I
onbekend gcbleeven z j
De grootlle leiigte, welke deze Rups van Fig. a. i. bereikt, beloopt byna F'ide
ledcn van haar lyfzyn nagenoeg van cenerlcie dikte. De blinkende
zvvarte Kop, iets kleiner dan de overige leden, is rond varr vorm, en fchynt,
van vooren, even als een Perfik verdeeld te zyn. Het groocfte gedeelte van
't iyf heefc eene afchgraauvv'e grondverwe, • en aan den hals ziec nien, van
boven, een klein driekantig zwarc vlakje, het welk door eene witce linie verdeeld
is. Midden over den rüg loopt 'er, in de lengce, een breede blaauvi?-
üclitig - graauwe flreep; die, by zyne in - en uirgeronde breedce, aan ieder zyde
eene fmalle zwarce linie ter bezoominge heeft, by welke de afchgraauwe
grond in eene witte linie verdwynt. De twee eerlle ringen, naafl: den hals,
zyn aan den blaauwgraauwen Ruggeftreep met eene iets verheven, breede,
lioog bruinroode bezooming voorzien; welke mede door de inkervingen heen
loopt, en uit lonter digc by een zittende flompe hairtjes beiiaat, die een
zwarten grond hebben, en 'er als fluweel nitzien. Op de volgende ringen, de
beide laatllen uitgenomen, ziet men, in de zwarte zoomlinie, telkens twee
tegen over elkander llaande bruinroode fluweelachtige punten, die te zameii
Zeven paar uitraaaken. Voor 't overige zyn alle de ringen met eene foort van
bruin-graauwachtige hairen, van ongelyke lengte, doch wat fchraal, bezet;
en de acht paar pooten hebben eene oker-of roodachtig-geele koleur. In 'c
kmipen is deze Rups noch fnel, noch langkzaam.
•^ifüllil
Ülia
^iiiäl
Toen de tyd der veranderinge daar was, zocht deze Rups zieh in een hoek
te verbergen; en dien gevonden hebbende, toog zy zieh te zamen, oniipon
zieh in denzelven, met een hardfchalig, glad, eivormig en zo klein Weefzel
(zie Ftg. a. j . ) dat zulks voor eene Rups van die grootte gantfeh niet ruim''V.
gcnoeg fcheene te zyn. OndertulTcben had. zy 'er toch haare hiiisvelling in;
want toen ik, na eenige dagen, dit Spinzel opende, ter piaatze, daar nien
diiidelyk merken kon, dar de Rups zelve eene zamenvoeging gemaakt had,
o m
' In 't jaar xyyi, den 2(5 Mal, vond ik dexe Rups Fig. a. 1. insgelyks op de Eikeboometli
¿ozh zy waren niet 20 voIwaiTen als te hier afgebeeld zyn, 2e zaten eciiter enkelvoudig,
cn allocs aan de onderzyde der takkeo, in de fchaduw der bladeren. Ik ondervond, dat ze
in nood, by gebrek van Eikebladeren, ook de bladeren der Boeken-en Eileboomen voor
lief namen. En fchoon ze, gelyk de Heer Rii/e] in de volgende zegt, in 't kruipen noch
ftel noch langkzaam zyn, hebbe ik echter waargenomen, dat ze zomwylen tamelyk inel
voortgaan. Op den buik, tusfchcll de pooten, zyn ze gantich fluweel zwart.
Z z 3