382 LITTERATUUR OVER ECUADOR. COLUMBIA. STAAT EN BEVOLKING.
Ecuador ligt onder den aequator, waaraan het zijn naam heeft te danken. Het
heeft een oppervlakte van 307,243 K.M2. en telde in 1892 naar schatting 1,2 millioen
onnnnn1“ m’ 1 Blanken, 300,000 van gemengd ras en 870,000 Indianen,
waarvan 200,000 wilde Indianen. Het aantal Zwarten en Chineezen is niet groote
de eersten wonen bovenal in de kuststreken. Het dichtst bewoonde hoogland bezit
een armen, grootendeels onvruchtbaren bodem. De gekleurde arbeidersbevolking is
Sterke dranken 8 hartlg’ tevreden en getrouw, doch gaat zieh veel te buiten aan
? De constitutie dagteekent van 1884 en is gewijzigd in 1887. De President Staat
aan het hoofd der regeermg en de wetgevende macht wordt uitgeoefend door twee
Karners. De Staatsreligie is het Katholicisme, met uitsluiting van elken anderen
godsdienst; er bestaat echter verdraagzaamheid tegenover andersdenkenden. Het
lager onderwijs is gratis en in naam verplicht.
LITTERATUUR.
^Washington, ^ BulletinS of the Bureau of the American Republics.
Cevallos. Geografia del Ecuador. Lima, 1888.
El Ecuador en Chicago. New-York, 1894.
B. F lemmung. Wanderungen in Ecuador. Leipzig, 1872.
A. S imson. Travels in th e wilds of Ecuador. London, 1887.
M. Wagner. Reisen in Ecuador. (Zeitschr. fur Erdk. Berlin, 1864).
St u b e l . Skizzen aus Ecuador. Berlin, 1886.
V. Columbia.
d,?r spaansche Staten van Amerika heeft meer geleden door onlusten en
oorlogen dan Columbia. Door den strijd om de zelfstandigheid tegen Spanie werd
het vroeger hier bestaande Spaansche vice-koninkrijk Nieuw-Granada in 1819
omvergeworpen en een groote centrale Republiek gegrondvest, die naar den ontdekker
van Amerika Columbia genoemd werd en zoowel Venezuela als Ecuador omvatte
Deze n.euwe Staat heeft niet lang bestaan. In 1831 werd de Republiek ontbonden
loste zij zieh op m drie zelfstandige Republieken : Venezuela, Nieuw-Granada
en JtLeuaaor. ¡
Burgeroorlogen en twisten teisterden nog de Republiek Nieuw-Granada, die in
1858 m een confederate van Staten veranderde. In 1863 werd een verbeterde
constitute aangenomen, de oude naam werd hersteld en de Staat verkreeg den
naarn „Vereemgde Staten van Columbia”, welke in 1886 veranderd werd in
,,la República Colombia , waarbij de afzonderlijke Staten hun souvereiniteit ver-
W m Provmclën werden van den Staat. Sedert dien tijd dat gebied. ■> is er eenig&e rust in
gr?nzen z'Jn noS onzeker op vele plaatsen ; de oppervlakte wordt
gerekend op 1,300,000 K.M2., en het aantal bewoners op 4 millioen. .De bevolking
bestaat voor ± 6 pCt. uit Blanken, waarvan de helft buitenlanders, uit 6 pCt. Negers
uit 50 pot. van gemengd ras en voor 35 pCt. uit zuivere Indianen, Negers en de
mt vermengmg van beide voortgekomenen. Men rekent, dat er nog ongeveer 150,000
wilde Indianen m het land leven.
Ondanks de vele hulpbronnen is de economische toestand der bevolking hoogst
ongunstig. Het gebrek aan goede verkeerswegen, de onzekerheid der politieke
toestanden en het gemís van ondernemingsgeest bij de inheemsche bevolking, werken
hiertoe samen. Hoewel alle cultuurgewassen der aarde hier verbouwd kunnen worden
Staat de landbouw er nog op een uiterst lagen trap, en evenmin wordt de veeteelt
m ensief gedreven. Ook de nijverheid heeft er nog geen partii getrokken van den
rijkdom aan mineralen en steenkolen. Zoo is Columbia een arm land, welks bevolking
m het algemeen siecht woont, zieh siecht kleedt en siecht voedt. Ook de Staats-
ünancien verkeeren in een treurigen toestand van verwarring, vooral door de groote
papieruitgifte. ö
LITTERATUUR OVER COLUMBIA. VENEZUELA. GESCHIEDEN1S. 383
De wetenschap Staat op lagen trap en de ontwikkeling des volks eveneens. Dit
is des te meer te betreuren, omdat in den tijd der Spaansche heerschappÿ wetenschap
en litteratuur in Bogota bloeiden.
