SALT-LAKE CITY.
botsingen, die zelfs op een oorlog met de andère .bewoners des lands uitliepen (1846),
besloten Smith en zijn aanhangers het Rotsgebergte over te trekken naar het verre
Westen, waar zij zieh vestigden aan het Groote Zoutmeer (Salt-Lake), waar zij den
Staat Utah, stichtten, die in 1850 reeds als territorium erkend werd. De hoofdstad
Great Salt-Lake. City, een station voor de naar Californie trekkende karavanen,
ontwikkelde zieh snel en door gestrenge orde en onvermoeide vlijt wisten zij de stad
tot bloei te hrengen, terwijl nieuwe bekeerlingen toestroomden naar hun land.
Tegenover den Indianenstam der Utahs, die dit gebied bewoonde, stonden de
Mormonen van den beginne af in véel vriendsehappelijker verhouding dan tegenover
andere Amerikanen en kolonisten,. die zieh in Utah vestigen wilden, onder welke
laatsten zij zelfs een bloedbad aanrichtten in 1857. Dit is een donkere vlek op hun
geschiedenis. Doch daartegenover staan ook lichtpunten. Vooral onder het bestuur
van Brigham Young, die dertig jaren alle macht in handen had, eerst timmerman
was en van 1847 tot 1877 als President den Staat bestuurde en voortreffelijk regeerde,
gingen de zaken der Mormonen zeer goed. Deze dictator verkreeg den eigenaardigen
naam „Lion of the Lord”,. „Leeuw des. Heeren” .
Brigham Young is de eigenlijke invoerder van de polygamie der Mormonen. Wel
was zij reeds in 1838 ingevoerd, doch zij werd later weder afgeschaft. Hijzelf had
gednrende zijn leven 91 vrouwen, en een dezer, Elisa Young, die zieh van hem liet
scheiden, heeft later over haar huwelijksstaat mémoires uitgegeven onder den
typischen • titel : „Echtgenoote No. 19”; Brigham Young was bij al die vrouwen
gezegend met 65 hinderen ; zijn lijkstoet werd in 1877 gevolgd door 19 treurende
weduwen en 44 weezen. .. , .
De invoering der. veélwijverij geschiedde op grond eener openbanng, die Bngham
Young zou ontvangen hebben; zij werd als : een heilmiddel voorgesteld, omdat de
hinderen der geesten op aardsche lichamen of tabernakels wachten, om tot hoogeren
trap van volkomenheid te klimmen. Zonder veelwijverij is volgens lien geen verheffing
van den mensch mogelijk. De verdediging der polygamie is zwak; wel beroepen zij
zieh op de aartsvaders van het Oude Testament, maar toch schijnen andere motieven
hen geleid te hebbèn tot deze instelling. :
Even wel moet men zieh niet voorstellen, dat alle Mormonen een aantal vrouwen
hehben. Evenals bij de Türken laten de Verdiensten niet aan allen toe, meer dan
één vrouw te onderhouden, en eerst op lateren leeftijd is een klein gedeelte
daartoe in Staat. Slechts '/* heeft meer dan één vrouw, en van hen zijn slechts
3 pCt. beneden veertigjarigen leeftijd. Echter zijn in den Mormonenstaat zoo goed
als alle huwbare vrouwen getrouwd; een ongetrouwde vrouw is een uitzondering,
waarop eenigszins uit de hoogte wordt neergezien en wier maagdelijke Staat als
iets ongepasts, als een zekere schände wordt beschouwd, zegt Wijnandts Francken.
Dé polygamie: der Mormonen was voortdurend een stëen des aanstoots voor de
Amerikanen en gaf herhaaldelijk aanleiding tot ' moeielijkheden en verwikkelingen,
die tijdens den burgeroörlog tijdelijk-ophielden, maar daarna zieh herhaalden. Van
tijd tot tijd werden voorstellen in het Congres gedaan, om de polygamie strafbaar
te stellen, doch deze werden langen tijd niet aangenomen.
De .Vereenigde Staten traden na 1870 krach tiger op tegen de polygamie. Sedert
1874 mochten alleen niet-polygamistische-, personen als rechtere en gezworenen
toegelaten worden. Ook bij de Mormonen zelf ontstond een partij ten gunste der
monogamie, die aangevoerd werd door Young’s eerstgeboren zoon. Sedert ging het
Mormonendom achteruit. Evenwel hadden de Mormonen-zendelingen alle landen der
aarde bereisd en kwam er toevloed van büiten, vooral uit Schotland, Skandinavië
en Wurtemberg. In Nederland vond hun leer slechts sporadisch aanhangers. In
den Staat Utah bedroeg hun aantal in 1890 ruim 930,000.
Na den dood van Young werd geen opvolger voor hem gekozen en de opperste
leiding opgedragen aan een college van 19 apostelen, met den Senior John Taylor
aan het hoofd. Onder dezen kwam het daartoe, dat naar aanleiding der wetgeving
van de Unie, welke de veelwijverij veroordeelde (Edmunds-wet van 1889, die echter
no» tusschen polygamie en cohabitatie of samenwoning onderscheidde) de Mormonen voor
het altematief gesteld werden öf de polygamie op te geven, öf opnieuw te verhuizen.
Nadat de Senior John Taylor in 1887 gestorven was, trad in 1889 Welford Woodruff
14