h u i s te Bl o eme n d a a l was veranderd. Van het grafelijk ge-
sticht is niet meer dan een kelder over.
Heeft het huis Aelbrechtsberg, dat wij van den straatweg
zien, dus op zieh zelf geen lang en roemrijk verleden en munt
het door zijn’ bouwstijl niet uit, het maakt indruk door zijn günstige
ligging. Niet onwaardig draagt het den ouden historischen
naam, dien het in herinnering houdt.
Aan Albrechtberg grenst het veel nieuwer, xtiaar zeer aan-
zienlijk landgoed Wi l d h o e f , met zijn ruime, witte heerenhui-
zinge, zijn heldere waterpartij, zijn hoog en zwaar hout en zijn
frissche gazons en zijn’ uitnemend sierlijken koepel. De weg,
die hier een bogt maakt, leidt ons om een goed deel der
buitenplaats heen en sluit zieh bij de Bloemendaalsche kerk
aan de dorpstraat aan. Hadden wij den zandweg gevolgd, dan
waren wij, längs den anderen zoom van Wildhoef, op dit
zelfde punt uitgekomen. Yan de Bloemendaalsche kerk werd
in 1635 de eerste steen gelegd. Tot dien tijd vergaderden de
Hervormden in de schuur eener boerenwoning, die niet ver
van het oude Aelbrechtsberg werd gevonden. Tot voor eenige
jaren lag het nette kerkgebouw in de schaduw van hoog op-
gaand hout, dat met de bosschen der aangrenzende buitens een
schoon geheel maakte. Sints de oude boomen zijn geveld en
door nie uw plantsoen zijn vervangen, heeft dit deel van Bloemendaal
een verlies geleden, dat eerst over lange jaren kan
zijn vergoed.
Het dorp is niet groot. De dorpsstraat zijn wij spoedig ten
einde, maar de huizen zijn welvarend en goed onderhouden,
zooals te verwachten is bij het aantal grootere en kleinere buiten-
verblijven, die het omringen, en bij het drukke bezoek der hon-
derden en duizenden, die hier jaar op jaar het rijke natuur-
schoon komen genieten. Wie kent Bloemendaal niet! Wie heeft
althans niet eenmaal in zijn leven zijn prächtige buitens, zijn
digt geboomte, zijn vrolijke vergezigten aanschouwd! Hoevelen
hebben hier geen kamers of optrekjes voor eenige weken in huur
gehad en de omstreken doorkruist, waar iederen dag nieuwe
EEN WEEMOEDIGE HERINNERING.
ontdekkingen waren te doen, of ieder weerzien van de bekende
piekjes nieuw en verrussend genot bereiddei! Wie kent Bloemendaal
niet, den vriendelijken lusthof, het paradijs der Amstelaren
bovenal, maar niet der Amstelaren alleen, de geduchte, de ein-
delijk overwinnende mededingster van de Veeht, waar m de
vorige eeuw, nevens de reeds lang bestaande lusthoven, buitens
naast buitens verrezen en zomerhuisjes naast zomerhuizen, voor
wie zieh de weelde eener werkelijke buitenplaats niet veroorloven
konden, en waar nog de stroom der bezoekers niet ebde, al
riepen ook de telkens vermeerderende spoorwegverbindingen voor
Bloemendaal een hoogst gevaarlijke concurrentie in het leven!
Nog wemelt de straatweg en krioelen de boschpaden, des Zon-
dags vooral, van gansche zwermen van lustige wandelaars. Nog
brengen de Haarlemsche huurrijtuigen vracht op vracht aan de
logementen in het dorp of aan de landelijke uitspanningen in
het . Bloemendaalsche bosch. Nog draven er de ruiters en ama-
zones en kruisen er zieh de prächtige equipages der rijke Am-
sterdamsche familien, die hier hun zomerresidentie hebben, ge-
lijk de carossen der patriciers met hun schuimend vierspan voor
anderhalve eeuw door de zware zandwegen zwoegden en de
vlugge rijpaarden het stof der heirbaan opjoegen. ’t Is een vro-
lijk leven daar, alsof er geen verdriet en geen armoede in de
wereld was! En inderdaad, opwekkend is de natuur, die hier in
haar’ rijkdom de wilde schoonheid der woeste duinen paart aan
de bekoorlijkheid van het kostbaar paleis en van den sierlijken aan-
leg, die nevens den ernst der digtbegroeide bosschen de hart-
verruimende vergezigten over beemd en weide, over de zee en
de duinvalleien te genieten geeft. ’t Is vrolijk en lustig hier in
Bloemendaal! Toch mengt zieh een weemoedige herinnering in
het genot. Hier op den hoek van een der lanen, die naar het
Bloemendaalsche bosch leiden, ligt.het vriendelijk zomerverblijf
We l g e l e g e n . De Amsterdamsche familie Bienfait bewoonde
het sints vele jaren, en menigmaal heeft onze de Genestet daar
vertoefd. Hier heeft de zaligheid van het huiselijk leven, de
heerlijkheid van Hollands duin, ook de smart, hem menig lied