Praeterea Nicanor memoratili* hic ab alio, nescio quo, viroixvrifxot-
t 1£mv, commentans, in Theocritum. Non hic ergo extat id ip-
sum ejus f'tmj«.vtj/xa, etsi forsan ejus medulla. Non legitur hic
nomen Amaranti, quem scimus in nostrum ex8o<nv composu-
isse. Nec etiam Theonis aut Neoptolemi. Earn ob causam tres
illi, posterius dicti, potissimum conditores horum Scholiorum
reputandi sunt. Illi etiam poterant commentarium Nicanoris
intexuisse, et libros Munati et Asclepiadis Myrleani hinc inde
citavisse. Utut haec fuerint, agnosco post illos manum, non
modo consarcinantis, sed, quod diximus, etiam compilantis ;
unde integra minus, longeque breviora et contractiora nobis
haec transmissa su n tr.
Antiquis haec forte temporibus facta. Veruntamen, vetustis
illis grammaticis, sive eorum compilatoribus, plura deinceps
recentiorum irrepsere; dum scilicet antiqua illa iterum consar-
cinarent, studioque novandi emendarent, interpolarent, et commends
suis amplificarent. Mirum sane esset, si sordium B y -
zantinarum pura prorsus ad nos usque pervenissent. Chri-
stiani grammatici raro aut nunquam exempla e profanis scripto-
ribus adferebant; imo et e Lexicis expungebant et agebant passim
istiusmodi testimonia, tanquam inutilia additamenta. A d Id.
V I . 2 i . citatur versiculus e Psalmiss, ut in notis ad eum locum
monstravi. Jam vero mirificum hoc habetur, de censura scilicet
ecclesiae, in scholio quod nos primum edimus, ad Idyll. V I I .
105. Sermo fit, de homine molli et effoeminato. “ ’A<p’ o5 Sia
’ “ TYjV E K K A H S IA N , xal èv r£ fico, Aeyerai.” “ Hinc
“ Tò rputpep'ov p er ipsam ecclesiam, et in communi vita, scanda-
“ lum dicitur.” Scilicet in haec verba mutatum reformabatur,
a novatoribus illis insulsis et officiosis, antiquum aliquod aliud
scholium ; nam aliter eum locum Calliergus edidit1. Quinimo
1 Hoc interea notandum. Solus Nica- Sed imperfecta videtur sententia ; quasi
nor et Amarantus diserte ab auctoribus non ibi absolute subscriberetur Amerias,
antiquis traduntur commentarium in sed potius u t ejus testimonium adduce-
Theocritum scripsisse. Puto, dicuntur retur, et excideret v. tpwì, vel simile,
in eundem Scholiastse Munatus et Ascle- Citatur itidem I. 97. Nonne Neoptolepiades,
quod eorum verba in his Scholiis mus, grammaticus nempe, factus est ucitentur.
Quod vero scholia in Theo- nus Scboliastarum nostrorum, ex eo
critum ediderint Theo et Neoptolemus, quod hic citetur, ut p radix i, Neoptoleid
, quantum colligo, tantum constanti mus medicus? Facile certe confundi
tradition! videtur innixum. E ts i auctor possent.
Etymologise ineditae B ibl. Reg. Paris. ■ ’A va/ìaxxipivos <p&s p j ¡/¿arm. Psal.
citaverit ®&avo$ 'T r iO M N H S lN Theocriti. civ. 2.
Praefat. Hesycb. Alb. tom. ii. i v . . Jam * A d Idyll. X V . a l , mentio fit vestis
quod attinet ad Ameriam, ejus nomen cujusdam qua yiatcsìmmìss utebantur.
in Codice quinto Vaticano adhseret scho- B yzan tin is perfamiliaris erat vestitus
lio cuidam prius edito, ad Idyll. I. 32. fceminarum Macedonica™ m.
plura specimina Byzantinse Grsecitatis et barbarici, hisce col-
lectaneis extantia, dedi in Notis Idyll. X V I I I . 32. Abundabat,
medio ut dicitur aevo, Constantinopolis glossatoribus, lexico-
graphis, aliisque de eo genere hominum : quibus non satis vi-
sum est Graecam linguam et antiquos scriptores Graecos non
intelligere, nisi et inscitiae suae monumenta etiam posteritati
traderentu.
Caeterum, quodcunque iniqui passa fuerint haec scholia, vel
injuria interpolatorum, emendatorum, epitomatorum, collecto-
rum, grammaticastrorum, vel denique temporis, et scribarum
inscitia ; multa habent scitu dignissima, quaeque frustra quaeras
alibi. Bonae esse antiquitatis vel hinc credas, quod auctor
scholii ad Idyll. IV . 6. testetur se non invenisse nomen ^Egonis
in Olympionicarum catalo go * ; vetusto ilio quidem, ab Hippia
Eleo primum edito, deinde aucto et recognito y. Porro unius
interpretum nostrorum verba citat Galenus z, ad Idyll. V I I . 23.
Atqui mediocriter imbuti Graecis literis facile videbunt, quid
hic probis scriptoribus Graecis, quid sciolis Byzantinis, attri-
buendum.
u Quo literatorum genere Constantinopolis
scateret, quoque in loco res ibi
literaria steterit, circa A . D. 1150. colli-
gimus e Joannis T ze tz is Chiliadidus,
IX . 372. Postquam dixerit sublestis ab-
batibus, sanctisque hypocritis, multa
dari, debita melioribus, a d je c it :
' Asipurrms 2 T r r P A < t> E T X I Ts M ET A -
<t>PA2TAI2 ßißxias
Asysrai M E T A O P A X A I psv yvxo; mtr-
osvtyis ßtßXov.
Homines autem s c r i p t o r e s et p a -
RAPHRASTAS LIBRORUM
Jubetis i n t e r p r e t a r i magna Volumina.
Mox inquit, se ipsis uti auctoribus Graecis,
non IgfrHtsvpiuffi, interpretationibus,
nt mos erat. Chil. V . 951. Libr is autem
transcribendis, etsi melioribus na-
tum, testatur se vitam tolerare. ibid. 941.
seq. Dein propter iniquum de studiis
suis judicium, ominatur futurum, ut
Constantinopolis demum tradatur bar-
baris, et barbata tota fiat. Chil. V . 941.
A ì&oiku yètp, Ts'boixa, pn tfws ßagßapoi;
AoUtjf ÍX iu t Íi, xaì yivr¡<rr( ßocpßcipa.
Timeo enim, timeo, ne fo r te barbarie
Tradaris captiva, et evadas bárbara.
Quali tarnen ingenio praeditus fuerit,
qualesque libros composuerit ille vir,
qui sibi supra saeculi sui captum sapu-
isse visus est, doctis notum satis. Ve ilem
sane hunc locum, et per sequentia
etiam saecula, pluribus illustrare. Sed
in viam redeundum.
x *0Xvpvr.ovtxéSv$Xsy%6s. Plutarch.NUM.
sub init. yEqualis erat Democrito.
y Cujus generis fuit Aristotelis über,
dict. Tlvdiovixuv ccvayouQui, sive "RXsyp^os.
Diog. Laert. V . 26. E t Hesych. V . B O T O
O S .
z n sa/ t£v cltXuiv <&a.(jp¿Kuv ìuvccptu;.
Vid. Op. Galen. Basii, tom. I I . p. 149.
K