Icoav Sucri v ap^etráui rot) x ùpórov, rovrétr riv, or uv b yX ios tÒv %xog7rlov
yby 'aegurol' róre yàp kS>og b Tuvpog Sverui. T u v ru 8s surebv, Xeysi roú-
rotg e¡pe£yg vrótrov y^povov ul TlXetúbeg vvtb ruig uvyoüg xpvirrovrai rulg rjAi-
uxoíig" Y x u ì on remruguxovru ypipug. K a t yùp npòg rw reXeì rot) K pioti
ovrog yby xpvvrrovrut, xuì slg Aibvpovg perußuvrog en mg uvr cag, xu) ov
póvov rbv Tuvqov biìóvrog, (¡¡uivovrut xu) ySy IttiréxXovtrui. P r o c l u s .
Ib id . n A H IA A Í 2N A T A A T E N E f ìN . z ’Evrsü0sv eWßuXXei b t t o i -
x ùgórgov B . Trine.
y xu) addit A . H SvpOOV StìOVrEg
Trine, hoc B.
z Hinc ad xu) (pyo-i om. Bas. E .
F . G.
141 Nunquam ex operis hujus
distinctione quam Grammatici af-
ferunt, certiores abibnnt tyroncs.
Duo hoc opere agit poeta : De
Justitia, de Labore. Utrunque
hoc modo inter se cohseret, quo
ostendit in Rbetoricis Aristoteles :
in Catone majore Plutarcbus. Ve-
teres eum justum existimabant,
qui a se penderet, et uvrovpyog es-
set, qualis est bonus familias pater
: Hesiodus primo ostendit prae-
cepta justitise : quae res pertrac-
tata fuit libro superiore. Nunc
quomodo conservari possit hoc
tempore jus titia ostendit; Labore
nhnìrum, postquam sublata sunt
Deorum beneficia, quae laborem
excludebant priori sieculo, nec oe-
conomisB necessitatem afferebant.
■cum eniin injustitise mater sit oci-
tim xu) y àgyics secundum Hesio-
dum : quod earn paupertas sequa-
tur, quee revera est xaxopyyuvog,
ut multis -ostendit, mirum non est,
si ad singula devolvatur quibus
jus titia conservari, et honesta vi-
vendi facultas possit : paupertas
et egestas exterminari. Cum au-
tem r a t u vro vgyo lvra v maxime justi
sint agrieoi®, merito buie parti
ceconomic® et u vro vg y iu g prim 11 m
locum concedit. Ita hoc opere
inter se coharent, Justitia, Opus,
Agricultura. Aristoteles lib. R h e tor.
2. quem locum supra obiter
adduximus : Alò rovg iXivhegtovg xu)
ùtiSgeiovg npoacri, xu) rovg Stxuiovg.
Toiourou; S v’iroXup.ßuvovo’i ravt; u.y
cip iridai/ £avrug. Toiovroi S’ 0t
ùnto rov Ipyafvo-Qui, x.u) rovrav 0!
ulto ysapyiug, xu) rav uXXav ot uv-
rovgyoì ¡¿¿.Xicrru. Quibus verbis
ad oeconomiam divisionemque propositi
Hesiodici in hoc opere re-
spexisse Philosopbum eo magis
mihi verisimile fit, quod Plutar-
chum, quem diligenter in hos li-
bros commentatum fuisse accepi-
mus, non aliter ejus partes considerasse,
et institutum poet®, vi-
deam, his verbis in Catone Censorio
: AgtartiSyg Sì ry rtivlu xu)
ryt1 Stxutouvvyv ovvStißuXev, àg olxo-
pdópov xuì vcraygorroibv, xu) vrucrt
ptciXXov y roig xtxrypivoig wtpéXtpov’
xuì rat vroXXÙ p.lv HutoSog, vrpbg Si-
/ tf \ 9 ‘ I 5 H
T tO U O (71)VY)V CC^CC X .X I O iK Q V O fA lO C V V C X Q G t -
n \ \ 9 / ■
X.CùACtJV YlfJLCCq, E l g y X E V , Xfltt T1JV C C g y iO lV
àg ùSìxiug ùgyìiv XeXotSópyxev. Al’i-
stidis sententia haec erat : Justi-
tiam propterea laudandam non
esse, quod eadem cum paupertate
sit conjuncta. Respondet Plu-
tarchus id falsum esse ; Hesiodi
exemplo, qui conjungit curam rei.
familiaris cum justitia in eodem
opere : jlistiti 1111 cum cura familiaris
rei : ocium vero et negli-
gentiam mat rem injustitiae statuii.
