
392 5£)ec (angfycumge iïafur.
fetbft oft unter ben Äctynen fyinburd), ju retten ittib bleibt lange unter bem
SSajfet; ba er jebod) an bte Sberflacfye lommen muf , urn Suft ju fd_)ópfeti/
fo werben alle geuerrót;re fogleid) gegen bie Öl;rgegenb abgefd)offen. Sff
erfdtt ein Xapir auf biefe ÜCrt 12 bis 20 @d)üffe, benot er getóbtet wirb/
unb faufig entfommt er bennod), wenn nid)t ein Sagbfunb bei bet $anb ift.
@d)lieflid) ijl nod) ju betnerfen, baf ber Stame Tapirus ameiicn-
uus nid)t beibetjatten werben ïann, ba wir jeft eine jweite amerifanifdje
3trt bennen; eê ijl bafer am beften ifn alê Tapirus Suillus,, wie ifn
SJlumenbad) benannt i)at, ju bejeidjnen.
. 2.
©er Ia«öf)aange £aptr. Tapirus villosus.
Tab. CCGXIX. B.
Tapirus fuseo-ater, pilis longis densissimis vestitus, cervice rotundato.
Beori. Oviedo de la natural hystoria' de las Indias. Toled. 1526. c: 22.;p;20;
iiacaxolotl s. féra rotunda facie.- F r. Fèrptandez hist.,animal. cap-S- p. 3.
La vache montagnarde. Damp. voy.TII. p 356 mit gang uitfeimtlidjcr SJbbtlb;
Nouvelle espèce de Tapir. Guv. rapport sur un mém de Mv R^ulin XAnn.
des sc.' nat. XVII. p- 107).
Tapir pinchaque. R oulin mém. pour servir à 1’liist. dp Tapir. (Ann. des
sc. nat. XVIII. p, 26. tab. 1 — 3). — Ucbevf. itt-. bç?
1833. ( 5 . 213..
Tapirus Roulinii. F isch, syn. mamm. Addend, p. 606..
Tapir Pinchaque. Lessv Diet, class, d’hist. nat. XVI. p. 52.
SDbfdjon biefer &apir .erft feit einigen Sarren.ben 9Jatuvforfc^ctn atê
eine oon ber »origen oerfdjiebene ;b.e?annt geworben iff,, {o fc^eint er
bod) fcfyon »iel früher, wenn gleid) wit bem »origen fur ibentifd) gehalten,
betrieben worben gu -fepn.
£)»tebo