Vond ik door niemand ooit zo net cn juifl: befchreevcn,
Als in dir deftig werk: hct leid als met een band
Ons tot de Godiicid op, daar het den wond'ren ftant
Van 's Menfchen hart ontvouwtj gevormtdoot't Opperweezcn;
Een ftof, die ieder leert voor God, zyn Vormer vreezen.
Ue Bonzen zie ik als het Gras op 't veld vergaan.
Een rybn Booswkht, die zo zeker meent te ftaan,
Dat n'iets ter waereld hem of wel zyn" llaat mag deeren >
Kan zyn gefteltheid klaai uit den Laurierhoom leeren.
Daar niy dt hrthni van het keven Word cntvouwt,
Terwyl een vrefc zyn hoop cp zilv're fchyven bouwt;
Leere ik de Godsvrucht en de Dengd alleen bemmnen.
Het zien der Motte brengt aan myn verftand te bmncn,
' Hoe de onregtvierdige als zyn boosheid God mishaagt,
Door Hem vernietigi, en van d'Aard word weggevaagt.
Daar Damijchrmtwt tot God, om trooft m tegenheden,
' Gelyk een hart naar "t nat, door feilen dorft bcftreeden ,
Zie ik zyn aard en ftant en eigenfchap ontdekt,
Terwyl myn geeft daar uit zyn nut en ftigting trekt.
Hier end weir 't vyftig tal der konftjge vertoogen
En konfttaf r e d e n , zo behoorlyk in elks oogen ,
Als leerzaam voor 't gemoed: En 'k reikhals naar de fcbat
Der wysheid, die 't vervolg des werks in zieh bevat.
L. PALUDANUS.
Printb.5+3.
Prinib.
Printb 5J0.
II P^ARJiJ,. Crtp. XXVI . V. 13.
B.lJllitW.
ül'. XXVI . J'.l
••^-HE -- 'ßfiflfU^fr.
II. J.IFHT ^.N.'-tA^Cf Sculpj.