dodoris
editionibus nulquamjeguiitur, nunc ipli expendemùs. Citatur in Decreto ex Synodo
Romana lùb Gelafio pontífice habitaA Liber phyfioiogus, qui ah hareticìs conferipms efi,
ejr B. Ambrofii nomineprafignatus,apocryphus ; quem Hormildas quoque prohibuit in Decretali
: fed hic tradatus jamdiu evanuit.In bibliotheca Sandigàllenfi apud Helvctios
adfervantur duo codices 1000. annorum,in quorum altero tradatus exftat fub hoc
lemmate: Liherfanifi Ambrofii epifeopi contra hareticos, cu]m initium eft ; David uno U~
pidìi iilu , & c. in altero autem alius tradatus ita inlcriptus : Liberfanfti Ambrofii epifeo-
pi in laude faniloium compofitus ; cujus prima verba funt : Periinere ad nòs, dileflijjlm'i
fratres. Utrumque autem Mabillonius nofter duna Germania pcrluftraret bibliothecas,
rogatu noftro, deferibi curavit. : fed cùm priorem ,quem ex Parifino quoque manu-
fcripto deferiptum habemus, & pro Ambrofiano citatum videre eft in Urbinàtis
Milleloquio,ad examen revocaflèmus, invenimus partem tantum eflèO^eris cujuf-
dam lèmel atque iterum in Bibliotheca Pacrum editi, primo quidem fub hac epigra-
phe -.Eauñini epifeopi contra Jrrianos &c. rurfùs vero lùb ifta: Gregorii Brnici lilibe-
ritanì epifeopi ad Gallam placidiam Augujlum. Tametfi vero non defùerint, qui haC
indudi infcriptione,id opufculum Gregorio tribuerent, meliüsftamenabaliisFaufti-
no adferibitur : fed h ac urgere non eft hujus loci. Quod ad fecundum horum trada-
tuum, quam Se ille alienus fit ab Ambrofio, vel hinc intelligas, quod fermo quidam
fit habitus ab epifeopo anonymo, qui le ex Britanniis, ubi pacis conciliando
gratia diu moratus fuerat, reducem elle aperte narrat. Illud autem eos qui hócce
■Scriptum Dodori noftro rati funt adferibendum, videtur decepifle,quod ejus audor
mentionem facit fandorum Protafii atque Gervafii j quin etiam &Ambròfium ipfum
alloquitur.. Sed hoc ultimum fandi Antiftitis orationem non eflè abunde probat.
In codicibus bibliotheca: Ambrofiano Mediolani opellx item aliquot habentuC
S. Ambr. Tom. IL , “ j
a. De 'vins
illuflr. Caf-
fìn.c*p: i } .
b. D ifttnih.
ìy . cap.
Sanña
Rom.