LITTERATUUR.
Columbia. Bulletin No. 33 of the Bureau of the American Republics. Washington, 1892.
Descripción histórica geographica y política de la República de Colombia. Bogota, 1887.
J. J. B ö r d a . Compendia de Historia de Colombia. Bogota, 1890.
C. P. E t i e n n e . Nouvelle Granada, aperçu général sur la Colombia. Genève, 1887.
R. N u n e z— H. J a h a y . La République de Colombia. Géographie, histoire, organisation.
Bruxelles, 1893.
R. S. P e r e i r a . Les Etats-Unis de la Colombia. Paris, 1883.
E. R o t h l i s b e r g e r . Eldorado : Reise- und Culturbilder aus dem Südameric. Colombien, 1897,
E. R e c l u s . Nouvelle Géogr. Universelle. XVIII, 1883.
VI. V e n e z u e l a .
De kust van Venezuela werd in 1498 door Columbus ontdekt en in 1499 door
Vespucci Öjedo naar een op palen gebouwd dorp met den naam Venezuela, d. i.
Klein Venetië, bestempeld. In 1528 werd dit gebied door Karel V aan het bankiers-
huis Welser in pand gegeven als een Spaansch leen voor gemaakte schulden, maar
vanwege die firma werd het land door ruwe Soldaten geweldig uitgezogen en
geteisterd, zoodat de Keizer het leen in 1545 inloste en in 1550 het Spaansch
kapitein-generaalschap Caracas vormde. Reeds in 1810 rukte Venezuela zieh van
het moederland los en in 1811 proclameerde het zÿn onafhankelijkheid. Na de
volledige bevrÿding -door Bolivar, werd in 1819 Venezuela met Nieuw-Granada
vereenigd (zie pag. 382), doch in 1830 maakte het zieh daarvan los, om sedert een
zelfstandigen Staat te vormen. Sedert dien tijd is Venezuela een Statenbond, officieel
als „Etados Unidos de Venezuela” bekend, onder een President, die niet het recht
van veto heeft. De wetgevende macht berust bij een Congres van twee Karners.
De geschiedenis van Aen zelfstandigen Staat was hier dezelfde als in alle Spaansch-
Amerikaansche Republieken, ni. een tafereel van onrust, partÿschappen en burger-
oorlogen, welke het land voortdurend tot in het laatste decennium verontrustten.
De oppervlakte van den Staat zal ongeveer 1 millioen K.M2. bedragen, de grootte
ongeveer van Duitschland en Frankrijk, en het aantal bewoners ongeveer 2,3 millioen.
Mulatten en Zambo’s vormen de hoofdbevolking, terwijl de Blanken, de in het land
geboren Venezuelaners van onvermengde Spaansche afkomst en de Creolen slechts
Vroo uitmaken. Daarbij komen nog vrèemden, vooral Spanjaarden, Engelschen, Italian
en, Nederlanders van Curaçao, Franschen, Duitschers e. a. De Duitschers speien
hier een groote rol, daar zij een aanzienlijk gedeelte van den handel in handen
hebben en den aanleg van den belangrijksten spoorweg leiden.
Met Venezuela zijn wÿ aan de laatste der Spaansche republieken gekomen, welker
maatschappelijke toestanden wij uit plaatsgebrek slechts kortelijk konden behandelen.
In al deze Republieken hebben de toestanden hetzelfde kenmerk: namelijk, dat de
economische ontwikkeling geheel tegenover de natuurlijke rijkdommen van de landen
staat. Welk een groote tegenstelling maken deze landen met de Engelsche en
Nederlandsche tropische bezittingen!
De oorzaak hiervan ligt in Amerika bovenal in twee omstandigheden. Tn de eerste
plaats is het pCt. Blanken overal zeer gering tegenover het aantal Kleurlingen en
Mestiezen. En geen dezer laatste elementen heeft lust meer te doen dan voor het
leven noodzakelijk' is, terwijl de levensbehoeften voor Negers en Indianen gering zijn.
Daarbij komt, dat de verhouding der Kleurlingen tegenover de Blanken veelal
toeneemt, omdat naar de westelijke, vroeger Spaansche gewesten geen landverhuizing
plaats heeft. Ook de Blanken, meestal van Spaansche afkomst, missen den noodigen
ijver tot productie, blij ven zieh bovenal in de steden ophouden, en verkwisten gaarne
al hun tijd met politieke intrigues, die met omwentelingen en tegenomwentelingen
in hun gevolg alle samenleven bederven.