A L K A A JR T I G y*
ii. wit Marmer» ’t welk aan een oud Paleis toü
afdeel. Kornis gediend heeft, is gezaagd; vierSpan-.
Hoorn* nen lang, één Span breed en twee Vinger-
STU breedten dik : ’t welk,op zyn end gezet,zig
met eenig knarfen buigen laat,
Kenmer- Voor Marmer worden dikwils Steenen uit*
ken' gevent, die in *t geheel daar van den aart
niet hebben, maar Rotsfteenen, Serpentyn-
fteenen of zelfs Jaspisfen zyn. Om zig voor
’ t bedrog in deezen te verhoeden, moet men
hier op acht geeven. Een Steen ,-die zeer
blykbaar famengefteld is uit verfcheiderley
deeltjes; die geene hooge Kleur en na het
polysten geen glans h e e ft; die met Zuuren
niet opbruifcht, of oo k,b y zyne oplosfing in
Zuure Geeften , veel onoplosbaare StofFe overlaat,
en aan het Staalflag vonkt o f Vuur geeft,
is zekerlyk geen Marmer*
Verval- Van ouds > ia zelfs ten tyde der Romeinèn,
fchingvan heeft eene vervalfching van het eigentlyke
deKleur* M a rm e r plaats gehad , wat deKleur aangaat.
De doordringbaarheid van deezen Steen voor
Bytende Stoffen, gaf fchoone gelegenheid daay
toe ( r ) . De oude Grieken beftreeken hunne
Beelden met Cinaber, maar hunne navolgers
maakten dezelven eerst h eet, waar door de
Verwen beter introkken. Onder de Regeer
ring van Keizer NgRo begon men het Marmer
(y) Zie het voorgaande II* Stuk, deezer Nat, fltfia*
tle,Wadz, 96,- 97«
mer, door *t inzetten van Rukken, bonter te
tnaaken. In de Leeftyd van B o y l ew s s een
. . .. . . iriooïD*
rood Vogt bekend, waar mede het witte Mar- stuk.
mer gekleurd werdt. Hedendaags gebruikt
men in Italië , tot verwen van het witte Marmer,
niets , dan het te laaten byten door gekleurde
Zuuren. Men verkiest daar toe van
Jt beste , witte, harde, wel gepolyfle Marmer
, dat Vlakken heeft noch Aderen, en
maakt hetzelve h e e t, zo dat Water daar op
zisfe. Wil men de Kleuren droog daar op
brengen, zo wryftmen ze flegts daar in; nee*
mende tot de roode Drakenbloed, tot de gee-
le Guttegom, tot de groene Spaanfch Groen,
tot de bruine Zwavel, Pek of Terbenthyn,
en tot Goudkleur een mengzel van gelyke dee-
len ruuwe Sal Armoniak , witte Vitriool en
Spaanfch Groen, zeer fyn onder malkander
gewreven. Wil men vogtig Kleuren, dan
neemt men dergelyke Verwftoffendie in W yn-
geest,L oog of Terpentyn-Olie, ontbonden
zyn. Zodanig Marmer, welks Kleuren over •
’ t Vuur ligt weder verdwynen , noemt men
in Italië abrusciato. Op dergelyke manier kunnen
allerley gekleurde Vlakken en Streepen
op deezen Steen getekend worden, die min
o f meer ftand houden, naar dat men flapper
o f fcherper bytende Vogten heeft gebezigd
»