E x quo sequitur falsam esse opi-
nionem Aristidis : cum enim ju s -
titiae propositum s it rem familiärem
augere, non negligere; ju s titia
paupertatis causa esse ne-
quit. Falluntur enim, inquit, qui
existimant, sicut medici dicunt,
exterioribus corporis partibus conducere
oleum, interioribus nocere :
y¡ryjg xuigovg %po<r<pópot)g 8*8à<rxsiv ùporpiùcrexg xu) ùp-yrot), xu) rpvyyrov,
xu) vuvnXiug, xu) róóv roio'ótcuv' xu¡ <pr¡<n rcòv rov ’ ArXuvrog ùvyutépoov
TÌXetùS'jov ’eTrireXovtrcav ryv a kwuv uvróóv e7nro\r¡v, oò ryv kairepiav, cipyov
rot) apyroi)’ rov ùgórov Ss xu) roti àporptu<rp,ov uno xoivov otuXiv ro up-
X ov. T z e t z i j s .
381. IIAHIAAi2N ATAArENEON. Tmv n X e t a tw t m v ro v vA r -
Xuvrog Ovyurepcov, ro vro y u p ro ’A rX u y e v ew v , y yo v v robv ro yevog, ro v r-
6(XTi ry v yevetnv, rrjv elg <pa)g orpouycoyyv u%b ro v ”A rX u v ro g eyovroov.
M o s c h o p .
Ib id . 138 E IT IT E A A O M E N A i2N . ’A v ri rou eirireXXovaobv rrjv Icoav
brjXovo'n emroXyv, yrtg e<rr)v oruv orptbrov orpo rfjg rov yXiov uvuroXyg f u l -
V'Avrui, irupeXQovrog byXovori rov yXtov rbv Tuvpov, xui ro avvuvureX-
Xovcrug ej^siv uvroig, upyum rov upyrov, rovrean rciv upvuv’ rov ugorot)
8s upyov, r o v r e in rov uporptuv, Svcrtropevaoov, uvr) rot) bvvovtraiv uvrobv
ryv ebouv SyXovbn Svo’iv, rjyovv oruv b yXiog rov S xogoclov rjby b Tregurol'
tots yup ul TlXsiubeg oXlyov orpb ryg rou yXlou uvuroXyg Suvounv, oil nveg
by TlXeiuSsg e7r) vvxrug re xu) ypegug retrrruguxovru xpwrrovrut wto ryg uv-
yyg rov yXiov rbv Tuvpov Siep^opt.evov, evSu eltr)v avrui etrryptypevui. AvStg
8s xvxXopopovp-evov rou eviuvrov, uvr) rov yXlov rov eviuvrbv vrotovvrog’
rovreo'Tiv, av&ig 8s S7rsi 0 yXiog ov% 'Itrrurui, uXX! asi xvxXopogelrui xu)
upltrrurui uvrcibv byXovori rij xvxXopoglu, fuivovrut ySy eirtreXXovaui. Ta
ita virum justum aliorum curam
gerere, sui vero et suorum nullam.
Agriculturse vero praerogativam
ostendit Plutarchus ex Horaerico
loco, qui epyov et olxupeXtyv vocat
quicquid domi fieri potest : quod
opponit Bello, _ et Navigationi,
sine qua turn temporis mercatura
non constabat : cui Hesiodus par-
tèm aliqiiam tribuit, sed post alteram,
E x quo probat ejusdem
hominis esse familiamnegligere,et
injustis artibus ditescere. Eo Si xu)
Opayga vm ro iy ru i ' egyoti Sé p.oi
ov tpiXov yeti, OvS otxapeXiy, yrs rpé- '
(ptì ùyXuu réxtru' ’AXXu [¿ot ale) vysg
ivrygtrpLoi ptXut youti, Kaì vróXep.01
xu) uxotneg èv^eorot, xuì ottrrot' àg
rovg uvrovg ùptsXovvrug olxiug, xu)
tropicop.évovg ùSixiug. H ìe c causa
est cur toto hoc opere mari sit
infensus poeta, et Ocèanum ut
poenam constituat : quod ad oeco-
noiniam aliquid conferat, justitiae
vero multum detrahat. Totum
e s t : J u s t i t i a , O p u s . Partes ju,-
stitice, Virtutes singulaj, quarum
aliquot praecepta proponit. O p e r
i s , Agricultura, N a v ig a tio : ad
quas jam recta. Caeterum tota
bsec pars quae ivróDetrm quandam
continet libri sequéntis, a Basili-
ensi aberat, usque ad i l la : räv
’ 'A r X u v r o g ñvyurégav. Principilim
glossarum Tzetzis erat tale : rüv
”A r X u v r o g Gvyurégav nXttúSav Iwi-
T íX o v o a v & C . H e I N S IU S .
a lá u v úturoXyv F . et cum seqq,
¡/.iXXovoav Svvui conjungit. Mox
úirb xotvov n . r . u . om. Trine.
138 Dubium vix est quin tota
illa glossa, cujus principium est,
"A rX u v ro g ro v ’luorerov, huc perti-
neat, atque hinc divulsa s i t :
quam nos quod ad idoneum magis
locum referre non possimus, ibi
reliquimus. H e i n s i u s .
mgtreury B.